Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

Ed Stafford_ Walking the Amazon



Τη Δευτέρα το μεσημέρι οι λουόμενοι στην παραλία Maruda, στο Marapanim, της βόρειας Βραζιλίας παρατήρησαν δύο νέους άντρες να φτάνουν καταϊδρωμένοι, να πετούν τα σακίδια που είχαν στους ώμους τους και μετά τρέχουν και να βουτάνε με τα ρούχα τους στην θάλασσα φωνάζοντας σαν παιδιά. Φαινόταν αρκετά ταλαιπωρημένοι κι έτσι οι λουόμενοι υπέθεσαν ότι μάλλον ερχόταν από μακριά.

Κανένας όμως δε θα μπορούσε να πιστέψει ότι για αυτή τη μοναδική βουτιά στα νερά του Ατλαντικού είχαν περπατήσει 9.650 χλμ ! Με λίγα λόγια είχαν διασχίσει κατά πλάτος την Νότια Αμερική, ξεκινώντας από τις πηγές του Αμαζονίου στο νότιο Περού και για δυόμισι χρόνια περπατώντας παράλληλα με το μεγαλύτερο μετά τον Νείλο σε μήκος ποτάμι στον κόσμο, μέσα από τη μυθική αδιάβατη ζούγκλα του, κατάφεραν και έφτασαν ζωντανοί στον προορισμό τους στις εκβολές του ποταμού, στον Ατλαντικό.


Αυτή η Οδύσσεια ήταν αποτέλεσμα της βαθιάς επιθυμίας του Βρετανού Ed Stafford να πραγματοποιήσει το αδύνατο. “ Το κάνω, απλώς γιατί δεν το έχει κάνει κανείς ποτέ πριν” είχε δηλώσει λίγο καιρό πριν ολοκληρώσει τον άθλο του. Βέβαια το εγχείρημα απαιτούσε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό- 100.000$ που συγκεντρώθηκαν από χορηγούς και δωρητές- κι έτσι προβλήθηκε κυρίως ο στόχος της αφύπνισης της παγκόσμιας κοινής γνώμης για την συνεχιζόμενη καταστροφή του Αμαζονίου και τις επιπτώσεις της και όχι τόσο το πραγματικό κίνητρο που δεν ήταν παρά a selfish boy's-own adventure”.

Ούτως η άλλως η ζωή του 34χρονου Ed ήταν ήδη περιπετειώδης και πολυκύμαντη: εγκατέλειψε την στρατιωτική του καριέρα για να γίνει χρηματιστής, αλλά ούτε αυτό φαίνεται να τον ικανοποιούσε, οπότε έγινε αρχηγός φοιτητικών αποστολών στο Belize, μια μικρή χώρα της Κεντρικής Αμερικής- πρώην Βρετανική αποικία. Ακολούθησε ο περίπατος στις όχθες του Αμαζονίου και πριν καλά καλά τον ολοκληρώσει δήλωνε ότι ήδη είχε θέσει τον επόμενο στόχο ακόμα πιο δύσκολο κάτι που επίσης δεν έχει πραγματοποιήσει κανείς ποτέ πριν, αφήνοντας την φαντασία να οργιάσει καθώς δεν έδωσε καμία πληροφορία εκτός της ημερομηνίας έναρξης της επόμενης αποστολής – το Σεπτέμβριο του 2001- και έκλεισε τη συζήτηση με ένα κοφτό, αλλά πολλά υποσχόμενο: “Top secret”.


Χριστούγεννα στη ζούγκλα του Αμαζόνιου

Ο Ed Stafford ξεκίνησε τη μακρά πορεία του στις 2 Απριλίου 2008 παρέα με ένα φίλο που γρήγορα εγκατέλειψε. Αντίθετα ο Περουβιανούς δασολόγος Gadiel "Cho" Sanchez Rivera, 31 ετών που υποσχέθηκε τον Ιούλιο του 2008 να τον συντροφεύσει μόλις για πέντε μέρες, τον ακολούθησε μέχρι το τέλος. Σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής είχαν μαζί τους και δύο ντόπιους οδηγούς που εναλλασσόταν -συνήθως υλοτόμοι και μερικές φορές πρώην έμποροι ναρκωτικών. Την αποστολή σε κάποια τμήματά της ακολούθησαν και μερικοί δημοσιογράφοι και φωτογράφοι.

Τα διεθνή μέσα στα ρεπορτάζ τους για τον Ed Stafford όπως είναι φυσικό εστίασαν σε μετρήσιμα χειροπιαστά μεγέθη: την απόσταση που κάλυψε, τις παρακάμψεις που αναγκάστηκε λόγω της πλημμύρας που συνάντησε(2000 μίλια), τις μέρες που χρειάστηκε για να ολοκληρώσει την ατελείωτη διαδρομή(859), το βάρος του σακιδίου του (31 κιλά) τα τσιμπήματα των κουνουπιών που υπέστη (50.000) το μήκος του μεγαλύτερου κροκόδειλου που συνάντησε (5,5 μέτρα) το είδος της διατροφής του (πιράνχας, ρύζι και φασόλια), τις επιθέσεις που δέχτηκε από ιθαγενείς, τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπισε... και τελείωναν τονίζοντας ότι ήταν ο πρώτος άνθρωπος που κατάφερε αυτόν τον άθλο.

Ο σημαντικότερος έπαινος πάντως για τον Ed Stafford έφτασε on line, στο blog που ο διατηρούσε κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Ήταν ένα σχόλιο του Sir Ranulph Fiennes του μεγαλύτερου εν ζωή εξερευνητή όπως τον περιγράφει το βιβλίο Guinness που έλεγε: "To do all this in more than 800 continuous days with just a backpack puts Stafford's endeavor in the top league of expeditions past and present. "



ΠΗΓΕΣ: Living in Peru, REUTERS, Telegraph, Yahoo.news, You Tube

φωτογραφίες: Keith Ducatel

Μουσική: Gabriel's Oboe, (The Mission ) του Ennio Morricone από το άλμπουμ

"Yo Yo Ma plays Ennio Morricone"




17 σχόλια:

Σελιτσάνος είπε...

Μπράβο Εντ!Μετά από αυτό πάω να εξερευνήσω τις εκβολές του Αχελώου και του Αχέροντα.

vague είπε...

Εγώ λέω ν' αφήσεις τα σχέδια για ταξίδι στην Κριμαία και να οργανώσουμε εξπεντισιόν διάσχισης της Σιβηρίας. Κατά τη διάρκεια της περιπέτειας, εσύ θα φωτογραφίζεις κι εγώ θα κρατάω σημειώσεις.
Όταν επιστρέψουμε, θα φτιάξουμε ένα μπλογκ στο οποίο θα ανεβάζουμε ένα ποστ κάθε μέρα για 62 χρόνια, όσο δηλαδή θα διαρκέσει το ταξίδι μας (χρειάζομαι σημαντικό χρόνο προετοιμασίας πριν από κάθε μετακίνηση).

Δεν πιστεύω να έχεις αντίρρηση.
Ν' αρχίσω να πακετάρω;

(Ενημέρωσέ με εγκαίρως για την ημερομηνία αναχώρησης, γιατί πρέπει να ζητήσω κι από τη Φοράδα να μου προτείνει το κατάλληλο μανό για τη στέπα.)

λι8οξόος είπε...

οριστε!
κι εγώ βογγάω που περπατάω μιάμισυ ώρα για να φτάσω στον καταρράκτη.
φέρτε μου διαδρομές να τις τσακίσω!

Απόλλων είπε...

Riski, Τσαλαπετεινέ, εγώ μπορώ να "παίξω" τον ρόλο του σακιδίου στο ταξίδι σας ;

vague είπε...

Απόλλων, γιατί έχω την αίσθηση ότι θέλεις και την πίτα σωστή και το σκύλο χορτάτο; Και περιπετειώδες ταξίδι και μηδέν κόπο;
(Ωραία θα την έβγαζες για 62 χρόνια στις κουρασμένες μας πλάτες, αν δεν αντιδρούσα εγκαίρως.)

Τσαλαπετεινέ, εγώ νομίζω ξεκαθάρισα τη θέση μου. (Δεν μπορώ να τον κουβαλήσω.) Εσύ τώρα, κάνε ό,τι καταλαβαίνεις.

Τσαλαπετεινός είπε...

Σελιτσάνος: Εμπρός λοιπόν στο δρόμο που χάραξε ο Ed!!!
Να προσθέσετε στη λίστα που ήδη σας άφησα, μια ματσέτα, φακό, lap top και GPS.

Τσαλαπετεινός είπε...

Riski:
1.Στην περιοχή έχει πολύ καπνό αυτή την εποχή και εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες. Απορρίπτεται.

2.Εσύ κρατάς σημειώσεις κι εγώ φωτογραφίζω. Δεκτό!

3.Το μπλογκ πρέπει να γράφεται επί τόπου- δεν είδες τον Ed με lap top μέσα στη ζούγκλα;
(Εγώ θα γράφω κι εσύ θα μου υπαγορεύεις βάφοντας τα νύχια σου με ότι χρώμα προτείνει η Φοράδα- της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη)

4.Την οργάνωση άσε την σε μένα, ώστε να αναχωρήσουμε λίγο νωρίτερα.

5.Στο πακετάρισμα, σε παρακαλώ: τα απαραίτητα μόνο!!!

Τσαλαπετεινός είπε...

λι8οξόος: Όλοι κάπως έτσι ξεκινάνε...με ένα καταρράχτη που απέχει μιάμιση ώρα. Σιγά- σιγά αυξάνουμε τη διαδρομή και τη δυσκολία. Όλα είναι θέμα προπόνησης και θέλησης. Και από το δεύτερο διαθέτουμε. ;-)
Καλό σου απόγευμα.

Τσαλαπετεινός είπε...

Απόλλων: Αν είσαι μέχρι 31 κιλά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Σε κουβαλάω άνετα.

Riski: Απλά πράγματα. Θα τον ζυγίσουμε τη μέρα της αναχώρησης- και στη συνέχεια θα προσέχουμε πολύ τη δίαιτά του.

Θεία Θ είπε...

Υπόσχομαι να παρακολουθώ ανελλιπώς την ιστοσελίδα του ταξιδίου τούτου (ωραία βοήθεια!)και να παρέχω ιατρικές και άλλες συμβουλές (το 'σωσα;;).
(50000 τσιμπήματα από κουνούπια;;;)

Τσαλαπετεινός είπε...

Θεία Θ : Αφού εξασφαλίσαμε ήδη τον πρώτο αναγνώστη της ιστοσελίδας του ταξιδιού μας προχωρούμε ακάθεκτοι.

Αν μπορείτε μάλιστα να παρέχετε ιατρικές συμβουλές η συμβολή σας θα είναι πολύτιμη. (Riski, τ` ακούς εξασφαλίσαμε ιατρική υποστήριξη!!!)

Υ.Γ. Τα μετρημένα τσιμπήματα κουνουπιών είναι η χαρά των... δημοσιογράφων που σίγουρα κάνανε τη διαίρεση και βρήκανε ότι αντιστοιχούν σε 58,20 τσιμπήματα την ημέρα...

vague είπε...

Προσπαθώ να μην πανικοβληθώ πριν μου δώσεις κάποιες εξηγήσεις. Ελπίζω "απαραίτητα" να μην εννοείς μόνο αυτά.
Σε αντίθετη περίπτωση, βλέπω να έρχεται καβγάς.


Θεία Θ,
για να δοκιμάσω λιγάκι αν η προσφορά σου είναι ειλικρινής, θα ήθελα να σε ρωτήσω μήπως γνωρίζεις ποιο χρώμα μανό θεωρείται απωθητικό για τα κουνούπια;
(Βλέπω που αργεί η Φοράδα να μου δώσει τα φώτα της και σκέφτηκα να πάρω και τη γνώμη μιας ειδικού άλλου τύπου.)

Yannis Tsal είπε...

Στα βήματα του Ορεγιάνα και των άλλων κονκισταδόρων λοιπόν και ο Άγγλος περιηγητής, κατάφερε να φτάσει στο Ελ Ντοράντο του... τις ακτές του Ατλαντικού δηλαδή. Υποθέτω πως είχε και τη στήριξη του κινήματος των "χωρίς γη" (MST) που δρα κυρίως στη Βορ. Βραζιλία. Ισχύει βέβαια πάντα αυτό που είχε πει ο σοφός Κομφούκιος: Ακόμα και ένα ταξίδι χιλιάδων μιλίων ξεκινά με ένα απλό βήμα.

Τσαλαπετεινός είπε...

Riski : Κοίταξε! Επειδή δεν θέλω να γίνει καυγάς και να πάω μόνος μου τελικά, μπορείς να πάρεις μαζί σου ότι θέλεις- αλλά όχι παραπάνω από 5 χρώματα μανό. Για να σε παρηγορήσω σου λέω ότι αν σου λείψουν θα ανακατέψω τα υπάρχοντα χρώματα και θα σου ετοιμάσω άλλα τόσα και πιο πολλά– φαντάζεσαι σκηνή στη στέπα;

Πάντως το λέω τώρα δημοσίως ότι όταν βγω στην σύνταξη- ως μπλόγκερ βέβαια γιατί στην άλλη δε με βλέπω να βγαίνω- το μαγαζάκι θα το γράψω στο όνομά σου. Κανείς δεν ξέρει τόσο καλά όσο εσύ τα κατατόπια. ;-)

Τσαλαπετεινός είπε...

Tsalapeteinos: Αυτά που έλεγε ο Κομφούκιος να τα ακούς εσύ που σε παρακαλάω εδώ και ένα χρόνο να πετάξουμε ως στην Κούβα- τη λεωφόρο Malecon να δω κι ας πεθάνω- και εσύ μου το αναβάλεις συνέχεια...Το σχέδιο πτήσης μας είναι έτοιμο και το μόνο που μένει είναι η άδεια από τον πύργο ελέγχου.

“Στην Καραϊβική αδελφέ μου, στην Καραϊβική...” άντε και με κάνεις και ακούγομαι σαν ηρωίδα του Τσέχοφ.

Ανώνυμος είπε...

Είναι φανερό πως όλο αυτό δεν είναι παρά μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού για να με αποσπάσετε από τη μελέτη του εγχειριδίου του πλυντηρίου μου όπου τρεις ώρες τώρα ακόμα δεν βρίσκω το κατάλληλο πρόγραμμα για ...άμμο μονόχρωμη και ευαίσθητη με ολίγα από ρούχα χρωματιστά και ανθεκτικά.

Ευτυχώς που κάπου πήρε το μάτι μου πως θα πλύνω χορτάρι και λάσπη ανθεκτικά και μονόχρωμα, συνεπώς δεν έχω κανένα πρόβλημα να σας ακολουθήσω.

Και επειδή στην βράση κολλάει το σίδερο βρήκα ήδη τον χορηγό της αποστολής.
Η Loreal θα καλύψει όλα μας τα έξοδα με την προϋπόθεση ότι όλες οι κυρίες θα έχουν τα νύχια τους βαμμένα με το λευκό Νο 033 εκτός φυικά από τις ημέρες και νύχτες που θα χρειαστεί και στα νύχια παραλλαγή για να την γλυτώσουμε από τα θηρία οπότε με τα Νο 055, 893 και 070 θα φορεθεί αυτό...
εννοείται μαζί με το δακτυλίδι με τους μαίανδρους ώστε να γίνει γνωστό στην οικουμένη ότι οι τολμηροί el κατέκτησαν και τον αμαζόνιο.

Tσαλ αν αφήσεις τη Riski να ασχοληθεί με την ...προετοιμασία θα χρειαστεί τα 2 από τα 62 χρόνια για να φτιάξει βαλίτσες, άσε που θα βάλει πρώτα πρώτα μέσα τα μανό και μέχρι να τις κλείσουμε θα έχουν ξεραθεί και πάει η ....χορηγία.
Εγώ μπορώ να φτιάξω μπαγκάζια για τον γύρω του κόσμου μέσα σ΄ελάχιστο χρόνο κι αυτό μπορώ να το αναλάβω χωρίς κανένα πρόβλημα, όσο η Riski θα καταρτίζει τον κατάλογο καχυποψίας με όλα (μα όλα όμως) που πιθανόν να μας συμβούν και τα αντίστοιχα σχέδια δράσης για να τα αντιμετωπίσουμε, (τουλάχιστον 3 σχέδια για κάθε πιθανή απειλή) σ΄αυτό εγώ είμαι άσχετη, εκείνη ....δεν παίζεται. :)

vague είπε...

Δεν έχω λόγια να σ' ευχαριστήσω αγαπητή Φοράδα για τη συνεισφορά σου. Ούτε που μου είχε περάσει από το μυαλό πόσο εύκολο θα ήταν να μαζέψουμε χορηγίες για ένα τόλμημα σαν αυτό, ούτε πόσο εύκολοι είναι οι ταιριαστοί χρωματικοί συνδυασμοί των περιπετειωδών ταξιδιωτικών μανό. Είμαι σίγουρη ότι ο Εντ έχει σκάσει από τη ζήλια του.

Λοιπόν Τσαλαπετεινέ, ξεκίνα με τη Φοράδα το πακετάρισμα, όσο εγώ θα κινδυνοσυνθέτω. Υπόσχομαι να μην υπάρξει ζήτημα προς αντιμετώπιση που δεν θα έχω προβλέψει.

Υ.Γ. Αποστολή εξετελέσθη. Μπουγάδα Φοράδας έλαβε τέλος, επιτέλους!!!