Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Συνοπτικά

Παρακολούθησα...


Δημήτρης Πλειώνης, Μάρκος Σαρρής


...την παράσταση της Αθηναϊκής Μυθοποιίας, “Τα ψέμματα και τα μάτια” στο θέατρο Ράγες. “Έρωτας, αγάπη, σεξ, αναπαραγωγή, ψέμα, απιστία, χωρισμός….Φανταστείτε τις έννοιες σαν μεταβλητές μιας συνάρτησης που επηρεάζει στο μέγιστο βαθμό αυτό που ονομάζεται ανθρώπινος βίος. Πόσο ανεξάρτητες είναι η μία απ’ την άλλη; Πόσο αλληλένδετες; Πόσο καθοριστική μπορεί να είναι η έλλειψη κάποιων εξ αυτών στο τελικό αποτέλεσμα; Πόσο ανιχνεύσιμες μπορεί να είναι, ή πόσο παραπλανητικές; Το μόνο που επιθυμώ είναι να θέσω τα ερωτήματα", αναφέρει ο συγγραφέας του έργου Μιχάλης Σπέγγος στην εισαγωγή. Την σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει η Ζωή Ξανθοπούλου. Παίζουν οι ηθοποιοί Δημήτρης Πλειώνης, Αννίτα Καπουσίζη και Μάρκος Σαρρής.


Αννίτα Καπουσίζη

Διάβασα...


Νίκος Παπανδρέου

...τη συλλογή διηγημάτων του Νίκου Παπανδρέου Έρωτας υπό αίρεση και ξεχώρισα από την ενότητα εν Ελλάδι, το διήγημα “Ο ριμαδόρος το Σάββατο”, απ` όπου τα δύο παρακάτω μικρά αποσπάσματα.

Η μαντινάδα ήταν το μεράκι του Μανόλη, η εμμονή του, η πηγή του εισοδήματός του, το ταλέντο του, ο αγώνας και η απόδειξη της ίδιας του της ζωής. Το πανάρχαιο αυτό είδος στιχουργικής τού ερχόταν τόσο φυσικό όσο και η αναπνοή- η καρδιά του χτυπούσε στο ρυθμό των δεκαπέντε συλλαβών. Ήταν σχεδόν ο κυρίαρχος του αποσπασματικού, του μικρού κομματιού που σφυρηλατούσε το μεγάλο, της λεπτομέρειας που υπονοούσε το σύνολο. Διαιρούσε το σύμπαν, το χώραγε σε δυο μόνο σειρές με ομοιοκαταληξία κι έπειτα το συναρμολογούσε ξανά...

...Είχε τα κόλπα του και είχε μάθει να τα φυλάει- να σκέφτεται κάτι κι έπειτα το αντίθετό του, να στυλώνει το βλέμμα στον ουρανό, να βλέπει το πουλί μπροστά απ` το άσπρο σύννεφο και να θυμάται σπόρο παπαρούνα πάνω στο ψωμί, η μια χήρα να περνά μπροστά από ασπροβαμμένο τοίχο- γιατί οι μαντινάδες περίμεναν να τις πιάσεις, σαν τα βότσαλα στην παραλία.”

Με κομμένη την ανάσα παρακολούθησα...

Α. Σταμάτης, Μ. Ανδρουλάκης, Α. Αντωνιάδης, Χ. Κασδαγλης

... το λογοτεχνικό ντέρμπι που διεξήχθη στις 19/11 στο γήπεδο του Ιανού μεταξύ των δυο αιωνίων αντιπάλων. Ο βάζελος Χριστόφορος Κάσδαγλης συγγραφέας του βιβλίου Το γαµώτο ενός Παναθηναϊκού έχοντας στο πλευρό του τον Αντώνη Αντωνιάδη, αντιμετώπισε τον γάβρο Αλέξη Σταµάτη, συγγραφέα του βιβλίου του Θρυλικές ιστορίες που ενισχύθηκε σημαντικά από τις μαγικές τρίπλες του Μίμη Ανδρουλάκη. Η φιλική συνάντηση έληξε ισόπαλη με αμέτρητα γκολ που σημείωσαν ο ψηλός του ποδοσφαίρου και ο κοντός της πολιτικής.


Απόλαυσα...

Φανή Σπυριδάκη, Πέτρος Τατσόπουλος

... στο Θέατρο της Ημέρας, την παρθενική εμφάνιση του Πέτρου Τατσόπουλου στο θεατρικό σανίδι, που ενσάρκωσε στις 22/11 με πάθος νεοφώτιστου, γνήσια παιδική αφέλεια και τρομερό χιούμορ, τον ήρωα του έργου “Το Περσικό Φιλί” - το μοναδικό θεατρικό του Άρη Σφακιανάκη- καταστρατηγώντας συχνά τις σκηνοθετικές οδηγίες της εξαιρετικής συμπρωταγωνίστριάς του Φανής Σπυριδάκη.


Πέτρος Τατσόπουλος, Άρης Σφακιανάκη


Μουσική: These Foolish Things, σύνθεση του Jack Strachey με το σεξτέτο του Chet Baker


15 σχόλια:

maximus είπε...

Σε ζηλεύω πάρα πολύ! Καλή εβδομάδα

Ανώνυμος είπε...

και τριχασμένη προσωπικότητα δεν θα τα προλάβαινε αυτά, καιρός να φυλαγόμαστε μάλλον :-/

K.K.M.

Theorema είπε...

Πόσο ζηλεύω την ενέργειά σας! Κάνετε υπέροχα πράγματα στη ζωή σας! Είστε η ίδια η χαρά της ζωής, εξωτικό πουλάκι!
Πολύ με ενθαρρύνετε, ειλικρινά.
Εύχομαι πάντα τέτοια.

Σελιτσάνος είπε...

(ΚΛαψ!Σιγκχ!)

Τσαλαπετεινός είπε...

MAXIMUS: Καλή βδομάδα γατί μου! Και καλό μήνα να χουμε...

Κ.Κ.Μοίρης: Άμα φυλάγεσαι δεν προλαβαίνεις τίποτα. ;-)

Τσαλαπετεινός είπε...

Theorema: "Η χαρά της ζωής" !!!
Αυτό μάλλον είναι το πιο κολακευτικό σχόλιο που έχει φτάσει στη φωλιά του τσαλαπετεινού.

Καλή σας μέρα και καλό μήνα.


Σελιτσάνος: Ναι, όντως ήταν ένα πολύ συγκινητικό ποστ...

Ανώνυμος είπε...

λιγάκι σας ζήλεψα - να το ξέρετε..

Yannis Tsal είπε...

Χωρίς να θέλω να γίνω ιερόσυλος, επίτρεψέ μου να προσθέσω στα ανωτέρω έργα τέχνης και την αποστομωτική πεντάρα της Μπάρτσα στο Ελ Κλάσικο! Ακόμα ακούω τα κόκκαλα του χενεραλίσιμο να τρίζουν!

Τσαλαπετεινός είπε...

holly : Μα τι πάθατε όλοι με τη ζήλεια σε αυτό το ποστ;

Ανώνυμος είπε...

εμείς φταίμε;

τώρα που το σκέφτομαι, εμείς φταίμε.

θα πάω όπου "ζήλεψα" για να επανορθώσω :)


(κρατιέμαι πολύ καιρό αλλά τώρα θα σας το πω : το καλοκαίρι, ένα πρωί, ένα μικρό πουλάκι ήρθε στο μπαλκόνι μου - σε απόσταση ενός μετρου από την πολυθρόνα μου. καθώς το κοιτούσα, άνοιξε το λοφίο του και με μάγεψε! μετα περνουσε μετά της καλης του συχνά.. ασφαλώς και ήταν Τσαλαπετεινός :)) Στο δασακι απέναντι μας, έρχονται κάθε χρόνο δυο ζευγάρια έμαθα )

λι8οξόος είπε...

μα ξέρεις πολλούς στις μέρες μας να παρακολουθούν δις, να διαβαζουν, ν' απολαμβανουν και να τολμούν να τ ομολογούν?
δεν πετάς ευθέως μου φαίνεται :)
φυσικά και σε ζηλεύουμε!

Τσαλαπετεινός είπε...

Tsalapeteinos : Ιερόσυλος; Καθόλου! Αφού στην ανάρτηση υπάρχει η ετικέτα 'ποδόσφαιρο' είσαι εντός θέματος.

Τσαλαπετεινός είπε...

holly: Να επανορθώσεις άμεσα!

(Μα κι έλεγα πότε θα το πει, πότε θα το πει! Από το καλοκαίρι που πέρασα από το μπαλκόνι σου κι άνοιξα το λοφίο μου για να με προσέξεις, περιμένω. Από το δασάκι πάντως περνάω συχνά- τα δύο ζευγάρια που λες είναι φίλοι μου)

Τσαλαπετεινός είπε...

λι8οξόος : Το κακό είναι ότι δεν ξέρω πολλούς στις μέρες μας να απολαμβάνουν γενικά...
Καλό μήνα δε σου είπα, λι8οξόε!

Ανώνυμος είπε...

ωραία η ανάρτηση και μακάρι να είχα το χρόνο να διαβάσω ή να απολαύσω, ούσα μαμά μιας μικρής και αναμένουσα τον κανακάρη.Αλλά αυτό με τον Τατσόπουλο λιγάκι με χάλασε, γιατί είναι για μένα το είδος του "συγγραφέα" της πρωτευούσης που ζει και υπάρχει λογοτεχνικά χάρη στις (ή για να κάνει) δημόσιες σχέσεις του.