Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Η Τέχνη του Έρωτα




Ο έρωτας βασίζεται στην εξαπάτηση. Στον έρωτα να προσποιείσαι συνεχώς και θα κερδίζεις. Να μετακινείσαι μόνο όταν υπάρχει πραγματικό όφελος. Το αν θα συγκεντρώσεις σε ένα στόχο ή θα διαιρέσεις τις δυνάμεις σου σε περισσότερους θα το κρίνουν οι περιστάσεις. Ρίχνε δολώματα για να παραπλανήσεις τον ‘εχθρό’. Να είσαι γρήγορος σαν τον άνεμο και συμπαγής σαν το δάσος. Τα σχέδιά σου να είναι σκοτεινά και ανεξιχνίαστα σαν τη νύχτα και όταν επιτίθεσαι να πέφτεις σαν αστροπελέκι. Να σκέφτεσαι σοβαρά και να μελετάς προσεκτικά τα πράγματα, πριν κάνεις μια κίνηση. Στον έρωτα θα νικήσει αυτός που έχει μάθει το τέχνασμα της απόκλισης. Αυτή είναι η τέχνη των ελιγμών.


Τώρα, ξαναδιαβάστε το παραπάνω κείμενο αντικαθιστώντας τη λέξη ‘έρωτας’ με τη λέξη ‘πόλεμος’ και από τη λέξη ‘εχθρός’ αφαιρέσετε τα εισαγωγικά. Θα έχετε ένα μικρό απόσπασμα από το έργο ‘Η Τέχνη του Πολέμου’ του Σουν Τζου. Εκδόσεις ΟΔΥΣΣΕΑΣ 2005, Μετάφραση Δημήτρης Παυλάκης. Το απόσπασμα που ακολουθεί δεν έχει υποστεί καμία αλλαγή. Αν το επιθυμείτε βέβαια, μπορείτε να το επιχειρήσετε…

Υπάρχουν δρόμοι που δεν πρέπει να τους ταξιδέψεις, στρατοί στους οποίους δεν πρέπει να επιτεθείς, περιτειχισμένες πόλεις που δεν πρέπει να πολιορκήσεις, επικράτεια που δεν πρέπει να διεκδικήσεις και διαταγές ηγεμόνα στις οποίες δεν πρέπει να υπακούσεις.

Το ότι υπάρχουν περιτειχισμένες πόλεις στις οποίες δεν πρέπει να επιτεθούμε, αναφέρεται σε μια κατάσταση κατά την οποία υπολογίζουμε ότι έχουμε αρκετή ισχύ να πάρουμε την πόλη. Αν την πάρουμε, αυτό δε μας δίνει κανένα άμεσο πλεονέκτημα και, αφού την πάρουμε, δε θα μπορούμε να τη φρουρήσουμε. Αν υστερούμε σε δύναμη, η περιτειχισμένη πόλη δεν πρέπει για κανένα λόγο να καταληφθεί. Αν στην πρώτη περίπτωση έχουμε πλεονεκτήματα, δε θα υποστούμε ζημιές αργότερα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ακόμα και όταν μπορούμε να ξεκινήσουμε μια επίθεση, δεν το κάνουμε.



Μουσική: The Battle Of Stirling του James Horner από το soundtrack του Braveheart 1995

Αναδημοσίευση στο toportal.gr

36 σχόλια:

latecomer είπε...

Κι έλεγα τι μου θυμίζει το κείμενο... Χεχε ξέχασες το "ποτέ να μην φέρεις τον εχθρό σε έδαφος απελπισίας" ;)
Δοκίμασες να κάνεις το ίδιο και με Κλάουζεβιτς?

b|a|s|n\i/a είπε...

η καλύτερη επίθεση είναι η άμυνα (;)
πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα 'ναι (...)
καλημέρα σου.

Τσαλαπετεινός είπε...

latecomer : Καλώς ήρθες, πρωινός - πρωινός και καλά διαβασμένος! Απ` έξω το έχεις μάθει και κατάλαβες ότι παρέλειψα μια πρόταση;
Κλάουζεβιτς, δεν έχω πιάσει ακόμα. Είμαι ακόμα στον Θουκιδίδη και στο Πελοποννησιακό Πόλεμο. Πολύ διάβασμα χρειάζεται για να τα καταφέρεις…στον πόλεμο. ;-)

b|a|s|n\i/a : Καλημέρα Βασίλη! Τα έχεις αντιστρέψει τα πράγματα- αν κρίνω από το πρωινό σου χαμόγελο, μάλλον επίτηδες. Προτιμώ μια άλλη φράση: «η ύψιστη τελειότητα συνίσταται στην εξουδετέρωση της εχθρικής αντίστασης χωρίς μάχη».

Freedom είπε...

Καλημέρα καλλιτέχνη μου

Υποκλίνομαι στο μεγαλείο του πνεύματος του Sun Ju. Ιδίως στο σημείο που λέει "Ενόσω ο εχθρός ανασυντάσσεται, επιτεθείτε. Ενόσω είναι ισχυρός, φροντίστε να τον αποφύγετε. Σπάστε τα νεύρα στον στρατηγό του και προκαλέστε του σύγχυση. Προσποιηθείτε κατωτερότητα και ενθαρρύνετε την αλαζονεία του. Κρατείστε τον υπό πίεση μέχρι να τον εξουθενώσετε.
Επιτεθείτε εκεί όπου είναι ανέτοιμος. Κάντε έφοδο εκεί που δεν το περιμένει." είναι το ευαγγέλιο κάθε καταφερτζούς που σέβεται τον εαυτό της, ως προς τον τρόπο που πρέπει να φέρεται στους άντρες... Πάντως, προσωπικά, όταν ερωτεύομαι, πέφτω με τα μούτρα, αδυνατώ να ακολουθήσω τακτικές... (darn!)
Αν κρίνω από τα σάουντρακ, μάλλον έχεις βάλει κάμερες στο σπίτι μου: σήμερα έφυγε φιλοξενούμενός μας, αγαπημένος φίλος από Σκωτία! (και μετά σου λέει κληρονομικό χάρισμα και νιανιά...)

Σελιτσάνος είπε...

Δηλαδή,για να κατακτήσεις μια γυναίκα,πρέπει να μελετήσεις Σουν Τζου,Κλαούζεβιτς και Θουκυδίδη.Γι αυτό ποτέ δεν τα κατάφερνα με τις γυναίκες και ποτέ δεν θα γίνω μεγάλος στρατηγός(σνιφ!).
(Τίποτα Χ.Μπόγκαρτ ή Φ.Μάρλοου δεν παίζει;)

Coffeemug είπε...

Πολύ διάβασμα χρειάζεται; Πολλή δύναμη; Γερές αντιστάσεις; Θέλει κανείς πράγματι; Η μήπως η παράδοση αμαχητί είναι τελικά αυτό που συμβαίνει και μετά μετράμε τις απώλειες;

Ανώνυμος είπε...

Μα πάντα ο Έρωτας
ο Ίδιος δρόμος..

Ανώνυμος είπε...

Το μόνο που θα πρόσθετα σε αυτήν την ομορφη ανάρτηση θα ήταν πως ολες οι νίκες στον έρωτα ειναι πυρρειες...

latecomer είπε...

χαχα σ' αυτό το κομμάτι ήτανε? όχι, δεν τον έχω αποστηθίσει, απλά εκείνο ήτανε από τα αγαπημένα μου και το χρησιμοποιούσα κάποιες φορές για να γλιτώσω αμα με στριμώχνανε άσχημα.
Παλιά αγάπη η στρατηγική, απο τα χρόνια της Παντείου. Μας έλεγε τότε ο Πλατιάς ότι βρίσκει εφαρμογή σε κάθε τομέα της ζωής, μόνο που στον παραλληλισμό που κάνεις ποτέ δεν κατόρθωσα να την εφαρμόσω, μόνο εκ των υστέρων όταν γινότανε καμια σφαγή και μετά περιέγραφα το σκηνικό σε φίλους :Ρ
Την καλησπέρα μου :)

ELvA είπε...

Eγω παντως προτιμω το ρητο του Ζηνόδοτου:

"Ποιος είν' αυτός που σμίλεψε τον Έρωτα στη βρύση, νομίζοντας πως με το νερό το "πυρ" αυτό θα σβήσει;"

Πολυ Ερως πεφτει τελευταια στο διαδικτυο, αντε να δουμε αν θα εχει και...κουφετα μετα; :PP

Φιλια απ το βορρα!

vague είπε...

Διάβασε ξανά το κείμενο, αντικαθιστώντας και τον έρωτα και τον πόλεμο με την "πολιτική" και θα έχεις ένα χρήσιμότατο εγχειρίδιο για την επιβολή εξουσίας.

Τσαλαπετεινός είπε...

Freedom : Καλησπέρα άριστη μαθήτρια! Βλέπω ότι όχι μόνο έχεις εντρυφήσει στον κινέζο στρατηγό αλλά διακρίνεις την εφαρμογή της στρατηγικής που προτείνει στον κοινωνικό περίγυρο.
Για τις κάμερες έχεις δίκαιο. Είχα έτοιμο το soundtrack του Ran αλλά όταν είδα τις βαλίτσες του Σκωτσέζου δίπλα στην πόρτα σου, το άλλαξα με το Braveheart για να τον ξεπροβοδίσουμε τον άνθρωπο με μουσική της πατρίδας του.
Καλό απόγευμα και καλό σαββατοκύριακο…



Σελιτσάνος : Βεβαίως χρειάζεται σοβαρή μελέτη των ιστορικών και στρατηγών του παρελθόντος για να έχει κανείς τα επιθυμητά αποτελέσματα! Αλλά υπάρχει και η κατηγορία – στην οποία σίγουρα ανήκετε- των γεννημένων στρατηγών, που έχοντας προικιστεί με αυτό το χάρισμα από τα γεννοφάσκια τους, δεν χρειάζονται μελέτη . Αυτοί κάνουν επιτυχημένες επελάσεις σε οχυρά, διεξάγουν μεγάλες μάχες και οδηγούνται χωρίς απώλειες σε περίλαμπρες νίκες.

Τσαλαπετεινός είπε...

coffeemug : Κοίταξε, όσο και να μελετήσεις αν δεν εφαρμόσεις στην πράξη τα διδάγματα της θεωρίας μετράς απώλειες. Απαιτείται βεβαίως και σοβαρή πρακτική άσκηση, στο πεδίο της μάχης. Από τη διάταξη των δυνάμεων ή τον ανταρτοπόλεμο, μέχρι τη μάχη σώμα με σώμα!


Ανώνυμος : Ίδιος κι ο έρωτας της ανωνυμίας…ή η πολιτική της ανωνυμίας.



Merlin : Μάλλον φταίει που οι συνήθως ‘πολεμιστές’ διεξάγουν τους ‘πολέμους’ αδιάβαστοι και οι ‘πανοπλίες’ τους αφήνουν ακάλυπτη την Αχίλλειο πτέρνα τους . Ίσως όμως συμβαίνουν γιατί δεν ‘μάχονται’ για τη εδραίωση της ‘νίκης’ τους.


latecomer : Άστα αυτά! Από εκεί ήταν η φράση που παρέλειψα. Μου μυρίζει καλο κι ευσυνείδητο φοιτητή. ;-)

Πάντως η περιγραφή τέτοιων σκηνών ήττας με όρους πολεμικούς μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα και κυρίως είναι ένα ουσιαστικό βήμα για ανασύνταξη των δυνάμεων για την συνέχιση του πολέμου. Γιατί βέβαια η ήττα σε μια μάχη, δεν σημαίνει ότι χάθηκε κι ο πόλεμος.

Τσαλαπετεινός είπε...

Elva : Εμένα πάλι μου ήρθε στο νου ο χορός στη Μήδεια του Ευριπίδη που λέει:

ἔρωτες ὑπὲρ μὲν ἄγαν
ἐλθόντες οὐκ εὐδοξίαν
οὐδ΄ ἀρετὰν παρέδωκαν
ἀνδράσιν· εἰ δ΄ ἅλις ἔλθοι
Κύπρις͵ οὐκ ἄλλα θεὸς εὔχαρις οὕτως.

μήποτ΄͵ ὦ δέσποιν΄͵ ἐπ΄ ἐμοὶ χρυσέων τόξων ἐφείης
ἱμέρῳ χρίσασ΄ ἄφυκτον οἰστόν.

Να και η εκπληκτική μετάφραση Παντελή Πρεβελάκη (γνωστή περισσότερο από την μελοποίηση του Χατζηδάκη στο Μεγάλος Ερωτικός με τον Ψαριανό)


Έρωτα εσύ, με περισσή
όταν λαβώνεις δύναμη,
μήδ' όνομα από σε
μήδ' αρετή μπορεί να βγει.

Μα μετρημένα αν πορευτεί
η Κύπριδα άλλη σαν αυτή
θεά δεν έχει νοστιμιά.

Ω δέσποινά μου, απάνου μου
με το χρυσό δοξάρι σου
μη ρίξεις την αφεύγατη
σαγίτα, που 'χει την αιχμή
βαμμένη στην αποθυμιά.


Υ.Γ. Έρωτας στο διαδίκτυο; Δεν το έχω πάρει είδηση…αυτά παθαίνεις όταν ασχολείσαι με τον πόλεμο! Ο Νότος ανταποδίδει τα φιλιά σε πιάτο καλησπέρας.

Τσαλαπετεινός είπε...

Riski : Έκανες βλέπω την αντικατάσταση που πρότεινα. ;-)
Καλό παιχνίδι για το Σαββατοκύριακο ε;

Εγώ πάντως μετά τον Σεπτέμβρη της πολιτικής και τον Οκτώβρη των εκλογών είμαι σε περίοδο αποτοξίνωσης εκατό ημερών. Μετά βλέπουμε. Μπορεί να επιστρέψω στον έρωτα της πολιτικής. Ποτέ όμως στην πολιτική του έρωτα.

latecomer είπε...

Αρνούμαι!!! την πρώτη φορά που έδωσα το μάθημα κόπηκα αν θες να ξέρεις (μπας και αποτινάξω την ρετσινιά του ευσεινήδητου φοιτητή)
Εγώ θα το περιέγραφα ως σουρεαλιστικό βήμα!!! Το πρόβλημα είναι ότι όταν ήδη έχεις αναφερθεί σε Βατερλό, Βερολίνα και Περλ Χάρμπορ ( το πρώτο για υπερβολική σιγουριά, το δεύτερο για ήδη χαμένες υποθέσεις και το τρίτο όταν σου κάνουνε ντου εκεί που κοιμάσαι) κάποια στιγμή θα σου τελειώσουνε οι ιστορικές αναφορές :Ρ
Εκτός κι αν κάτσεις και φτιάξεις τυπολογία και χρησιμοποιείς ξανά τα ίδια παραδείγματα ή καταφύγεις σε counter factual history

Margo είπε...

Δηλαδή όσοι ξέρουν την τέχνη του πολέμου ξέρουν και την τέχνη του έρωτα.. με λίγα λόγια το αντρικό φύλο έχει το πλεονέκτημα;

Έχω και απαντήσεις αλλά λέω να μη μακρηγορήσω:)

Καλό Σαββατοκύριακο με παιχνίδια στρατηγικής..;)

Τσαλαπετεινός είπε...

latecomer : Μήπως κόπηκες γιατί στο κάτω μέρος της σελίδας είχε σημειώσει : «παρακαλώ να μου βάλετε κάτω από τη βάση στη περίπτωση που δεν έχω γράψει πάνω από 8» ; (το λέω γιατί το έχω κάνει!)

Σε αυτές τις περιγραφές νομίζω ότι το πρόβλημα είναι ότι πιθανότατα οι ακροατές δεν έχουν τις απαραίτητες ιστορικές γνώσεις, οπότε δεν θα μπορούν να σε ακολουθήσουν στα μονοπάτια αυτής της συνταρακτικής αφήγησης. Και είναι κρίμα! (πρόσφατα έπεσα με τα μούτρα στη μάχη του Μαραθώνα, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είχα πρόσφατο περιστατικό ‘σφαγής’ για να κάνω τους παραλληλισμούς μου. )



Margo: Αν οι άντρες κατέχουν την τέχνη του πολέμου, οι γυναίκες συνήθως διαπρέπουν την τέχνη της ζωής. Επομένως και τα δύο φύλα έχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό για τη ‘μάχη’. Διαφορετικό αλλά επαρκή. Ίσως για αυτό μερικές φορές, οι έρωτες μοιάζουν με ανταρτοπόλεμο!

Η μητέρα ενός αγαπημένου φίλου συνηθίζει να τον συμβουλεύει: «Το μυαλό σου να είναι θηλυκό για να γεννά κι η ψυχή σου αρσενική να πολεμά».

maximus είπε...

Το κεφάλι του έρωτα … chopped off;

Τσαλαπετεινός είπε...

MAXIMUS : Προφανώς κάποιος που δε σήκωνε σαϊτιές και την έφαγε κατάκαρδα τον αποκεφάλισε... Δύσκολοι καιροί για τους φτερωτούς Θεούς-κι ούτε ένα επίδομα!

Καλό Σαββατοκύριακο cat !

Yannis Tsal είπε...

Τι να προσθέσει κανείς; Υποκλινόμεθα απλά στη στρατηγική μεγαλοφυία των δασκάλων Σουν Τζου και Κλαούζεβιτς, αλλά και του μαιτρ του ανταρτοπόλεμου, σ. Τσε. Πετυχημένος ο παραλληλισμός του πολέμου με τον έρωτα, αφού και στα δύο πεδία μάχης επιτρέπονται... όλα τα μέσα!

Όσο για τη εκπόρθηση οχυρωμένων πόλεων, εμείς προτιμούμε γκεριγιέρικες τακτικές στη σιέρρα αντί μάχες στα γιάνος! Όπως και να χει, την πρωτοχρονιά ο τύραννος θα την έχει κοπανήσει και εμείς θα μπαίνουμε θριαμβευτές στην πρωτεύουσα!

the elf at bay είπε...

Τσαλαπετεινέ, ο έρωτας είναι πόλεμος. Είναι έννοιες ταυτόσημες. Δεν υπάρχει αξιοπρέπεια σε τίποτα από τις δυο έννοιες. Τυχερός αυτός που ερωτεύτηκε γιατί κατάλαβε την μαλακία του να είσαι 'καθώς πρέπει'.

latecomer είπε...

χαχα όχι δεν είχα βάλει ρήτρα. Είχα κάνει μαλακία και δεν είχα διαβάσει 5-6 ορισμούς. Εντάξει? ξέπλυνα την ντροπή τώρα? :Ρ

Τσαλαπετεινός είπε...

tsalapeteinos : Hermanito, περιττό να σου πω ότι περίμενα το σχόλιο σου πώς και πώς. Νομίζω ότι το σύνολο της ανάρτησης ήταν μια καλοστρωμένη, γλυκιά μπαλιά που σε βρήκε εισερχόμενο, ακάθεκτο στην μεγάλη περιοχή, έτοιμο να σκοράρεις.

Περίμενα όμως- με δεδομένη την αναλυτική σου ικανότητα- ότι δεν θα περιοριστείς μόνο σε ένα κοινό στοιχείο του έρωτα και του πολέμου. Είχα την ελπίδα ότι θα παραθέσεις κι άλλα- τουλάχιστον 5 -για να ενισχύσεις τον παραλληλισμό που επεχείρησα.

Μια που η εορταστική περίοδος έχει αρχίσει, βεβιασμένα νωρίς, θα ήθελα να σου απευθύνω μια ευχή-προτροπή: Μην περιμένεις την πρωτοχρονιά για να εκπορθήσεις τη δικιά σου Αβάνα . Μπορείς να το κάνεις και τη μέρα των χριστουγέννων ή και νωρίτερα. ;-)

Τσαλαπετεινός είπε...

the elf at bay: Διαβάζοντας την πρώτη σου πρόταση έβαλα την πανοπλία μου δια παν ενδεχόμενο. Στη δεύτερη λίγο χαλάρωσα και άφησα το δόρυ. Στην τρίτη…θυμήθηκα 10 τίτλους πολεμικών ταινιών. Διαβάζοντας την τελευταία έβγαλα το κράνος- με στένευε λίγο- τώρα στέκομαι και την σκέφτομαι…


latecomer: Εντάξει! Ξεπλυμένη η ντροπή, στεγνώνει στην απλώστρα.
Ελπίζω βέβαια να ξέρεις πια τους 5-6 ορισμούς που είχε παραλείψει να διαβάσεις τότε. Συνήθως αυτά που θυμόμαστε καλύτερα μετά είναι αυτά που δεν ξέραμε σε εξετάσεις και διαγωνίσματα. (Το δικό μου Βατερλό πάντως ήταν η Ερμούπολη…γεωγραφία β γυμνασίου, ερώτηση: Ποιά είναι η πρωτεύουσα της Σύρου)

k είπε...

Έδωσες μια νέα διάσταση στην άποψη μου περί έρωτος. Βάζω πανοπλία, πέρνω τα βέλη μου... ποιος είδε τον οχτρό και δεν τον φοβήθηκε! καληνύχτα πετούμενο!

DonnaBella είπε...

proswpika mallon dianyw mia fileirinikotath periodo. apexw pantos polemou.

Yannis Tsal είπε...

Αδερφέ, πράγματι η ανάρτηση ήταν καταπληκτική μπαλιά, μισό γκολ, αλλά την πάτησα κι εγώ σαν το... Σαλπιγγίδη χθες, με έκοψε ο κοράκι σφυρίζοντας ανύπαρχτο οφσάιντ!

Ένας ακόμα παραλληλισμός που μου έρχεται πρόχειρος, είναι αυτός του σ. Τσε, που έλεγε πως ο πραγματικός επαναστάτης πρέπει να διακατέχεται από ειλικρινή αισθήματα αγάπης!

Όσο για την πρότασή σου για επίθεση τα Χριστούγεννα, θα ανατρέξω την επαναστατική φιλολογία για να βρω αν υπάρχει σχετικό προηγούμενο. Θυμίζω τα θρυλικά λόγια του Μαρτί:

“Για μια χώρα που υποφέρει, δεν υπάρχει άλλη Πρωτοχρονιά από την ήττα των εχθρών της”!

Είχε πει ο Απόστολος ή κάποιος άλλος για τα Χριστούγεννα;

Ανώνυμος είπε...

Σαν όλες τις τέχνες κι αυτές.
Κάποιοι γεννιούνται με το χάρισμα, κάποιοι με το ζόρι αγωνίζονται να δημιουργήσουν. Κι έρωτες και μάχες...

Καλημέρες σου

Τσαλαπετεινός είπε...

kayadesigner : Δεν είναι και τόσο νέα η διάσταση- είναι μάλλον αρχαιότατη. Ελπίζω πριν βγεις με την με την πανοπλία και τα βέλη να έχεις καταστρώσει στρατηγικό σχέδιο- εκτός αν πρόκειται να αυτοσχεδιάσεις, οπότε υποθέτω πως είσαι ταλαντούχος πολεμιστής.


DonnaBella : Οι ειρηνικές περίοδοι ορίζονται χρονικά από την προηγούμενη και την επόμενη ’εχθροπραξία’. Οι καλοί μαχητές εκμεταλλεύονται αυτές τις ανάπαυλες για απολογισμούς των μαχών που προηγήθηκαν και σχεδιασμό αυτών που έρχονται. Οι ‘εχθροί’ βλέπεις είναι πάντα προ των πυλών.

Τσαλαπετεινός είπε...

tsalapeteinos : Αδελφέ μου εν βλοξί – που θα έλεγε κι ο κύριος συκοφάγος-μη μου στεναχωριέσαι για το άδικο οφσάιντ, θα έχουμε πολλές ευκαιρίες για καλές πάσες και επιτυχημένα σκοραρίσματα.

Άσε όμως κατά μέρος την επαναστατική φιλολογία έστω για λίγο. Στο κάτω κάτω, γράψε μόνος σου μια νέα σελίδα που όμως να εντάσσεται τόσο στην επαναστατική όσο και στην ερωτική φιλολογία.

Και μην ξεχνάς ότι ο Χοσέ, στα ποιήματά του έκρυβε τους έρωτές του για χωριατοπούλες από το Γκουαντάναμο.



ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ ΑΛΩΝΙ : Μαθαίνεται κι αυτή η τέχνη, με κόπους και βάσανα. Βέβαια όταν την έχεις μάθει τέλεια, μπορεί να είναι κάπως αργά για να την εφαρμόσεις. Φαντάζεσαι ογδοντάχρονο στρατηγό με πάρκινσον να δείχνει στο επιτελείο του επί του χάρτη το ακριβές σημείο της επίθεσης;
Φυσικά και αναφέρομαι μόνο στον πόλεμο… ;-)

theorema είπε...

Αυτή κι αν ήταν έμπνευση!!!...

xomeritis είπε...

100% σύμφωνος - δες κι εδώ (1, 2)

Τσαλαπετεινός είπε...

theorema: Από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας αμφότεροι – έρως και πόλεμος- χαρίζουν στους θνητούς εμπνεύσεις. Σε μερικούς μάλιστα την Αθανασία.


Thomas Xomeritis: Χαίρομαι- είδα. (κανονικό homework)

συκοφάγος είπε...

πετεινότατε,

α[ργο]πορημένα τα βήματα μου ως εδώ.
«γιατί μας άργησες, απαρνητή;» μου λένε.
Και γω, καθώς δεν ξερω αλλο λόγο, τους απάντησα: «πολεμούσα να ρθω κι ο χρόνος δεν μ’ αφηνε.»
Μα τώρα, που βλέπω τις μεταθέσεις των λέξεων που έκαμες, αναρρωτιέμαι αλήθεια ποιο τάχα μήνυμα να τους έδωκα;

εν τέλει εγκεφαλ[λ]ική υπόθεση κι ο πόλεμος.

σε χαιρετώ.

Τσαλαπετεινός είπε...

sikofagos : Στρατηγέ μου
Η ανάρτηση αυτή, λόγω θεμάτων, είναι παντός καιρού. Επομένως στην ώρα σας ήρθατε. Τα μηνύματα πάντως, των μεταθέσεων αλλάζουν κάθε φορά, ανάλογα με τον εχθρό, το έδαφος τις καιρικές συνθήκες, την ιδιοσυγκρασία των ηγετών, κι άλλους απρόβλεπτους παράγοντες που μπορούν να ανατρέψουν τη θεωρία και να αναδείξουν τελικά τους πολυμήχανους μαχητές.

Σε χαιρετώ με άρση του ξίφους μου, πανηγυρικά.