Αδαμαντία, παράσταση ψυχής

"Κάνουμε θέατρο για την ψυχή μας”. Αυτή η χαρακτηριστική φράση του Καρόλου Κουν στριφογύριζε στο μυαλό μου τις προάλλες φεύγοντας από το Υπόγειο της οδού Σταδίου. Δικαιολογημένα, καθώς με την “Αδαμαντία” διαπιστώνει κανείς ότι τα παιδιά αλλά και τα εγγόνια του Δασκάλου συνεχίζουν να δημιουργούν ακολουθώντας πιστά τη ρότα του. 

“Αδαμαντία” ο τίτλος, διαμάντι η παράσταση καθώς και όλα τα επί μέρους στοιχεία της. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Ο σκηνοθέτης, Κωστής Καπελώνης, όπως λέει ο ίδιος στο πρόγραμμα της παράστασης, πριν από δύο χρόνια, ανακάλυψε σε ένα ντουλάπι του θεάτρου, έναν ξεχασμένο φάκελο με 120 γράμματα που είχε στείλει από τη Θεσσαλονίκη όπου διέμενε, στον άντρα της στο Κάιρο, μια γυναίκα. Η κυρία Αδαμαντία, αγνώστων λοιπών στοιχείων.

Το υλικό αυτό -που κατά πάσα πιθανότητα είχε θεωρήσει αξιόλογο και είχε φυλάξει, ο Γιώργος Λαζάνης- παραδόθηκε στον Παναγιώτη Μεντή με μια προσθήκη, κάτι που δεν υπήρχε στις επιστολές: η ιδέα ότι η Αδαμαντία ήταν σαν την Κλυταιμνήστρα· είχε κι αυτή δυο κόρες και ένα γιο και περίμενε μάταια επί δέκα χρόνια τον άντρα της να επιστρέψει. Και σαφώς βασίλισσα στην μικρή επικράτεια της οικογένειάς της, που “σκοτώνει” διαρκώς υπονομεύοντας τον απόντα σύζυγο. 

Ο Παναγιώτης Μεντής ανέσυρε από τις λέξεις της άγνωστης γυναίκας και από τα τυπικά, μιας άλλης εποχής, εισαγωγικά των επιστολών: «Είμαι καλά, αυτό επιθυμώ και δι εσέ!» ένα ατόφιο, ένα πρωτογενές υλικό. Σε αυτό βασίστηκε το τελικό αποτέλεσμα: ένας σπαρταριστός, χειμαρρώδης μονόλογος, ένα εκπληκτικό κείμενο πρόβας, η ιστορία μιας ζωής που τράβηξε τη δικής της ανηφόρα, παράλληλα με τα ιστορικά γεγονότα των πρόσφατων δεκαετιών. Ένας μονόλογος που σίγουρα πολλές θεατρίνες θα επιθυμούσαν διακαώς να ερμηνεύσουν. Η επιλογή της Μάνιας Παπαδημητρίου, αποδείχτηκε ιδανική καθώς κατάφερε με τις διακριτικές, πλην όμως ουσιαστικές σκηνοθετικές οδηγίες του Κωστή Καπελώνη, ερμηνεύοντας την ηρωίδα των επιστολών, να απογειώσει το κείμενο του Μεντή.

Καθαρόαιμη θεατρίνα η Παπαδημητρίου, γερά αρματωμένη με το φυσικό της ταλέντο και την απαράμιλλη υποκριτική της τεχνική, με την μοναδική της κίνηση και την εκπληκτική φωνή της, χτίζει μεθοδικά το ρόλο και μεταμορφώνεται επί σκηνής   ενσαρκώνοντας την Αδαμαντία. Δεν σταματάει όμως εκεί· πάει ένα βήμα παραπέρα καθώς έχει την άνεση να μπαινοβγαίνει  στον ρόλο, να στρέφεται συχνά και απευθύνεται στους θεατές ως Μάνια, να εκτίθεται  άμεσα κι ανεπιτήδευτα, εμπλουτίζοντας τον θεατρικό, με έναν εμβόλιμο προσωπικό μονόλογο, προσφέροντας γενναιόδωρα στο κοινό μια δυνατή, απολαυστική παράσταση. Μια παράσταση ψυχής. 

Η ταυτότητα της παράστασης 

Σκηνοθεσία: Κωστής Καπελώνης
Σκηνικά: Μανώλης Ζαχαριουδάκης
Κοστούμια: Κατερίνα Σωτηρίου
Μουσική: Σταύρος Σιόλας
Επιμέλεια κίνησης: Ειρήνη Στρατηγοπούλου
Φωτισμοί: Κωστής Καπελώνης
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Παπαναστασάτου

Ερμηνεύει η Μάνια Παπαδημητρίου

Παίζουν μαζί της τους βωβούς ρόλους των παιδιών της Αδαμαντίας καθώς και τη ζωντανή μουσική της παράστασης οι νέοι ηθοποιοί:

Βασίλης Παπαδημητρίου (πιάνο, κλαρινέττο)

Χριστίνα Παπατριανταφύλλου (πιάνο, φλάουτο)

Αντιγόνη Σταυροπούλου (Μαντολίνο)

Υπόγειο
Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα
τηλέφωνο ταμείου: 2103228706
Από 11 Ιανουαρίου έως 26 Απριλίου
Δευτέρα & Τρίτη στις 21.15
Τιμή εισιτηρίων: 15€, 10€ (μειωμένο - φοιτητικό) και 5€ (άνεργοι, ΑΜΕΑ)