Κυριακή 31 Μαΐου 2009

Η γύρη στη ζωή τους



Για μεγάλο, ανεξακρίβωτο όμως μέχρι στιγμής, αριθμό bloggers τον τελευταίο μήνα, ίσως και περισσότερο, η ημέρα άρχιζε και τελείωνε με επίσκεψη σε ένα συγκεκριμένο ιστολόγιο. Όλοι αυτοί οι άγνωστοι μεταξύ τους επί το πλείστον bloggers, βρέθηκαν αναπάντεχα να αποτελούν μια συμπαγή ομάδα, που την ένωνε ένα κοινό ενδιαφέρον: η αναμονή της αναγγελίας ενός επικείμενου γεγονότος.

Με την πάροδο του χρόνου το αρχικά χαλαρό ενδιαφέρον, εξελίχθηκε σε μαζική αδημονία. Ειδικά τις τελευταίες μέρες το φαινόμενο πιστεύω ότι ξέφυγε από την σφαίρα των μπλογκς και εισέβαλε αποφασιστικά στην ζωή και στην καθημερινότητα των μελών αυτής της άτυπης και χωρίς όνομα ομάδας.

Μη βιαστείτε να θεωρήσετε υπερβολικά και αυθαίρετα τα παραπάνω, γιατί είναι κάπως γενικόλογα και κυρίως γιατί δεν περιλαμβάνουν κανένα link που θα επιβεβαίωνε περίτρανα τους ισχυρισμούς μου. Βασίζονται τόσο στην προσωπική εμπειρία, όσο και σε επισταμένη μελέτη των αναρίθμητων σχολίων του εν λόγω ιστολογίου που καθημερινά συσσωρευόταν σαν έμπρακτη απόδειξη του θερμού ενδιαφέροντος και της αγωνίας των επισκεπτών.

Οφείλω να ομολογήσω ευθύς εξαρχής ότι αν σε άλλες περιπτώσεις κατάφερνα με νύχια και δόντια να κρατώ απόσταση ασφαλείας από πρόσωπα και γεγονότα, επιδιώκοντας την κατά το δυνατόν αντικειμενική και νηφάλια ματιά, σε αυτή την περίπτωση ούτε καν το επιχείρησα. Αφ` ενός μεν η ίδια η φύση του αναμενόμενου γεγονότος, αφ` ετέρου ο θαυμαστός χειρισμός του, από τον ιδιοκτήτη του ιστολογίου προκάλεσαν από την αρχή τη βαθιά συναισθηματική μου εμπλοκή.

Πιστεύω ακράδαντα ότι αν μια εταιρεία δημοσκοπήσεων συνέτασσε το ειδικό για την περίπτωση ερωτηματολόγιο και ερχόταν σε επαφή με όλους τους εν αναμονή τελούντες bloggers, οι απαντήσεις θα ήταν συγκλίνουσες, με ελάχιστες διαφοροποιήσεις. Ειδικά αν η έρευνα γινόταν πριν από δύο- τρεις μέρες σε μια πιθανή ερώτηση «Επισκέπτεστε το ιστολόγιο Χ περισσότερες από 5 φορές την ημέρα;» το ποσοστό που θα απαντούσε ‘ναι’, δεν θα ήταν απλώς μεγαλύτερο από το άθροισμα του ποσοστού που εμφανίζουν στις πρόσφατες έρευνες, μια μόλις εβδομάδα πριν από τις Ευρωεκογές, τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά θα ερωτοτροπούσε με ένα δυσθεώρητο για δημοκρατικά τουλάχιστον καθεστώτα 93,56%. Δυστυχώς όμως την περίοδο που διανύουμε, θα είναι μάλλον μάταιο να αναζητήσουμε εταιρεία να αναλάβει την παραπάνω έρευνα.

Το καμπανάκι του τελευταίου γύρου της αναμονής , με τη μορφή ανάρτησης, σήμανε στις 13:48 το μεσημέρι του Σαββάτου. Οι ώρες που περνούσαν, ενώ μας έφερναν πιο κοντά στη πολυπόθητη αγγελία φάνηκαν σε όλους ατέλειωτες. Φαντάζομαι ότι αρκετοί ακυρώσανε την Σαββατιάτικη έξοδο και περιμένανε μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών τους τη μεγάλη στιγμή. Μερικοί, ελάχιστοι είναι αλήθεια αναρωτήθηκαν: «μα, είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να γυρίσει στο σπίτι του μετά από αυτό το γεγονός και έχει κουράγιο για μια ανάρτηση;». Και όμως είχε! Στη μία ακριβώς το βράδυ Σαββάτου προς Κυριακή, μετά από έντεκα ώρες – ο τελευταίος ατέλειωτος γύρος της αναμονής- το μαύρο ιστολόγιο άλλαξε όψη. Τα καλά νέα ήταν επιτέλους εδώ!

Το ίδιο γεγονός πριν από μερικές δεκαετίες θα γινόταν γνωστό αποκλειστικά στους στενούς συγγενείς με ένα τηλεγράφημα που θα περιείχε δυο μόνο λέξεις: «έτεκεν θήλυ». Σήμερα η χαρμόσυνη είδηση ξεπέρασε τα όρια της οικογένειας και των φίλων, γιατί βγήκε από την ροζ πλέον ιστοσελίδα του Spy στους διαδικτυακούς αιθέρες και έφτασε σε όλους εμάς τους bloggers που περιμέναμε ανυπόμονα τόσο καιρό αυτό το παιδί να έρθει στο κόσμο.

Ο Spy σκόρπισε απλόχερα με ένα μοναδικό τρόπο όλο αυτό το διάστημα, πότε με ανέλπιστη για την εποχή μας τρυφερότητα και πότε με το ανεπανάληπτο χιούμορ του, κομμάτια της κατά τα φαινόμενα, πιο σημαντικής περιόδου της ζωής του. Ίσως να το είχε κι ο ίδιος ανάγκη να μοιραστεί με μας, τους γνωστούς- άγνωστους αναγνώστες του, αυτή την εμπειρία του γίνομαι για πρώτη φορά γονιός, αποκτώ συνέχεια…Μας έβαλε για τα καλά στο παιχνίδι της αναμονής. Κάθε μέρα εκεί, πρωί -βράδυ. Μια αίθουσα αναμονής το ιστολόγιό του με αθρόα συνάθροιση διαδικτυακών φίλων που αποθέτανε συμβουλές, παραινέσεις, πειράγματα, συντροφεύοντάς τον στην πορεία του προς την πατρότητα. Κι εκείνος, τη μεγάλη ώρα, δε μας ξέχασε: μοιράστηκε αμέσως μαζί μας την κορυφαία στιγμή αυτής της άφιξης.


Τον ευχαριστούμε
και στέλνουμε τις ευχές μας στην κυρία Spy και σε εκείνον.
Να σας ζήσει!
θείε apos



Μουσική- ένα πρώτο νανούρισμα: The Plum Blossom,
του Ysef Lateef από το CD Easter Sounds

Επί του πιεστηρίου: Το βάρος της δεσποινίδος Spy είναι 3.560 γραμμάρια. Μόλις πληροφορηθούμε και το ύψος της θα σας ενημερώσουμε.
Ο τίτλος, από τα λόγια του πατέρα Spy: "Ένα λουλούδι άνθισε σήμερα,κι η γύρη του σχημάτισε όλη την επόμενη ζωή μου..."




buzz it!

21 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

τα λόγια μοιάζουν περιττά για τον απλό λόγο ότι τα είπες όλα με επίσης μοναδικό τρόπο.
είναι και αυτό μέρος της μαγείας όλου αυτού που ονομάζεται μπλόκιν. το πώς μοιράζονται. οι χαρές. οι λύπες. τα δάκρυα. τα χαμόγελα.
το ότι μοιράζονται.
να τους ζήσει!. να είναι πάντα μα πάντα πλημμυρισμένοι με υγεία και ευτυχία!!

Μαύρος Γάτος είπε...

Σε γεννητούρια έπεσα! Να ζήσει το Spylet!!!

(μην ανησυχείτε για το ποδαρικό, είμαι γουρλής λέμε Σ;ο))))))))

apos είπε...

Τι ωραία που τα είπες! Και εξαιρετική επιλογή τραγουδιού.
Το "θείος" κατοχυρώθηκε βλέπω...


(εγώ ακόμα πολεμάω να βάλω το εικονίδιο στην ανάρτησή μου... τόσο στόκος... μήπως να περιμένω το επόμενο παιδί;)

Καλημέρα.

vague είπε...

Η αλήθεια είναι ότι ο spy, εδώ και καιρό έχει καταφέρει να μου μεταδόσει την ανυπομονησία του, με αποτέλεσμα να μην του έχω αφήσει ποτέ ούτε ένα σχόλιο, από φόβο μήπως τον απασχολήσω σε ακατάλληλη στιγμή :)
Όταν είδα την ανάρτηση της άφιξης της κόρης του ανακουφίστηκα τόσο, που ένιωσα σα να γέννησα εγώ.

Τσαλαπετεινός είπε...

b|a|s|n\i/a: Ευτυχώς ήρθες πρώτος και μίλησες ξεκάθαρα για τη μαγεία του μπλόκιν- ήταν αυτό που ήθελα να κάνω και δεν τα κατάφερα. (Μου ξέφευγε συνέχεια προς το καθαρό μελό και έστριψα τελικά προς το πολύπλοκο και δήθεν σοβαρό) Πάντως λίγο νωρίτερα να ερχόταν θα είχατε την ίδια μέρα γενέθλια. ;-)


Μαύρος Γάτος : Φτάσατε δεύτερος- σας χάσαμε, πού ήσασταν;- όποτε σήμερα τουλάχιστον δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ποδαρικό. Θα μεταβιβάσουμε τις ευχές στην οικογένεια Spy.

Τσαλαπετεινός είπε...

apos : Το ‘θείος’ κατοχυρώθηκε αλλά με μικρά γράμματα μέχρι να το συνηθίσεις και μετά τα μεγαλώνουμε. Σου έστειλα με ταχυδρομικό περιστέρι αναλυτικές οδηγίες για τα τεχνικά ζητήματα που σε απασχολούν.


Συνοδοιπορος: Με το σχόλιο σου αποδεικνύεις αυτό που λέω στην αρχή: «ανεξακρίβωτος μέχρι στιγμή αριθμός bloggers…» . Αν γινόταν ντοκιμαντέρ με αυτό το θέμα η μαρτυρία σου θα ήταν μία από τις βασικές. ;-)

Margo είπε...

Είχα επισκεφθεί το blog του Spy παλαιότερα, απίστευτη μεταμόρφωση!!!!!
Πώς μπορεί κανείς να χαίρεται με τη χαρά κάποιου που δεν τον γνωρίζει καν; Ναι, είναι μαγεία..
Να τους ζήσει η μικρούλα!

ΦΟΥΛΗ είπε...

Έτσι όπως τα γράφεις είναι......
Να τούς ζήση γερή και δυνατή!!!!!!

antinetrino είπε...

Τσαλαπετεινέ μου είσαι τελικά πολύ "τρυφερός"* άνθρωπος.Ετσι είναι , τους έυχομαι κι από δω να τους ζήσει και να ναι ευτυχισμένο!


*Δεν ξέρω πως μου ρθε.

maximus είπε...

Πάνω που νόμιζα ότι μιλούσατε για το ιστολόγιό μου...(χιούμορ!) Μπήκα και ευχήθηκα αν και δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο. Μια ευχή όμως είναι πάντα ευπρόσδεκτη!

Καλό μήνα!

Τσαλαπετεινός είπε...

Margo : Που να δεις και την καινούρια ταμπέλα που ετοιμάζει για το μπλογκ! Σύμφωνα με καλώς πληροφορημένες πηγές, θα γράφει με ροζ γράμματα σε φούξια φόντο Spy & daughter !


ΦΟΥΛΗ : Πες τα Φούλη γιατί μερικοί δεν με πιστεύουν! Πες τι περάσαμε τόσο καιρό…και τι έχουμε ακόμα μπροστά μας! Το πρώτο δοντάκι, στράτα στρατούλα, πρώτη μέρα στο σχολείο, εξετάσεις…

Τσαλαπετεινός είπε...

antinetrino : Κατά βάθος ναι! Αλλά προσπαθώ να το κρύψω πίσω από μια μετόν αρμέ επιφάνεια. Μια χαρά τα κατάφερνα μέχρι τώρα αλλά ήρθε το μωρό και πάνε οι αντιστάσεις πάνε όλα.


MAXIMUS: Πειραχτήρι Μaximus! Καλά κάνατε που πήγατε κι από κει…είδατε ντεκόρ στο μαγαζί του; Μέχρι και ροζ ραδιοφωνάκι έβαλε! Καλό μήνα αν και απέχουμε μισή ώρα από του Ιούνιο…

ΦΟΥΛΗ είπε...

Καλό μήνα.......
Άστα, άστα σου λέω, το τι θα τραβήξουμε από δω και πέρα
δε λέγεται......
Αμ τις φάπες που της πας ΝΟΜΙΖΕΙ ότι τελειώσαν, αχ πατέρα................

ippoliti_ippoliti είπε...

Μ'άρεσε αρκετά η ανάρτηση, ο συλλογισμός και χάρηκα τα link της -τρυφερότητας - και του -χιούμορ.
Δεν ήξερα το συγκεκριμένο ιστολόγιο, το είδα μέσα απ'εδώ και καταθέτω και εγώ τις ευχές μου για ζωή χαρούμενη και καλότυχη.
Υ.Γ Τις ευχές και σ'εσάς για το ανήψι σας
Καλό βράδυ και καλό καλοκαίρι

mermyblue είπε...

να κάτι ΠΟΛΥ ευχάριστο...
και δεν είχα πάρει καν χαμπάρι
(σε ποιό ποσοστό ήμουν;)

να του ζήσει
θα του ευχηθώ κ εκεί
κ θα είναι κ το πρώτο σχόλιο μου στο μπλογκ του!
(τέλεια)
:)

Τσαλαπετεινός είπε...

ΦΟΥΛΗ : Καλό μήνα και σε σένα…Νομίζω ότι το blog και ο ίδιος θα περάσουν σε μια νέα, ολοκαίνουρια περίοδο.

ippoliti_ippoliti : Είδατε πώς ανοίγει ο κύκλος σιγά σιγά! Θα μεταφέρω τις ευχές σας και με τη σειρά μου θα ευχηθώ κι εγώ καλό καλοκαίρι- αν δεν κάνω λάθος είναι ήδη εδώ!

mermyblue : Στο ποσοστό, που αν ήσουν κόμμα στις Εθνικές Εκλογές δε θα έμπαινες στη Βουλή! Να είσαι καλά και καλό καλοκαίρι να χουμε.

Ξενη είπε...

Les agapite tsalapetine na einai ayto to proto blggomoro... ante na mas zisei

Spy είπε...

Τσαλαπετεινέ,
(σκέτο, χωρίς απιθετικό προσδιορισμό τύπου: φίλτατε, αγαπημένε κλπ. θα εξηγηθώ παρακάτω*...)

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου για τα πολύ όμορφα λόγια που γράψατε για μένα, καθώς επίσης και για όλες αυτές τις φορές που με συντροφεύσατε σ' αυτό το ταξίδι.
Ακόμα περισσότερο θα ήθελα να ευχαριστήσω τους αξιότιμους σχολιαστές και αναγνώστες σας, για τις ευγενικές ευχές τους και για την επίσκεψη και την τιμή που μου έκαναν για να μου ευχηθούν.






*Πάω τώρα στο αποπάνω ποστ ν' αρχίσω τα μπινελίκια...

Τσαλαπετεινός είπε...

Ξενη: Μάλλον δεν είναι το πρώτο, αλλά αυτό είναι σίγουρα το δικός μας μωρό!


Πάντως ακολούθησε και δεύτερο, όπως με πληροφόρησε ο φίλος και αναγνώστης kossak. Η δική του κόρη γεννήθηκε πρώτη Ιουνίου και είναι κούκλα, όπως διαπίστωσα από τις φωτογραφίες που μου έστειλε. Τον ευχαριστώ κι από δω και του στέλνω τις καλύτερες ευχές.


Spy: (Ωχ!...ωχ!)

Σας ευχαριστώ που περάσατε και πήρατε ο ίδιος τις ευχές μας. Μας τιμά ιδιαίτερα η επίσκεψή σας, αυτές τις μέρες. Με το καλό και στο σπίτι.

*βλέποντας τόσο ροζ στο ιστολόγιο σας υπέθεσα ότι τα ερυθράς απόχρωσης φίλαθλα αισθήματά σας υπέστησαν κάποια άμβλυνση. Δυστυχώς από ότι καταλαβαίνω ήταν μια απατηλή ελπίδα που διαψεύστηκε οικτρά. Με το κεφάλι κάτω, ανεβαίνω στο αποπάνω ποστ για να αντιμετωπίσω τις συνέπειες με αίσθημα ευθύνης.

mermyblue είπε...

αφού δεν θα έμπαινα στη βουλή με το ποσοστό αυτό, θα κατεβάσω κ εγώ τα πρόβατα στο Κολωνάκι, σαν τον Βεργή.
Τουλάχιστον να το διασκεδάσω :Ρ

Τσαλαπετεινός είπε...

mermyblue: Α! το πήρες πολυ βαρειά. Ένα αστειάκι έκανα...