Ένα
πουλί πετούσε ανάμεσα στη Σάμο και στο
Κουσάντασι
Και
πού να καταλάβω: Τούρκικο πουλί ή
Ελληνικό;
ή
μήπως από κάπου αλλού ερχόταν.
Κανένα
σημάδι. Τη θάλασσα ρώτησα.
“Δύτης
είναι”, μού πε.
Πλέκει,
όλο πλέκει δαντέλες στο στήθος μου
Τον
ουρανό ρώτησα.
“Αγγελιοφόρος
μου είναι” μού είπε
Από
το ανοιχτό βιολέ και το τριανταφυλλένιο
ως
το μενεξελί.
Τα
ψάρια ρώτησα και τα άλλα τα πουλιά
και
τα καράβια με λογιώ λογιώ σημαίες.
Όλα
κάτι άλλο μού 'πανε. Απάντηση δεν πήρα.
Ένα
πουλί πετούσε ανάμεσα στη Σάμο και το
Κουσάντασι.
Και
πού να καταλάβω: Τούρκικο πουλί ή
Ελληνικό;
μη
κι από κάπου αλλού ερχόταν και ποια η
φυλή του
“Ε,
πουλί!” τού είπα. “Ποιοί οι δικοί
σου; Ποιά ειναι η χώρα σου;”
“Γλάρος
είμαι” μού είπε. “Πόσων χρονών
είμαι; Όσο κι ο κόσμος.
Από
ποιά χώρα είμαι; Απ' τη γη.
Από
τον ουρανό. Απ΄τη θάλασσα.
Τα
σύνορά μου ποιά; Το χώμα. Το νερό. Ο αγέρας.”
Από
την Αραβική Άνοιξη, μέχρι τις κόκκινες
πόρτες και τις κατασχέσεις τιμαλφών
στην Ευρώπη που δεν διδάχτηκε τίποτα
από το πρόσφατο παρελθόν της και προκρίνει
στρατόπεδα συγκέντρωσης αποποιούμενη
τις ευθύνες της, το No Passport
ένα εξαιρετικό ντοκιματέρ από την
Κάλυμνο, ένα από τα dignity spots
στον χάρτη της Αλληλεγγύης. Αξίζει
να το δείτε.
*το
ποίημα και η εικόνα, από το ντοκιμαντέρ.
2 σχόλια:
"...
Ένα πουλί πετούσε
ανάμεσα στη Σάμο και το Κουσάντασι.
Έ, πού να καταλάβω
τούρκικο ήτανε πουλί ή ελληνικό;
Μην κι απ’ αλλού ερχότανε
Και ποια είναι η φυλή του;
Έ πουλί, του είπα
Ποιοι είναι οι δικοί σου;
Ποια είναι η χώρα σου;
Γλάρος είμαι, μου ‘πε
Πόσο χρονώ είμαι;
Όσο κι ο κόσμος.
Από ποια χώρα είμαι;
Απ’ τη γη, απ’ τον ουρανό, απ’ τη θάλασσα
Τα σύνορά μου ποια;
Το χώμα, το νερό, ο αγέρας»
Αυτό το «Ένα πουλί» “Βir kuş” του Özdemir İnce, αυτός ο γλάρος, ίσως να είναι ο πιο πλήρης ορισμός του πρόσφυγα.
Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο Άστρια. Δεν είχα καταφέρει να βρω ποιος έχει γράψει το “Βir kuş”
Εδώ το ποίημα του Özdemir İnce. Το απαγγέλλει ο Γιώργος Κιμούλης
Δημοσίευση σχολίου