Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Η χειρότερη Κρίση

.
.

Απόγευμα. Διπλό λεωφορείο από Γλυφάδα για κέντρο. Φίσκα. Οι όρθιοι κρεμασμένοι από τις χειρολαβές. Οι καθισμένοι έκλειναν τα μάτια κατάκοποι από δουλειά και έγνοιες. Μέσα κατήφεια κι ιδρώτας. Από τα ανοιχτά παράθυρα αύρα και καυσαέριο. Σε μια στάση επιβιβάστηκε μια μεγάλη παρέα εφήβων. Απλώθηκαν σπρώχνοντας άγαρμπα τους ήδη στριμωγμένους. Από την άμμο που σκόρπισαν σε κάθε τους κίνηση φαινόταν ότι επέστρεφαν από μπάνιο στη θάλασσα. 'Αρχισαν να φωνάζουν. Για την ακρίβεια να ουρλιάζουν. Η εθνική μας λέξη επανερχόταν σε κάθε φράση υποκαθιστώντας ονόματα, επίθετα, ουσιαστικά, ρήματα. Δεν ήταν κουβέντα αλλά παραλήρημα. Υστερία διανθισμένη με άναρθρες κραυγές που ξεσήκωναν τα εξωπραγματικά γέλια των υπόλοιπων της αγέλης.

Η μόνη αντίδραση στην εισβολή, απειροελάχιστες συσπάσεις ενόχλησης στα πρόσωπα των επιβατών. Και ερμητικό κλείσιμο στο καβούκι του ο καθένας. Καρτερικά. Ώσπου κάποιος δεν άντεξε. Ήταν γύρω στα εξηνταπέντε με εβδομήντα. Στον τόνο παράπονου κι όχι της επίπληξης, με χροιά απελπισίας, είπε χαμηλόφωνα στον έφηβο που στεκόταν δίπλα του και έκανε το μεγαλύτερο σαματά: “Βρε αγόρι μου κουφός είσαι και φωνάζεις έτσι; Πιο σιγά σε παρακαλώ, δεν αντέχουμε. Κουρασμένοι άνθρωποι είμαστε.”

Οι επιβάτες αναθάρρησαν για μια στιγμή, πιστεύοντας ότι θα έπιαναν τόπο τα λόγια του. Τα ουρλιαχτά σταμάτησαν για δευτερόλεπτα για να συνεχίσουν επιδεικτικά εντονότερα από πριν. Στάση τη στάση η αγέλη άρχισε να αποδεκατίζεται. Τελευταίος έμεινε ο έφηβος που δέχτηκε την παράκληση του ηλικιωμένου. Επιτέλους ήσυχος. Το μόνο που έκανε ήταν κάποιες περίεργες, ανεξήγητες γκριμάτσες με το στόμα του.

Κάποια στιγμή πάτησε κι εκείνος το κουμπί για στάση. Όταν άνοιξε η πόρτα έσκυψε αστραπιαία στον επιβάτη που τόλμησε να μιλήσει, τον έφτυσε κατάμουτρα, πήδηξε έξω από το λεωφορείο και πριν εξαφανιστεί τέντωσε θριαμβευτικά τον μέσο του δεξιού του χεριού προς το παράθυρο που καθόταν ο αποδέκτης της γιγαντιαίας ροχάλας.

Ο ηλικιωμένος δεν είδε τη χειρονομία. Στεκόταν ακίνητος στη θέση του σαν να μην μπορούσε να πιστέψει αυτό που μόλις είχε συμβεί. Μόνο όταν έκλεισε η πόρτα και το λεωφορείο ξεκίνησε, έβγαλε από την τσέπη του με αργές κινήσεις ένα υφασμάτινο άσπρο μαντήλι. Όλοι τριγύρω που είχαν δει τη σκηνή στράφηκαν προς άλλες κατευθύνσεις, αφήνοντάς τον διακριτικά μόνο να σκουπίσει πρώτα το μάτι, μετά το μάγουλό του και τέλος το πουκάμισό του. Ύστερα το δίπλωσε προσεκτικά στα τέσσερα, στα οχτώ, στα δεκάξι. Μέχρι το τέρμα δεν σήκωσε το κεφάλι. Το βλέμμα του έμεινε προσηλωμένο στα δάχτυλα που τρέμοντας έστριβαν τις άκρες του υγρού μαντηλιού.

Κανένας δεν σχολίασε, κανένας δεν είπε κουβέντα. Μόνο μετά από αρκετή ώρα, ανηφορίζοντας πια τη Συγγρού κάποιος μουρμούρισε: “Αυτή είναι η χειρότερη κρίση...” Η φωνή του όμως σκεπάστηκε από τη σειρήνα ενός ασθενοφόρου.



Μουσική: Red Wind, του Jan Garbarek από το άλμπουμ Visible World

.

78 σχόλια:

Ιφιμέδεια είπε...

Συμφωνώ. Αυτή είναι η χειρότερη κρίση, ή μάλλον κατάσταση επικρατούσα πλέον θριαμβευτικά. Κρίση αξιών και ανθρωπιάς, κατάσταση απανθρωπιάς.

Αυτά βλέποντας πολύ αμφιβάλλω πιά για το τι μπορεί να γίνει στη χώρα μας. Και όχι, πρέπει κάποτε κάποιος να πει σαφώς, αν δεν θέλει μόνο να τους κολακεύει, πώς ό,τι κάνουν οι νέοι δεν είναι καλώς καμωμένο

Unknown είπε...

Στα Ιωάννινα τα τελευταία χρόνια ο δήμος έφτιαξε μία απίθανη παιδική χαρά δίπλα στη λίμνη, γεμάτη κόσμο και παιδιά τα Σαββατοκύριακα.

Μα συνεχώς καταστρέφουν τα ολοκαίνουργια παιχνίδια (μερικά απομακρύνθηκαν καθώς οι βανδαλισμοί ήταν πέραν της αποκατάστασης), σπάζουν την όμορφη ξύλινη περίφραξη που χρησιμεύει για να μην φεύγουν τα μικρά παιδάκια, σπάνε-διαλύουν με βαριοπούλα ή αντίστοιχο εργαλείο παγκάκια όπου κάθονται οι γονείς.

Κοινόχρηστη παιδική χαρά που χαίρονται όλοι, και ιδιαίτερα οι "μη έχοντες" για λούνα παρκ και παιδότοπους. Προσπαθώ μα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιος σπάει μία παιδική χαρά :-(

Πιθανόν ο έφηβος που φτύνει τον ηλικιωμένο σπάζει και την παιδική χαρά, δεν υπάρχει τίποτα άλλο για αυτόν πέρα από τον εαυτό του.

Αυτή είναι η χειρότερη κρίση...

και η έξοδος ?

Γκιωνης είπε...

! ! !

. Καλημέρα...

....κι είχα ξεκινήσει καλά σήμερα....

"Ground Control to Major Tom" είπε...

Τσαλαπετεινέ είσασταν παρών στη σκηνή...?
Ντράπηκα τόσο...

GCTMT

mermyblue είπε...

Άφωνη...τι να σχολιάσω; Το ότι κανένας άλλος δεν μίλησε αν και ενοχλούταν;Το ότι κανείς δεν αντέδρασε; Ή το ότι αυτό είναι ένα δείγμα εφήβων σήμερα;
Πραγματικά, δεν ξέρω τι να πω...
Αν δεν μπορούμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας όντας κοντά τους, καλύτερα να μην τα κάνουμε...

Την καλημέρα μου

Prokopis Doukas είπε...

Πολύ μελαγχολικό...
Εξαιρετικό το ρητό στο header! :-)

Ανώνυμος είπε...

Όση ζάχαρη κι αν προσθέτω στον καφέ, δεν γλυκαίνει με τίποτα σήμερα....

Ανώνυμος είπε...

Φαντάζομαι, κανένας δεν επικροτεί τέτοιες συμπεριφορές. Πολύ περισσότερο, βέβαια, κανένας γονιός δε μπορεί να φανταστεί πως το δικό ΤΟΥ παιδί φέρεται κατ' αυτόν τον τρόπο. Αλλά ας μη γελιόμαστε, όλα ξεκινούν απ'το σπίτι. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουμε εμείς, οι γονείς.
Πραγματικά, λυπηρό γεγονός :-(

ELvA είπε...

H oλη κατασταση που περιγραφεις θα μπορουσε να ειδωθει ως μεταφορα της σημερινης ελλην. κοινωνιας..Οσο εσυ διηγοσουν ολα τα συμβαντα στο λεωφορειο εγω σκεφτομουν οτι ετσι απαθης εγινε η πλειοψηφια της κοινωνιας στην Ελλαδα. Καλα, κανενας αλλος εκτος απο τον ηλικιωμενο δεν εκανε παρατηρηση στη παρεα των εφηβων ωστε να συνδραμει ετσι τον ανθρωπο; Εσυ, τι εκανες, (αν ησουν εκει, βεβαια), ή τι θα εκανες σε αναλογη περιπτωση;
Αυτα να μη σας φαινονται 'περιεργα', ετσι ειναι ολες οι εξελιγμενες..Ευρωπαικες κοινωνιες πια, (τα βλεπω και εδω συχνα!) και αυτες που ο κοσμος ΔΕΝ αντιδρα οχι σε απανθρωπα ΔΝΤ μετρα, πια,αλλα και σε προσωπικες προσβολες και επιθεσεις σε αλλους συνανθρωπους...Αυτο ειναι το τιμημα του καπιταλισμου που θελει την αδιαφορια προς τον αλλο και το κλεισιμο στον εαυτο μας.

(Καλωσηρθατε λοιπον και επισημα στην ΕΕ!) :((
Δεν εννοω φυσικα, εσενα, αλλα οσους αδιαφορουν για τις επιπτωσεις της μη συμμετοχης στους καθημερινους αγωνες.

Pink_Fish είπε...

αν ήταν ο δικός του παππούς, άραγε, θα τον έφτυνε έτσι κατάμουτρα? Αναρωτιέμαι. Και δεν είναι κρίση, έχουμε ξεπεράσει το στάδιο της κρίσης. Έγινε πραγματικότητα. Συμπεριφερόμαστε αναμεταξύ μας σαν ζώα....

Pink_Fish είπε...

εγώ είμαι πάλι. Αν μου επιτρέπεις, θα κάνω link από το blog μου στο ποστ σου.Νομίζω ότι πρέπει να διαβαστεί από αρκετό κόσμο, για πολλούς λόγους. Αν έχεις πρόβλημα, στείλε σχόλιο και θα κατεβάσω την ανάρτηση. Σ' ευχαριστώ

loulou είπε...

Δεν ειμαι ειδικός,για να κρίνω την συμπεριφορά αυτην του έφηβου όπως λες οτι ήταν.Αλλά σαν Μάνα δυο αγοριων, αρνούμε οτι αυτοί ειναι η νεολαία μας, όχι,οχι δεν ειναι αυτοί!!! Δεν μπορεί να ειναι εικόνα εφήβου αυτή....
Λυπάμαι αλλά πρέπει να εισαι ειδικος για να αναλύσεις τέτοιες συμπεριφορές...
Και πολυ κουβέντα...Λυπάμαι τίποτε αλλο.


Loulou

Ανώνυμος είπε...

Προβληματίστικα πολύ για το αν πρέπει να γράψω σχόλιο ή όχι για το συγκεκριμένο συμβάν... Ο λόγος είναι γιατί κινδυνεύω να χαρακτηριστώ "αιρετικός" με την άποψη που τελικά αποφάσισα να εκφράσω:

Ανάμεσα στο συναίσθημα της απογοήτευσης που προέκυψε απο τη συμπεριφορά του νεαρού και στο συναίσθημα της ζήλιας που προέκυψε απο τη νεανική ανεμελίά και ενθουσιασμό διαλέγω το δεύτερο συναίσθημα.

Για ένα ανεξήγητο λόγο δεν μπορώ να ταχθώ στο πλευρό του κυρίου που τον έφτυσε ο νεαρός. Αντιθέτως θεωρώ ιδαιτέρως "δύστροπη" τη συμπεριφορά του ιδίου και των υπολοίπων ενοχλημένων επιβατών απο τη χαρά και τον ενθουσιασμό μιας παρέας νέων παιδιών.

Έχω βρεθεί πολλές φορές σε παρόμοια φάσδη στο τράμ στην περιοχή της Ν. Σμύρνης και αντί να στραβώσω με τη χαρά και τον ενθουσιασμό των νέων παιδιών απλώς έχω ζηλέψει που τώρα πιά μόνο αναμνήσεις μπορώ να έχω απο τη δική μου εποχή της ανεμελιάς.

Θές λοιπόν απο ζήλεια;...
Θες απο αλληλεγγύη;....
Θες απο αντίδραση;.....

Είμαι στο πλευρό των παιδιών και απέναντι στους "δύστροπους" επιβάτες!

Γκιωνης είπε...

. Καθώς διαβάζω τα σχόλια, θέλω να επισημάνω οτι το περιστατικό δεν είναι αποτέλεσμα τής "Κρίσης" !

. Είναι μία από τις γενεσιουργές αιτίες της. Η διάλυση τής κοινωνίας, η συντριβή τής Εκπαίδευσης, που κάτω από το βάρος τής "επιτυχίας" στις εισαγωγικές ξεχνιέται ο ρόλος τής γενικότερης Παιδείας και Μόρφωσης τού Πολίτη.

. Μία από τις αιτίες, πού όλες μαζί συνθέτουν, απαρτίζουν το Καπιταλιστικό Σύστημα, όπου αυτές οι κρίσεις είναι συνηθισμένες και ΔΕΝ είναι κάν κρίσεις, αφού είναι ένας κλασσικός μηχανισμός αναδιανομής τού πλούτου και συγκέντρωσης τής ακίνητης περιουσίας στα χέρια λίγων.

. Και παρακαλώ συγχωρείστε το θράσος μου, αλλά δέστε εδώ : http://vortex-i.blogspot.com/2008/11/blog-post_28.html .

. Η λύση είναι πρώτα να ξαναφτιάξουμε γειτονιά, συλλόγους, Κοινωνία, για να αντισταθούμε στο σήμερα, να το ανατρέψουμε, να Αναστήσουμε ένα άλλο κόσμο.

. Δέν είναι η "συμμετοχή στούς κοινωνικούς αγώνες" και μ' αυτό να εξακολουθούμε να εννοούμε την ιδιωτεία, και την κοινωνία όπου κάθε ομάδα παλεύει να βγεί πάνω από τις άλλες και να αρπάξει τα δικά της προνόμια που μετά γίνονται ..."κεκτημένα" ! ! Όπως οι μισθοί στην ΔΕΗ, στην Βουλή, στην ΕΤ, στις καθαρίστριες τού Υπουργείου Οικονομικών κόντρα σε όλες τις άλλες καθαρίστριες !

. Όμως ποιός θα αγωνιστεί για τούς αδύναμους ; Γι αυτούς που δεν έχουν "φωνή" και "πρόσωπο" ; Πότε θα έχουν στόχο οι ..."κοινωνικοί αγώνες" αντί τής ιδιοτέλειας το κάποτε ...αυτονόητο ;

. Ποιός θα δώσει σ' αυτόν τον παπού, αυτό το πρώτιστο ...κεκτημένο τού αυτοσεβασμού ;

ezak είπε...

...όσο διάβαζα το ποστ, ήμουν έτοιμος να γράψω σχόλιο του τύπου, οκ έφηβοι είναι, μπορούμε να τους δικαιολογήσουμε ως ένα βαθμό...ομολογώ στο τέλος έμεινα άφωνος...

Γκιωνης είπε...

Άνεργοι Δημοσιογράφοι

. Εάν στην ανεμελιά, τον ενθουσιασμό και την χαρά περιλαμβάνεται και η ροχάλα, να τα χαίρεσαι αυτά τα νειάτα !
. Όταν μετά, με ενθουσιασμό και ανεμελιά ρίξουν μολότωφ στην MARFIN, θα φταίνε οι ...προβοκάτορες, ή η Πυροσβεστική !

. Δεν έχουν πάντα δίκηο τα παιδιά, και δίως όταν φτύνουν ηλικιωμένους που διαμαρτυρήθηκαν όπως δικαιούνται κι αυτοί εξ' άλλου ! ! !
. Κι αν Δημοσιογράφοι έχουν τέτοια ελαστικά κριτήρια για τα ..."παιδιά", κι αντίστοιχα έχουν κι οι δάσκαλοι,

...τότε να περιμένουμε να καούν κι άλλοι ! ! !

. Θά 'ναι "παράπλευρες απώλειες" τής χαρούμενης, ανέμελης πορείας τών ...παιδιών ! ! !

. Όμως πρός τα πού ; ; ; ; ;

Pink_Fish είπε...

@Άνεργοι Δημοσιογράφοι:θα με συγχωρέσεις, αλλά η εφηβική ορμή δεν δικαιολογεί τέτοιου είδους συμπεριφορά. Δηλαδή, επειδή κάποιος συνάνθρωπός σου έκανε παρατήρηση πρέπει να τον φτύσεις κατάμουτρα? Μήπως να τους πούμε και μπράβο κιόλας? ΟΚ, και εγώ διασκεδάζω όταν ακούω τα πιτσιρίκια να κάνουν χαβαλέ και τα σχετικά και αναπολώ και τη δική μου εφηβεία, όταν κι εμείς μπαίναμε στα τρένα και χαχανίζαμε σαν χαζά, αλλά: από το να κάνουμε την πλάκα της εφηβείας μέχρι να εξευτελίζουμε ένα συνάνθρωπό μας υπάρχει τεράστια απόσταση.

Margo είπε...

Λυπάμαι πολύ για την συμπεριφορά του νεαρού. Εάν έμενε μόνο στις φωνές και στα χάχανα δεν θα με ξένιζε, θα έλεγα παιδιά είναι, θέλουν να διαφοροποιηθούν, να κάνουν ντόρο, να δείξουν το πλούσιο λεξιλόγιο τους(!) μα όταν φεύγοντας ο δειλός τον έφτυσε ήταν η χαριστική βολή. Αν είχε άποψη θα μπορούσε να τον αντικρούσει με τα δικά του επιχειρήματα που προφανώς δεν έχει. Δεν θα πω για τον σεβασμό που δεν γνωρίζει καν τη λέξη. Λυπάμαι πολύ που η κοινωνία αναθρέφει τέτοια παιδιά και ακόμη περισσότερο που θεωρούνται κανόνας. Δεν είναι ο κανόνας είναι η εξαίρεση! Ευτυχώς η οικογένεια καλά κρατεί στην Ελλάδα, τα παιδιά μεγαλώνουν μαζί με παππούδες, σέβονται την αλυσίδα της οικογένειας και δίνουν εξαιρετικά δείγματα του τι πρόκειται να κάνουν στο μέλλον ακόμη κι αν πρέπει να ανατρέψουν την σημερινή πραγματικότητα.

Margo είπε...

Όταν διάβαζα αυτήν την ιστορία ένα κοντινό μου πρόσωπό που διηγήθηκε μία άλλη.. δεν ξέρω γιατί αλλά τις συνέδεσα.
Ένα μαραγκός πάει σε μία βίλα να ντύσει δύο σκάλες με ξύλο εδώ στο νησί. Όταν τελείωσε ο άνθρωπος ζήτησε να πληρωθεί και ο "βιλάτος" του είπε να περάσει μια άλλη μέρα. Όταν πήγε ξανά και του ζήτησε τα χρήματά του, ο άλλος του είπε χτυπήσου όσο θες λεφτά δε θα πάρεις, και μη με ξαναενοχλήσεις!!!
Πιστεύω ότι τέτοιοι άνθρωποι μεγαλώνουν τέτοια παιδιά...
Συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου...

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Ναι τα νιάτα είναι χαρά Θεού.
Δεν θα τα αφορίσουμε.
Αλλά εδώ πρόκειται για θρασύδειλα πιτσιρίκια που διάλεξαν να κατέβουν και να 'εκδικηθούν"!
Αν μέσα στην τρέλα της ηλικίας λέγαν γελώντας μια συγνώμη θα παρέσυραν και τον κόσμο ίσως με το γέλιο τους.

Αλλά πολύ φοβάμαι ότι ο αυριανός αυτός ενήλικας θα φτύνει τον συνάδελφο, τον φίλο, τον αδελφό του,
πίσω από την πλάτη τους.
Το σήμερα δίνει το στίγμα του αυριανού πολίτη.
Και χαίρομαι που δεν είναι όλοι έτσι!

Γιατί και οι γυμνοσάλιαγκες αυτής της ζωής μικροί ήταν κάποτε.

Συγνώμη τσαλαπετεινέ μου για την πολυλογία αλλά φουρκίστηκα η γυναίκα!

gnostosagnostos είπε...

απο την στιγμη που η παιδεια εγινε και αυτη ενας ειδος κονσερβας.....αυτα τα αποτελασματα θα εχει...

latecomer είπε...

Τσαλαπετεινέ καλησπέρα. Πολύ λυπηρό περιστατικό. Θέλω να είμαι αισιόδοξος όμως, δεν νομίζω πως μπορούμε να κάνουμε γενικεύσεις για την κατάσταση της νεολαίας απ' αυτό. Μια ζωή άκουγα να συζητάνε για τα χάλια μας όταν ήμαστε έφηβοι, τώρα που πέρασα στο επόμενο σκαλί ακούω για τα χάλια των άλλων. Δεν ξέρω ούτε καν αν έχει να κάνει με την κρίση, κι όλα καλά να πάνε ηλίθιοι θα υπάρχουνε.

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Γκιώνη,

είναι μάλλον ατυχής ο παραλληλισμός των παιδιών που φώναζαν μέσα στο λεωφορείο με τους δολοφόνους που έκαψαν 3 ανθρώπους.
Λυπούμαι γιατί είστε ιδιαιτέρως ευκολόπιστος σε αυτά που σας σερβίρουν τα ΜΜΕ περί κουκουλοφόρων και αναρχικών ή προφανώς προκατειλλημένος!

Όμως δεν είχε κανένα δικαίωμα ο ηλικιωμένος να ζητήσει απο τα παιδιά να κάνουν ησυχία, εντός του λεωφορείου εφόσον κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται απο κανένα κανονισμό. Αν θέλει την ησυχία του ας πάρει ταξί

Όσο για τους χαρακτηρισμούς σας περί "παράπλευρων απωλειών" είναι ηλίου φαεινότερον οτι δεν σας αγγίζουν τα οικονομικά μέτρα που έκαναν δεκάδες χιλιάδες πολίτες να βγούν στο δρόμο για να διαμαρτυρηθούν.

Και για να σας προλάβω επειδή υποψιάζομαι οτι θα μας το πείτε κι αυτό, οτι δηλαδη με τέτοια μυαλά καλά κάνουμε και είμαστε άνεργοι δημοσιογράφοι: ναι προτιμούμε να είμαστε άνεργοι δημοσιογράφοι αν το τίμημα για να βρούμε δουλειά θα ήταν να υιοθετήσουμε απόψεις σαν τις δικές σας.

Μάγισσα Κίρκη είπε...

Καλώς ή κακώς τα παιδιά αυτά τα μεγαλώνουν οι ίδιοι άνθρωποι που στο φτύσιμο του ηλικιωμένου σιώπησαν χωρίς να αντιδράσουν. Όσο για το αν είχε ο ηλικιωμένος δικαίωμα να ζητήσει ησυχία επειδή ήταν σε Μέσο Μαζικής Μεταφοράς και όχι σε ταξί (τον ρώτησε κανείς τον άνθρωπο αλήθεια αν με την σύνταξη που παίρνει, μπορεί να πληρώνει ταξί επειδή ένα τσούρμο παιδιά δεν σέβονται;)έχω να πω ότι το νόμιμο δεν είναι απαραίτητα το ηθικό. Εκτός αν ο παππούς έπρεπε και να ζητήσει συγγνώμη που τον έφτυσαν!

Ανώνυμος είπε...

Μάγισσα Κίρκη:

Μπορείτε να μας δώσετε τον ορισμό του σεβασμού κατά τη δική σας άποψη?
Γιατί εμείς πιστεύουμε οτι
ο σεβασμός κερδίζεται δεν επιβάλλεται ούτε απαιτείται.
Και επειδή είμαστε 100% σίγουροι οτι ο ηλικιωμένος δεν θα τους είπε και με τον καλύτερο τρόπο να κάνουν ησυχία,τα παιδιά αντέδρασαν...
Δεν είναι τρελλά να αρχίσουν να κράζουν και να φτύνουν όποιον βρουν μπροστά τους.

vague είπε...

Νομίζω ότι όποιος παίρνει θέση υπέρ ή κατά κάποιου σ' αυτή την ιστορία, πέφτει στην ίδια παγίδα.
Οι δύο πλευρές εκπροσωπούν μια όψη του ίδιου νομίσματος η καθεμία.
Το σύνολο είναι που έχει το ενδιαφέρον. Αυτό είναι που κάνει τον τίτλο ιδανικό. Η χειρότερη κρίση, πράγματι, γιατί πρόκειται να φέρει κάτι πέρα από την οικονομική αστάθεια και την ανέχεια.

Η κρίση αυτή που διανύουμε δεν έχει ακόμα δείξει τα δόντια της. Η σκληρότερή της πλευρά θα αναδειχθεί στις μεταξύ μας σχέσεις. Εκεί άλλωστε θα παιχτεί και το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού.

Τους συγκεκριμένους εμπλεκόμενους στο συμβάν ανθρώπους δεν τους ξέρουμε. Άρα τα συμπεράσματά μας γι' αυτούς είναι αόριστα και επισφαλή. Θα μπορούσε πράγματι ο ηλικιωμένος να προκάλεσε αυτή τη συμπεριφορά με τρόπο που μας είναι άγνωστος, όπως θα μπορούσε ο νεαρός να είναι ένα ακόμα κωλόπαιδο. Στο βαθμό όμως που μπορούμε να γενικεύσουμε θα έπρεπε να τους δούμε μόνο ως σύμβολα, ο καθένας της δικής του εποχής. Για το νεαρό ο ηλικιωμένος είναι εκπρόσωπος μιας γενιάς που επέτρεψε να φτάσουν τα πράγματα εδώ που είναι και για τον ηλικιωμένο ο νεαρός, ένα ακόμα κακομαθημένο που δεν ξέρει να σέβεται/συμπεριφέρεται, να δουλεύει και να αγωνίζεται. Και οι δύο πλευρές γενίκευσαν καθώς βρέθηκαν αντιμέτωποι ο ένας στον άλλο.

Εκείνο που μετράει είναι η απόσταση μεταξύ μας. Μεταξύ των μελών μιας κοινωνίας που, μόλις τα πράγματα δυσκόλεψαν, αποκαλύπτεται χωρίς αξίες. Οι παλαιότεροι που πούλησαν τις δικές τους και οι νεότεροι που δεν δημιούργησαν νέες, ανώτερες, αντίθετα ακολούθησαν τους παλιούς τρόπους, απλώς εμπλουτίζοντάς τους με καινούρια "εμφάνιση".

Το ερώτημα είναι πώς μπορούμε οι ωριμότεροι να διαμορφώσουμε τις συνθήκες έτσι που οι νεότεροι να αντιληφθούν ότι πρέπει να γίνουμε σύμμαχοι οι μεν των δε, γιατί ο εχθρός γίνεται πολύ ισχυρότερος, όταν μας διασπά. Τα παιδιά πάντα παραδειγματίζονται από τους μεγαλύτερους. Άρα οι μεγαλύτεροι είναι αυτοί που πρέπει να δείξουν πρόθεση αλληλεγγύης, καθώς θα παραιτούνται από την επίκριση, που διατηρούν σαν να είναι αθώοι.

Thalassenia είπε...

Άνεργοι Δημοσιογράφοι

Θα ξεκινήσω πρώτα από εσάς.
Αν πιστεύετε ότι ο τρόπος του ηλικιωμένου όποιος και αν ήταν, δικαιολογεί την άνανδρη και ασεβή πράξη του -να φτύσει και να κατέβει- δεν έχω να προσθέσω κάτι.
Αν ο ηλικιωμένος δεν είχε δικαίωμα να ζητήσει ησυχία γιατί είχαν εκείνα δικαίωμα να κάνουν φασαρία;
Αλλά να που έφθασαν οι αξίες μας, οι ανθρώπινες πρώτα και μετά της δημοκρατίας.



Στην αρχή περίμενα το πλήθος να γελάσει και να χαρεί με την ανεμελιά των παιδιών. Δεν το έκανε, σεβαστό.
Μετά όμως περίμενα μία στήριξη από μεριά του στον ηλικιωμένο. Κακώς, κάκιστο σημάδι της κοινωνίας μας η αδιαφορία.
Στην εφηβεία μου γελούσαμε ξεσηκώναμε το λεωφορείο μα σηκωνόμασταν να καθήσουν οι μεγάλοι. Τώρα κάνουμε ότι δεν τους βλέπουμε και τους φτύνουμε από πάνω.
Λυπάμαι για νέους σαν αυτούς, αλλά περισσότερο για τους μεγάλους.
Τι να ελπίζουμε δεν ξέρω.

Ευχαριστώ για τον προβληματισμό που έθεσες και τον χώρο.

Τσαλαπετεινός είπε...

Ιφιμέδεια : Η κρίση αξιών προηγήθηκε κατά πολύ χρονικά, επήλθε σταδιακά- σχεδόν ανεπαίσθητα και συνέβαλε στην οικονομική.

Για να γίνει κάτι στη χώρα μας, μάλλον θα πρέπει να βρούμε τη χαμένη άκρη του νήματος. Όμως στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα, δε φτάσαμε από τη μία μέρα στην άλλη. Έτσι η 'επιστροφή' χρειάζεται ικανό χρόνο και κυρίως βούληση.

Τσαλαπετεινός είπε...

Kossak : Η καταστροφή και οι βανδαλισμοί σε δημόσιους χώρους είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε όλη την Ελλάδα σε μεγάλη έκταση. Δυστυχώς η σχέση μας με τον δημόσιο χώρο είναι άκρως προβληματική και φαίνεται ξεκάθαρα στο απλό ζήτημα της καθαριότητας. Ακόμα και εκείνοι που έζησαν χρόνια εκτός συνόρων
και σεβάστηκαν (ίσως αναγκαστικά) τους κανόνες, επιστρέφοντας, επιστρέφουν στις κακές συνήθειες.

Τσαλαπετεινός είπε...

Γκιωνης: Καλησπέρα...Τι να κάνω; Ξέρεις ότι γενικά προσπαθώ να εστιάζω σε οάσεις παρά σε ερήμους. Αυτή τη φορά όμως δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό.



"Ground Control to Major Tom" : Το περιστατικό μου περιέγραψε φίλος που ήταν επιβάτης του λεωφορείου. Είχε ενοχές που δεν αντέδρασε καθόλου κι ο ίδιος. Πριν από δυο μήνες είχα τύχει κι εγώ σε ένα ανάλογο περιστατικό σε λεωφορείο στην Πατησιών. Τρεις εικοσάχρονοι έσπρωχναν τον κόσμο προς την πόρτα με αποτέλεσμα δύο ηλικιωμένοι να κοντέψουν να πέσουν. Σε αυτή την περίπτωση όμως μετά από αυστηρή παρατήρηση, σταμάτησαν.

Τσαλαπετεινός είπε...

mermyblue: Το συγκεκριμένο περιστατικό σε καμία περίπτωση δεν περιγράφει την συνολική συμπεριφορά των σημερινών εφήβων. Μια τέτοια γενίκευση θα ήταν άδικη και υπερβολική όπως μια σειρά γενικεύσεων και αφορισμών που με ευκολία ξεστομίζουμε και είναι σαφώς επικίνδυνες. Την ίδια στιγμή όμως το ίδιο επικίνδυνο θα ήταν να υποστηρίξουμε την άποψη ότι πρόκειται για ένα “μεμονωμένο περιστατικό”.



Prokopis Doukas : ;- (
Εννοείς το “One flew...” ;

Τσαλαπετεινός είπε...

ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ ΑΛΩΝΙ : Αν ήταν να περνάνε τα βάσανα κι οι στεναχώριες με παραπάνω ζάχαρη στο καφέ, ξέρεις που θα είχε πάει η τιμή της ζάχαρης;



Λένα : Δυστυχώς σήμερα τίποτα πλέον δεν είναι αυτονόητο. Κι αυτό είναι κατά τη γνώμη μου το μεγάλο πρόβλημα: πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε όλες τις έννοιες. Να ορίσουμε με σαφήνεια τι είναι παιδεία, ελευθερία, δημοκρατία, σεβασμός στον συνάνθρωπο, ανοχή, βία, νόμιμο, ηθικό, ευθύνη...

Τσαλαπετεινός είπε...

Elva : Ο φίλος που μου διηγήθηκε την ιστορία στο τέλος μου είπε ότι ντρεπόταν πολύ γιατί δεν αντέδρασε καθόλου και ο ίδιος.
Τι θα έκανα εγώ; Παλιότερα σε κάθε περίπτωση με εριστικό τρόπο απαιτούσα να γίνει αμέσως αυτό που θεωρούσα σωστό. Κάποια στιγμή όμως κατάλαβα ότι έτσι είχα συνήθως τα αντίθετα αποτελέσματα. Οπότε υιοθέτησα έναν ήπιο τρόπο, όσο γίνεται πιο ευγενικό, ώστε όχι μόνο να πετύχω το στόχο εκείνη τη στιγμή αλλά ο αποδέκτης της παράκλησή μου- σημερινό παράδειγμα: “Μήπως μπορεί να σηκωθεί κάποιος να δώσει τη θέση του στην έγκυο κυρία που είναι όρθια;” - την επόμενη φορά να το σκεφτεί μόνος του.

Τσαλαπετεινός είπε...

Pink_Fish : Δε θέλω να σε απογοητεύσω αλλά νομίζω ότι βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή της κρίσης...
Σε ευχαριστώ πολύ για το λινκ.


loulou: Μια συμπεριφορά τόσο ακραία σαφώς και μπορούμε να την κρίνουμε. Μπορούμε να αναζητήσουμε τις αιτίες που την προκαλούν
αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να γενικεύσουμε με βάση ένα περιστατικό που έπεσε στην αντίληψή μας.

Τσαλαπετεινός είπε...

Άνεργοι Δημοσιογράφοι : Καλοδεχούμενες και οι αιρετικές απόψεις.
Στεναχωριέμαι όμως γιατί τελικά μάλλον δεν κατάφερα να μεταφέρω απόλυτα το κλίμα που επικράτησε στο λεωφορείο.

Φυσικά τα γέλια κι οι φωνές δεν είναι κατακριτές και όλοι χαιρόμαστε όταν βλέπουμε χαρούμενους ανθρώπους είτε είναι 5 είτε 85 χρονών.
Όταν όμως 20 έφηβοι σπρώχνουν άγαρμπα όρθιους επιβάτες-μικρούς και μεγάλους- σε ένα λεωφορείο που κινείται η κοινή λογική λέει ότι υπάρχει πολύ σοβαρό ενδεχόμενο τραυματισμού.

Ειλικρινά δεν μπορώ να κατανοήσω το είδος της χαράς που κάνει κάποιον να ουρλιάζει βγάζοντας άναρθρες κραυγές, αγνοώντας τους υπόλοιπους επιβάτες, που ο καθένας από αυτούς κουβαλάει τα δικά του προβλήματα κι επιστρέφει από τη δουλειά του ή απο αναζήτηση δουλειάς.

Λέτε σε επόμενο σχόλιό σας που απευθύνεται στη Μάγισσα Κίρκη “επειδή είμαστε 100% σίγουροι οτι ο ηλικιωμένος δεν θα τους είπε και με τον καλύτερο τρόπο να κάνουν ησυχία...”

Προφανώς αμφισβητείτε ότι προσπάθησα μεταφέρω την ιστορία που άκουσα από φίλο που εμπιστεύομαι απόλυτα αφού ζήτησα πολλές διευκρινήσεις ώστε να περιγράψω το γεγονός όσο το δυνατόν πιο 'αντικειμενικά'.

Θα ξαναγράψω για μια ακόμα φορά με πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι: Ο ηλικιωμένος ΔΕΝ επέπληξε. Με ήπιο τρόπο, σχεδόν απελπισμένος, λέγοντας μάλιστα “σε παρακαλώ' ζήτησε όχι να σταματήσουν αλλά να μη φωνάζουν τόσο πολύ. Η αντίδραση του εφήβου ήταν η προμελετημένη ροχάλα, η χειρονομία και μετά η εξαφάνιση.

Τσαλαπετεινός είπε...

Γκιωνης: Χαίρομαι που επανέρχεσαι και εκτός των επισημάνσεων για τις αιτίες αυτή της 'άλλης' κρίσης περνάς και σε προτάσεις εξόδου, παρόλο που μου φαίνεται δύσκολη η εφαρμογή τους. Περάσαμε πολύ καιρό κλεισμένοι στον μικρόκοσμο μας, στα ιδιωτικά μας συμφέροντα και η αλλαγή πλεύσης κατά 180 μοίρες είναι δύσκολη υπόθεση. Δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη.


ezak : Καλώς ήρθες!
Η 'πονηριά' που έκανα ήταν να μη βάλω τίτλο 'η ροχάλα' – ούτως ή άλλως μου φαίνεται κακόηχη σας λέξη- ώστε να μην προδώσω το τέλος του περιστατικού. Έτσι διαβάζοντας την αρχή λογικό είναι να σκεφτείς “παιδιά είναι, θα κάνουν και παραπάνω φασαρία...''

Τσαλαπετεινός είπε...

Margo : Σαφώς η συμπεριφορά του συγκεκριμένου εφήβου δεν αποτελεί τον κανόνα. Και σαφώς όσοι επικρίνουμε αυτή τη στάση δεν γενικεύουμε επικρίνοντας ολόκληρη την νέα γενιά.

Το περιστατικό που αναφέρεις με τον μαραγκό νομίζω ότι εντάσσεται
στις απαράδεκτες συμπεριφορές που τόσο συχνά συναντούμε τελευταία. Γιατί βλέπεις ότι δεν είναι πια αυτονόητο ότι πρέπει να πληρωθεί κάποιος που έκανε σωστά και στην ώρα της τη δουλειά του.

Τσαλαπετεινός είπε...

Γιαγιά Αντιγόνη : Αχ! Γιαγιά Αντιγόνη, έχετε τον τρόπο σας να βάζετε τα πράγματα στη θέση τους με τον πιο απλό, γλυκό και σαφή τρόπο. Σας ευχαριστώ, ο φουρκισμένος... ;-)


γνωστος αγνωστος : Παιδεία, γονείς, κοινωνία, πολιτεία.. έχουν μερίδιο ευθύνης. Πήρα φόρα και δεν σε καλωσόρισα...

Τσαλαπετεινός είπε...

latecomer : Πάντα οι μεγάλοι μιλούσαν για τα χάλια της νέας γενιάς “ενώ εμείς όταν ήμασταν στην ηλικία τους...” Τα τελευταία χρόνια όμως αυτό έχει αλλάξει. Πολύ συχνά πλέον ακούμε μεγάλους να εξιδανικεύουν τη νέα γενιά, να την κολακεύουν σε βαθμό που σε κάνει να απορείς για τα κίνητρά τους.
Ειλικρινά αν ήμουνα τώρα έφηβος θα με ενοχλούσε πολύ αυτό το λιβάνισμα.

Τσαλαπετεινός είπε...

Μάγισσα Κίρκη: Σε καλωσορίζω και σπεύδω να συμφωνήσω μαζί σου επισημαίνοντας ότι σε ένα δημόσιο χώρο ή σε ένα μέσον μαζικής μεταφοράς- όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση- απαιτείται ένα minimum καλής συμπεριφοράς που απορρέει από τον στοιχειώδη σεβασμό προς τον άλλον. Όποιος κι αν είναι ο άλλος.

Τσαλαπετεινός είπε...

Riski : Για τους λόγους που ήδη ξέρεις θα μου επιτρέψεις να περιοριστώ στην αντιγραφή μιας παραγράφου από το σχόλιο σου : “Εκείνο που μετράει είναι η απόσταση μεταξύ μας. Μεταξύ των μελών μιας κοινωνίας που, μόλις τα πράγματα δυσκόλεψαν, αποκαλύπτεται χωρίς αξίες. Οι παλαιότεροι που πούλησαν τις δικές τους και οι νεότεροι που δεν δημιούργησαν νέες, ανώτερες, αντίθετα ακολούθησαν τους παλιούς τρόπους, απλώς εμπλουτίζοντάς τους με καινούρια "εμφάνιση".”

Τσαλαπετεινός είπε...

Thalassenia: Ισως τελικά η απάντηση -κλειδί στα σχόλια αυτής της ανάρτησης είναι η φράση της Riski “ η απόσταση μεταξύ μας” . Και άντε τώρα να τη γεφυρώσεις...
Καλή σου μέρα.

Pink_Fish είπε...

επανέρχομαι γιατί διαβάζω κάποια πράγματα που μ' εξοργίζουν. Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Μαζικής. Που σημαίνει ότι δίπλα μας είναι κάποιοι συνάνθρωποι μας, καθένας με τη στεναχώρια του, τα βάσανα του, την κούραση του. Είναι κάποιες ώρες που δεν έχεις αντοχές ν' ακούσεις τη φασαρία των άλλων, όσο "χαριτωμένη" κι αν είναι. Και από τη στιγμή που ο Τσαλαπετεινός αντέδρασε ήπια (αλήθεια, από πότε στερηθήκαμε το δικαίωμα της διαμαρτυρίας? για να καταλάβω κι εγώ δηλαδή...) η κίνηση του νεαρού να τον φτύσει-και να τον εξευτελίσει δημοσίως-ήταν προμελετημένη. Θρασύδειλος καθώς ήταν, δεν τον αντιμετώπισε τη στιγμή της επίπληξης αλλά όταν κατέβηκε από το λεωφορείο. Τζάμπα μάγκας δηλαδή. Ναι, ο σεβασμός κερδίζεται, δε διαφωνώ. Η αξιοπρέπεια? Κι αυτή κερδίζεται? Πολύ φοβάμαι ότι η αξιοπρέπεια είναι κάτι που έχεις ή δεν το έχεις. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο "νεαρός" αυτός δεν έχει στάλα από δαύτη

Ανώνυμος είπε...

@ Άνεργοι δημοσιογράφοι

Πιστεύετε αλήθεια ότι το φτύσιμο για οποιονδήποτε το χρησιμοποιεί, ενάντια στον οποιονδήποτε είπε το οτιδήποτε, είναι αντίδραση που αντέχει διάλογο, προβληματισμό και αναλύσεις και δεν της αρκεί να χαρακτηρισθεί απλά και μονολεκτικά "λάθος";

Αν για παράδειγμα ο ηλικιωμένος μιλούσε μόνος και ενοχλούσε τον νεαρό που θα του ζητούσε να σταματήσει, δεν θα θεωρούσατε "λάθος" μια δική του ίδια αντίδραση στα μούτρα του νεαρού;

Greek Underground είπε...

Διαίρει και βασίλευε...

Ανώνυμος είπε...

Αυτές λοιπόν είναι οι αξίες μας πλέον. Και μετά θιγόμαστε από την αρνητική διαφήμιση που γίνεται σε όλον τον κόσμο για την Ελλαδίτσα μας. ΚΑΛΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ.
Αυτά τα παιδιά είναι το μέλλον της χώρας και σίγουρα δεν προδιαγράφεται λαμπρό!
Εδώ Αυτή

ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ είπε...

Διάβασα όλα τα μέχρι τώρα σχόλια και ειλικρινά δεν νοιώθω την επιθυμία να διαφωνήσω με κανένα , ανεξάρτητα με τι υποστηρίζει το καθένα. Αυτό το κάνω επειδή πιστεύω ότι οι σχολιασμοί έχουν χρησιμότητα όχι μόνο όταν επιχειρούν να αναζητήσουν αιτίες συμπεριφορών , αλλά περισσότερο όταν με βάση τις αιτίες, προτείνουν τρόπους αποφυγής στο μέλλον ανάλογων συμπεριφορών. Η δική μου θεώρηση για το γεγονός που διαδραματίστηκε στο λεωφορείο είναι η εξής : Πρώτιστα η αιτία που δημιουργεί ανάλογες καταστάσεις είναι η έλλειψη αιδούς ( ντροπής ). Αυτό οφείλεται στην ανωνυμία που μας δίνει η συνεύρεσή μας μέσα στη πολυάριθμη πόλη και φυσικά η αποξένωσή μας από τους υπόλοιπους. Αφού δεν είναι δυνατόν να γνωριστούμε , παραμένουμε ξένοι.Δυστυχώς κατά τη γνώμη μου την αιδώ δεν μπορείς να την επιβάλλεις ούτε με αστυνομικά μέτρα , ούτε με νόμους και κανόνες. Επειδή λοιπόν δεν είναι δυνατόν να γυρίσουμε πάλι στις γειτονιές και στα χαμηλά σπιτάκια , όπου όλοι γνωριζόμασταν μεταξύ μας και η φράση '' τι θα πει ο κόσμος '' ήταν αρκετή στους περισσότερους από εμάς να μας κάνει να σεβόμαστε τους άγραφους κανόνες της κοινωνικής συμβίωσης, πιστεύω ότι ανάλογα φαινόμενα θα συνεχίσουν να υπάρχουν , οπότε και η αντιμετώπισή τους εναπόκειται στη κρίση και στη προσωπικότητα του καθενός από εμάς , πάντα κατά περίπτωση.Τελειώνοντας και για να βοηθήσω την νέα σελίδα σχολίων για το τί πρέπει να γίνει , να ομολογήσω ότι η γνωστοποίηση τέτοιων γεγονότων είναι ένα μέτρο αντιμετώπισης μελλοντικών ανάλογων.

kovo voltes... είπε...

Κάθε νόμισμα έχει δύο πλευρές. Πολλά παιδιά είναι πανέμορφα (ως άνθρωποι εννοώ) και άλλα τρομακτικά. Πολλοί μεγάλοι είναι σοφοί και άλλοι αχρείοι. Πολλές απόψεις είναι γόνιμες και άλλες ...ισοπεδωτικές.
Σίγουρα πάντως δεν αξίζει για κανέναν και για τίποτα να μπαίνουν όλα σε ένα σακούλι. Χρειάζεται φιλτράρισμα...Σε όσα διάβασα είδα όλες τις πλευρές αναλόγως με την 'ανάγνωση' και τα πιστεύω του καθενός. Εγώ θα ήθελα να σταθώ όμως στο ότι ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΕ. Όχι μόνο μέσα στο λεωφορείο. Κανείς δεν μιλά κοιτώντας στα μάτια τον άλλο. Κανείς δεν παίρνει θέση, αν νιώθει ότι μπορεί να το αποφύγει. Αυτός ο τρόμος; η ευθυνοφοβία; ο ωχαδερφισμός;, είναι μεγάλη πληγή και υπεύθυνη κατά πολύ για τα δεινά της εποχής μας.Κρίση αξιών, συνείδησης, πολιτισμού. Αυτό ζούμε...Θα ερχόταν κάποτε. Ας δούμε πόσοι μπορούμε να δούμε και τις δύο όψεις του νομίσματας λοιπόν, χωρίς παρωπίδες. Ο κύριος πάντως που ΤΟΛΜΗΣΕ να μιλήσει νομίζω ότι ανήκει σε αυτούς που κάνουν τον κόσμο καλύτερο...

Μαύρος Γάτος είπε...

Νοίζω ότι πολύ πιό ενδιαφέροντα από το εξαιρετικό σου άρθρο είναι τα σχόλια. Τό ότι βρέθηκαν τόσοι και τόσοι να υπερασπιστούν με τόσες κωλοτούμπες "τα παιδιά" δείχνει πάρα πολύ καλά το γιατί έχουμε φτάσει σε αυτήν την κατάντια.

Εν ολίγοις, "Τα παιδιά" έχουν κάθε δικαίωμα να φωνάζουν, να σπρώχνουν, να βρίζουν, να φτύνουν, ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ γενικώς, ενώ ο κωλόγερος ΔΕΝ είχε δικαίωμα να μιλήσει. Κακώς ζούσε ακόμα, εξαρχής.

Ο σπόρος των κάθε λογής Λαζόπουλων έχει πιάσει καλά...

Yannis Tsal είπε...

Αγαπητέ αδερφέ,
Είχα διαβάσει από χθες την ανάρτηση αλλά περίμενα να κατατεθούν πρώτα άλλα σχόλια καθώς και διευκρινήσεις επί της ιστορίας, που όπως υποπτεύθηκα από την αρχή αναφέρεται σε πραγματικό περιστατικό. Αν και είμαι από τους πιο ένθερμους υπερασπιστές των νέων και αυστηρούς κριτές των παλιότερων, η συμπεριφορά του νεαρού ήταν απαράδεκτη και αδικαιολόγητη. Κυρίως γιατί εκδηλώθηκε όπως φάνηκε εκ προμελέτης και όχι εν βρασμώ ψυχής, μετά από κάποια στιχομυθία που ενδεχομένως ανταλλάχθηκε πάνω στα νεύρα. Οπωσδήποτε αν δούμε το ζήτημα πιο βαθιά, ο εν λόγω νέος και κάθε νέος έχει συνήθως οικογένεια, δασκάλους, κοινωνικό κύκλο που τον επηρεάζουν και τον διαμορφώνουν.

Μια ηθική κρίση συνδέεται άμεσα με μια πολιτιστική και εκπαιδευτική κρίση. Η οικονομική κρίση μπορεί να φαίνεται πως δε συνδέεται άμεσα με την ηθική, πάντως σίγουρα δεν δημιουργεί θετικό κλίμα. Αν προσθέσεις σε αυτά και το περιλάλητο μεσογειακό ταμπεραμέντο, έχουμε ένα εκρηκτικό χαρμάνι, ιδιαίτερα σε δημόσιους χώρους όπως τα ΜΜΜ που δε σε προδιαθέτουν ακριβώς για την καλύτερη συμπεριφορά.

Αν και είμαι υπέρ των δημόσιων - ποιοτικών - συγκοινωνιών, θεωρώ ότι μια από τις καλύτερες αποφάσεις που έχω πάρει τα τελευταία χρόνια ήταν η χρήση διτρόχου, για τις κοντινές μετακινήσεις κυρίως. Οι περισσότεροι βέβαια επιλέγουν τους 4 τροχούς, με τα γνωστά αποτελέσματα. Έτσι τα δημόσια μέσα μεταφοράς γεμίζουν κυρίως με εφήβους, ηλικιωμένους και ανθρώπους κατώτερης οικονομικής τάξης, όπως οικονομικούς μετανάστες. Έχει λοιπόν ταξικό χαρακτήρα και ο τρόπος μεταφοράς. Παρόλο που έχει εκσυγχρονιστεί ο στόλος των λεωφορείων και έχει επεκταθεί το μετρό στην Αθήνα, τα δημόσια μέσα μεταφοράς παραμένουν απαξιωμένα στη συνείδηση του πολύ κόσμου, ως ο τρόπος μετακίνησης των "φτωχών". Αυτό κάποτε πρέπει να αλλάξει, με βελτίωση των δημόσιων συγκοινωνιών, περιορισμό των αυτοκινήτων στα αστικά κέντρα και εναλλακτικούς τρόπους μετακίνησης όπως ποδήλατα. Θέλοντας και μη οι περισσότεροι συμπολίτες μας ξοδεύουν πολλές ώρες από το χρόνο τους και την υπομονή τους μετακινούμενοι. Αξίζει τον κόπο να περιοριστεί αυτός ο χρόνος και να γίνει λιγότερο δυσάρεστος.

Τέλος, για να δώσω και ένα αισιόδοξο μήνυμα, δεσμεύομαι πως επί λαοκρατίας τέτοια φαινόμενα θα εξαληφθούν καθώς όλοι οι νέοι θα ενταχθούν στην επαναστατική χουβεντούδ όπου θα γαλουχούνται με αλτρουιστικές, ανθρωπιστικές, σοσιαλιστικές αρχές.

Pink_Fish είπε...

@Τσαλαπετεινέ: η χαρά δική μου και σ' ευχαριστώ για την άδεια να "λινκάρω" στο ποστ σου. Ήταν όντως εξαιρετική αφορμή για συζήτηση και ν' ακουστούν πολλές και διαφορετικές απόψεις. Στο προκείμενο, είμαι απαισιόδοξη, γιατί θεωρώ ότι αυτού τους είδους οι συμπεριφορές είναι-πλέον-παγιωμένες, λόγω της ανατροφής που δίνει η σύγχρονη οικογένεια, και η οποία ταυτίζει την "ψευτομαγκιά" και την "τσογλανιά" με την νεανική τρέλα. Το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται-βεβαίως-στο σχολείο, όπου τα παιδιά είναι αφημένα στη τύχη τους, καθώς και σε λοιπούς δημόσιους χώρους, όπου βλέπεις να συμβαίνουν πράγματα που σε βγάζουν από τα ρούχα σου. Δεν απαξιώνω το σύνολο της νεολαίας, ήμουν κι εγώ κάποτε έφηβη, δε γεννήθηκα ενήλικος, ούτε μ' αρέσει να κουνάω το δάχτυλο. Αλλά, βρε αδελφέ:Αντιμετώπισε, ακόμα και την επίπληξη, αντρίκια, με θάρρος. Κάνε διάλογο, φώναξε αν θες. Όχι όμως πισώπλατα, να ρίχνεις τη ροχάλα και να φεύγεις σαν κότα. Γιατί συμπεριφορά κότας επέδειξε αυτός ο νεαρός. Αλλά, όπως προείπα, αυτή η συμπεριφορά ανήκει σ' ένα πλέγμα συμπεριφορών και γεγονότων, που πλέον συνθέτουν τη ποιότητα ζωής μας σ' αυτή τη πόλη, την ίδια τη συνύπαρξή μας. Καθημερινά, όλοι μας, βιώνουμε παρόμοια γεγονότα.

Τσαλαπετεινός είπε...

Pink_Fish : Ο τσαλαπετεινός πάντα αντιδρά ήπια και πίστεψέ με μερικές φορές είναι δύσκολο, θέλει εγκράτεια, ειδικά όταν είσαι φουρκισμένος όπως λέει και η γιαγιά Αντιγόνη.

Κι αυτό γιατί πιστεύω ότι έχεις περισσότερες πιθανότητες να πείσεις όταν εκφράζεις τα επιχειρήματά σου με ήπιο τρόπο.

Βέβαια σε μερικές περιπτώσεις όταν οι απόψεις είναι εκ διαμέτρου αντίθετες και διαπιστώνεις ότι το αυτονόητο για σένα δεν είναι απαραίτητα αυτονόητο για τους άλλους οπότε πρέπει να επαναπροσδιορίσεις έννοιες και αξίες, με λίγα λόγια να ξεκινήσεις από το μηδέν... είναι μάταιο να προσπαθήσεις.


ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ ΑΛΩΝΙ: Μια καλησπέρα...

Τσαλαπετεινός είπε...

Greek Underground : Όσο κι αν είμαστε διαιρεμένοι, κάποια στιγμή εκ των πραγμάτων θα τα βρούμε μεταξύ μας ώστε να προχωρήσουμε. Σε ευχαριστώ που πέρασες.




Αυτή ή αυτός; Καλησπέρα και καλώς μας ήρθες.

Καταλαβαίνω ότι το περιστατικό που περιέγραψα δημιουργεί έντονα συναισθήματα, αλλά δεν πρέπει να τα αφήνουμε να μας παρασύρουν σε γενικεύσεις. Κάποιοι έφηβοι έχουν προβληματική συμπεριφορά. Όπως άλλωστε και κάποιοι ενήλικες. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι ΟΛΟΙ οι έφηβοι είναι έτσι.

Τσαλαπετεινός είπε...

ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ : Χαίρε Δημόκριτε!

Να σε ευχαριστήσω ιδιαίτερα για το τελευταίο τμήμα του σχολίου σου. Και το επισημαίνω γιατί είχα αμφιβολίες για τη 'χρησιμότητα' της αναφοράς αυτού του περιστατικού που μου διηγήθηκαν αλλά και άλλων που έχουν υποπέσει στην αντίληψή μου. Προτιμούσα να εστιάζω περισσότερο σε παραδείγματα προς μίμηση παρά σε αυτά προς αποφυγή.
Ίσως τελικά όπως λες να είναι χρήσιμο να γνωστοποιείς τέτοια γεγονότα ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε
με λιγότερη αδιαφορία τα ανάλογα που θα συμβούν στο μέλλον.

Τσαλαπετεινός είπε...

kovo voltes... : Καλώς ήρθες και σε ευχαριστώ για το σχόλιο. Το στοιχείο που επισημαίνεις “κανείς δε μίλησε” είναι ένα από τα δύο βασικά θέματα που προκύπτουν από το γεγονός. Είναι μια στάση που παρατηρείται σε 'μικρά' και 'μεγάλα' γεγονότα εδώ και πολύ καιρό και επήλθε σταδιακά. Οι αιτίες είναι από λίγο έως πολύ γνωστές. Όμως πέρα από την αναγνώρισή τους και την αναφορά τους, πρέπει να κάνουμε δύο βήματα παραπέρα. Το πρώτο, πώς θα αντιστρέψουμε αυτή την κατάσταση που οι περισσότεροι πλέον θεωρούμε ότι ευθύνεται για αρκετά δεινά και το δεύτερο και σημαντικότερο να περάσουμε στην πράξη. Και θέλω να πιστεύω ότι
δεν είναι δα και τόσο δύσκολο ο καθένας μας να κάνει μια κίνηση, να βγει από το καβούκι του...

Τσαλαπετεινός είπε...

Μαύρος Γάτος: Παρ` όλο που το περιστατικό είναι “δυνατό” ειλικρινά δεν περίμενα ότι ο σχολιασμός θα είχε πόση έκταση. Ωστόσο πρέπει να παρατηρήσω ότι μόνο από έναν σχολιαστή υπήρξε “υπεράσπιση” των εφήβων στο συγκεκριμένο περιστατικό. Όλοι οι άλλοι στάθηκαν επικριτικοί απέναντι σε αυτή την συμπεριφορά.


Οι κάθε είδους 'ταγοί' ρίχνουν τον σπόρο όμως αυτός βρίσκει γόνιμο έδαφος γιατί κανείς δεν αντιστέκεται, δεν διαφωνεί.

Τσαλαπετεινός είπε...

Tsalapeteinos : Αδελφέ μου, ήταν λάθος μου που από την αρχή δεν είχα σημειώσει στο τέλος της ανάρτησης ότι το περιστατικό ήταν πραγματικό και μου το διηγήθηκε με κάθε λεπτομέρεια φίλος που ήταν αυτόπτης μάρτυρας.

Να επισημάνω ότι σύμφωνα με τη μαρτυρία δεν υπήρξε στιχομυθία που να δικαιολογεί αύξηση της έντασης. Προφανώς το “είσαι κουφός...” ήταν η σπίθα που άναψε το μπαρούτι του εφήβου. Φυσικά και πάλι η προμελετημένη και ακραία αντίδραση δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση. Είτε ο δράστης είναι έφηβος, είτε ενήλικας, είτε ηλικιωμένος.

Θα συμφωνήσω απόλυτα με την διεξοδική ανάλυσή σου. Εκπαιδευτική και πολιτιστική κρίση συμβάλει απόλυτα στην κρίση αξιών κι όταν φτάνει και η οικονομική το χαρμάνι γίνεται εκρηκτικό. Και βέβαια το ερώτημα με ποιους τρόπους μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση που όλοι αναγνωρίζουμε συνεχίζει να αιωρείται.

Το τμήμα του σχολίου σου που αναφέρεται στα μέσα μαζικής μεταφοράς νομίζω ότι σηκώνει ανάρτηση και όχι μια απλή απάντηση.

;-)

Τσαλαπετεινός είπε...

Pink_Fish : Πράγματι ήταν καλή αφορμή αυτό το περιστατικό για συζήτηση. Ωστόσο αν παραμείνουμε στην διατύπωση και στην ανταλλαγή απόψεων το μόνο που καταφέρνουμε είναι να εκτονώνουμε κάπως τα συναισθήματα που προκαλούνται από παρόμοια περιστατικά. Είναι πολύ εύκολο και βολικό να σχολιάζουμε και να στηλιτεύουμε συμπεριφορές, είτε με τους φίλους σου, είτε στα ιστολόγια.
Θα πρέπει όμως επιτέλους να περάσουμε από τα λόγια στην πράξη. Όσο συνεχίζουμε να είμαστε αδιάφοροι για όσα συμβαίνουν γύρω μας, όσο προτιμούμε την ησυχία και τη βολή μας ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται και θα προκαλεί μεγαλύτερη απαισιοδοξία.

Kος Μηδενικός είπε...

Μα νομίζω ότι είναι έκδηλο εδώ και πολλά χρόνια ότι η κρίση είναι πρωτίστως μια κρίση στο μέσο Έλληνα. Δεν είναι τόσο πολιτική, αλλά θεμελιακά κοινωνική!!!

Pink_Fish είπε...

@Pink Fish:σαφώς και τα λόγια δεν κάνουν τίποτα...Αν θέλεις την άποψη μου, για να μη βρεθούν και άλλοι άνθρωποι να συμπεριφέρονται έτσι, για μένα πρέπει, πρώτα και κύρια, η οικογένεια να δείξει στο παιδί κάποια πράγματα. Έχω την αίσθηση ότι σήμερα οι γονείς δεν ασχολούνται καθόλου, μα καθόλου. Π.χ. έρχεται ένα ζευγάρι στο σπίτι σου και αφήνουν το παιδί να τα κάνει όλα λίμπα. Και το χαίρονται από πάνω. Και αν τολμήσεις να πεις και κάτι σε στραβοκοιτάνε. Και θέλεις μετά να μη γίνει θρασύτατο αυτό το παιδί όταν μεγαλώσει? Ξεκινάμε λοιπόν από τα μικρά, και μετά πάμε στα πιο σύνθετα. Πιστεύω (δε ξέρω αν αυτό είναι αφελές) ότι αν ο κάθε άνθρωπος πάρει από νωρίς, από πολύ νωρίς από τον οικογενειακό και κοινωνικό του περίγυρο μηνύματα ενδιαφέροντος, μαθήματα για τη συνύπαρξη και τη συμπεριφορά σε μια κοινωνία, έχει περισσότερες πιθανότητες να σέβεται τους συνανθρώπους του αν μεγαλώσει. Σαφώς χρειάζονται και πολύ περισσότερα, αλλά η σωστή διαπαιδαγώγηση (από νωρίς, κι όχι όταν πια είναι αργά...) βοηθάει πιστεύω πολύ. Παιδαγωγός δεν είμαι, ούτε ξερόλας, απλά παρατηρώ γύρω μου όλες αυτές τις συμπεριφορές και όλη αυτή η μοντέρνα παιδαγωγική του κ....υ που λέει "ας το αφήσουμε το παιδί να κάνει ότι θέλει, ας μη το καταπιέζουμε" πολύ φοβάμαι ότι φέρνει τα χειρότερα αποτελέσματα.

Γκιωνης είπε...

. Πάλι εδώ για να μεταφέρω ένα ανάλογο προβληματισμό, από πιό ευρεία οπτική γωνία : http://stillelate.blogspot.com/2010/05/blog-post.html Άν δεν ανοίγει, όπως μού είπαν οτι συμβαίνει με το αντίστοιχο τού προηγούμενου σψολίου μου, αντιγράψτε το και τοποθετήστε το στην μπάρα http://.........

Alex είπε...

Εάν το παιδί μου αντιδρούσε έτσι , όταν γινόμουν ηλικιωμένη θα ήμουν άξια της μοίρας μου!

Odyssey είπε...

Παιδί ετών 17 παρασύρει με τη μηχανή του μπαμπά δυο νέους, σε μήνα μέλιτος.
Πέρασαν δυο μήνες και είναι ακόμα στην εντατική.

Το παιδί τους είχε εγκαταλείψει, μετά το ατύχημα.
Έχει στενή σχέση με "τη χειρότερη κρίση".

habilis είπε...

Ξεφτίλα...

μ είπε...

Σοκαριστικό. Ο καθένας στο καβούκι του.

the elf at bay είπε...

Μένουμε Ελλάδα!

Μαύρος Γάτος είπε...

Odyssey΅: δε λέμε "τροχαία δυστυχήματα" στα ελληνικά. Λέμε "τροχαία εγκλήματα." Είναι πολύ πιό ταιριαστό....

mahler76 είπε...

σήψη...

λού είπε...

σκατοπαιδο. ειλικρινα θα μπορουσα να το δειρω.

Τσαλαπετεινός είπε...

Pink_Fish : Το παράδειγμα που ανέφερες είναι πολύ χαρακτηριστικό. Ανάλογη στάση γονιών παρατηρούμε συχνά και σε δημόσιους χώρους. Καμία παρατήρηση στα παιδιά και πολύ συχνά λεκτικές επιθέσεις σε όσους τολμήσουν να πουν κουβέντα.




Γκιωνης: Σε ευχαριστώ για το λινκ...


Alex: Τα παιδιά αντιδρούν έτσι όταν οι γονείς αδιαφορούν και η παιδεία μας είναι μόνο κατ` όνομα παιδεία.

Τσαλαπετεινός είπε...

Odyssey: Τραγικό το γεγονός που συνέβη στο νησί σας. Δεν έχει άδικο ο Μαύρος Γάτος που περιστατικά σαν κι αυτό τα χαρακτηρίζει "τροχαία εγκλήματα."


habilis: Απόλυτη!

Μανος: Καιρός όμως να ξεμυτίσουμε από το καβούκι μας

the elf at bay : Με πόσους τόνους και πόσους τρόπους μπορούν τελικά να ειπωθούν αυτές οι δύο λέξεις!

Τσαλαπετεινός είπε...

Μαύρος Γάτος: Σε αυτή την περίπτωση αλλά και σε πολλές άλλες το “τροχαία εγκλήματα” ταιριάζει απόλυτα.

Mahler76 : Καλώς ήρθες. Σήψη, ξεφτίλα, παρακμή...το αναγνωρίζουμε όλοι πια. Καιρός να αντιστρέψουμε την κατάσταση.

λού: Η βία της χειροδικίας μπορεί να είναι εκτόνωση, όμως δεν θα σταματήσει τη βία αυτής της συμπεριφοράς- μπορεί μάλιστα να την αυξήσει.

Marianna Stamou είπε...

Ντροπή δεν έχω να πω τίποτα άλλο. Η έλλεψη σεβασμού απέναντι στους ανθρώπους και πόσο μάλλον στους ηλικιωμένους είναι το χειρότερο μειονέκτημα ενός ανθρώπου. Γυρνάει όμως ο τροχός και θα γεράσουν και αυτοί...

astakoulis είπε...

Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται σε καμία πολιτισμένη χώρα του κόσμου, εδώ όμως ανθίζουν τα απωθημένα, τα κόμπλεξ και η φαιδρά πορτοκαλέα. Λυπήθηκα πραγματικά με αυτό που διάβασα.

Ανώνυμος είπε...

Ειλικρινά διάβαζα με ενδιαφέρον το άρθρο σας και θυμόμουνα τα νιάτα μου,τότε που από τα Νότια προάστια πηγαίναμε στην Αθήνα,φροντιστήριο για να προετοιμαστούμε για τις Πανελλήνιες χρησιμοποιώντας δυο συγκοινωνίες.Μια από αυτές ήταν η λεγόμενη Περιμετρική γραμμή.Στον γυρισμό εκεί γύρω στις 11-12 το βράδυ επιστρέφαμε ολοι μαζί και γινόταν ενα μικρό πανηγύρι...Πολλές φορές γινόντουσαν και ζημιές ( βγάζαμε κανένα πόμολο απο παράθυρο,καμιά χειρολαβή,...έτσι για αναμνηστικό)..Και τραγουδούσαμε.Τραγουδούσαμε απαγορευμένα...Θεοδωράκη...γιατί ξέχασα να πω οτι ήταν εποχή Χούντας! Σίγουρα ενοχλούσαμε.
Φθάνοντας όμως στο τέλος ...οργίστηκα!Οργίστηκα για ένα γεγονός!Οτι ο συγκεκριμένος νεαρός έφτυσε τον ηλικιωμένο ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ κατέβηκε και φυσικά του έδειξε και "κωλοδάχτυλο".Αυτό Κύριοι και Κυρίες είναι μια κατάντια που πρέπει να μας φοβίζει!Αυτό ΝΑΙ είναι κρίση.Τι να περιμένουμε λοιπόν από θρασύδειλους που δεν έχουν το θάρρος να αντιμετωπίσουν ανοιχτά μια κατάσταση;Τι να περιμένουμε απο αυτούς που κρύβονται απο την ανωνυμία τους ειτε αυτό είναι μια κουκούλα είτε ενα άσχετο user name ;Και ΝΑΙ ταυτίζονται με τους θρασύδειλους που έκαψαν τους υπαλλήλους.
Τι να περιμένουμε λοιπόν απο θάρρος και ευθιξία να παραιτηθούν κάποιοι πολιτικοί ή να πάνε στην φυλακή;Αφού κάποιοι νέοι τους δείχνουν τον δρόμο.Τι να περιμένουμε όταν υπάρχουν υποστηρικτές τους κάθε φορά σαν τον "άνεργο δημοσιογράφο" που διαφωνεί για την διαφωνία;
Κάποιοι μίλησαν για Λαζόπουλο.Συμφωνώ μαζί τους.Έχει παίξει τον ρόλο του και αυτός στην προσπάθεια του να μείνει στην επικαιρότητα (προς όφελος του φυσικά).Αλλά δεν μπορώ να μην τον παραδεχτώ που στην χθεσινή του εκπομπή (25/5/2010) ζήτησε να θεωρηθεί κακούργημα η κάθε επίθεση σε ηλικιωμένους με αφορμή τον ξυλοδαρμό 90χρονης για 150€!!!
Ντροπή στον θρασύδειλο αλλά μεγαλύτερη ντροπή στους υποστηρικτές τους.Γιατί αυτοί είναι χειρότεροι..Πάντα οι "ινστρούχτορες" ήταν οι χειρότεροι.
ΤΑΚΗΣ Α.

Ανώνυμος είπε...

Tο καλύτερο που μπορεί να γίνει είναι να εκτελεστούν όλοι οι Ελληνες άνω των 10 ετών, μέχρι τα 90 και τα υπόλοιπα παιδιά να ανατραφούν σε οικοτροφεία με Γάλλους και Γερμανούς δασκάλους.
Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ !


JTR

Ανώνυμος είπε...

Τάκη Τ.

την απάντηση στην έδωσε ο JTR.

Με εντυπωσιάζει μάλιστα η εντελώς αυθαίρετη συσχέτιση ενός τραγικού περιστατικού στο οποίο το παρακράτος δολοφονησε τρεις ψυχες, με τον νεανικό ενθουσιασμό μιας παρέας εφήβων.

Τραγικο το κωλοδαχτυλο και η ροχαλα συμφωνω αλλα ακομα πιο τραγικοι ειναι αυτοι οι "σοφοι" γεροντες που απαιτούν το σεβασμό χωρις να έχουν τα κότσια να τον εμπνεύσουν ή να τον κερδίσουν.

Ανώνυμος είπε...

Ανεργε δημοσιογράφε δεν είναι απάντηση αυτή του JTR ..Ουτε ευθύς ουτε πλάγιος λόγος.Ο Γνωστός σύγχρονος Ελληνικός χαβαλές.Ειρωνία δίχως φαντασία μάλιστα.

Χμμ...άραγε κάποιοι είναι σε θέση να καταλάβουν τι σημαίνει σεβασμός στον άλλον ανεξαρτήτου ηλικίας;;; Γιατί δεν μας λέει τίποτα η γνωστή ατάκα (να εμπνεύσουμε τον σεβασμό ή να τον κερδίσουμε) που διδάσκεται για εκθέσεις ιδεών ή άρθρα.
Όσον αφορά την συσχέτιση παρακράτους κ.λ.π. μάλλον δεν αναφέρεσαι σε μένα γιατί εγώ μιλάω για το θάρρος της επώνυμης γνώμης και της ανάληψης ευθυνών επώνυμα πάντα,σχολιάζοντας την αυθάδεια του "μάγκα" (σιγά το αντράκι) να δείξει κωλοδάχτυλο ενώ είχε κατέβει από το λεωφορείο ...
Νομίζω ήταν σαφές.
Τάκης Α