Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Τριανταφυλλένια

Άμα ήταν καλός ο καιρός και δεν είχε σχολείο την έπαιρνε μαζί του. «Για να μάθει πως βγαίνει το ψωμί», έλεγε σ` όσους τον ρωτούσαν γιατί το ταλαιπωρεί 'κορίτσι πράμα' στα πηγαινέλα με το καραβάκι η ‘Ορεστίς’ στη διαδρομή Μαύροβο -Καστοριά με τους ξένους. Τους ξένους που φαίνεται ότι βαρέθηκαν πια τα νησιά και τώρα θέλουν να γνωρίσουν την άλλη Ελλάδα, την ξεχασμένη κι απ` το Θεό.

Έρχονται για δύο τρεις μέρες, γυρίζουν στα βυζαντινά, ψωνίζουν καμιά γούνινη παντόφλα για δώρο και κάνουν απαραιτήτως την ‘κρουαζιέρα΄ -όπως τη διαφημίζουν τα τουριστικά γραφεία-στη λίμνη. Με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι, δεν σταματάνε να βγάζουν, για να γυρίσουν στην Αθήνα -ένα περίεργο όλοι τους από την Αθήνα είναι- να δείχνουν τις ομορφιές που είδαν, μη τυχόν και δεν τους πιστέψουν.

«Για να μάθει πως βγαίνει το ψωμί», σκέφτηκε τα λόγια του και χαμογέλασε. Νόμιζε ότι μ` αυτό το ψέμα τους ξεγελούσε. Όμως όλοι ξέρανε στο χωριό την αδυναμία του καπετάν Νικόλα στη μοναχοκόρη του. Κι ας περίμενε γιο όταν γεννήθηκε η Τριανταφυλλένια. Κι ας έγινε τύφλα όταν έφτασε το μαντάτο. Δυο μέρες λεχώνα η γυναίκα του στην Κοζάνη κι αυτός ούτε τηλέφωνο δε πήρε, όχι να πάει -που με τον καινούριο δρόμο ήταν ζήτημα μιας ώρας. «Να πας να φέρεις την εγγόνα μου!» του είπε αυστηρά η μάνα του την τρίτη μέρα κι αυτός ξεκίνησε σαν να έκανε αγγαρεία.

Δε ρώτησε που είχαν τη γυναίκα του. Μπήκε και γύριζε χωρίς να ξέρει που πάει. Δυο μέτρα άντρας και πάταγε στις μύτες-πρώτη φορά έμπαινε σε κλινική. Στην επιγραφή ‘νεογνά’ σταμάτησε. Κοίταξε από το τζάμι. Όλα ίδια, κοιμισμένα. Μόνο ένα έτριβε με μανία τα μάτια του κι όταν σταμάτησε σαν ν` αναστέναξε, όπως ακριβώς έκανε κι αυτός από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Το μωρό άρχισε ξαφνικά να κλαίει κι αυτός δίχως να το καταλάβει μπήκε και το πήρε στην αγκαλιά του αδέξια.

Στο χεράκι του η ταυτότητα έγραφε το όνομα του. «Τριανταφυλλάκι μου» ψιθύρισε πολλές φορές με μια φωνή που ο ίδιος δεν αναγνώριζε για δικιά του. Το μωρό σταμάτησε να κλαίει και τον κοίταξε στα μάτια. Όταν έθαψε τον πατέρα του δεν είχε καν βουρκώσει και τώρα έτρεχαν ποτάμια. Σκουπίστηκε βιαστικά με την ανάστροφη της παλάμης του όταν άκουσε τα βήματα της νοσοκόμας που ερχότανε με ένα επαγγελματικό «να σας ζήσει» που περίμενε το καθυστερημένο φιλοδώρημα.

Την βάζει στο τιμόνι και της κρατάει τα χέρια στη σωστή ρότα. Της εξηγεί πως λειτουργεί το βυθόμετρο, η πυξίδα...Την ακούει να τιτιβίζει και τρελαίνεται. «Καπετάνισσα μου ούτε με δέκα γιους δεν σ` αλλάζω...» της λέει κι αυτή όπως πάντα απαντάει : «Γιατί μπαμπά



Φωτογραφία από: photo.net

Μουσική: Naval, του Yann Tiersen από το άλμπουμ Tabarly 2008

Στο Γιώργο Β. που απέκτησε κόρη.



buzz it!

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τυχερός ο Γιώργος Β. όχι μόνο επειδή ήρθε η κόρη του, αλλά που έχει ανθρώπους να του αφιερώνουν τέτοια κείμενα με τόσο υπέροχη μουσική υπόκρουση ...
Γιώργος Φαν

Ανώνυμος είπε...

Τι γλυκιά ανάρτηση! Πραγματικά Τριανταφυλλένια... Ωραίο ξεκίνημα για μια καινούρια εβδομάδα!

Margo είπε...

Το θαύμα δεν έχει φύλο και η γέννηση ενός ανθρώπου είναι ένα θαύμα. Όλα τ' άλλα είναι μύθοι...
Με συγκίνησες.. πολύ...

Να σου ζήσει η κόρη Γιώργο!
Καλημέρα:)

Spy είπε...

Πω, πω...
Σαν τον φίλο σας αισθανόμουν κι εγώ όταν έμαθα ότι θα κάνω κόρη...

Πω, πω...

Τσαλαπετεινός είπε...

-Γιώργος Φαν: Ο Yann Tiersen είναι ο πατέρας…της μουσικής της Αμελί, αλλά απέφυγα το γνωστό βαλσάκι όπως και το αυτονόητο My Heart belongs to dady.
Κι επειδή ξέρω ότι σας αρέσει η έρευνα, να ακούσετε το Kala με την Elizabeth Fraser από το δίσκο Les Retrouvailles.

-Pakos: Σας καλωσορίζω και σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. ‘Ομοιοπαθής’ να συμπεράνω;

Τσαλαπετεινός είπε...

-Margo: Θα στείλω τις ευχές στο νέο πατέρα, γιατί αμφιβάλω αν θα περάσει από εδώ για να τις δει ο ίδιος. Το μόνο που τον ενδιαφέρει τώρα είναι η κόρη του.

-Spy: Διαπιστώνω ότι λάβατε το υπόγειο μήνυμα που σας έστειλα. Γιατί τώρα πια μπορώ να το ομολογήσω: γράφοντας σας σκεφτόμουνα παράλληλα με το φίλο. Αν δεν το αφιέρωσα και σε σας ήταν μόνο και μόνο γιατί δεν είχα το θάρρος.

Unknown είπε...

Δεν μπορώ να κατανοήσω ακόμη την εμπειρία, μα προσεχώς, τον Ιούνιο, θα αποτελώ και έτερο ομοιοπαθή :-)

Και αν έπρεπε να επιλέξω, μάλλον κόρη προτιμούσα και πριν διαπιστώσουμε το φύλλο, πιστεύοντας ότι για τον άνδρα είναι διπλά μυστηριακή η εμπειρία της απόκτησης και ανατροφής κόρης !!

ippoliti_ippoliti είπε...

εξαιρετικά τρυφερή ανάρτηση, πανέμορφη και η επιλογή της μουσικής. Είθε η κόρη του φίλου σας να έχει καλοτυχία στη ζωή της, καλοτυχία και να τη συντροφεύει πάντα η αγάπη

antinetrino είπε...

Έλα μωρέ έχουν και τα κοριτσάκια την χάρη τους. Να δεις κάπου είχα διαβάσει τα πλεονεκτήματα του να περιμένει κανείς κόρη.... αλλά δεν συγκράτησα κανένα!;)

Πολύ ωραία ανάρτηση, γεια :)

maximus είπε...

Συγκινητικό! Εύχομαι στον κ. Γ.Β. να είναι γερή και καλότυχη.

Ανώνυμος είπε...

Όλοι οι άντρες περιμένουν και θέλουν τους γιούς αλλα έχουν αδυναμία στις κόρες τους. Κάποιοι δυσκολεύονται να εκφράσουν την τρυφερότητα και την αγάπη τους, αλλα σχεδόν όλοι βρίσκουν τελικά τον τρόπο να την δείξουν.
Καλότυχα τα νεογέννητα.

Τσαλαπετεινός είπε...

Kostas Sakkas: Από την έκλειψη είχαμε να ακούσουμε νέα σας, αλλά τώρα καταλαβαίνω γιατί. Η ώρα η καλή και έσο έτοιμος για «μυστηριακές εμπειρίες»!


ippoliti_ippoliti: Σας καλωσορίζω και σας ευχαριστώ. Οι ευχές θα μεταφερθούν…



antinetrino: Για τιμωρία –που δε θυμάσαι κανένα- πρέπει να γράψεις τη δική σου λίστα τα με 5 πλεονεκτήματα του να περιμένει κανείς κόρη! ; )


MAXIMUS: Μέσα από τη ζωή… κατά 41,53 % .


didymina: Παρατηρώ ότι τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι υποψήφιοι μπαμπάδες δηλώνουν ότι επιθυμούν κόρη και συμμετέχουν ενεργά σε όλα ‘εκτός του θηλασμού’.