Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

BIA



Χθες αργά τ` απόγευμα μπαίνοντας στο σούπερ μάρκετ είδα μια κοπέλα να στέκει στην είσοδο. Γύρω στα είκοσι πρέπει να ήταν. Μπορεί και λιγότερο. Αδύνατη σα σπουργίτι. Μαζεμένη σαν να κρύωνε κι ας ήταν γλυκιά η βραδιά. Στεκόταν εκεί, μαζεμένη σαν να ντρεπόταν. Την προσπέρασα αλλά ντράπηκα να την κοιτάξω στα μάτια. 

Βγαίνοντας από το σούπερ μάρκετ με τρεις σακούλες κυρίως με σαρακοστιανά, είδα την κοπέλα ακουμπισμένη στο τοίχο έτοιμη να καταρρεύσει και μόλις που ακούστηκε το “πεινάω” της, απάντηση στην ερώτηση “είσαι καλά κορίτσι μου;” ενός ηλικιωμένου κυρίου που στεκόταν δίπλα της ανήσυχος. 

“Τί θέλεις να φας;” τη ρώτησε κι εκείνη μουρμούρισε “Γιαούρτι” και ύστερα πρόσθεσε διστακτικά: “...και λίγο ψωμάκι αν γίνεται”. Ο ηλικιωμένος την έβαλε να καθίσει σε ένα πεζούλι, γύρισε και μού είπε: “Μείνε εδώ να την προσέχεις” και μπήκε βιαστικά στο κατάστημα για να επιστρέψει αμέσως με μια σακούλα στο ένα του χέρι γεμάτη: ψωμί, γιαούρτι, γάλα κι ένα ψητό κοτόπουλο. Στο άλλο κρατούσε ένα πλαστικό κουταλάκι. 

Έβγαλε το γιαούρτι από τη σακούλα, το άνοιξε και άρχισε να την ταῒζει. Στην τρίτη κουταλιά –με δυο μπουκιές ψωμί ενδιάμεσα- η κοπέλα σαν να συνήλθε κάπως κι έκανε να σηκωθεί. Ήθελε φύγει για να πάει το φαγητό στους δικούς της. “Πού μένεις;” τη ρώτησε ο κύριος κι εκείνη έδειξε προς την αλάνα πίσω από το σούπερ μάρκετ. Στο σκοτάδι μόλις που διακρίναμε ένα αυτοκίνητο. Εκεί έμεναν. 

Χθες αργά το απόγευμα, οι τρεις σακούλες με τα σαρακοστιανά μού φάνηκαν ασήκωτες στο δρόμο της επιστροφής κι ας έφερνε ο νοτιάς ριπές ανθισμένης νεραντζιάς. Ασήκωτες μού φάνηκαν κι οι σκόρπιες φράσεις -“σύμφωνα με πηγές του οικονομικού επιτελείου...", "...έστειλε μήνυμα για τις επιπτώσεις των σκληρών μέτρων...", "1 δισ. δολλάρια σκοπεύει να επενδύσει..."- από το κεντρικό δελτίο, καθώς τακτοποιούσα τα τρόφιμα στο ψυγείο και στα ντουλάπια. 

Όταν έφτασε στα αυτιά μου η φράση “καταδικάζουμε τη βία...”,  δεν άντεξα κι έκλεισα την τηλεόραση. 


24 σχόλια:

Nefosis είπε...

Αχ θε μου

Roadartist είπε...

Απλά να σου πω ότι δάκρυσα.
Οργή μεγάλη οργή. Ντροπή. :(

Ρουμπάκης Γιάννης είπε...

"Βιάζεσθαι δέ οὐχ ὅσιον ἐστιν", θα μας έλεγε ο Σωκράτης.

Evi Voulgaraki είπε...

Πραγματικά δεν αντέχεται.

"ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ" είπε...

Λυπάμαι, Τσαλαπετεινέ μου, αλλά με κάτι τέτοια δημοσιεύματα, στενοχωρείτε τον έγκριτο κ. Πάσχο Μανδραβέλη και θα μας εξακοντίσει άλλο ένα από εκείνα τα περισπούδαστα άρθρα του στα οποία οι λέξεις πείνα δυστυχία, αυτοκτονίες, θάνατοι από σόμπες, είναι απαγορευμένες, καθόσον αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα του σήμερα που αγωνίζεται, ευτυχώς εντός ευρώ, να προσελκύσει επενδύσεις,δε συμβαίνουν, αλλά είναι αποκυήματα της φαντασίας των εραστών της δραχμής!Λυπάμαι για την επιπολαιότητα σας!!!

ΦΛΩΡΑ είπε...

Πάλι μου φεύγουν δάκρυα χωρίς να το ελέγχω...
Δεν άφησαν ίχνος αξιοπρέπειας στους ανθρώπους που σωριάζονται στο δρόμο απ' την πείνα... αυτούς που μέχρι χθες κατάφερναν να ζουν με τις οικογένειές τους, να μεγαλώνουν τα παιδιά τους και να ζουν ανθρώπινα...
Ντρέπομαι σαν άνθρωπος...

Οικοδόμος είπε...

Βία; Ποια βία; Οι κυβερνώντες μας δεν είναι αυτοί που "καταδικάζουν τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται";...

γρηγόρης στ. είπε...

Άλλοι κλείνουν απλά τα μάτια.
Άλλοι στρέφουν το κεφάλι.
Άλλοι προσπερνούν.

Α, είναι κι άλλοι που περιμένουν να ολοκληρωθεί η θεωρητική επεξεργασία και θεμελίωση για τέτοια ζητήματα.

Καρπουζοκέφαλος είπε...

Νομίζω ότι η απάντηση που σας αρμόζει, σύμφωνα πάντοτε με το soxial media επικοινωνιακό επιτελείο του πρωθυπουργικού γραφείου, είναι κάτι σχετικό με κούτες τηλεόρασης και μάλιστα ασπρόμαυρης...
Τα συγχαρητήριά μου λοιπόν, σε σας για το πόνημα και σε όλους μας για την κατάντια μας!

Yannis Tsal είπε...

Όπως είπε και ο εκπρόσωπος της Θεολογίας της Απελευθέρωσης, Χέλντερ Καμάρα:
"¨Οταν δίνω φαγητό στους φτωχούς, με λένε άγιο. Όταν ρωτώ γιατί οι φτωχοί δεν έχουν να φάνε, με λένε κομουνιστή."

Margo είπε...

Σε μια συζήτηση που είχα με ντόπιους το Σάββατο διηγήθηκα την ιστορία του κοριτσιού. Συζητούσαν για τους ανθρώπους στο νησί που έχουν πρόβλημα επιβίωσης, υπάρχουν κι εδώ, όμως τα πράγματα στο κέντρο είναι πολύ πολύ δύσκολα και για πολύ μεγάλο αριθμό πολιτών. Πρέπει και εμείς που ζούμε στα περίχωρα να γνωρίζουμε μιας και η πληροφόρηση από τα ΜΜΕ είναι ελλιπής και το μόνο που κάνει είναι να αποπροσανατολίζει..

Ανώνυμος είπε...

Κι όμως, οι υπαίτιοι αυτήςτης καταστροφής και συγχρόνως επίδοξοι σωτήρες μας, κυκλοφορούν στις εκλογικές τους περιφέρειες (βλ. Κοζάνη-Πάρις Κουκουλόπουλος), με περίσσεια αλαζονία και ελαφρότητα, χορεύουν στους ρυθμούς της Αποκριάς και εισπράττουν χειραψίες και φιλιά από τους ψηφοφόρους τους.

Τσαλαπετεινός είπε...

Nefosis A: Το “αχ” είναι η αναπόφευκτη, ανθρώπινη πρώτη αντίδραση, αλλά δεν πρέπει να μείνουμε σε αυτή. Ούτε και στις επόμενες, την ντροπή και την οργή...Παρακάτω. Πρέπει πια να πάμε παρακάτω.

Τσαλαπετεινός είπε...


Roadartist: Θα επαναλάβω αυτό που έγραψα πιο πάνω στην Nefosis A: Το θέμα είναι τί κάνουμε από εκεί και πέρα; Ατομικά και συλλογικά.

Τσαλαπετεινός είπε...


Ρουμπάκης Γιάννης: Το βέβαιο είναι ότι όσοι ευθύνονται γι αυτή την κατάσταση, δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο.

Τσαλαπετεινός είπε...


Εύη Βουλγαράκη-Πισίνα: Αυτό το “δεν αντέχεται” είναι η βία που ασκείται σε μας. Η άλλη, η ΒΙΑ είναι αυτή που έχει ασκηθεί στους ανθρώπους που βιώνουν την απόλυτη εξαθλίωση.

Τσαλαπετεινός είπε...


"ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ": Δεν έχετε άδικο. Ελπίζω να μην πέσει στα χέρια έγκριτων αναλυτών αυτό το ποστ. Θα μας τα ψάλλουν κανονικά!

Τσαλαπετεινός είπε...


FLORA GIA: Ώρα για δράση λοιπόν. Όπως μπορεί ο καθένας μας. Και ατομικά μπορούμε, μα συλλογικά και συντονισμένα πιστεύω ότι θα έχει καλύτερα αποτελέσματα.

Τσαλαπετεινός είπε...


Οικοδόμος: Αυτή η ΒΙΑ με κεφαλαία και μπολτ γράμματα, η βία της ανθρωπιστικής κρίσης, δεν υφίσταται καν για τους κυβερνώντες. Πώς λοιπόν να την καταδικάσουν;

Τσαλαπετεινός είπε...


γρηγόρης στ.: Πιο πολύ αυτούς τους τελευταίους φοβάμαι Γρηγόρη...

Τσαλαπετεινός είπε...


Καρπουζοκέφαλος: Στις ασπρόμαυρες οθόνες να προσθέσουμε και τα πληκτρολόγια και τους καναπέδες που μας κρατάνε δέσμιους. Αυτή, ναι είναι η μόνη κατάντια που αναγνωρίζω, όχι στο σύνολο της κοινωνίας μας, αλλά σε ένα μέρος της. Γιατί οφείλουμε να αναγνωρίσουμε, ότι πολλοί προσπαθούν. Ουσιαστικά και κυρίως αθόρυβα.

Τσαλαπετεινός είπε...



Yannis Tsal: Μη μού πεις ότι έχεις διαβάσει (και) το “Δημοκρατία ΠανεπιστήμιοΑνάπτυξη” του  Καμάρα!

Τσαλαπετεινός είπε...


Margo: Το γεγονός ότι πλέον και στην επαρχία, -με τους πιο ισχυρούς οικογενειακούς και κοινωνικούς δεσμούς- υπάρχουν σήμερα και αυξάνεται ραγδαία ο αριθμός τους, άνθρωποι που με δυσκολία επιβιώνουν, είναι άλλη μια απόδειξη ότι η χώρα βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση.

Είχα μεγάλες αμφιβολίες αν έπρεπε να γράψω και κυρίως πώς για αυτό το “περιστατικό”. Αν το έκανα τελικά ήταν μάλλον για τον λόγο που αναφέρεις στο τέλος.

Τσαλαπετεινός είπε...


Ανώνυμος: Στο τέλος της Αποκριάς, πέφτουν οι μάσκες.