Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Άφες αυτοίς ....

...ου γαρίδας(ι) τι ποιούσι … © Riski


Στεναζούσης νυκτός

και του βαθέως Άδου

τρομεραί θυγατέρες,

εσάς φωνάζω, εσάς

τας Γαρίδας.


~ . ~


Τι ακαίρως τα βασίλεια

σκοτεινά κατοικείτε

του βυθού; ν' αποσπάσετε

τα δεσμά των ονείρων

τι αργοπορείτε;


~ . ~

Α ι! των βυθών αι γαρίδαι

ως ελαφρά διαλύονται

όνειρα βρέφους· χάνονται

ευθύς, γοργά εις άπειρον

βάθος οισοφάγου.




Στην Riski

που με παρέσυρε και μου έδωσε τον τίτλο.

Η ιεροσυλία επί των Ωδών του Κάλβου.

Μουσική: Claire De Lune, του Claude Debussy

με το Trio του Jacques Loussier


Ακολουθεί

η άρτι αφιχθείσα πολύτιμος συνεισφορά

του Κυρίου Σελιτσιάνου

~ . ~

Όσοι το χάλκεον χέρι

βαρύ της πείνας αισθάνονται,

ούζον και γαρίδας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην

η γαριοδοφαγία.

~ . ~

Αυτή (και ο μύθος κρύπτει

νουν αληθείας) ετίλωσετον

Ίκαρον· και αν έπεσεν

ο τιλωθείς κ' επνίγη

ουζοπιωμένος·

~ . ~

Από πεινών όμως έπεσε,

και απέθανεν γεμάτος.

-Αν γένης σφάγιον άτιμον

ενός τυράννου, νόμιζε

εαυτόν γαρίδα.


37 σχόλια:

Talisker είπε...

Kαλβος , Σολωμος (που λατρευω) , καπου μιλουσαμε και για Λασκαρατο χτες ..

καλα που ακομα τους θυμομαστε
και με καποιες αναδρομες..
συνανταμε ξανα την υπεροχη γλωσσα μας ..Την υπεροχη !!!!

Στο το παρακατω κειμενο ομογαλακτε του φιλου μου ..πηγα σε ολα τα λινκ που παραπεμψατε..
γιατι μου αρεσουν τα ταξιδιωτικα ποστ
-και εχετε και τον τροπο σας ..:)

Εκει απεναντι φτανουν αλλωστε οι νικητες , οι αποφασιστικοι και οι ζωντανοι, μεσα τους!!




υγ:Αφηνω εδω τα φιλια μου στον εταιρο Τσαλ γιατι ακομα δεν μπορω αν συνελθω απο την δικη του αναρτηση και την αφισσα αυτης::))))))))
(ξερει αυτος:)

-συγχωρειστε μου την καταχρηση !
καλημερα::))

Σελιτσάνος είπε...

Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ της πείνας αισθάνονται,
ούζον και γαρίδας ας έχωσι·
θέλει αρετήν και τόλμην
η γαριοδοφαγία.

Αυτή (και ο μύθος κρύπτει
νουν αληθείας) ετίλωσε
τον Ίκαρον· και αν έπεσεν
ο τιλωθείς κ' επνίγη
ουζοπιωμένος·

Από πεινών όμως έπεσε,
και απέθανεν γεμάτος.-
Αν γένης σφάγιον άτιμον
ενός τυράννου, νόμιζε
εαυτόν γαρίδα.


(Συγνώμη Αντρέα μου!Δεν θα το ξανακάνω...)

Coffeemug είπε...

Διαφορετικό. Ευτυχώς που παρασύρθηκες!

κόκκινο μπαλόνι είπε...

μμμμμ...
πολύ καιρό έχω να φτιάξω γαριδούλες...μμμμ
τώρα εγώ φταίω βρε Τσαλαπετεινέ που από αυτή την ωδή στην γαρίδα εγώ προτιμώ το ποίημα της γαρίδας σαγανάκι;
;)

vague είπε...

Έκανες ποστ την παρακλητική μου προσευχή στη θεά;
χαχαχαχαχα
Εγώ δεν έχω να σου πω τίποτα.
Εύχομαι μόνο
1) ο Κάστρο να σε συγχωρήσει και
2) καλή τύχη με την εκδικητικότητα των καραβιδογαρίδων της Καραϊβικής.

Το έπος μόλις ξεκίνησε:
Μήνιν άειδε Riski* θεάς Κούβας...

(μετά θαυμασμού, υποκλίνομαι!)
:))

*γνωστή μούσα

Ανώνυμος είπε...

τι ιεροσυλία καλέ!Αυτό είναι ποίημα! Τι γλώσσα, τι ύφος!και το ομόηχο στον τίτλο αντί "γαρ οίδες" νοστιμότατο!
Meli

ELvA είπε...

Ωραιο το λογοπαιγνιο σου και καλη σας ορεξη εκει στο Νοτο! :)

Πιες κανενα ουζακι και για μενα! ;)
(Αντε και... δυο!)

Φιλια!

DonnaBella είπε...

(pethana sto gelio, omologoumenws). halali, tha sas sygxwrouse pisteuw o Kalvos!

Margo είπε...

Ας όψονται οι μέρες της νηστείας.. αι γαρίδαι έχουν τη τιμητική τους και ουδέποτε υμνήθηκαν. Ε, καιρός ήταν:)

Χθες φύσαγε πολύ εδώ.. σε ένα σημείο σηκώνει πολύ κύμα, πέρασα χθες και σε θυμήθηκα.. βρήκε στη μέση.. ευτυχώς ήταν ένα από τα μικρά;)

μ είπε...

Μετά το τρίξιμο της γαρίδας, έχουμε και το τρίξιμο του Κάλβου. Έχει αμφισβητηθεί η γραφή του, αλλά έχει μια πειθαρχία που σε κάποιους αρέσει (οι ωδές και σε μένα).

Τσαλ, όχι άλλη γαρίδα! (αλα κάρβουνο)

theorema είπε...

Αχααααα.... Έτσι εξηγείται λοιπόν το κόλημα με τις γαρίδες!!!...

Τσαλαπετεινέ, εκτός από τσιζκέικ θα σας έχω και γαριδοσαλάτα στο μενού ;-)

Τσαλαπετεινός είπε...

Talisker : Υψηλοτάτη, υποκλίνομαι ταπεινά στο πέρασμά σας!

Λέω να σας προσφέρω απόσπασμα Λασκαράτου με την ελπίδα ότι δεν θα κακοκαρδίσω τον φίλο μας τον Σιορ Συκοφάγο - ο ποιητής ξέρετε γεννήθηκε στο Ληξούρι. ;-)

Η ΑΝΟΙΞΗ

Εδώναι, εδώναι, επλάκωσε
Γυναίκες μαζοχτείτε.
Ομπρός, συναπαντήσ`τετη,
Ομπρός ναν τη δεχτείτε

Να νάρχεται η γλυκιά Άνοιξη
Λουλουδοστολισμένη
Απάνου σ` ένα γάϊδαρο
Αντρίκια καθισμένη

Κι οπίσωθετης τρέχουνε
Κοπάδια γκαριστάδες,
Όλοι ζουρλοί από το αίσθημα,
Όλοι ζεστοί εραστάδες.

Αχ! Ανοιξη, γλυκιά Ανοιξη!
Συντρόφισα του νηώνε,
Ίστρε κοινέ αξεχώριστα
Σερνικοθυλικώνε!

Μια που μου λέτε ότι σας αρέσουν τα ταξιδιωτικά ποστ και σας αρέσει η ποίηση να σας στείλω σε δύο παλιότερα ποστ; Το ένα εξωτικό, το άλλο συνδυασμός ταξίδι-ποίηση.


Υ.Γ. Ο αδελφός μου θα λάβει τα φιλιά σας, αργά το βράδυ που συνήθως περνάει από δω. Αν και απόψε λόγω της νέας του ανάρτησης- από την οποία δεν μπορείτε ακόμα να συνέλθετε και σας καταλαβαίνω απόλυτα- θα έχει πολλή δουλειά στα μετόπισθεν οπότε μάλλον θα αργήσει να πεταχτεί από τη φωλιά μου.

Τσαλαπετεινός είπε...

Σελιτσάνος : Πού ήσασταν χθες που παιδευόμουν με τη διασκευή να βοηθήσετε; Κάλιο αργά πάντως παρά ποτέ.
Ελπίζω ότι δεν θα έχετε αντίρρηση να προσθέσω το εξαιρετικό σας πόνημα στο σώμα της ανάρτησης, ώστε να το διαβάσουν κι όσοι δεν έχουν χρόνο να σταθούν στα σχόλια που έχουν προηγηθεί.


Coffeemug : Βλέπεις ακόμα κι ένας σοβαρός μπολογκερ με αρχές μπορεί να παρασυρθεί όταν οι φωνές των Σειρήνων είναι τόσο ελκυστικές και πλάνες.

Τσαλαπετεινός είπε...

κόκκινο μπαλόνι : Καλή η γαρίδα σαγανάκι δε λέω, αλλά έχω να σου προτείνω μια απλή συνταγή Ριζότο με γαρίδες πολύ εύκολη και νοστιμότατη. Θα την γράψω μόνο αν μου πεις ότι έκανες τελικά την σπανακόπιτα που λογάριαζες την προηγούμενη βδομάδα! ;-)





Riski : Σειρήνα εσύ, με περισσή με παρασύρεις δύναμη σε ιερόσυλες πράξεις όπως την σημερινή, Μούσα της Κούβας των λογισμών μου και των εξωτικών συνειρμών, ταπεινός δούλος των γεννημάτων της διάνοιάς σου ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη… γονυπετής σε ικετεύω: Μεσίτευσε στον γηραιό Λίδερ της Σιέρρα Μαέστρα για λογαριασμό μου, προστάτευσέ με προτάσσοντας τη λόγχη των λογισμών σου από τη μήνιν όλων των οστρακόδερμων των θερμών θαλασσών και των γαλάζιων Πόντων….


Υ.Γ. Είσαι σίγουρη ότι δε θα μας παρεξηγήσουν;

Τσαλαπετεινός είπε...

Meli : Το σχόλιο σου ισοδυναμεί με άφεση αμαρτιών! Πάντως οφείλω να ομολογήσω ότι ο τίτλος είναι γέννημα του γόνιμου μυαλού της Riski που απέθεσε ως σχόλιο στην προηγούμενη ανάρτηση.



Elva : Στο λογοπαίγνιο «ου γαρίδες(ι) τι ποιούσι…» είναι απαραίτητο να βάλω αμέσως Copy Right (και Write) Riski .
Το ξαναγράφω λοιπόν: «ου γαρίδες(ι) τι ποιούσι…» © Riski


Πολλά φιλιά και Καλό σου απόγευμα

Τσαλαπετεινός είπε...

DonnaBella : Να σαι καλά! Κι εγώ τείνω να πιστεύω ότι θα με συγχωρούσε ο Κάλβος κυρίως γιατί η πρόθεση ήταν αγαθή.
Κι αφού γέλασες, χαλάλι η αμαρτία.



Margo : Αυτό σκέφτηκα κι εγώ και αρχικά προσπάθησα να γράψω τα δικά μου σε ομοικατάληκτο ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο αλλά η Έμπνευση απουσίαζε χθες βράδυ οπότε την πλήρωσε ο Κάλβος.

Πόσο χαίρομαι που ένα κύμα του Αιγαίου σου θύμισε εμένα! Να σαι καλά! Μέχρι εδώ έφτασε η αλμύρα του.

Τσαλαπετεινός είπε...

Μανος : Προτείνω μια βραδιά με γαρίδες – γαριδοσαλάτα τρως που θα μας φτιάξει η theorema ή θα την φάω όλη μόνος μου;- σε όλες τις πιθανές εκδοχές μαγειρέματος με παράλληλη απαγγελία των Ωδών του Κάλβου.



theorema : Δεν είναι κόλλημα! Είναι έπος που ξεκίνησε από την κουζίνα της Riski την Κυριακή το μεσημέρι και οι ραψωδίες του σκόρπισαν γοργά σε αρκετά ιστολόγια- τα λόγια πετούν βλέπεις. Λυπάμαι τους ιστορικούς που στο μέλλον θα ασχοληθούν με τα ιστολόγιά μας που θα ανακαλύπτουν παντού σπαράγματα αυτού του μεγαλειώδους Έπους της Γαρίδας.


Εγώ θα τιμήσω δεόντως τη γαριδοσαλάτα σου, αλλά ο Μάνος όπως βλέπεις πιο πάνω μάλλον μπούχτισε τις γαρίδες, οπότε θα φάει μόνο μπιφτέκια και τσιζκέικ.

vague είπε...

Οι ποιητές, αν θέλουν να λέγονται ποιητές, οφείλουν να είναι ιερόσυλοι. Πώς αλλιώς θα φέρουν το καινούριο, το σε άλλους κόσμους πλασμένο, από χέρια άγνωστων θεών;

Θα κάνω λοιπόν ό,τι μπορώ ποιητή της γαρίδας. Ορκίζομαι στο Μουσαγέτη Απόλλωνα.



Υ.Γ. Ποιος μπορεί να παρεξηγήσει την επίκληση ενός ποιητή στη Μούσα του;
(Μετάξύ μας, πάντα υπάρχει πιθανότητα να να παρεξηγήσει ή να παρεξηγηθεί κανείς. Ως δεδομένο όμως αυτό, δε μας λέει τίποτε απολύτως.
Εκτός από γερό στομάχι, έχω και γερές πλάτες, πίστεψέ με.)

vague είπε...

Σελιτσάνε,
δεχτείτε, παρακαλώ, τον θαυμασμό μου για το έξοχο δημιούργημά σας!

Σας βεβαιώ ότι ουδέποτε είχε περάσει από το μυαλό μου το ενδεχόμενο, μια τέτοια έμπνευση, να πηγάσει από τις γαρίδες και το λάδι μέσα στο τηγάνι μου.

Thalassenia είπε...

Εγώ θα πάρω τις γαριδούλες για σαγανάκι κόκκινο και σεις κρατήστε τα ποιήματα. Όταν το ετοιμάσω θα σας πω.
Όχι δεν γιόρταζα εχθές αλλά ευχαριστώ.

Καλό βράδυ.

μ είπε...

Εντάξει, θα φάω και γαρίδες, μη σας προσβάλλω...

Yannis Tsal είπε...

Ομογάλακτε αδερφέ,
Μου θυμίζει η ανάρτηση αμυδρά κάποια διάλεξη του κομαντάντε χέφε για σπεσιαλιτέ ψαρικών σε συμπαθούντες της Επανάστασης, που περιγράφει στο βιβλίο του "Τρεις όμορφες Κουβανές" ο Κονσάλο Σελόριο. Αυτές βέβαια είναι μικρές ψαριές για ψαράδες του βεληνεκούς ενός Γκρεγκόριο Φουέντες και πάπα Χέμινγουεϊ.

Φράου Τάλισκερ
Τι δε σας άρεσε στην αφίσσα της απεργίας; Που το μοντέλο μοιάζει να μας... μουντζώνει; Προφανώς απευθύνεται στους εργοδότες. Δεν πιστεύω να έχετε ακόμα μουζίκους στη δούλεψή σας; Η δουλοπαροικία έχει καταργηθεί από το 1860 υπενθυμίζω, επί τσάρου! Μάλλον εγώ θα πρεπε να είμαι σοκαρισμένος και θορυβημένος, που αφιερώσατε ολόκληρη ανάρτηση στο μαγκαζίνο σας για το διαζύγιο Μενεγάκη και ούτε μια αράδα στην προκλητική αδικία που έγινε στην ταβάριτς Μαρίγια Φιλίποβνα Ουλιάνοβα στον στημένο διαγωνισμό του ΑΝΤ1! Σε άλλες εποχές θα προκαλούνταν διεθνές διπλωματικό επεισόδιο και θα ετίθεντο σε επιφυλακή τα στρατεύματα του Συμφώνου της Βαρσοβίας και οι ναυτικές βάσεις Κροστάνδης, Κριμαίας και Μουρμάνσκ!

Ανώνυμος είπε...

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Φανταστείτε τι πρέπει να γράψετε αν μάθετε ότι το πρώτο της τσιγάρο μετά το συγκεκριμένο έδεσμα είναι πάντα ένα κουβανέζικο πούρο, δείγμα συμπαράστασης στους καπνεργάτες που επίσης τα ίδια καπνίζουν... :)
Αφήστε τις πληροφορίες ότι για το σάββατο ετοιμάζεται να δοκιμάσει τη γεύση του πούρου μ΄αυτή που αφήνει στο στόμα η τελευταία μπουκιά από ρώσικο χαβιάρι... :)

theorema είπε...

Μάνε, σας υπόσχομαι πως θα είναι ολόφρεσκες κι εξαιρετικής νοστιμιάς! Δεν θα το μετανιώσετε. Καπάκι, έχει μπιφτέκια και τσιζκέικ, φυσικά ;-)

Τσαλαπετεινέ, πώς θα ξέρω ποιος από τους δυο είστε? Κι αν σφετεριστεί τη θέση σας ο ομογάλακτος και μπλεχτούμε? Πρέπει να βρούμε ένα συνθηματικό! Εμπρός, εσεις ο μαιτρ της έμπνευσης, σκεφτείτε... :-)

vague είπε...

Ο Μάνος δεν υποτίθεται ότι είχε φτάσει μέχρι τα αυτιά με τις γαρίδες; Πώς και είναι έτοιμος να φάει και πάλι γαρίδες, της theorema αυτή τη φορά;
Εγώ πάντως, δεν μπορώ παρά να αποδώσω αυτή τη μεταστροφή, είτε στο γεγονός ότι ο Μάνος είναι ένας γενναίος φοιτητής που θυσιάζεται στο βωμό της έρευνας, είτε στο ότι η γαστριμαργική επίδραση των παραπάνω ποιημάτων, είναι ισχυρότερη από το αναμενόμενο.

(Μάνο, μήπως να σταματούσες τις ασπιρίνες και να άρχιζες τα zantac;)

vague είπε...

Φοράδα, εμένα ως Μούσα, δεν με αγγίζουν τα σοσιαλδημοκρατικά κόλπα περί οικονομικής κρίσης.

Είμαι στο πλευρό όλων των ποιητών, είτε αυτοί τρώνε ψωμοτύρι, είτε πίνουν σαμπάνια, ασχέτως του τι τρώω εγώ. Οι ποιητές άλλωστε, είναι πάντα στόχος της καλής κοινωνίας που τους θέλει με το μέρος της, οπότε συμβαίνει συχνά οι ποιητές να συμμετέχουν σε ακριβά γεύματα.
Η επανάσταση όμως, θα καταργήσει τις ταξικές διακρίσεις στη γαστρονομία.

(πού είναι ο έτερος τσαλαπετεινός, τώρα που τον χρειάζομαι περισσότερο;

Τσαλαπετεινός είπε...

Riski :
Μούσα πολύτροπη, Δοξάζω θεούς και δαίμονες για το βαρύ όρκο που έδωσες!

Υ.Γ. Κανείς! (Τι κρίμα!)


Thalassenia : Καλή μοιρασιά! Άλλοι παίρνουν τον άρτο και άλλοι τα θεάματα.
Καλό απόγευμα να έχεις.

Τσαλαπετεινός είπε...

Μανος : Ωραία λοιπόν! Πάρε ένα μπουκάλι τσικουδιά και μερικά καλτσουνάκια για να μην πάμε με άδεια χέρια. Εγώ θα φροντίσω για την ανθοδέσμη.


tsalapeteinos : Ποιος μου έλεγε να δεις για ένα κόλπο στην Κούβα, όχι πολύ μακριά από την Αβάνα όπου μια εποχή του χρόνου, τα βράδια βγαίνουν μόνοι τους οι αστακοί στην παραλία και μπορείς να τους μαζέψεις χωρίς καν να βρέξεις τα πόδια σου…μπα! Δεν μπορώ να θυμηθώ ποιος μου το είπε ή αν το διάβασα κάπου.

Ποια είναι αυτή η Μαρίγια Φιλίποβνα Ουλιάνοβα;

Τσαλαπετεινός είπε...

ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ ΑΛΩΝΙ : Είσαι μαρτυριάρα! Αλλά χαίρομαι που προσθέτεις στο τραπέζι των σχολίων κι άλλα θαλασσινά εδέσματα όπως το χαβιάρι.
Πούρο λοιπόν ε; Δε λέω τίποτα περισσότερο γιατί ήδη η Μούσα Riski πήρε το λόγο.




theorema : Η αναγνώριση είναι πολύ απλή υπόθεση. Για να σας βοηθήσω σας λέω το εξής : Εγώ θα φάω τις πιο πολλές γαρίδες και ο Μάνος δεν έχει λοφίο. Αν πάλι τώρα πάρει τη θέση μου ο ομογάλακτος αδελφός μου, θα καταλάβετε ότι δεν είμαι εγώ από το έντονο κόκκινο χρώμα του και την εμφανώς αριστερή κλίση στο λοφίο του.

Καλού κακού πάντως με το «Καλώς ήρθατε» εγώ θα σας ψιθυρίσω στο αυτί: «Τα φυλλαράκια της ματζουράνας είναι γλυκά σα φας πολλά» και θα σας κλείσω με νοήμα το μάτι. Είναι μεγάλο βέβαια για συνθηματικό αλλά αρκούντως ποιητικό.

Τσαλαπετεινός είπε...

Riski : ( Ο έτερος Τσαλαπετεινός αυτή τη στιγμή απεργεί! Ίσως μάλιστα είναι στο βήμα εκφωνώντας πύρινο λόγο διάρκειας Κάστρο, ενώ ένα σμήνος από αυθόρμητα περιστέρια φτερουγίζει πάνω από την κατάμεστη πλατεία.
Θα περάσει αργά το βράδυ από εδώ για φαγητό φορώντας στολή παραλλαγής, μπερεδάκι και στο αριστερό του χέρι θα κρατάει πούρο. Οποιαδήποτε ομοιότητα με ιστορικά πρόσωπα θα είναι εντελώς συμπτωματική. )

vague είπε...

Ελπίζω λοιπόν, όταν με το καλό τελειώσει με τις απεργιακές του υποχρεώσεις ο τσαλαπετεινός, να περάσει μια βόλτα από τη συζήτησή μας για να φωτίσει καλύτερα τη σχέση μεταξύ γαρίδων - χαβιαριού - πούρων Αβάνας και επανάστασης, καθώς και τη σχέση μεταξύ ποίησης και τηγανίσματος.

Αμάν πια βρε Φοράδα! Ούτε ένα διάλειμμα να κάνω ένα πούρο δεν δικαιούμαι; Τι τραβάμε κι εμείς οι Μούσες των μοντέρνων καιρών..

island είπε...

Πείτε μου τώρα ότι, για να σας παρακολουθήσω, πρέπει τουλάχιστον να έχω δει τα ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΙ, που αναφέρονται στας γαρίδας.

Yannis Tsal είπε...

Έχω να αναγγείλω μετά λύπης στον αγαπημένο και περήφανο γαριδοφάγο λαό ότι η... αρχηγική μου εμφάνιση στην πρωινή πορεία δεν στάθηκε δυνατό να πραγματοποιηθεί, γιατί το σμήνος από λευκά περιστέρια που είχε επιστρατευτεί για την περίσταση ετράπη σε τακτική υποχώρηση από τα αντιεροπορικά δακρυγόνα των οργάνων του Υπ. Προ.Πο! Το σημαντικότερο είναι βέβαια ότι η συμμετοχή στην απεργία ήταν μεγάλη, αν και φυσικά θα χρειαστεί ακόμα πιο μαζική και δυναμική αντίσταση στην καπιταλιστική αντεργατική λαίλαπα.

Όσα αφορά τους ταξικούς γαστρονομικούς φραγμούς που ανέφερε η σ/σα Riski, ασφαλώς και η Επανάσταση δεσμεύεται να τους καταργήσει. Μόνο σε έκτακτες συνθήκες, όπως καθεστώς πολιορκίας οι εργάτες στην πολεμική βιομηχανία θα έχουν λίγο μεγαλύτερη μερίδα. Για τα πούρα δεν είναι ειδήμων ως μη καπνιστής. Άλλωστε και ο λίδερ τα έχει κόψει εδώ και αρκετά χρόνια.

Σχετικά με την σ/σα Μαρίγια Φιλίποβνα Ουλιάνοβα, αυτό είναι το πολεμικό της ψευδώνυμο που της έχω βγάλει. Οι αστοί την γνωρίζουν ως Μαρία Ίσεβιτς. Ορίστε και μια φωτογραφία της. Νομίζω πως το φόρεμα θα αρέσει και στην Τάλισκερ :)
http://www.fotolog.com/antm_obssesion/72250620

vague είπε...

Ευχαριστώ σ. τσαλαπετεινέ.

(Τ' ακούς Φοράδα; Το Σάββατο θα φάω ρώσικα με την άδεια της Επανάστασης..)

theorema είπε...

Τσαλαπετεινέ, να πάρουμε και τη Ρίσκι μαζί? Νομίζω πως αν ενώσουμε τα μαγειρικά μας ταλέντα θα φτιάξουμε φαντασμαγορίες, κι όχι απλό μενού.
Επίσης, όταν θα σας βάζουμε να ανακατεύετε τις σάλτσες, εμείς θα βγαίνουμε παρέα και για ένα τσιγαράκι, οπότε θεωρώ πως υπάρχει κι άλλο ένα κίνητρο για τη διοργάνωση του λουκούλειου αυτού γεύματος.
Τι λέτε?
(ωραίο το συνθηματικό με τη ματζουράνα, αλλά μη φωνάζετε, θα γίνουμε βούκινο!).

Τσαλαπετεινός είπε...

Riski : Ο αδελφός μου όπως είδες ήρθε αν και κατάκοπος από την εκπλήρωση των απεργιακών υποχρεώσεων και νομίζω ότι με τον μοναδικό του τρόπο φώτισε όλα τα σκοτεινά σημεία που είχαν απομείνει στο φλέγον θέμα της γαρίδας που αυτές τις μέρες μονοπώλησε το ενδιαφέρον μας επισκιάζοντας όλα τα άλλα θέματα της επικαιρότητας συμπεριλαμβανομένης και της οικονομικής κρίσης.

island : Όχι! Δεν χρειάζεται. Άλλωστε το θέμα έχει ξεφύγει από τα στενά πλαίσια ενός ντοκιμαντέρ. Οι γαρίδες πλέον είναι Ιδέα, Σύμβολο, Ιδανικό προορισμένο να μας εμπνεύσει, να μας εμψυχώσει σε καιρούς χαλεπούς και να δώσει το σθένος να υπερπηδήσουμε τα εμπόδια…(δεν συνεχίσω, ήδη έχω ξεπεράσει τα όρια)

Τσαλαπετεινός είπε...

tsalapeteinos : Αδελφέ μου στέκομαι στο θέμα που με καίει περισσότερο από όλα. Ελπίζω ότι η Επανάσταση δεν θα απαγορεύσει το κάπνισμα. Δεν θα το αντέξω! Να μην ξαναπιώ ρούμι, να μην ξαναφάω γαρίδες…αλλά όχι το κάπνισμα! Πάντως σκέφτομαι να το κόψω όχι τώρα, αλλά όταν θα φτάσω στην ηλικία που το έκοψε ο Λίδερ- γύρω στα εβδομήντα αν θυμάμαι καλά.


Ωραίο το φόρεμα της Μαρίγια Φιλίποβνα Ουλιάνοβα αλλά φαντάζομαι ότι η Τάλισκερ θα το προτιμούσε σε βαθύ πορφυρό ή σε μαύρο.


theorema : Μα και το ρωτάτε; Είναι δυνατόν να αφήσουμε τη Riski που πρωτοστάτησε στο κίνημα της γαρίδας;
Η στάση για τσιγάρο μόνο θα ήθελα να γίνεται εκ περιτροπής. Μονά ζυγά ας πούμε. Αφήσετε που αν πάρουμε και τον ομογάλακτο αδελφό μου που δεν καπνίζει, μπορεί εκείνος να ανακατεύει τις σάλτσες και οι καπνιστές να απολαμβάνουμε το τσιγαράκι μας.

Ας αρχίσουν οι χοροί λοιπόν! (το λέω αυτό γιατί ίσως να μην το ξέρετε, η Riski είναι εξαιρετική χορεύτρια και εγώ είμαι ο καβαλιέρος της αν και μου επιτρέπει- μου επιβάλει θα έλεγα με τον τρόπο της – να χορεύω και με άλλες ντάμες)