Ζητείται επειγόντως αρχική φράση, καινούρια ή ελαφρώς μεταχειρισμένη από απελπισμένο μπλόγκερ που παραμένει επί σαράντα ημέρες παροπλισμένος και αδυνατεί να επανακάμψει με τις δικές του δυνάμεις παρά τη σφοδρή επιθυμία που τον διακατέχει.
Θα εξεταστούν εξονυχιστικά όλες οι σοβαρές προσφορές, αλλά θα εκτιμηθούν ιδιαιτέρως και θα επικρατήσουν όσες εναρμονίζονται με το ύφος του παρόντος ιστολογίου και βεβαίως οι επίκαιρες – αρκεί να μην είναι σχετικές με την οικονομική κρίση, το ασφαλιστικό ή την επικείμενη επέτειο της Κουβανικής επανάστασης.
Αμοιβή συζητήσιμη, απολύτως μετρητοίς.
Μουσική : El Manisero με την ορχήστρα του Xavier Cugat
32 σχόλια:
Μπα! χτες μόλις, αναρωτιόμουν τι απέγινες.
Ιδέες όμως δεν έχω, μόλις μου έρθει κάποια την αρπάζω για τον εαυτό μου, τέτοιος μοναχοφάης είμαι.
Ορίστε, σκέφτηκα κάτι: γιατί συμπαθούμε μερικά χρώματα; Είναι και επίκαιρο: απ' όσους ξέρω που υποστήριζαν την Ολλανδία στον τελικό, εμού συμπεριλαμβανομένου, οι περισσότερο το έκαναν λόγω της πορτοκαλί στολής.
Τι λες για το "Καλοκαιρινά όνειρα"; Βοηθάει? Ποιά είναι τα όνειρα σου γι'αυτή την εποχή?(Και δε με λες -επίτηδες το σαλονικιώτικο μπας και σε δελεάσω-, επειδή χρειάζομαι κάτι λεφτουδάκια για διακοπές, δεν το προωθείς το θέμα??)
:))
κοιτα, το call me Ismael ειναι πολύ κλασικό και παλιό ...
για δοκίμασε: τζουμ τριαλαριλαρο μαρίτσα μου είπε ο τυχερός του τζόκερ στον σκυθρωπό διευθυντή του ...
καλή συνέχεια
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα φλύαρο πουλί που το λέγαν Τσαλαπετεινό. Όταν έβλεπε μπροστά του σποράκια δεν έβαζε γλώσσα μέσα του. Ξ΄σφνου τα σποράκια άρχιζαν να αυξάνουν, παντού σποράκια κατέκλυζαν τη ζωή του... έβλεπε σποράκια ακόμη και στον ύπνο του... μέχρι που από τον πολύσπορο ενθουσιασμό του έπαθε αφωνία.
όμως συνέχιζε υπομονετικά να τρώει σποράκια...
Η ζωή χωρίς αυτό που λείπει δεν είναι ζωή.
Δεν είναι δική μου η φράση, αλλά μου άρεσε και την κράτησα. Τσαλαπετεινέ μου, ελπίζω να σε βοηθήσει να πάρεις μπρος.
Xωρίς εισαγωγές, περιστροφές και "σάλτσες", είναι και βαριές για την εποχή:
"YΛΙΚΑ"....
Ένα καλοκαιρινό πιατάκι με των αναλόγω φυσικά φωτό, είναι η πιο ενδεδειγμένη λύσις για την περίπτωση πιστεύω....
Μου έλειψες..... :)
Βιβλίο...
σίγουρα διάβασες κάτι καλό τελευταία. Μην το κρατάς μόνο για σένα!
"Η ιστορία ενός φέιγ-βολάν"..άρχισες να γράφεις; Ακόμαααα;;; :-)
Τις καλησπέρες μου, αγαπητέ τσαλαπετεινέ!
Την κουβανική ποια?
(Οι απουσίες καταγράφονται και αφαιρούνται από τα εργάσιμα blogoχρόνια. Το λέει και το Μνημόνιο. Το έχει επαναλάβει κλαίγοντας και ο Λοβέρδος σε 54 κανάλια so far...)
Αυτό που έγραψες αρκεί και μουσική μόνο να έβαζες πάλι θα αρκούσε. Είχα αρχίσει να ανησυχώ, μάλιστα είχα τη σκέψη σου σήμερα και η μία σκέψη έφερε την άλλη.. αναρωτιόμουν αν έχω το δικαίωμα να ανησυχώ για έναν άνθρωπο, όπως θα ανησυχούσα για ένα φίλο, που στην πραγματικότητα όμως δεν γνωρίζω.
Απάντηση δεν έδωσα :-)
Με αναγκάζετε να σας υπενθυμίσω την καταληκτική φράση του ιδίου:
Μη μου τους κύκλους τάραττε.
Πόσο σας καταλαβαίνω...
(ούτε ο Αστερίξ πλέον με εμπνέει...)
GCTMT
Παρά τη φυσική μου αντίσταση στο να συμφωνώ με τους άλλους, οφείλω να ομολογήσω, συντετριμμένη, ότι συμφωνώ με τη Φοράδα (κατ' εξαίρεσιν). ;)
Περίγραψέ μας π.χ. ένα δροσερό γλυκάκι κι εγώ θα ξεχάσω ότι έλειψες για τόσο καιρό.
Επειδή όμως ζήτησες "αρχική φράση" (και μιας και είμαι πασίγνωστη για την υπακοή μου σε οδηγίες), έχω να προτείνω "νιψονανομηματαμημονανοψιν", εκτός αν μαγειρεύεις χωρίς να πλύνεις πρώτα τα χεράκια (πράγμα που θεωρώ παντελώς απίθανο).
Πού να σταθούμε και τι γλώσσα να μιλήσουμε;
Άσφαλτος ρευστή και σκέψη πηχτή
κολλάει η μια πάνω στην άλλη
Το καλοκαίρι είναι των εραστών, των ποιητών και των παιδιών
για τους υπόλοιπους δε μένει χώρος...
(...δικό σας τώρα...)
να είναι τυχαίο; τόσους πολλούς τσαλαπετεινούς δεν έχω ξαναδεί στο πάρκο τις τελευταίες μέρες.
σας "χρωστάω" και ένα πεντακοσάρικο. και είναι σοβαρή προσφορά. ;)
Εναρκήριος φράση δεν βρίσκω πρόχειρη αυτή τη στιγμή, αλλά για κατακλείδιος και ακροτελεύτια, δεν μπορώ να βρω καλύτερη από... "Η ιστορία θα με δικαιώσει!"
Υποθέτω πληροφορήθηκες τη δυναμική δημόσια επανεμφάνιση του πολυχρονεμένου λίδερ μας
http://www.cubadebate.cu/noticias/2010/07/10/fidel-en-el-cenic-fotos/
δύτης των νιπτήρων : Βούιζαν τα αυτιά μου την Κυριακή...
Μια φράση για αρχή περιμένω. Ό τι να ναι... Δε μπορεί, θα περισσεύει κάποια. Αν ναι, την ανταλλάσσω με 3 ιδέες για αναρτήσεις. ;-)
Επειδή διανύουμε εποχή σύγχυσης κι εγώ υποστήριζα την Ολλανδία λόγω χρώματος αλλά συγχρόνως και την Ισπανία λόγω μεσογειακής συγγένειας, οπότε μέχρι το 115` ήμουνα απόλυτα ικανοποιημένος.
kovo voltes... : Το "Καλοκαιρινά όνειρα" με πάει κατευθείαν στο “Όνειρο καλοκαιριάτικης Νύχτας” - που είναι το αγαπημένο μου θεατρικό και στην υπέροχη φράση του Όμπερον : “Κακό φεγγαραντάμωμα περήφανη Τιτάνια!”
Τι ονειρεύομαι αυτή την εποχή; Μα φυσικά τα καλοκαίρια που πέρασαν μέσα στην αθωότητα και τις διακοπές που δεν είχαν συγκεκριμένη ημερομηνία επιστροφής.
www.u-hoo.gr/gianniskafatos : Το “ τζουμ τριαλαριλαρο μαρίτσα μου είπε ο τυχερός του τζόκερ στον σκυθρωπό διευθυντή του ...” είναι καταπληκτικό και έχω αρχίσει να το ακούω... με τη φωνή του Orson Welles .
Γιώργος Κατσαμάκης : Για στάσου! Αυτό που γράφεις είναι η βιογραφία μου. Εγώ δεν είμαι το φλύαρο πουλί; Εγώ δεν έπαθα 'αφωνία'; Τι συμβολίζουν τα σποράκια; Τι βλέπεις να γίνεται στη συνέχεια;
Ο “πολύσπορος ενθουσιασμός” πάντως είναι εξαιρετικός τίτλος!
ΜAΡΙΑ ΔΡΙΜΗ : Καλησπέρα Μαρία μου.
Πήρα μπρος και για αυτό θα αντιστρέψω τη φράση σου. Η ζωή που δεν της λείπει κάτι, δεν είναι ζωή. Γίνεται ανιαρή αν πραγματοποιούνται οι επιθυμίες και τα θέλω μας.
ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ ΑΛΩΝΙ : Ένα καλοκαιρινό πιατάκι; Μα αν ξαναμπώ στην κουζίνα και στην στοιχειωμένη προηγούμενη ανάρτηση φοβάμαι ότι θα μείνω κλεισμένος στα ερμάρια και ποιος με βγάζει από κει.
Θα μπω για χατήρι σου όμως και θα βγάλω πιατέλα. Μη δώσεις μπουκιά στη Riski- είμαι σίγουρος ότι πάλι δε θα της αρέσει το φαγητό.
Σε φιλώ
Coffeemug : Μμμμ με παιδεύει μέρες τώρα μια συλλογή διηγημάτων. Και λέω με παιδεύει γιατί κοντεύω να τελειώσω και μόνο ένα – δύο μου φάνηκαν συμπαθητικά.
Ίσως όμως να κλέψω δυο- τρεις φράσεις από κει.
new-girl-on-the-blog: Καλή ιδέα! Αλλά με παρέσυρες και ξεφυλλίζω τώρα ένα βιβλίο με χρονογραφήματα του Κώστα Βάρναλη με τίτλο “ Φεϊγ βολάν της Κατοχής” - μερικά από αυτά φαντάζουν ανατριχιαστικά επίκαιρα...
apos : 26 Ιουλίου, επίθεση στο φρούριο Μονκάδα...ολόκληρο αφιέρωμα σε δύο δόσεις είχα κάνει πέρυσι. Αλλά δε σε στέλνω εκεί, για επανάληψη καλοκαιριάτικα...(άσε που σε σχέση με σένα εγώ γράφω για ιστορικά γεγονότα εγώ γράφω με πολύ ανιαρό τρόπο )
Αν καταθέσω στη Μαριλίζα ένα πιστοποιητικό γιατρού μπορούν να δικαιολογηθούν μερικές έστω μέρες απουσιών; Αν όχι, τι να κάνω...θα συνεχίσω ως τα βαθιά γεράματα ώστε συμπληρώσω τα μπλογκοχρόνια για να πάρω σύνταξη. Και βέβαια τότε το μπλογκ θα αλλάξει ονομασία και θα γίνει “ Ο γερο ξεκούτης τσαλαπετεινός”
Margo : Και εγώ σε σκεφτόμουνα αυτές τις μέρες ακούγοντας ένα τραγούδι που έμαθα από σένα σε ποίηση Λόρκα. Ξέρεις ποιο... ;-)
Και ξέρεις τι άλλο σκεφτόμουνα; Αυτά τα γεμιστά που μου έταξες πέρυσι και δεν πέρασα τελικά ούτε από το νησί σου ούτε από το Αιγαίο.
Καμιά φορά οι φίλοι που δεν γνωρίζουμε είναι πιο κοντά μας από τους κοντινούς μας ανθρώπους. Άρα...
Καλή σου μέρα.
Σελιτσάνος : Μόνο που αυτή ήταν η τελευταία φράση του Αρχιμήδη και όχι η πρώτη που αναζητάω. Με το που την ξεστόμισε τον τρύπησε το ξίφος του Ρωμαίου...
GCTMT : Τα καύσιμά μου είναι φουλ...η μίζα δεν έπαιρνε μπροστά. Αστερίξ! Πρέπει να κάνω επανάληψη!
Riski : Συμφωνείς με τη Φοράδα; Τι να πω; Θα καταφύγω στους ποιητές αναγκαστικά. “Μακριά χτυπούν καμπάνες από κρύσταλλο...”
Υποσχέθηκα στη Φοράδα μια πιατέλα φαγητό αλλά θα βάλω κι ένα γλυκάκι στο τέλος για σένα γιατί είναι βέβαιος ότι το φαγητό δεν θα σου αρέσει.
Καλή η φράση που προτείνεις αλλά λέω να τη διαβάσω ανάποδα. ;-)
Θεία Θ : Νομίζω ότι το “ Το καλοκαίρι είναι των εραστών, των ποιητών και των παιδιών
για τους υπόλοιπους δε μένει χώρος...” είναι από μόνο του μια ολοκληρωμένη ανάρτηση.
Εγώ πάντως προσπαθώ να χαρώ το καλοκαίρι στην τρίτη κατηγορία – των παιδιών- κι όσο τα καταφέρνω δε φοβάμαι τίποτα. Στις άλλες δύο ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι τα πάει καλά;
b|a|s|n\i/a : Είδες Βασίλη! Όταν δεν κλείνεσαι στη φωλιά σου μπορείς να πεταχτείς στο πάρκο και να συναντήσεις τους φίλους σου. Πάντως μη μπερδευτείς και δώσεις το παλιό εκείνο πεντακοσάρικο σε τυχαίο τσαλαπετεινό. Αν είμαι εγώ θα σου κάνω σήμα ανοιγοκλείνοντας 3 φορές το λοφίο. ;-)
tsalapeteinos : Αν ένα πόστ τελειώνει με τη φράση “ La Historia me absolverá ” μάλλον πρέπει να αρχίζει με τη φράση “ I have a Dream”.
Το πληροφορήθηκα και μάλιστα ήθελα να σου στείλω την είδηση αλλά μετά σκέφτηκα ότι θα το ήξερες ήδη...
Μάλλον λες το "adelina De Paseo" που το είχα βάλει με εκείνη τη φωτογραφία με τις χρωματιστές καρέκλες. Το θυμήθηκα και εγώ.. είχα υποδεχθεί τον περσινό Ιούλιο με αυτή την ανάρτηση.. φέτος τίποτα, πέρασε στο ντούκου:-)
Όσο για τα γεμιστά κάθε φορά που φτιάχνω σκέπτομαι το τάξιμο, φέτος μάλιστα οι ντοματιές σαν να τρελάθηκαν δεν έχω βγάλει καλύτερες και περισσότερες. Έχω μόνιμη απλώστρα για αποξήρανση και γεμιστά κάθε βδομάδα. Ελπίζω όταν κάποτε περάσεις από εδώ να μην πέσει φυλλοξέρα:-)
Καλησπέρα!
Γι αυτό και την ονόμασα καταληκτική,εξάλλου...
Proswpika, tha xekinousa me ena "yoo-hoo, I'm back!". epeidh omws esas den sas kovw gia toso hai houi, dhlwste apla ena "Parwn" kai peraste kateutheian sto prokeimeno.
sas filw.
Margo: Ναι για το delina del paseo έλεγα...κι όταν θα έρθω και καθίσω στις καρέκλες του Ιουλίου για να φάω γεμιστά από τα χεράκια σου θα το βάλουμε δυνατά να παίζει...
Οι δικές μου ντομάτες πάντως φέτος δεν πήγαν καλά.
Καλό σου βράδυ.
Σελιτσάνος: Από χθες αναρωτιέμαι πώς ήταν ο τόνος της φωνής του όταν την είπε...
Υ.Γ. Επειδή από κοτούλα δεν προλάβατε- ή από την σπανακόπιτα ήταν; - και πολλά πράγματα, να περάσετε άμεσα έχω σερβίρει στον επάνω όροφο. Ανοίγω κι ένα άσπρο κρασί.
DonnaBella: Με το 'yoo-hoo” δεν θα ξεκινούσα παρά μόνο αν ήμουνα πολύ χοντρός ή ο Αγιος Βασίλης. Το άλλο όμως, το “ hai houi” ευχαρίστως θα το υιοθετούσα για ψευδώνυμο.
Πώς πάτε από ζέστη εκεί; Εδώ καιγόμαστε...είναι κι ο φούρνος της επόμενης ανάρτησης
πολλά φιλιά κι από μένα
Καλημέρα σας πτητικέ τύπε
Εξ ονόματος της Συγκλήτου σας χαιρετώ και επιδίδω ψήφισμα δια του οποίου διαμαρτυρόμεθα εντόνως για την πολυήμερη απουσία σας. Αλλά η χαρά μας είναι μεγάλη που σας ξαναβλέπουμε επί των επάλξεων, έστω και στη ντάλα στου καλοκαιριού. Α χμ! Λοιπόν, για εναρκτήρια φράση σας έχω έναν Wilde, που τον θυμήθηκα μετά από μια συζήτηση με φίλη που θυμήθηκε έναν wannabe goldenboy που ξέραμε εξ ακοής και δύο αμπελοφιλοσοφίες του τοίχου:
1. Ambition is the last refuge of the failure.
2. Φονιάδες των ψαριών, Πελεκάνοι.
3. Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα.
Φαντάζομαι δε θα σας ζητηθεί copyright. Αλλά και να σας ζητηθεί, μην ανησυχείτε, τα δικαστήρια βαριούνται τον Ιούλιο και κλείνουν τον Αύγουστο.
Ave!
"Longtemps, je me suis couché de bonne heure."
Aurelia: Σεμνή Δέσποινα υποβάλω τα ταπεινά μου σέβη Δεχτείτε παρακαλώ την ειλικρινή συγνώμη για την καθυστέρηση της απάντησής μου. Ήθελα βλέπετε να επανορθώσω εμπράκτως, το οποίο και έπραξα σήμερα στις 7:57 με σχοινοτενή ανάρτηση για τους Ιππείς.
Σας ευχαριστώ για τις εναρκτήριες φράσεις. Έχουν ήδη πάρει αριθμό πρωτοκόλλου και παραμένουν αρχειοθετημένες κάτω από άριστες συνθήκες συντήρησης ώστε να ανατρέξω σε αυτές στις στείρες μέρες που διέρχεται εκ των πραγμάτων κάθε ιστολόγος.
Ασπάζομαι την δεξιά σας
μετά τιμής
Έποψ ο Αττικός.
Thomas Xomeritis : Early to bed and early to rise makes a bird healthy, wealthy and wise...
Δημοσίευση σχολίου