Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Μια φορά...

.
.
.


... και ένα καιρό στην εικόνα ενός βυθού βρέθηκε ένα μικρό κόκκινο ψαράκι. Ο βυθός, ήταν ωραίος με καθαρά, κρυστάλλινα νερά και το ψαράκι τριγύριζε και χαιρόταν τη δισδιάστατη γυάλα του.

Κάποια στιγμή όμως άρχισε να βαριέται γιατί εκεί δεν υπήρχαν άλλα ψαράκια παρά μόνο μερικοί σοβαροί αχινοί που γενικώς είχαν τα δικά τους και δεν του έδιναν καμία σημασία παρά τις προσπάθειες που έκανε εκείνο για να τραβήξει την προσοχή τους.

Μετά από πολλή σκέψη αποφάσισε ότι η μόνη λύση ήταν να δραπετεύσει από την εικόνα του βυθού με την ελπίδα ότι εκεί έξω θα μπορούσε να συναντήσει αν όχι άλλα ψάρια, έστω κάποια πλάσματα που θα του έκαναν παρέα και ίσως μάλιστα αν ήταν τυχερό, να παίζανε μαζί του.

Εδώ, το βλέπουμε τη μεγάλη στιγμή που βγαίνει πια από την εικόνα. Κι ενώ ξέρει ότι δεν θα μπορέσει ποτέ να γυρίσει πίσω, δε φοβάται καθόλου.



Η παρούσα ανάρτηση αφιερώνεται
στα παιδιά των φίλων ιστολόγων.




Μουσική: Pulsion, Jacques Loussier - Piano, Luc Heller - Percussion


25 σχόλια:

vague είπε...

Η κόρη μου βρήκε πολύ λογική την επιθυμία του ψαριού να δραπετεύσει.
"Ε, τι.. Μόνο με αχινούς;" είπε.
Μετά το σκέφτηκε λιγάκι (δε θα μπορούσε να γυρίσει πίσω, ε;) και τελικά αποφάσισε ότι το κόκκινο ψαράκι είναι πολύ θαρραλέο.

Μα τι γλυκόλαλη καλημέρα!
Ένα σαββατοκύριακο έξω από δισδιάστατα πλαίσια εύχομαι!

Τσαλαπετεινός είπε...

Τελικά φαίνεται ότι όλοι το ξέρουν: οι αχινοί δεν είναι καθόλου καλή παρέα.

Να της πεις ότι της αφιερώνω το μουσικό κομμάτι. Ελπίζω ότι θα της αρέσει.


Υ.Γ. Ακόμα κι εδώ μέσα πάντως τα βλέπω όλα τρισδιάστατα. ;-)

Μαρία Δριμή είπε...

Χωρίς το κόκκινο του ψαριού, ο πρασινογάλαζος βυθός μοιάζει πολύ άδειος. Βροχερή καλημέρα, Τσαλαπετεινέ!

Τσαλαπετεινός είπε...

Καλησπέρα Μαρία
Μόλις φύγει το ψαράκι από την εικόνα ο βυθός θα είναι πολύ άδειος και αδιάφορος, αλλά σκέψου ότι μπορεί το θαρραλέο ψαράκι να περιπλανηθεί από ιστολόγιο σε ιστολόγιο και να συναντήσει τελικά το δικό σου ασπρόμαυρο σαλιγκάρι και να γίνουν οι καλύτεροι φίλοι. ;-)

Talisker είπε...

Εγω πάλι που ειμαι του συμβολισμου παιδι ..
προς στιγμην νομιζα πως μας αποχαιρετουσατε

προς στιγμην μονο!!

Το μικρο θαραλλεο ψαράκι να μας πει τη συνεχεια καποια στιγμη ..
σιγουρα θα ζησει πολλες περειπετειες εξω απο το γνωριμο οικειο περιβαλλον::))))

καλημερα και αποι δω βροχερη , απιστευτα βροχερη!

Τσαλαπετεινός είπε...

- Talisker: Τελικά έπρεπε να είχα αφήσει την υποσημείωση που έσβησα τελευταία στιγμή. Έλεγε ότι "το ποστ δεν κρύβει κανένα υπόγειο μήνυμα ούτε διαθέτει ηθικό δίδαγμα."

Απεχθάνομαι τους αποχαιρετισμούς και λατρεύω τα καλωσορίσματα.

Αν διάβασες το παραπάνω σχόλιο, το ψαράκι με την προτροπή μου ήδη κατευθύνεται προς το ποστ της Μαριας για να συναντήσει το σαλιγκάρι που βρίσκεται εκεί. Κάτι μου λέει ότι μπορεί να προκύψει ένας μεγάλος έρωτας.

Η βροχή πάντως έφερε όμορφες μυρωδιές.

καλό σου απόγευμα

Margo είπε...

Πόσοι αχινοί θα ήθελαν να το πάρουν από πίσω άραγε?

Εκεί βρέχει; Φυσήξτε να έρθει κι από εδώ;)

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!

Τσαλαπετεινός είπε...

- Margo: Λες να ξεσηκωθούν και να έχουμε μεταναστευτικό ρεύμα αχινών;

Δεν βρέχει, συννεφιά μόνο. Όσο και να φυσήξουμε πάντως σε σας δε φτάνει βροχή και θα έχετε ηλιόλουστο σαββατοκύριακο.

Καλό απόγευμα Margo μου

Georgios είπε...

Ευτυχώς που οι αχινοί δεν αγάπησαν ποτέ το ψάρι. Διαφορετικά, το ψάρι θα είχε γίνει σουρωτήρι από τα φιλιά τους.
Βλέπεις, love hurts... :-)

Με συγχωρείτε που ισοπέδωσα την ποιητική ατμόσφαιρα, όμως η ιδέα φιλίας ψαριού με αχινούς μου "κέντρισε" (άουτς!) το ενδιαφέρον.
Εύγε Τσαλαπετεινέ για την όμορφη εικόνα.

Τσαλαπετεινός είπε...

- buster: Δεν ισοπεδώσατε την ποιητική εικόνα! Ίσα- ίσα μου δώσατε την αφορμή να σκεφτώ ότι ένας αχινός που θα αγαπούσε αληθινά και βαθιά το ψαράκι θα έβρισκε τον τρόπο κυρτώνοντας τα αγκάθια του να το φιλήσει χωρίς να το πληγώσει.

Καλό Σαββατοκύριακο

Υ.Γ. Η εικόνα πάντως προέκυψε από επεξεργασία μιας φωτογραφίας που ήταν για πέταμα.

Ανώνυμος είπε...

Αλλάζουνε τα πράματα λοιπον σε ένα διαρκές γίγνεσθαι...άλλοι φεύγουν άλλοι έρχονται...

Για να δούμε ποιος έχει σειρά να μπει στη φωτογραφία και να κάνει παρέα στους φτωχούς και μόνους αχινούς...

Για να δούμε....

Thalassenia είπε...

Ευτυχώς υπάρχει πάντα το όραμα της αναζήτησης για το ψαράκι και όχι μόνο.

Καλό ξημέρωμα.

Ανώνυμος είπε...

Μωρ΄τι μας λες. :)))))
Εγώ ξέρω ένα παραμύθι για έναν αχινό που την έκανε από τον βυθό γιατί κανένα ψάρι δεν του μιλούσε.

Kι εξάλλου "το" παιδί, το είπε καθαρά. "Ε τι, μόνο αχινούς"; :)))))
Όταν θα μας πει και "Ε λοιπόν, τι; Μόνο ψάρια;" (γιατί σίγουρα θα το πει, παιδί της μάνας του είναι:)) τι θα απαντήσουμε; Τι; Ε τι;

Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

...δροσέρεψε η καρδιά στη θέα της εικόνας ....''παιδιών που δραπετεύουν''.
.....στην κόρη και στον γιο μου ..έδωκα κάποτε μιαν ευχή....σαν μεγαλώσουν...''ακόμη και στα δύσκολα να μην λιποψυχήσουν , σαν θα κοιτάζουν κατάματα το ''χάος''ακόμη και το χάος ...επίπονη ανάβαση είναι....ευχή μου ..να χουν δύναμη.
....κάπου ανάμεσα στα δωμάτια ...τους...ένα χαρτί....φίλος ..του περάσματος που καθημερινά διαβαίνουν....
Ν.Καζαντζάκης.....να μπορούσα , να 'κάνα το ''πήδημα'' ν' αφήσω πίσω μου στον άλλο όχτο τα γραψίματα και την ποίηση, και να μιλήσω στους ανθρώπους , χωρίς να κρίνω,χωρίς να ντρέπομαι και να ζυγιάζω.....κι όλα καθαρά άρτια είναι στο νου μου , μα μου λείπει η δύναμη να πηδήξω το φράχτη και να νικήσω.......πικρία και προσπάθεια ..μάχομαι ...κοιτάζω μπροστά σαν τον Οδυσσέα...μα χωρίς να ξέρω ...αν ποτέ θ' αράξω στην Ιθάκη.....εχτός κι αν η Ιθάκη.....είναι το ταξίδι...
αγαπητέ μου τσαλαπετεινέ να είστε πάντα καλά....με την ανάρτησή σας δροσέρεψε....ο νους
Σίρο Ρεδόνδο

the elf at bay είπε...

Ρε συ μην βάζεις ψάρια, τα σιχαίνομαι!

Unknown είπε...

Πέρασα να πω ένα "γεια" μετά από αρκετό καιρό κι έπεσα πάνω στο ψαράκι που δραπέτευε. Ελπίζω να μην του έκοψα τη φόρα μόνο...

Φιλιά!

Τσαλαπετεινός είπε...

-Ανώνυμος: Από ότι καταλαβαίνω περιμένετε να δείτε ποιος θα μπει στην εικόνα κι όχι
πού θα πάει το ψαράκι φεύγοντας. Ενδιαφέρουσα η ματιά σας.

Όμως υπάρχει και το ενδεχόμενο, το ψαράκι τελευταία στιγμή πριν την έξοδο να αποφασίσει να μείνει στην εικόνα γιατί οι αχινοί του φώναξαν εν χορώ : “Μη φεύγεις!”

Τσαλαπετεινός είπε...

Thalassenia : Το όραμα της αναζήτησης- όπως και άλλα οράματα- το χάσαμε εδώ και πολύ καιρό, αλλά ελπίζω ότι τώρα θα γυρίσουμε πίσω να βρούμε την άκρη του νήματος.

Καλή σου βδομάδα.

Τσαλαπετεινός είπε...

ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ ΑΛΩΝΙ : Αυτό το παραμύθι με ενδιαφέρει. Ο ήρωας- αχινός εμφανίζει μια άκρως κοινωνική συμπεριφορά η οποία δεν απευθύνεται μόνο στο είδος του αλλά και στα άλλα είδη του βυθού. Το γεγονός ότι απομακρύνεται αυτοβούλως ίσως και λίγο δονκιχωτικά με κάνει να πιστεύω ότι είναι ένα πρωτοπόρος αχινός όποτε του αξίζει μια ανάρτηση.

Σας ασπάζομαι δις


Υ.Γ. Μα γιατί πειράζεις συνέχεια τη φίλη μου τη Riski;

Τσαλαπετεινός είπε...

Σίρο Ρεδόνδο: Καλή μου Σίρο, τούτες τις μέρες όλων μας ο νους έχει ανάγκη να ξαποστάσει λίγο και να δροσερέψει έστω και με την εικόνα ενός βυθού. Μα καθώς βλέπω δεν τα καταφέρνει απόλυτα γιατί κάτω από αυτή την απλούστατη ιστορία προβάλει τις πρόσφατες αγωνίες του. Καλή σου βδομάδα.

Τσαλαπετεινός είπε...

the elf at bay: Ωχ! Δηλαδή να μη συνεχίσω την ιστορία; Ούτε να ανεβάσω κάτι άλλο που έχω στα σκαριά πάλι με ψάρι και ετικέτα μαγειρική;

Με τις γοργόνες πώς τα πας;

Τσαλαπετεινός είπε...

Dana_Semitecolo: Σιόρα μου από το Φιόρο του Λεβάντε. Σε περίμενα...γιατί όπως κατάλαβες αν έβαζα αναλυτική λίστα των παιδιών στα οποία αφιερώνεται το ψαράκι το αστέρι σου θα ήταν πρώτο – πρώτο. Να μου τον φιλήσεις. ;-)

vague είπε...

Φίλε μου, η Φοράδα δεν το κάνει επίτηδες. Έχει έναν μικρό που μεγάλωσε και οι απορίες του έχουν προ πολλού ξεφύγει από ένα απλό "ε, τι;". Όταν λοιπόν τα πράγματα δυσκολεύουν, εύκολα επιστρέφεις και ταυτίζεσαι με τη δυναμική του "ε, τι;". Αυτό έκανε και η Φοράδα.
Άσε που η ίδια ζηλεύει πάρα πολύ γιατί θα ήθελε να απαντάει κι αυτή στα βλέμματα, ξεμπερδεύοντας με ένα "ε, τι;", αλλά πού τέτοια τύχη πια.. Περασμένα μεγαλεία..
:)))))

Ανώνυμος είπε...

...αγαπητέ μου τσαλαπετεινέ.....δε λέω....δίκιο έχετε...μπορεί και να είναι...έτσι....
......μα η ψυχή δραπετεύει.....μόνο σε μια στιγμή.....μπορεί να δραπετεύσει....
....βρίσκει μονοπάτια...δρασκελεύει...πηγαδόνερα..


...ελεύθερη χαμογελαστή..μπορεί να στέκει...ακόμη κι όταν ..ξεβγαίνει..το χάος.
...πως να το πώ ;..να !μεταμορφώνεται!...

..''πολιορκημένη''...μα ''λέφτερη''.

να είστε πάντα καλά
Σίρο Ρεδόνδο

.......

Τσαλαπετεινός είπε...

Riski, Σίρο Ρεδόνδο μεσολάβησε η χειρότερη κρίση και ένα τριήμερο και σας ξέχασα... Ελπίζω να με συγχωρέσετε. ;-)

Καλή σας μέρα...