Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

καὶ ἀπήγαγον αὐτήν εἰς τὸ σταυρῶσαι*

.

*ο τίτλος από το πέμπτο, το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (Κεφ. 27: 3-32)

16 σχόλια:

antinetrino είπε...

Διαλέγω Γολγοθά....

Σταυρούλα είπε...

Είναι μακριά ακόμα ο Γολγοθάς; Τον ατελείωτο έχει

apos είπε...

προσωπικά διαλέγω combo Γολγοθά-Έβερεστ για όλους τους σωτήρες. Τους χθεσινούς που μεταμέλησαν και θέλουν να μας σώσουν. Και τους νέους, που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τη διαμαρτυρία και την καταγγελία και να κυβερνήσουν. Για να μας σώσουν.

Ρουμπάκης Γιάννης είπε...

Για να σας πειράξω επιλέγω την πορεία προς τα Εβερεστ. Έμαθα έχουν νηστίσιμη σπανακόπιτα. Καλή Ανάσταση και κουράγιο.

Yannis Tsal είπε...

...και σαν να μη φτάναν όλα αυτά, Παρασκευή και 13...

kovo voltes... είπε...

Διλήμματα μεγάλα τσαλαπετεινέ μου. Μα κυρίως το δίλημμα είναι συνεχίζουμε να υπομένουμε τη σταύρωση ή τους πετάμε απο πάνω μας? ...Καλή (επ)ανάσταση...;)

Τσαλαπετεινός είπε...

antinetrino: Και σε άλλο ποστ με ταλαιπωρία, θυμάμαι ότι είχες διαλέξει τον “εύκολο” δρόμο. ;-)
Καλή Ανάσταση φίλε μου!

Τσαλαπετεινός είπε...

 Renata: Τί να σου πω; Δεν ξέρω...Εγώ είμαι ένας απλός μπλογκερ ;-)

Τσαλαπετεινός είπε...

apos: Είπαμε “όχι άλλο σώσιμο!”
Καλή Ανάσταση apos
(και του χρόνου καλύτερα)

Τσαλαπετεινός είπε...

Ρουμπάκης Γιάννης: Τώρα το λες βρε Γιάννη; Τώρα που τελειώνει η νηστεία;
Καλή Ανάσταση, να περάσεις υπέροχα!

Τσαλαπετεινός είπε...

Yannis Tsal: Βάζω στοίχημα ότι έψαξες δε βρήκες κανένα σημαντικό ιστορικό γεγονός στις 13 Απριλίου. Ε; Το κέρδισα;
Καλή Ανάσταση hermanito!

Τσαλαπετεινός είπε...

kovo voltes...: Ο καθένας δίνει τη δική του απάντηση στο ερώτημα “τί κάνουμε;”. Εγώ αυτή τη στιγμή, με κατακόκκινα χέρια από τα αυγά -ναι τελευταία στιγμή- το μόνο που μπορώ να πω και να κάνω, είναι “Νίπτω τας χείρας μου”

Ανώνυμος είπε...

Μεγάλη Παρασκευή, οι ακολουθίες του όρθρου, η ανάγνωση των προφητειών Ιερεμία, Ησαΐα, Ιωνά, οι ψαλμοί του Δαυίδ. Ύμνοι μελωδικοί, θρηνούν και δοξάζουν τον κύκλο της ζωής.

«Ο ευσχήμων Ιωσήφ από του ξύλου καθελών το άχραντόν Σου Σώμα σινδόνι καθαρά, ειλήσας καί αρώμασιν, εν μνήματι καινώ κηδεύσας απέθετο».

Αναπομπή ύμνων στα ουράνια… Η μητέρα φύση κι η Άνοιξη προσφέρει τις βιολέτες, τις πασχαλιές, τα ρόδα, τις μαργαρίτες, τις καμέλιες…
Ένα μικρό άγγιγμα, ένα χάδι στο πρόσωπο, στο κορμί. Ανθισμένη η ανθρώπινη αγωνία προσεγγίζει τη ζωή, ξεδιπλώνει το όραμα. Αποτινάσσει τ αγκάθια από το μέτωπο και τις ψυχές κι απαλύνει με άνθη τις ψυχές.

«Μες σ ένα κάλυκα λουλουδιού, αν σου προσφέρω, όχι ένα κόμπο ήλιου, όχι μια καλημέρα επειδή ξημερώνει πάλι. Μέσα σ έναν κάλυκα λουλουδιού σου προσφέρω μιαν εκκλησιά»
Νικηφόρος Βρεττάκος

Yannis Tsal είπε...

Το έχασες το στοίχημα πανηγυρικά! Δεν ακούς τον Γ. Γεωργίου που λέει, παίξε σωστά και...χάσε.

Καλή Επ-Ανάσταση και σε σένα.

Τσαλαπετεινός είπε...

Άνεργοι Δημοσιογράφοι: Μα τι ωραίο σχόλιο...
Χρόνια μας Πολλά!

Τσαλαπετεινός είπε...

Yannis Tsal: Γιατί θυμάμαι ότι η ανατροπή του Τσάβες ήταν πιο νωρίς; Φεβρουάριο ή αρχές Μάρτη. Πάντως πριν από την εισβολή στο Ιράκ...