Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Γιώργος Μούτσιος 1932-2012


Για ένα μεγάλο μέρος του κοινού, ο 
Γιώργος Μούτσιος παραμένει μία από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές «κακών» του λαϊκού ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του 1960.

Ωστόσο, ο Γιώργος Μούτσιος, που γεννήθηκε στην Καλαμάτα τον Ιανουάριο του 1932, ήταν ένα πολύπλευρο ταλέντο: είχε σπουδάσει μουσική και τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο και θέατρο στη σχολή του Εθνικού Ωδείου, ενώ μετά την αποστράτευσή του πήγε στη Βιέννη για ανώτερες σπουδές φωνητικής, θεάτρου και σκηνοθεσίας (οι αδελφές του ήταν οι σολίστες της Λυρικής Σκηνής Σοφία και Μαρία Μουτσίου).

Μάλιστα, η καριέρα του Μούτσιου άρχισε από το τραγούδι καθώς το 1951 προσελήφθη ως τραγουδιστής στο Εθνικό Θέατρο και συμμετείχε ως μέλος του Χορού στην τραγωδία του Σοφοκλή «Οιδίπους Τύραννος». Ο Μούτσιος είχε επίσης εμφανιστεί σε συναυλίες κλασικού τραγουδιού σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης και είχε τραγουδήσει την «Κάρμινα Μπουράνα» στο πλαίσιο του φεστιβάλ Αθηνών.



 

Το 1960, ο Γ. Μούτσιος δίδαξε και τραγούδησε τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι στους «Ορνιθες» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, μία μεγάλη στιγμή της καριέρας του.

Οι θίασοι με τους οποίους είχε συνεργαστεί στο θέατρο ήταν πάρα πολλοί (
Ε. ΛαμπέτηΑ. ΒουγιουκλάκηΣ. ΓιούληΤζ. Ρουσσέα κ.ά.) ενώ το 1977 ο Μούτσιος συγκρότησε θίασο με τη γυναίκα του, ηθοποιό Δέσποινα Νικολαΐδου. Με το Εθνικό Θέατρο πήρε μέρος στο Φεστιβάλ των Εθνών στο Παρίσι. Στο ίδιο φεστιβάλ με το Θέατρο Τέχνης συμμετείχε στους «Όρνιθες», όπως επίσης και στο Φεστιβάλ Σαίξπηρ στο Λονδίνο.

Στον κινηματογράφο ο Μούτσιος εμφανίστηκε σε ηλικία περίπου 20 ετών και μία από τις πρώτες επιτυχίες του ήταν η ταινία «Η αγνή του λιμανιού» (1952). Από τότε εμφανίστηκε σε παραπάνω από 50 ταινίες, δράματα, κωμωδίες και περιπέτειες. Ενδεικτικά: «Θανασάκης ο πολιτευόμενος» (1954) , «Ο κράχτης» (1964), «Θα σε κάνω βασίλισσα» (1964) , «Αχ!.. και νάμουν άντρας» (1966),«Τρούμπα `67» (1967) ,«Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί» (1967) , «Η επιστροφη της Μήδειας» (1968), «Ο αετός των σκλαβωμένων» (1970), «Ο δρόμος των ηρώων» (1971), «Εσχάτη προδοσία» (1971), «Ο αντιφασίστας» (1972).

Τελευταία κινηματογραφική εμφάνιση του Μούτσιου είναι στην ταινία του Δημήτρη Κολάτου «Αλέξανδρος και Αϊσέ» (2002), ενώ αξίζει να θυμήσουμε ότι συμμετείχε και στην αμερικανική παραγωγή «Ο Λέων της Σπάρτης» («The 300 Spartans», 1962) που γυρίστηκε στην Ελλάδα από τον Ρούντολφ Ματέ.

Η τηλεοπτική σειρά «Τα παιδιά της Νιόβης» ήταν μία από τις τελευταίες του επιτυχίες.  (Από το Βήμα







'Εμπρός αρχίνα πες τους
γλυκά τους αναπαίστους' 
































8 σχόλια:

silia είπε...

Ωραίο αφιέρωμα .
Καλή του η ώρα , εκεί που πάει ...

Σταυρούλα είπε...

Εσύ ειδικά ως Έποπας έπρεπε ν ανεβάσεις αυτό το ποστ

Ρουμπάκης Γιάννης είπε...

Ένας σπουδαίος άνθρωπος με αξιόλογη προσφορά σε μας τους θνητούς. Θα τον θυμόμαστε.

xristina είπε...

δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα παραπάνω -μάθαμε κιόλας- από αυτά που είπες, να 'σαι καλά...καλησπέρα και ώρα του καλή!!!

Τσαλαπετεινός είπε...

silia:
Έβαλα να ακούσω το Ω καλή μου Ξανθιά από τους όρνιθες, μόλις άκουσα το νέο κι ύστερα έπιασα το κόπι πέιστ για να τα ακούσετε κι εσείς.

Τσαλαπετεινός είπε...

Σταυρούλα: Μόλις είδα το σχόλιο σου συμπλήρωσα τη λίστα με το προσκλητήριο του Εποπα από τους Ορνιθες που είχα παραλείψει.

σε ευχαριστώ που μου το θύμισες

Τσαλαπετεινός είπε...

Ρουμπάκης Γιάννης: Θα ακούμε και θα ξανακούμε τα τραγούδια του...

Τσαλαπετεινός είπε...

melissa lli: Ώρα του καλή με τραγούδια.