Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Mantodea religiosa ή το ποστ που δεν έγραψα




Βγήκα χθες αργά το απόγευμα στην αυλή και πάνω στο τραπέζι  είδα αυτό το ζούδι. Στεκόταν ακίνητο στην άκρη του τραπεζιού. Δεν ξέρω αν ήταν αποχαυνωμένο από τη ζέστη πάντως ούτε τις κεραίες του δε μετακινούσε. Αμέσως σκέφτηκα: Να ωραίο θέμα  για ποστ! 

Υπό αυτές τις καιρικές συνθήκες φυσικά δεν είχα σκοπό  να στρωθώ και μελετήσω τα μαντώδη -αν και φαίνονται άκρως ενδιαφέροντα- και να γράψω στη συνέχεια μια ανάρτηση βασισμένη σε επιστημονικά στοιχεία για το εν λόγω έντομο,  ούτε βέβαια να περιοριστώ σε μερικές φωτογραφίες με λεζάντες που θα αναφερόταν στην ανατριχιαστική συνήθεια των θηλυκών τα οποία, ως γνωστόν, κατά τη διάρκεια της ερωτικής επαφής καταβροχθίζουν με απαράμιλλη βουλιμία το κεφάλι του αρσενικού.

Ήθελα να καθίσω να παρατηρήσω για όση ώρα χρειαζόταν αυτό το ζούδι που βρέθηκε στην αυλή μου και ήξερα ότι μπορεί να μού έδινε την αφορμή για κάποια ωραία ιστορία. Ερωτική κατά προτίμηση αλλά με καλό τέλος. Για παράδειγμα, το θηλυκό ερωτεύεται παράφορα το αρσενικό, τόσο πολύ που τελικά νικάει τη φύση του και δεν τον αποκεφαλίζει κι έτσι συνεχίζουν ακάθεκτα τις τρυφερές περιπτύξεις τους μέχρι το θάνατό τους από βαθιά γεράματα. Ίσως για να έχει κάποιο ενδιαφέρον, να έβαζα το θηλυκό να ζευγαρώνει παράλληλα και με άλλα αρσενικά ώστε να τρώει εκείνων τα κεφάλια κι όχι του αγαπημένου της-γιατί όπως να το κάνουμε φύση είναι αυτή- αλλά σε εκείνον να απαγορεύει ρητά τη συνεύρεση με άλλα θηλυκά, που θα τον έκαναν κυριολεκτικά μπουκιά και συχώριο. Καταλαβαίνετε από αυτές τις πρόχειρες και βιαστικές σκέψεις ότι θα μπορούσε να βγει τελικά ένα πολύ ωραίο ποστ. Αλλά...


...είχε προηγηθεί -πριν  από μερικούς μήνες- ένα αυστηρό σχόλιο του φίλου μου του Βιβλιοθηκάριου ο οποίος με επέπληξε  σε αντίστοιχο ποστ με θέμα δύο μυρμήγκια. Είχε γράψει χαρακτηριστικά: "Κατά τα άλλα θα ήθελα να επισημάνω πως με εκνεύρισε επαρκώς η σκέψη πως κοπροσκυλιάζεις αμέριμνος θεωρώντας πως το πιο αξιόλογο πράγμα που έχεις να κάνεις είναι να παρακολουθείς την πορεία ενάμιση μυρμηγκιού." 

Κι αν είχε αρκεστεί σε εκείνο το σχόλιο, μπορεί και να ενέδιδα στην παρακολούθηση του εντόμου, αλλά εκείνος συνεχίζει συστηματικά να αναφέρεται σε εκείνη την ιστορία όπου βρεθεί κι όπου σταθεί. Φοβούμενος λοιπόν την επανάληψη ενός λίβελλου, υπο μορφή σχολίου, που προφανώς αυτή τη φορά θα ήταν σφοδρότερος και το χειρότερο: την εδραίωση στην κοινή γνώμη της άποψης ότι ο τσαλαπετεινός τελικά δεν είναι παρά ένας τεμπέλης τζίτζικας που κοπροσκυλιάζει παρατηρώντας πότε μυρμήγκια και πότε αλογάκια της Παναγιάς, απλώς φωτογράφισα το έντομο και μπήκα στο σπίτι  με βαριά καρδιά για να γράψω ένα άλλο, σοβαρό ποστ.



φυσικά αφιερώνεται
στον Βιβλιοθηκάριο




Σοβαρά ποστ για το ζούδι με εξαιρετικές φωτογραφίες θα βρείτε στο μπλογκ του Μούργου. ( Ρενάτα, ευχαριστώ που μου τα θύμισες)

Mantis religiosa, το πιο γνωστό μέλος, της πιο αλλόκοτης τάξης εντόμων! Empusa fasciata, ο πιο αλλόκοτος και σπάνιος μάντης!



28 σχόλια:

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Καταρχάς (και μιμούμενος τον πληθυντικό τινών εκ των σχολιαστών σας)να παρατηρήσεω πως η libido σας εσχάτως χτυπάει σαραντάρια (αφαλοί κι αλογάκια). Εν συνεχεία να παρατηρήσω πως προκειμένου να αποφύγετε τη συνέχεια της στρατιωτικής αφηγήσεώς σας είστε ικανός να γράψετε και για την πρώτη ημέρα στο σχολείο της πασχαλίτσας.... Τρίτον και έσχατον: πολύ με ευχαριστούν οι αφιερώσεις σας και το παιχνίδι αυτό των αμφίδρομων εμπνεύσεων και των πειραγμάτων. Θα απαντήσ σαφώς εν ευθέτω χρόνω εις τας προκλήσεις σας.....

Τσαλαπετεινός είπε...

Γιώργο Σελιτσάνε,
Απαντώντας στα δύο πρώτα θέματα που θίξατε σας ενημερώνω ότι το δεύτερο μέρος των στρατιωτικών μου ενθυμήσεων έχει κολλήσει στον τρόπο της περιγραφής της επίσκεψης της Ελένης εις την νήσον εις την οποία υπηρέτησα μέγα μέρος της θητείας μου.

Καταλαβαίνετε...δεν ξέρω αν πρέπει να συνεχίσω να είμαι σεμνός κι εγκρατής ή να τα πω όλα όπως έγιναν εκτοξεύοντας τη libido του κοινού στα ύψη -κι ας κριθεί το ποστ ακατάλληλο για ανηλίκους. Μεγάλη απόφαση...


υ.γ. Μα μόλις το είδα χθες, εσένα σκέφτηκα.

Theorema είπε...

Ο Σελιτσάνος είναι ο Κατσαμάκης;

Εξωτικό, θα μας τρελάνετε...

(καλημέρες βρε :)

Τσαλαπετεινός είπε...

Theorema: Ναι δεν το ξέρατε; Πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο που διατηρεί δυο μπλογκς κι ανάλογα με τη διάθεση γράφει πότε στο ένα ποτε στο άλλο. Και σχολιάζει σε άλλα μπλογκς με τον ίδιο τρόπο. Πότε τα προλαβαίνει όλα είναι άξιο απορίας.

;-Ρ


(Δε φταίω εγώ αν λέω ψέμματα, τη στιγμή που μού δίνετε τέτοιες πάσες)

Theorema είπε...

Γιώργο Σελιτσάνε διάβασα.
Αντί για Γιώργο Κατσαμάκη.
Μάλλον κάτι δεν κατάλαβα σωστά.
Δεν πειράζει, δεν είναι η πρώτη φορά, εξάλλου :)

Πάρτε πάσες, εξωτικό, τζάμπα είναι ;)

Τσαλαπετεινός είπε...

Theorema:Δε θα προσθέσω τίποτα διευκρινιστικό. Θα περιμένω να περάσει ο κύριος Σελιτσάνος για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.

;-)

γρηγόρης στ. είπε...

Πολύ ωραίο το διιστολογικό αφιέρωμα στον Γιώργο [Ζωρζ] Μπατάιγ [Κατσαμάκη] με θέμα τα έντομα!

Τσαλαπετεινός είπε...

γρηγόρης στ.: "Διιστολογικό" ;
Ποιός άλλος έγραψε για έντομα και Κατσαμάκη;

γρηγόρης στ. είπε...

Μα τόσοι και τόσοι ψύλλοι και κοριοί μαζεύτηκαν πια με τις ιστορίες [τις παλιές και τις σημερινές] για τη θητεία.

Τσαλαπετεινός είπε...

γρηγόρης στ: Παρέσυρε και τα γυναικόπαιδα ο Κατσαμάκης...

Σταυρούλα είπε...

Πριν δω το υπόλοιπο ποστ θυμήθηκα το ποστ με τα μυρμήγκια. Μα κάθεσαι κι ακούς τα σχόλια του Ζωρζ {Μπατάιγ } Κατσαμάκη ? Με απογοητεύεις! :p

Για χάρη της μόρφωσης των σχολιαστών σου παραθέτω τα ενημερωτικά(ο θεός να το κάνει) ποστ του Μούργου, μπας κι έρθει κατά δω νωρίτερα και σας "περιλάβει", που λένε στο χωριό μου ;)

http://laspistasteria.wordpress.com/2011/11/02/mantis-religiosa/

http://laspistasteria.wordpress.com/2012/04/21/empusa-fasciata/

Το βραβείο που τα ξετρύπωσα το θέλω με τη μορφή αφιέρωσης σε ποστ.Ευχαριστώ ;)

Υ.Γ. Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Η η φωτο! ;)

Τσαλαπετεινός είπε...

Σταυρούλα: Μα φυσικά και παίρνω τοις μετρητοίς όλα τα σχόλια και δη του Κατσαμάκη.

Εύγε που ξετρύπωσες τα ποστ του Μούργου. Το ένα μάλιστα δεν το είχα δει. Το άλλο το θυμόμουν αλλά ντρεπόμουν να πάω και να ψάχνω μέχρι να το βρω. Έχει καταπληκτικές φωτογραφίες και στα δύο.

Θα τα προσθέσω σε λινκ στην ανάρτηση.

Πρέπει να σου αφιερώσω ένα χαρούμενο ποστ κι όχι όπως την άλλη φορά που σου μαύρισα την καρδιά.
Ένα δροσερό και καλοκαιρινό. Άσε με να το σκεφτώ...

Σταυρούλα είπε...

Έποπα, η ανάρτηση με το πάσο σου. Τα καλά πράγματα αργούν να γίνουν ;)

Σελιτσάνος είπε...

Καταρχάς να παρατηρήσεω πως η libido σας εσχάτως χτυπάει σαραντάρια (αφαλοί κι αλογάκια). Εν συνεχεία να παρατηρήσω πως προκειμένου να αποφύγετε τη συνέχεια της στρατιωτικής αφηγήσεώς σας είστε ικανός να γράψετε και για την πρώτη ημέρα στο σχολείο της πασχαλίτσας... Τρίτον και έσχατον: Ως μίστερ Χάιντ,οφείλω να σας προειδοποιήσω να είστε πιο προσεκτικός στις στεγνές αποκαλύψεις ιστολογικών ταυτοτήτων.

Τσαλαπετεινός είπε...

Σταυρούλα: Μη μου λες τέτοια γιατί θα χαλαρώσω...

Σταυρούλα είπε...

Δε θα χαθούμε ;)

Τσαλαπετεινός είπε...

Σελιτσάνος: Συγνώμη, μού ξέφυγε η αποκάλυψη! Πιστεύω όμως ότι επειδή το είπα πολύ σιγά, μόνο η Theorema το άκουσε. Αν δείτε οι άλλοι δεν αναφέρονται καν στο γεγονός. Εκτός κι αν το ήξεραν ήδη και το θεωρούσαν δεδομένο.


υ.γ. αυτό με την πασχαλίτσα πρώτη μέρα στο σχολείο καλή ιδέα για ποστ το Σεπτέμβρη.

Τσαλαπετεινός είπε...

Σταυρούλα: Αν χαλαρώσω...χάθηκα!
;-)

xristina είπε...

άστο...κάνε ποστ για τον στρατό καλύτερα, ποιο ενδιαφέρων θα είναι από το να βλέπουμε ένα ζωάκι που τρώει το κεφάλι του συντρόφου του...άσε που δεν συμπαθώ και τα ντοκιμαντέρ με ζωάκια, τι μας νοιάζει τώρα τι κάνει το αλογάκι της Παναγιάς και η μαϊμού του Πεκίνου...ψηφίζω στρατό!!!
καλησπέρα θα ρίξω και μια ματιά στα άλλα blog να δω τι προτείνεις...

Τσαλαπετεινός είπε...

melissa lli: Πριν του στρατού λέω να ανεβάσω και μια δυο αθλητικές αναρτήσεις. Ποδόσφαιρο κατά προτίμηση. :-P

υ.γ. Μην πας στο Μούργο, για ζωάκια λέει και εκεί αλλά τα λέει επιστημονικά

silentcrossing είπε...

Εγώ πάντως τις βρίσκω κάπως θολές για να μην πω που η πρώτη γέρνει κιόλας. Ο μούργος στη θέση σου θα έκανε παπάδες. Την επόμενη φορά ελπίζω να τα καταφέρεις καλύτερα..

Τσαλαπετεινός είπε...

silentcrossing: Μα ο Μούργος ήδη στη θέση μου -απέναντι από ένα αλογάκι της Παναγίας- έκανε παπάδες.
Πάντως αν δε φοβόμουν τον Κατσαμάκη και καθόμουν λίγο περισσότερο έξω, ίσως να τα είχα καταφέρει κάπως καλύτερα.

;-)

Νίκος Κιτωνάκης είπε...

Πάντως εμένα στο πολύ μεγάλο ζουμ, αυτά τα πλάσματα μού φαίνονται κρίπι. Ίσως έτσι εξηγείται το ότι όταν ήμανε πέντε ετών και με πήγανε στο Γουλανδρή κι αντίκρισα τις λιβελούλες (καρφιτσωμένες στις προθήκες μη-χειρότερα!), άρχισα να σκούζω και να χτυπιέμαι...

Nefosis είπε...

Αν ο Γιώργος Κατσαμάκης γνωστός και ως Σελιτσάνος και ως Βιβλιοθηκάριος και ως Κος Χάιντ, πει πως περιφρονεί τον τεμπέλη Τζίτζικα, θα λέει ψέματα. Την αγάπη του για το νυχτερινό alter ego των τζιτζικιών, τα τριζόνια, την έχει αποκαλύψει εδώ: http://vivliothekarios.blogspot.gr/2011/05/to.html

Yannis Tsal είπε...

Λένε πως η καλύτερη φωτογραφία είναι πάντα αυτή που δεν τράβηξες... Κατ' αναλογία, καλύτερο ποστ αυτό που δεν έγραψες :)

Τσαλαπετεινός είπε...

Πιγκουίνος: Μα καλά πέντε χρονών σε πήγαν να δεις λιμπελούλες; Με μεγεθυντικό φακό; Τί έχεις τραβήξει και εσύ!

Σε αυτή την ηλικία εμένα με αμόλησαν κι πήγα κι έπεσα σε δεξαμενή-βούρκο γεμάτη βατράχια. Βγήκα μόνος αλλά πράσινος.

Τσαλαπετεινός είπε...

nefosis : Μα αυτό είναι ένα από τα καλύτερα κείμενά του. Το θυμόμουν!

Τσαλαπετεινός είπε...

Yannis Tsal: Και το καλύτερο ζούδι δεν το έχουμε ακόμα συναντήσει...
για να το φωτογραφήσουμε.

;-)