Τσαλαπετεινός: Αύγουστος Έντεκα

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

Αύγουστος Έντεκα

Με το ένα πόδι, γερά στα καλοκαίρια που έφυγαν·

το άλλο στέκει μετέωρο πάνω από αυτά που θα `ρθουν.

Στον φετινό Αύγουστο δεν ξέρω πότε θα πατήσω.

Μουσική: Maria Elena, Ry Cooder

26 σχόλια:

vague είπε...: Ο φετινός κρύβεται βαθιά -στα άπατα- και είναι πολύ ριψοκίνδυνο να τον κυνηγήσεις.
Δεν έχει Αύγουστο φέτος, κατάλαβέ το.; 11 Αυγούστου 2011 στις 9:43 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Αύγουστε μήνα και Θεέ σε σέναν ορκιζόμαστε
Πάλι του χρόνου να μας βρεις στο βράχο να φιλιόμαστε...

Ο.Ε.; 11 Αυγούστου 2011 στις 9:51 π.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: Riski: Και στα άπατα να είναι εγώ θα τον τσακώσω. Αδύνατον να μου ξεφύγει μήνας. Ένα μακροβούτι υπόθεση είναι. Κι ας με βγάλει στο Σεπτέμβρη.
Καλημέρα Ρισκι; 11 Αυγούστου 2011 στις 9:57 π.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: silentcrossing: Μα να μη δώσει το στίγμα του βράχου ο ποιητής...

Καλημέρα!; 11 Αυγούστου 2011 στις 10:00 π.μ.
Thalassenia είπε...: Θέλουμε δεν θέλουμε τον περνάμε και δύσκολα θα έλεγα.
Ας ελπίζουμε στους επόμενους....να είναι καλύτεροι.; 11 Αυγούστου 2011 στις 1:21 μ.μ.
Summertime Blues είπε...: τώρα εξηγούνται όλα!
είπα κι εγώ ούτε καταδέχτηκες να περάσεις απ το μπλογκ μου που όλοι εκθείασαν τη δική σου ανάρτηση..
αλλά συ αλλού πατάς κι αλλού περπατάς.
Συμβαίνει ενίοτε σε όλους. Σε μένα τα τελευταία 100 χρόνια.
καλό μεσημέρι.; 11 Αυγούστου 2011 στις 1:30 μ.μ.
Σελιτσάνος είπε...: Επανήλθατε δριμύτερος,βλέπω.Εγώ πάντως οφείλω να σας πω ότι περιμένω να έρθει το καλοκαίρι,το οποίον αποφάσισα ότι αρχίζει μεθαύριο 13-8.; 11 Αυγούστου 2011 στις 1:32 μ.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: Thalassenia: Όσο δύσκολος και να γίνει δεν προκειται να χάσει τη γοητεία του.
Καλό σου απόγευμα.

Summertime Blues: Πέρασα, πέρασα. Κι αντί το βάζο που ζήτησες βρήκα τον Καμπανέλλη. Διάβασα τα καλά λόγια, αλλά τι θα μπορούσα να πω; Ντράπηκα κι έφυγα. ;-); 11 Αυγούστου 2011 στις 2:08 μ.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: Σελιτσάνος : Χαίρομαι ιδιαιτέρως που το καλοκαίρι σας αρχίζει με γεμάτο φεγγάρι. Ανυπομονώ να πληροφορηθώ την πορεία, ειδικά αν είναι αυτή που δηλώσατε πριν από μερικούς μήνες. ;-); 11 Αυγούστου 2011 στις 2:08 μ.μ.
Theorema είπε...: Εξωτικό μου πουλάκι, τι ωραία που ακροβατείτε φτερουγίζοντας πάνω σε Αύγουστους και μεγάλα φεγγάρια!...

(αυτό σκέφτηκε η Ελίζ και σιγουρεύτηκε για την ομορφιά της μέρας); 11 Αυγούστου 2011 στις 3:17 μ.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: Theorema: Ακροβατώ μέχρι να "αγαπηθούμε ελαφρά και χαρούμενα".

Και τότε να με λέτε Σαρλ; 11 Αυγούστου 2011 στις 3:24 μ.μ.
Theorema είπε...: Αν μου υποσχεθείτε πως θα παίζετε στο πιάνο το Für Elise, σας υπόσχομαι πως θα κρύψω το παλτό σας.

(μέχρι να το ανακαλύψει η Ελίζ και να σας πάρει από το χέρι); 11 Αυγούστου 2011 στις 3:36 μ.μ.
Σταυρούλα είπε...: Ξεπερνώντας την απογοήτευση που ο Silent για άλλη μια φορά έγραψε το ιδανικό σχόλιο συντάσσομαι με τον κο Σελιτσάνο.Όποτε θέλουμε αρχίζει ο Αύγουστος ;)

Ο δικός μου θα αρχίσει στις 17. ;); 11 Αυγούστου 2011 στις 4:16 μ.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: Theorema: Μπορώ να σας υποσχεθώ ότι θα προσπαθήσω στην κιθάρα. Στο πιάνο το πολύ -πολύ να καταφέρω τα δέκα πρώτα μέτρα κι αυτά με ένα δάχτυλο.; 12 Αυγούστου 2011 στις 1:27 π.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: renata: Να το πάω λίγο παρά πέρα το σχόλιο; Το καλοκαίρι αρχίζει όποτε το αποφασίσουμε εμείς. Και αν θέλουμε, δεν τελειώνει ποτέ. (Είναι απλός ο τρόπος: πατάμε delete στους χειμώνες που παρεμβάλλονται ανάμεσα στα καλοκαίρια μας)

Καλό ξημέρωμα; 12 Αυγούστου 2011 στις 1:32 π.μ.
Yannis Tsal είπε...: Ωραία εισαγωγή αδερφούλη για τα 85α γενέθλια του κομαντάντε (στις 13, μαζί με την πανσέληνο). Δεν είναι τυχαίο ότι η μουσική επένδυση είναι του Κουβανόφιλου Ράι.; 12 Αυγούστου 2011 στις 1:56 π.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: tsalapeteinos: Όταν διάλεξα τη Maria Elena ήξερα ότι θα το επισημάνεις. ;-)

Τα γενέθλια του κομαντάντε δεν τα ξεχνάω ποτέ. Βλέπεις την ίδια μέρα είχε γεννηθεί κι ο πατέρας μου.

Καλή πανσέληνο αδελφέ μου!; 12 Αυγούστου 2011 στις 2:23 π.μ.
Summertime Blues είπε...: να θυμηθώ να σου στείλω ένα κόσκινο.
εκεί, κάπου ανάμεσα στις ακροβασίες βάλε και κανένα φρέσκο τραγουδάκι που σε λίγο θα απαγγέλλω όλη την playlist απέξω. Τι άλλα; φύσηξε και δρόσισε' μετεωρολογικό δελτίο τέλος. Βρήκα κι ένα καλό ταβερνάκι με χίλια όργανα, το χειμώνα έχει διάφορα σχήματα, το καλοκαίρι τραπεζάκια έξω σ' ένα πεζοδρόμιο τιγκαρισμένο στις γλάστρες και τιμαί λαϊκαί 5 γιούρο ό,τι πάρεις, χε χε. Θα με φάει η πόλη κι η σκόνη, ήρθε η βροχή κι έφυγε μες σ' ένα σύννεφο υγρασίας. Πήρα και το "δόγμα του σοκ" ν' ανοίξουν τα μάτια μου αλλά ακόμα είναι γλαρά κι έχω και μια νανασφάλεια άρα θα πρέπει ν' αποτανθώ κάπου, που; να βρω την ησυχία μου; Μήπως ν' ακολουθήσω αυτόν τον απαχθέντα φάρο της εικόνας μπας και με βγάλει σε κανά αραξοβόλι ασφαλές μα κι επικίνδυνο μαζί; Κάπου στην Ευρώπη έβλεπα τα ωραία ποταμόπλοια κι είχα μεγάλη διάθεση να σπαταλήσω λίγο χρόνο και ν' ανεβοκατεβαίνω αυτά τα μεγάλα ποτάμια. Μεγάλες προσδοκίες. Ωχ μας την πέσαν οι μπάτσοι αν και είμαι διακριτικό άτομο και δεν κάνω καθόλου φασαρία τραγουδώντας το "ξύπνα μικρό μου κι άκουσε". Ακούει κανείς;
γεια!; 12 Αυγούστου 2011 στις 4:53 π.μ.
Margo είπε...: Πάω λίγο ανάποδα. Πατάω γερά και τα δύο πόδια στο φετινό Αύγουστο, μιας και δε θυμάμαι κανέναν άλλον περασμένο που να μου θυμίζει διακοπές. Οι αναδουλειές βλέπεις έχουν και τα θετικά τους.. μόνο ο κήπος δε με αφήνει να ξεχαστώ τελείως;-); 12 Αυγούστου 2011 στις 3:44 μ.μ.
Summertime Blues είπε...: ...σιγή ιχθύος; 13 Αυγούστου 2011 στις 3:07 μ.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: Summertime Blues : Αυτό δεν ήταν σχόλιο, ήταν ποστ.

Margo : Χρόνια Πολλά Margo μου για σήμερα και για αύριο.

Summertime Blues : κατακαλόκαιρο γαρ; 14 Αυγούστου 2011 στις 11:16 μ.μ.
Summertime Blues είπε...: δηλαδίς να μη μιλάμε ντιπ τζάνε μ;
-μούτρα.
καλά δε μου πάει να κρατάω μούτρα, κατακαλόκαιρο που 'ναι...; 15 Αυγούστου 2011 στις 7:35 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Εγώ θα πρότεινα (αργά βέβαια) ότι έκανα και 'γω και κάνω ακόμα, να πατήσεις γερά μέσα στο καλοκαίρι, στη θάλασσα, στα νησιά, έξω από ένα αύριο επίφοβο και πιθανά άγριο! Ποιος θα αντέξει χωρίς αυτό το καλοκαίρι;

gasireu; 18 Αυγούστου 2011 στις 10:11 π.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: gasireu : Το ποστ ήταν... στιγμιαία αδυναμία. Μην ανησυχείς: ο τόπος που πατάω πιο γερά είναι τα καλοκαίρια.
Όσο για τη λήξη τους, καθένας τη σφυρίζει όποτε θέλει. Κι εγώ δίνω μεγάλες παρατάσεις. ;-); 18 Αυγούστου 2011 στις 12:44 μ.μ.
ολα θα πανε καλα... είπε...: Πάααααρα πολύ καλό,ευσύνοπτο και πετυχημένο...Εγώ θα σου ευχηθώ να απολαμβάνεις το παρόν(καλοκαίρι και όχι μόνον)με όλες σου τις αισθήσεις.; 26 Αυγούστου 2011 στις 12:27 π.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: ολα θα πανε καλα...: η καλύτερη ευχή!; 28 Αυγούστου 2011 στις 8:35 μ.μ.