Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

Δισύλλαβο



Όταν μετά από χρόνια προσπάθησα να θυμηθώ το πρόσωπο της, δεν τα κατάφερα. Ούτε καν το σώμα της. Η μυρωδιά και η γεύση της είχαν αφήσει κάποια ίχνη ανάμνησης μα ήταν πενιχρά· δύσκολα θα μπορούσα βασιζόμενος σ` αυτά τα σπαράγματα να ανασυστήσω το σύνολο. Κι από το όνομά της -κατά πάσα πιθανότητα δισύλλαβο- είχε απομείνει μόνο το αρχικό λάμδα.

Μετά από χρόνια, έκπληκτος ανακάλυψα ότι η μόνη ξεκάθαρη εικόνα που απέμενε από εκείνη, ήταν το πουκάμισό μου ακουμπισμένο τακτικά πάνω στη ράχη της βιενέζικης καρέκλας που βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το κρεβάτι της, δίπλα στο παράθυρο. Όλα τ` άλλα, πανταλόνι, εσώρουχα και κάλτσες ήταν συνήθως αθέατα, πεταμένα στο πάτωμα.

Έτσι κατέληξα να τη θυμάμαι με την κωδική ονομασία, Λήθη.  


Η φωτογραφία, της Eva Rubinstein


23 σχόλια:

M είπε...

"Ποτέ να μην ξεχνάς να θυμάσαι ό,τι σε έκανε ευτυχισμένο και πάντα να θυμάσαι να ξεχνάς ό,τι σε έκανε να λυπηθείς". Αυτό μου θυμίσατε. Νόμιζα ότι το είχα ξεχάσει :-)

xristina είπε...

νομίζω ότι η λήθη τελικά είναι το μεγαλύτερο προσόν (δεν έχω τώρα κατάλληλη λέξη, αλλά μοιάζει να ταιριάζει η λέξη προσόν) ...χάρισμα η λήθη, αν δεν υπήρχε την θέση της θα έπαιρνε η λέξη πόνος...θλίψη για ότι θυμάται το μυαλό...καλύτερα να μην θυμόμαστε ότι είναι απών...και να πω καλημέρες πολλές μιας και τελευταία μείωσα ώρες στον υπολογιστή και χάνω και μερικά σας πόστ
καλημέρες

Theorema είπε...

ΒΛέπω μας έπιασε όλους ο Σεπτέμβρης, ε;...
Εξωτικό, με μάγεψε.

kovo voltes... είπε...

Επικίνδυνη...Η παρέα μαζί της σαρώνει τη μνήμη...και χωρίς μνήμη, αλλοίμονο μας...
*υπέροχο πτηνό, όπως πάντοτε...;)

γρηγόρης στ. είπε...

Καλύτερα δισύλλαβο κι από
λ", παρά προτάσεις σε παράταξη.

Σελιτσάνος είπε...

Ε μα μυστήριος είστε κι εσείς!Ξεχάστε την επιτέλους και μη μας ζαλίζετε!Σεπτέμβριος μπήκε!Έχουμε δουλειές!(Να ορίστε!Μου αποσπάτε την προσοχή και κόντεψε να μου κολλήσει το άνθος αραβοσίτου!)

Σταυρούλα είπε...

Επιθυμητή ή όχι είναι αναπόφευκτη η έλευσή της

antinetrino είπε...

Με άφησε έκπληκτο....


(η μνήμη σου!)

karagiozaki είπε...

μου άρεσε ΤΟΣΟ πολύ! (μέχρι τον ουρανό που λέει και η μικρή μου):)

Τσαλαπετεινός είπε...


M: Η μνήμη δεν το ξέρει αυτό. Έχει τους δικούς της κανόνες. Άσε που καμιά φορά σηκώνει μπαϊράκι ;-)

Τσαλαπετεινός είπε...


melissa lli : Το μεγαλύτερο προσόν είναι η δύναμη της θέλησης -και αποδεικνύεται όταν καταφέρνεις να μειώσεις τις ώρες μπροστά στον υπολογιστή ;-)

Τσαλαπετεινός είπε...


Theorema: Δεν γλιτώνουμε εύκολα από τους μήνες. Καθένας μας πιάνει με τον τρόπο του.
;-)

Τσαλαπετεινός είπε...


kovo voltes...: Δισύλλαβες κι οι δυο. Μνήμη και λήθη. Φοβερό δίδυμο. Όταν νικάει η μια, χάνει η άλλη.

Τσαλαπετεινός είπε...


γρηγόρης στ.: Από παρατάξεις και προτάσεις -παντώς είδους- σαφώς προτιμότερα τα σεμνά δισύλλαβα.

;-)

Τσαλαπετεινός είπε...


Σελιτσάνος: Επέστρεψαν επιτέλους οι παραθεριστές! Φρέσκοι και φορτσάτοι. Κι ότι ετοιμαζόμασταν να σας ανζητήσουμε μέσω Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.

Τσαλαπετεινός είπε...


Σελιτσάνος: Τελικά σε πιάτο βάλατε την κρέμα ή σε κουπάκι της κρεμ καραμελέ;

Τσαλαπετεινός είπε...

Σταυρούλα: Και πολύ συχνά δεν είναι απλώς έλευση, μα επέλαση. ;-)

Τσαλαπετεινός είπε...


antinetrino: Διαβάζω το σχολιό σου, κατεβαίνω να απαντήσω κι έχω ξεχάσει τί έχεις γράψει. Μετά ξεχνάω τί ήθελα να κάνω...Άστα φίλε μου, άστα!

Τσαλαπετεινός είπε...

karagiozaki: Πες μου ότι σηκώνει και τα χέρια της ψηλά όταν το λέει!

Σ ευχαριστώ. ;-)

Yannis Tsal είπε...

Καλό αλλά αν ήταν τρισύλλαβο και άρχιζε από Ο θα ακουγόταν καλύτερα ως όνομα... Ολβίδο. Θα μπορούσε να είναι ηρωίδα του Λόρκα :)

katabran είπε...

χρυσή κλωστή και βελονιά μας δένει δε μας λύνει...

Τσαλαπετεινός είπε...

Yannis Tsal: Επειδή μετά το πτυχίο δεν μπορώ να σε συναγωνιστώ εις την Ισπανική προτείνω ελληνικό τρισύλλαβο από Ο.

Ὁλβία, ευτυχής, μακάρια

;-)

Τσαλαπετεινός είπε...

katabran : Τι ωραίο σχόλιο!
(προσέχω ότι καταλήγει αισιόδοξα, με το "λύνει")