Τσαλαπετεινός: Νοσταλγία

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

Νοσταλγία

Μουσική: Δαβίδ, εισαγωγή - σύνθεση της Ελένης Καραΐνδρου

από τις Ανέκδοτες Ηχογραφήσεις

24 σχόλια:

Coffeemug είπε...: Τί μπορεί να αγοράσει άραγε κανείς με 1/7 του ευρώ;

Που έμαθες να παίζεις γιατς;; 3 Δεκεμβρίου 2009 στις 9:41 π.μ.
μ είπε...: Να δεις τι νοσταλγία θα κάνουμε για το 50ευρω με τα νέα μέτρα που'ρχονται...; 3 Δεκεμβρίου 2009 στις 10:18 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Η μουσική της Καραίνδρου σε πάει βαθιά, πολύ βαθιά.
Meli; 3 Δεκεμβρίου 2009 στις 12:16 μ.μ.
$b|a|s|n\i/a$ b|a|s|n\i/a είπε...: δεν ξέρω αν είναι καμία επέτειος μα απίστευτο.
πολύ πρόσφατα ανακάλυψα σε ένα συρτάρι 30000 περίπου δραχμές με όλα τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα.
καλημέρα σου!; 3 Δεκεμβρίου 2009 στις 1:21 μ.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: coffeemug : Με πενήντα δραχμές ή 1/7 του ευρώ – τόσο βγαίνει; - μπορείς να αγοράσεις ένα πρώτης θέσης εισιτήριο που θα σε πάει ολοταχώς στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν. Κι αν είσαι τυχερός μπορεί να σε πάει και πιο πίσω…

Σε κατάστρωμα πλοίου με ρότα Κυκλάδες, πάνω σε slipping bag αντί τσόχας. (Εσύ έρχεσαι από τον apos κατευθείαν, χωρίς ενδιάμεσο σταθμό ε;)

Μανος : Κοίταξε, μετά το σπαραγμό του αποχαιρετισμού του πενηντάδραχμου, δε μπόρεσα να δεθώ συναισθηματικά με άλλο νόμισμα. Καταλαβαίνεις, όταν χάνεις ένα μεγάλο έρωτα, γίνεται η καρδία σου πέτρα και δε μπορείς εύκολα να ξαναγαπήσεις.

Έτσι η καθημερινή απώλεια 50ευρων δε με αγγίζει.; 3 Δεκεμβρίου 2009 στις 4:09 μ.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: Meli: Καλησπέρα! Για βαλσάκι ξεκίνησα- συγκεκριμένα το Βαλς του Γάμου- αλλά μετά άκουσα τις ανέκδοτες ηχογραφήσεις που σε πάνε πιο βαθειά κι από την νοσταλγία.

b|a|s|n\i/a : Καλησπέρα Βασίλη. Η νοσταλγία μπορεί να σε χτυπήσει κατακέφαλα χωρίς αφορμή κάποια επέτειο. Κι εγώ έχω φυλάξει 19.350 δραχμές. Μου λείπουν όμως τα πεντακοσάρικα. Αν έχεις διπλό, το αγοράζω όσο- όσο.

(Πότε – πότε πάω στο περίπτερο της γειτονιάς μου και δίνω ένα πεντοχίλιαρο, που αφηρημένος ο περιπτεράς το παίρνει αλλά καθώς σκύβει στο συρτάρι για τα ρέστα, συνειδητοποιεί ότι του κάνω πλάκα και μου βάζει τις φωνές…); 3 Δεκεμβρίου 2009 στις 4:10 μ.μ.
ΞΕΝΗ είπε...: Αχ τι νοσταλγία και αυτή. Ποιος θα το περίμενε, ότι θα ερχόταν μια μέρα που θα νοσταλγούσαμε βλέποντας την δραχμή...; 3 Δεκεμβρίου 2009 στις 4:40 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: ενός πενηντάρικου νιάτα..

Κ.Κ.Μ.; 3 Δεκεμβρίου 2009 στις 4:44 μ.μ.
Margo είπε...: Αυτό το καραβάκι στο καρνάγιο.. και τι όμορφο το γαλάζιο του... ααχ :-); 3 Δεκεμβρίου 2009 στις 5:20 μ.μ.
καλλιτέχνης είπε...: καλως σε βρήκα τσαλαπετινέ!... Ωραίο blog!; 3 Δεκεμβρίου 2009 στις 5:22 μ.μ.
Σελιτσάνος είπε...: Εμένα με ενθουσιάζει το αναπτυξιακό μπακγκράουντ...
(Έχω ένα ασημένιο εικοσάρικο-αυτό με το δελφίνι-που μου έδωσε κάποτε ένας μπερκετιλής θείος όταν του είπα τα κάλαντα.Ήταν τόσο μεγάλο ποσό τότε,που ντράπηκα να το χαλάσω...); 3 Δεκεμβρίου 2009 στις 7:03 μ.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: ΞΕΝΗ : Είναι μάλλον γιατί μεγαλώνουμε…μικρή μου ξένη.
(Τα λόγια σου δανείζομαι, γελώντας)

Κ.Κ.Μ. : Ακριβώς!

Margo : Άλλα καράβια στα καρνάγια περιμένουν να τα καλαφατίσουν κι άλλα- αυτά που βλέπεις εσύ με τέσσερα κατάρτια- αρμενίζουν. Ο καθείς διαλέγει και στέκεται στο δικό του. Με ή χωρίς «αχ» .

kalitexnis : Καλώς μας ήρθες με την αύρα του Ιονίου…σε ευχαριστώ.; 3 Δεκεμβρίου 2009 στις 7:38 μ.μ.
Μαρία Δριμή είπε...: Μαθήτρια στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου έπαιρνα χαρτζιλίκι από τους γονείς μου 300-400 δρχ. την εβδομάδα. Στο πανεπιστήμιο, αυτό αυξήθηκε στις 1000 δρχ. την εβδομάδα. Το ξόδευα μέχρι τελευταίας δραχμής σε βινύλια και βιβλία. Κάποια φορά δεν μου είχαν μείνει ούτε ψιλά για το εισιτήριο του λεωφορείου και μπήκα "λαθραία" τρέμοντας από την αγωνία μη με προσβάλει κανένας ελεγκτής.; 3 Δεκεμβρίου 2009 στις 8:50 μ.μ.
Freedom είπε...: Αχ βρε καλλιτέχνη...

Δεν πάει μια βδομάδα που ανακάλυψα στο -τρίτο συγκεκριμένα- συρτάρι του γραφείου μου, στο βάθος, το σακουλάκι με τα νομίσματα (ακόμη και το πενηντάρικο που είχε βγει σε νόμισμα, εκείνο το χιουτζ)... έμπηξα κάτι κλάματα...
Τέτοιες μέρες πρωτοκυκλοφόρησε το ευρώ, μου φαίνεται, κοντά στα Χριστούγεννα. Και η άκρως εκνευριστική καμπάνια... "με το ευρώ καλύτερα"... Αν αυτό είναι το "καλύτερα", σκέψου το "χειρότερα"...

Φιλί (εις τριπλούν, μην ξεχνιόμαστε); 3 Δεκεμβρίου 2009 στις 9:28 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: μ αρέσουν τα παλιά νομίσματα ...

μ αρέσουν όλα τα παλιά ....

κι η καραίνδρου που με κάνει βόλτες σε κόσμους διάφορους ....

χαιρομαι που σε βήκα

φιλι

_Κυβέλη_; 3 Δεκεμβρίου 2009 στις 9:28 μ.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: Σελιτσάνος : Κρυφτήκατε στα σχόλια και με κάνατε να χάσω τη σειρά. Σα Μήνας κάνετε κι εσείς!

Υποψιάζομαι πως έχετε εξαιρετική φωνή. Ασημένιο εικοσάρικο για κάλαντα!

Είχαν φυλάξει πολλά οι γονείς μου. Μερικά από αυτά το μακρύ παιδικό μου χέρι τα μετέτρεψε κρυφά σε …Ιούλιο Βερν. Τα υπόλοιπα κάνανε φτερά και προφανώς καταλήξανε σε κλεπταποδόχους.

Το μόνο που μου έμεινε
είναι το δικό σας.
;-); 3 Δεκεμβρίου 2009 στις 11:39 μ.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: Maria Jose : Σε αυτές τις…φοιτητικές περιπτώσεις που δεν έμεναν ούτε ψιλά για το εισιτήριο του λεωφορείου γύριζα με τα πόδια. Επτά χιλιόμετρα ποδαρόδρομος. Επτά χιλιόμετρα να σκέφτεσαι την ταινία ή την παράσταση που είδες. Τις κουβέντες με φίλους. Ωραίες νύχτες…

Κυβέλη Δραγούμη :
Καλωσήρθες Κυβέλη!
Αν σ` αρέσουν τα παλιά, ρίξε μια ματιά σε δύο αντίκες ραδιόφωνα http://tsalapetinos.blogspot.com/2009/02/radio-days.html που έχω καμιά εκατοστή αναρτήσεις πιο κάτω.

Να σαι καλά!; 4 Δεκεμβρίου 2009 στις 12:27 π.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: Freedom :

Μην ξανακούσω ότι έκλαψες για πενηντάρικο και μάλιστα κέρμα!
Τελικά όλοι σε ένα συρτάρι – εμένα είναι στο δεύτερο δεξιά- κρατάμε φυλαγμένα τα παλιά νομίσματα.
Η πρώτη μέρα κυκλοφορίας ήταν η 1/1/2002 . Η πρώτη φορά που έπιασα στα χέρια μου ευρώ ήταν το ίδιο βράδυ – πλήρωσα με δραχμές σε ταμείο κινηματογράφου και τα ρέστα ήταν ευρώ. Η ταινία χάλια- γι αυτό ούτε θα την αναφέρω.

Τριπλότυπο φιλί; 4 Δεκεμβρίου 2009 στις 12:47 π.μ.
$b|a|s|n\i/a$ b|a|s|n\i/a είπε...: έχω ναι. μάζευε και ο αδελφός μου και έχει. βρήκα και ανάμεσα σε αυτά τα πρόσφατα.
έχω κρατημένα δικά μου και καμιά δεκαριά πεντακοσάρικα που είχαν κυκλοφορήσει σε κέρμα.
http://basdiction.blogspot.com/2008/07/blog-post_16.html
όποτε θες μπορώ να σου δώσω.
απλά κερνάς τον καφέ. :)
καλημέρα σου.; 4 Δεκεμβρίου 2009 στις 9:18 π.μ.
apos είπε...: Μόλις άνοιξα το κουτί που φυλάω παλιά ελληνικά χαρτονομίσματα, παρέα με της Αργεντινής. Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα και ο Ιωάννης Καποδίστριας παρέα με τον Rosas και τον Manuel Belgrano. Αλλόκοτη παρέα, ανάθεμα και αν θα μπορούν να συνεννοηθούν εκεί μέσα.

Πόσο σε ευχαριστώ.; 4 Δεκεμβρίου 2009 στις 1:20 μ.μ.
συκοφάγος είπε...: "Aπό την Φαντασίαν έως εις το Xαρτί. Eίναι δύσκολον πέρασμα, είναι επικίνδυνος θάλασσα. H απόστασις φαίνεται μικρά κατά πρώτην όψιν, και εν τοσούτω πόσον μακρόν ταξίδι είναι, και πόσον επιζήμιον ενίοτε δια τα πλοία τα οποία το επιχειρούν. [..]πολύ σπάνια αυτά τα πλοία. Mόλις δύο, τρία βλέπομεν καθ' όλον μας τον βίον [...]"

Κ.Π.Καβαφης.

Πολυ όμορφη μουσική, Πετεινότατε.

Θελετε δευτερο καπετάνιο, για το πλοιο σας; Μικρη η ναυτοσύνη μου,αλλά μεγαλη η προθυμία μου.

Χαιρετω; 4 Δεκεμβρίου 2009 στις 5:38 μ.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: b|a|s|n\i/a : Αν είναι για χαρτονόμισμα των 500 δραχμών κερνάω φαγητό- και μια καλή κονσέρβα για το Μομπυ. ;-)

apos: Το δικό μου κουτί δεν το ανοίγω! Είναι το κουτί της Βαβέλ, μέχρι κι ο Γκάντι είναι εκεί μέσα και μερικές νύχτες, μιλάνε ακατάπαυστα- μια χαρά συνεννοούνται-ακούγονται μουσικές, tango κυρίως και δε με αφήνουν να κλείσω μάτι.

sikofagos : Χωρίς μπούσουλα με αφήσατε σιορ συκοφάγε σε Αλεξανδρινό πέλαγος, βασιζόμενος στη ναυτοσύνη μου που υπερεκτιμάτε, να βολοδέρνω με το κουμπάσο πάνω στο χάρτη.

Η αγγελία έλεγε για πρώτο καπετάνιο. Αν όμως η προθυμία σας είναι μεγάλη μην ανησυχείτε θα τα καταφέρετε. Εγώ πάντως για να καταλάβετε, μαρκόνης είμαι και με έβαλαν στη θέση του Κόλια και δεν τα καταφέρνω καλά -καλά, ούτε στα σήματα.; 5 Δεκεμβρίου 2009 στις 11:26 μ.μ.
Yannis Tsal είπε...: Αν σε παρηγορεί αδερφέ, σκέψου την πίκρα και τη νοσταλγία των δισεκατομμυριούχων που μετά την έλευση του ευρώ εξέπεσαν σε... εκατομμυριούχους.

Εγώ μόνη περίπτωση να συγκινηθώ για χρήματα θα ήταν ίσως αν έπεφτε στα χέρια μου κάποιο χαρτονόμισμα με την υπογραφή του εκονομίστα/κομουνίστα Τσε!; 7 Δεκεμβρίου 2009 στις 1:47 π.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: tsalapeteinos : Αδελφέ μου αφού κατέχω αυτό το ένα πενηντάρικο με το καραβάκι, αν και φθαρμένο δε στεναχωριέμαι καθόλου και δε χρειάζομαι τίποτα άλλο. Άλλωστε είδες τι ολιγαρκής είμαι : δεν σκάναρα ούτε το νόμισμα 5.000 ούτε των 10.000 δραχμών.

Αυτό το νόμισμα που λες με υπογραφή Ερνέστο μόνο στην Αβάνα μπορεί να το βρούμε. Και είναι -για μένα πολύ καλή αφορμή -για ένα ταξίδι εκεί: να βρω το νόμισμα που θα συγκινήσει τον αδελφό μου. ;-); 7 Δεκεμβρίου 2009 στις 4:50 π.μ.