Μπουκάρει η Riley June Williams, η πατριώτισσα από την Πενσυλβάνια μαζί με τους άλλους στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου, φωνάζοντας “Make America Great Again”. Τρέχει από δω, τρέχει από εκεί και φτάνει στο άντρο της Pelosi, μάλλον πριν από τον τύπο που πήγε κι άραξε στην καρέκλα της Nancy, με τα πόδια πάνω στο γραφείο.
Η Riley αρχίζει να ψάχνει πυρετωδώς συρτάρια, ντουλάπια αναζητώντας τεκμήρια της βέβαιης προδοσίας και τελικά βρίσκει ένα λαπ τοπ. Μπορεί όμως να μην ήταν λαπ τοπ και να ήταν ένας εξωτερικός δίσκος -δε φαίνεται καθαρά στο βίντεο που έχει στα χέρια του το FBI, μετά από υπόδειξη του μάρτυρα με την κωδική ονομασία W1 ο οποίος ήταν πρώην αμόρε της νεαρής. Χωρίς δεύτερη σκέψη, το βουτάει, πάει να το βάλει στην τσάντα της – μια μεγάλη τσάντα απομίμηση δέρματος ζέβρας- αλλά σκέφτεται ενδεχόμενους ελέγχους κατά την αποχώρησή της. Λύνει τη ζώνη της καφέ καπαρντίνας που φοράει, ακουμπάει το λαπ τοπ ή τον δίσκο στο στήθος της, πάνω στο πράσινο μπλουζάκι, κλείνει την καπαρντίνα, σφίγγει τη ζώνη και φεύγει. Χάνεται δυο -τρεις φορές, κάνει άσκοπους κύκλους, αλλά τελικά βρίσκει την έξοδο.
Μπορεί να έφταιγε η παγωμένη ατμόσφαιρα της Ουάσινγκτον, τα δακρυγόνα που έπεσαν καθυστερημένα, η γενικότερη ένταση, ή όλα αυτά μαζί, πάντως εκείνη τη στιγμή ο πατριωτισμός της εξατμίζεται. Στέκεται ακίνητη για αρκετή ώρα στα σκαλοπάτια του Καπιτωλίου. Τότε γεννιέται στο μυαλό της ένα απλό και γι αυτό μεγαλοφυές σχέδιο: θα στείλει το λάπ τοπ ή τον εξωτερικό δίσκο που κρύβει στον κόρφο της, σε ένα φίλο που μένει στη Ρωσία με την εντολή να το πουλήσει στις μυστικές υπηρεσίες του Πούτιν στην ανώτατη δυνατή τιμή. Kι ό,τι πάρουν, μισά- μισά. Ή μάλλον όχι. Όχι. Αυτή έκανε την περισσότερη και την πιο επικίνδυνη δουλειά. Εβδομήντα- τριάντα. Ή έστω, εξήντα- σαράντα.
Χθες, αργά το μεσημέρι, ο Ίθαν κι ο Τζόελ Κοέν βρίσκονται στο σπίτι του πρώτου και μετά το γεύμα, δουλεύουν χαλαρά πάνω ένα νέο σενάριο που έχουν στα σκαριά. Η τηλεόραση στο βάθος παίζει σε χαμηλή ένταση και η είδηση για την νεαρή Riley που μεταδίδεται εκείνη την ώρα τους αποσπά ολοκληρωτικά την προσοχή.
Μετά από χρόνια συνεργασίας και μερικές δεκάδες ταινίες στο ενεργητικό τους τα δύο αδέλφια δεν χρειάζεται να μιλούν. Δυο ματιές είναι αρκετές για να συνεννοηθούν. Η είδηση, όλη αυτή η ιστορία, είναι καταπληκτική μαγιά για μια ακόμα ταινία. Άσε που δεν χρειάζεται πολλά. Είναι έτοιμη. Και συμφωνούν με τα μάτια ότι, ό,τι και να πει ο ενδυματολόγος, αυτοί θα επιμείνουν: η πρωταγωνίστρια θα φοράει το πράσινο μπλουζάκι κάτω από την καφέ καπαρντίνα. Μόνο η τσάντα, αυτή με την απομίμηση δέρματος ζέβρας, θα είναι μεγαλύτερη.
Έχουν δυναμώσει την ένταση και έχουν αρχίσει να σημειώνουν στοιχεία της ιστορίας τη στιγμή που μπαίνει η Φράνσις με ένα δίσκο με τους καφέδες. Κοντοστέκεται, βλέπει μια τα δύο εκστασιασμένα αδέλφια που βρίσκονται σε δημιουργικό οίστρο, μια την οθόνη, μετά πάλι τα αδέλφια. Καταλαβαίνει τί συμβαίνει. Αφήνει το δίσκο πάνω στο τραπέζι μπροστά τους. Κατόπιν παίρνει το τηλεχειριστήριο, κλείνει την τηλεόραση και πριν προλάβουν να διαμαρτυρηθούν, τους κοιτάζει στα μάτια και τους λέει δυνατά: Burn After Reading!
