Photographs washed away by Japan's tsunami restored and returned to owners. In an effort to save the memories of a nation, muddied photographs and albums sent from tsunami-hit areas are washed and repackaged by an army of volunteers across Japan before being returned to their owners. The disaster on 11 March 2011, described by then prime minister Naoto Kan as Japan's worst since the second world war, killed more than 15,000 people and destroyed the homes and livelihoods of thousands more.

copy paste από τον guardian

6 σχόλια:

ippoliti_ippoliti είπε...: Καλησπέρα Τσαλαπετεινέ.
Σοκαριστικά θετικό. Η μνήμη να διασωθεί.
Τι να πώ, δεν ξέρω. Εντυπωσιάστηκα.
Καλό βράδυ; 2 Σεπτεμβρίου 2011 στις 10:33 μ.μ.
antinetrino είπε...: Δηλώνω κι εγώ εντυπωσιασμένος!Και είμαι απόλυτα σίγουρος ότι θα τα καταφέρουν!; 2 Σεπτεμβρίου 2011 στις 10:52 μ.μ.
So_Far είπε...: Εντυπωσιακά θετικό και αναμενόμενο για την ευαισθησία και την αξιοπρέπεια των Ιαπώνων. Πάντως αν είχα πληγεί δεν θα ήθελα καμια επιστροφή στο παρελθόν, τίποτα που να το θυμίζει , αν ήτον όμορφο θα με πλήγωνε η απώλεια, αν ήταν άσχημο θα ένιωθα την ευκαιρία να το διαγράψω ξεκινώντας από την αρχή. Καλή σας μέρα ...; 3 Σεπτεμβρίου 2011 στις 9:13 π.μ.
Σελιτσάνος είπε...: Ουφ!Λαχάνιασα άνθρωπέ μου!Από ρόουντ μούβι στον τυφώνα κι από 'κεί στον άνθρωπο της διπλανής πόρτας και στον Κύρκο για να καταλήξω στην απίστευτη κοινωνική ευαισθησία των γιαπωνέζων.Ένα ποτήρι παγωμένο νερό να πιω στην υγειά σου,θα ήταν ό,τι έπρεπε!; 4 Σεπτεμβρίου 2011 στις 2:08 μ.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: ippoliti_ippoliti: Και εγώ εντυπωσιάστηκα τόσο που δεν ήξερα τι να πω, γι αυτό και ανέβασα την είδηση copy paste. Καλό σου απόγευμα.

antinetrino: Μόνο και μόνο βλέποντας αυτή την απίστευτη υπομονή για κάτι που όλοι οι άλλοι θα θεωρούσαν αν όχι περιττό, τουλάχιστον δευτερεύον, είσαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρουν.; 4 Σεπτεμβρίου 2011 στις 4:30 μ.μ.
Τσαλαπετεινός είπε...: So_Far: Όσο κι αν είναι γνωστή η ευαισθησία τους δεν παύει η είδηση να εντυπωσιάζει. Αυτό που λέτε, μπορώ να το καταλάβω πολύ καλά, ωστόσο δεν μπορώ να πω με σιγουριά το ίδιο. Υπάρχει βλέπετε μια παλιά οικογενειακή ιστορία απόλυτης καταστροφής... ένα μόνο αντικείμενο σώθηκε και επέστρεψε μετά από χρόνια και αποτέλεσε ισχυρό, απαραίτητο κρίκο με το παρελθόν.

Σελιτσάνος: Τι να σας κάνω; Λείπατε καιρό και μαζεύτηκε πολύ ύλη. Να σας βάλω παγωμένο νερό, αλλά για την ευχή θα σας βάλω μια βισυνάδα, σπιτική από το ποστ του κκμ.; 4 Σεπτεμβρίου 2011 στις 4:30 μ.μ.