Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Τῇ δέ ἐνάτῃ νυκτί

Δυσθυμία. Αν χρειαζόταν μια λέξη για να περιγράψω τη διάθεση που είχα ανηφορίζοντας στην ΕΡΤ αργά χθες το βράδυ, αυτή θα ήταν η πλέον κατάλληλη. Όχι με την αρχαία της έννοια -αυτή της απόγνωσης- αλλά με τη σύγχρονη, τη νεοελληνική: κακοκεφιά, κακή ψυχική διάθεση.


Δε θα απαριθμήσω τις αυτονόητες αιτίες της δυσθυμίας μου. Μάλλιασε η γλώσσα μας να τα λέμε. Να τα ξαναλέμε. Και να τα ματαξαναλέμε. Μόνο στο κερασάκι θα αναφερθώ για το οποίο όμως φέρω ακέραια την ευθύνη. Καθυστέρησα να πάω με αποτέλεσμα να χάσω το Requiem του Mozart από τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Μιχάλη Οικονόμου, για να παρακολουθήσω τις δηλώσεις των τριών μετά τη σύσκεψη. Καταρρίπτοντας έτσι το προσωπικό ρεκόρ αφέλειας.

Στα σκαλοπάτια του κτηρίου συνάντησα μια ηλικιωμένη κυρία που κατέβαινε με δυσκολία υποβασταζόμενη. Την είχα προσέξει κι ένα από τα προηγούμενα βράδια. Δέχτηκε να τη φωτογραφήσω, με αφοπλιστική προθυμία και αμέσως μετά μού είπε μια φράση που γύρισε αμέσως τη διάθεσή μου: “Κρατάτε γερά. Μην λυγίσετε.” Συμβουλή, παραίνεση κι ευχή. Όλα μαζί, χωρίς ένταση, χωρίς έμφαση, απλά και ξεκάθαρα. Έτσι όπως λέγονται, ή θα έπρεπε να λέγονται οι μεγάλες κουβέντες. 




Ύστερα γύρισα το κεφάλι και πρώτα το βλέμμα κι ύστερα ο φακός έπιασαν ένα πλέριο χαμόγελο, ωδή στη Χαρά. Τότε σιγουρεύτηκα ότι δε υπάρχει περίπτωση να λυγίσουμε. Και μπήκα στο κτίριο...



Πέρασα πρώτα από το κυλικείο, όπου διέκρινα ανάμεσα στον κόσμο που συζητούσε έντονα, τον Παναγιώτη Λαφαζάνη. 

Έντονη ήταν και η συζήτηση στο στούντιο των ειδήσεων. 

Ή για να είμαστε ακριβείς, ιδιαίτερα ζωντανή.

Ζωή Κωνσταντοπούλου

Αγλαῒα Κυρίτση

Πετρόπουλος, Μεγγρέλης, Κυρίτση, Δούκας, Κωνσταντοπούλου.
Στην διακοπή που έγινε για τη σύνδεση με τον προαύλιο χώρο, βρήκα την ευκαιρία να βγω   από το στούντιο και βρεθώ  
  μπροστά στη σκηνή όπου βρισκόταν ήδη και τραγουδούσε
η Ελένη Τσαλιγοπούλου. 

 Ο κόσμος ήταν  λιγότερος σε σχέση με τα προηγούμενα βράδια
αλλά φαινόταν να απολαμβάνει τη μουσική και τα τραγούδια.


Έπειτα τη σκυτάλη πήρε ο MC Ynika

και άρχισε με το Ταξίδεψέ με


 Την ίδια στιγμή στο στούντιο του Kosmos 93.6 στον τρίτο όροφο της ΕΡΤ, ήταν στον αέρα ο Δημήτρης Μώρος και ο Πανταζής Τσάρας: ευτυχής σύμπραξη αθλητικού ρεπορτάζ και μουσικής.


 Ζήτησα ένα κομμάτι, για sountrack του ποστ και έλαβα The two lonely people. "Να το βάλεις με τον Bill Evans" διευκρίνισε  ο Πανταζής Τσάρας.





Η κυρία Γαρυφαλιά μού ετοίμαζε ένα περιποιημένο σάντουιτς τη στιγμή που ο MC Ynika, ο Μανώλης, έβγαινε από την ΕΡΤ φορτσάτος με το ποδήλατό του. Έστριψε αριστερά στη Μεσογείων και χάθηκε με κατεύθυνση προς την Αθήνα. Ψηλά ένα ωραίο φεγγάρι όδευε κι αυτό βιαστικά προς πανσέληνο.

4 σχόλια:

Evi Voulgaraki είπε...

Ευχαριστούμε. Το αντικαταθλιπτικό μας επέδρασε.

xristina είπε...

περνάνε καλά, εκεί στην ΕΡΤ.............

VasWho είπε...

Τι κρίμα, Τσαλαπετεινέ μου, που ακόμα δε βρεθήκαμε τόσες μέρες στην ΕΡΤ! Ωστόσο τίποτα, τελικά, δεν πάει χαμένο!

Ανώνυμος είπε...

Λυπάμαι Τσαλαπετεινέ, αλλά δυστυχώς, η δυσθυμία παρέμεινε! Δε βλέπω τίποτα μπροστά μου, μόνο "μαύρο".