Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Η απάντηση

Ως ευσυνείδητος blogger, από τα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας είχα αρχίσει να σκέφτομαι την ανάρτηση της 5ης Οκτωβρίου 09. Αν η μεγάλη διαφορά πρώτου και δεύτερου κόμματος ήταν η έκπληξη αυτών των εκλογών, οι περισσότεροι– έστω και χωρίς δημοσκοπήσεις τις δύο τελευταίες εβδομάδες- δεν είχαν καμία αμφιβολία για το ποιο θα αναδείκνυε ως πρώτο κόμμα η κάλπη της περασμένης Κυριακής.

Όταν βρήκα αυτή την εικόνα πέραν της προφανούς για την δεδομένη χρονική στιγμή ανάγνωσης που θα έκανε ο καθένας μας είτε θετικά είτε αρνητικά , αυτό που με ξεσήκωσε περισσότερο – και θέλω να με πιστέψετε- ήταν η σκέψη: «Φαντάσου τι σχόλια θα ακολουθήσουν!». Παρασύρθηκα για τα καλά. Τις επόμενες μέρες προσπαθούσα να μαντέψω τι θα γράψει ο καθένας από σας. Για κάποιους σκέφτηκα ότι μπορεί να περάσουν αθόρυβα, χωρίς να αφήσουν σχόλιο. Αυτό το μοναχικό ‘παιχνίδι’- να διαπιστώσω με αφορμή αυτή την εικόνα, πόσο σας καλά σας ξέρω παρακολουθώντας συστηματικά τα blogs σας, τα σχόλιά σας εδώ κι αλλού- ήταν άκρως γοητευτικό.

Συνήθως δυσκολεύομαι με τους τίτλους των αναρτήσεων. Σε αυτή την περίπτωση όμως, ο ουδέτερος τίτλος «Οικογενειακή φωτογραφία» ήρθε εύκολα. Μάλλον ήταν επιβεβλημένος γιατί δεν ήθελα να σας επηρεάσω, με κάποιο άλλο τίτλο που θα υποδήλωνε έστω και στο ελάχιστο προσωπική στάση. Ξημερώματα Δευτέρας ανέβασα την φωτογραφία και στη συνέχεια παρακολούθησα σιωπηλά τις αντιδράσεις σας. Χαίρομαι αφάνταστα γιατί σε γενικές γραμμές οι προβλέψεις μου επαληθεύτηκαν ως προς την ουσία, αλλά μου προκάλεσε έκπληξη το εύρος και η ευρηματικότητα των σχολίων.

Παρ` όλο που τελικά αυτή η φωτογραφία χρησιμοποιήθηκε κατά κάποιο τρόπο ως ‘δόλωμα’ στο ‘παιχνίδι’, δε μπορώ να αρνηθώ ότι από την πρώτη στιγμή μου κέντρισε έντονα το ενδιαφέρον. Όχι μόνο γιατί απεικόνιζε το σπάνιο φαινόμενο «τρεις γενιές, τρεις πρωθυπουργοί» – μια παρόμοια από ότι είδα χρησιμοποιήθηκε από κάποιο ξένο κανάλι σε ρεπορτάζ για τις εκλογές- αλλά γιατί απεικονίζει ένα στιγμιότυπο που δεν προέρχεται από το δημόσιο βίο, γιατί δεν βγήκε κάποια ιστορική ημέρα που άξιζε να αναφέρεται και κυρίως γιατί αναδύει ένα ανεπαίσθητο άρωμα της δεκαετίας του 60. Αυτή της μυθικής δεκαετίας, τουλάχιστον για μας που δεν τη ζήσαμε, αλλά προσπαθούμε να την προσεγγίσουμε μέσα από άρθρα, βιβλία, ταινίες, μουσική, ιστορικά ντοκιμαντέρ, από διηγήσεις, ακόμα κι από σκόρπιες φωτογραφίες.

Αν κρίνει κανείς από το ντύσιμο, την υφή του φωτός, και τα ανθισμένα λουλούδια, πρέπει να είναι άνοιξη-κατά πάσα πιθανότητα Απρίλιος του 62. Ο παππούς είναι 74 χρόνων, ο πατέρας 43 και ο γιός μόλις 10. Αυτή η ήρεμη οικογενειακή στιγμή σε μια ταραγμένη εποχή εντός και εκτός συνόρων, με παρέσυρε για τα καλά από το παρόν και τις βουλευτικές εκλογές του 2009 στο παρελθόν, στις αρχές τις δεκαετίας του `60, στις εκλογές της «βίας και νοθείας» του 61, στον Ανένδοτο Αγώνα, στις εκλογές του 63 λίγους μήνες μετά τη δολοφονία Λαμπράκη, στις επόμενες του 64 και τελευταίες πριν τη δικτατορία, στην Αποστασία του 65…. Θυμήθηκα γεγονότα για τα οποία είχα διαβάσει παλιότερα, ξεφυλλίζοντας βιβλία και ψάχνοντας στο διαδίκτυο χάθηκα σε λεπτομέρειες, ξεστράτισα αρκετά- ρίχνοντας πότε -πότε κλεφτές ματιές στην τηλεόραση που μετέδιδε, οδηγίες προς ψηφοφόρους, ρεπορτάζ από εκλογικά κέντρα, exit polls, αποτελέσματα, δηλώσεις στο Ζάππειο, δραματικές παραιτήσεις, αναλύσεις των εκλογικών αποτελεσμάτων, έκτακτο συνέδριο για εκλογή νέου αρχηγού, τους πιθανούς δελφίνους, εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, ορκωμοσία πρωθυπουργού, εικασίες για την σύνθεση της κυβέρνησης, την σύνθεση της κυβέρνησης…

Ήταν ενδιαφέρον αυτό το ταξίδι στη δεκαετία του `60 που προκάλεσε η ‘άλλη’ ματιά στη φωτογραφία και κράτησε μερικές μέρες. ‘Επέστρεψα’ χθες άρον άρον για να παρακολουθήσω όπως πάντα με μεγάλη προσοχή τις τελετές παράδοσης και παραλαβής των υπουργείων.



Ελπίζω με τον τρόπο μου να απάντησα στα σχόλια της προηγούμενης ανάρτησής. ;-)


Μουσική: Cheese Cake, σύνθεση του σαξοφωνίστα Dexter Gordon από το άλμπουμ Go που κυκλοφόρησε το 1962. Στο πιάνο ο Sonny Clark

Bonus Track, από την ίδια χρονιά.


15 σχόλια:

μ είπε...

Ελπίζω όταν κάνεις ανάλογη αναδρομή στα τέλη της δεκαετίας του '80 να μην ανεβάσεις φωτό του Μητσοτάκη.

:P

vague είπε...

Προσωπικά, δεν έχω παράπονο, με κάλυψες.

Αφήνω λοιπόν στην άκρη την αγενή (βλ. λατρευτή) και προκλητική (βλ. πολυαγαπημένη) στάση μου στην προηγούμενη ανάρτησή σου και σου εύχομαι απλώς μια καλημέρα!

(τι έχω σήμερα; δεν πρέπει να είμαι και πολύ καλά)

b|a|s|n\i/a είπε...

να στείλεις την φωτογραφία στον γιώργο, που αν όντως έχει γιο αντρέα, και κάνει γιο γιώργο να βγάλουν μία παρόμοια οικογενειακή να υπάρχει. ποτέ δεν ξέρουμε ;))
καλημέρα σου!

ΘΗΡΙΑ ΕΝΗΜΕΡΑ είπε...

Τσαλαπετεινέ, προσωπικά, ως ΘΗΡΙΟ Β' δηλαδή, μ' αρέσει να μπαίνω αθόρυβα στο blog σου...δεν αφήνω σχόλια γιατί διαβάζω τις αναρτήσεις σου, όπως διαβάζω μια αυτοτελή ιστορία σ' ενα βιβλίο. Στο βιβλίο δε θα έγραφα ποτέ ενα σχόλιο οπότε...
Ίσως βέβαια το παραπάνω να είναι ενα γοητευτικό ψέμμα και να φταίει απλώς η πίεση του χρόνου;-)
Όπως και να χει, απολαμβάνω τις αναρτήσεις σου χωρίς να τις σχολιάζω. Μερικές δε, τις θυμάμαι ακόμα, αν και εχει περάσει καιρός...όπως εκείνη με το ποτάμι και κι εκείνη με το τίτλο "κάρτ ποστάλ", αν θυμάμαι καλά τον τίτλο.
Να είσαι καλά...άσχετο αλλά απο βδομάδα θα σ' ενημερώσω για τις... πατάτες:-)

Ανώνυμος είπε...

Αυτό το "παιχνίδι" είναι που μας κάνει να επισκεπτόμαστε τόσο συχνά το ιστολόγιο σου Τσαλαπετεινέ.
Είναι ένα πράγμα σαν το bar Galaxy (δε νομίζω να μην το ξέρεις Σταδίου και Ομήρου στη στοά) όπου οι θαμώνες πάνε γιατί ξέρουν οτι θα βρούν καθαρά ποτά, ωραία μουσική και ευχάριστο περιβάλλον. Φρόντισε μόνο μη νοθευσεις τα ποτά η μην χαλάσεις την ατμόσφαιρα του ιστολογίου κακομοίρη μου... Θα έχεις να κάνεις μαζί μας !!!

Σελιτσάνος είπε...

Πρέπει να σας εξομολογηθώ,με τη σειρά μου κι εγώ,ότι πέρασα και ξαναπέρασα από εδώ αλλά πραγματικά δεν εύρισκα κάτι να σχολιάσω.Εγώ βλέπετε την έζησα την δεκαετία του '60 αλλά πολύ μικρός.Οι μνήμες,περί του πολιτικού γίγνεσθαι της εποχής, δεν είναι παρά συναισθηματικά φλασάκια,προερχόμενα κυρίως από το οικογενειακό περιβάλλον.Αφήνουν όμως μια γεύση.Και κοιτώντας την φωτογραφία δεν έβλεπα παρά κάτι γνωστό,αυτονόητο.Και τα αυτονόητα είναι χάσιμο χρόνου να τα σχολιάζεις.
(Πέρασα ή έμεινα μετεξεταστέος σαν τον μικρό της φωτό;)

Τσαλαπετεινός είπε...

Μάνος: Σσσς! Μη λες ονόματα. Κρύβε λόγια! Είδες μίλησα για 65, για Αποστασία με κεφαλαίο όμως δεν ανέφερα κανένα όνομα.

Συνοδοιπορος : Αυτό σου έλειψε! Να έχεις παράπονο με ολόκληρη ανάρτηση αντί απάντησης. Μεταξύ μας όταν είπες αυτό το off the record
«Τσαλαπετεινέ να δω τώρα πώς θα τα βγάλεις πέρα με τα σχόλια» μου έβαλες ιδέες κι είναι ένας λόγος ακόμα να σε ευχαριστήσω. Ο άλλος είναι ότι σήμερα παραδόξως είσαι ήσυχο κορίτσι. ;-)

Τσαλαπετεινός είπε...

b|a|s|n\i/a : Καλή ιδέα. Να υπάρχει υλικό για να δημοσιεύουν οι μπλόγκερς του μέλλοντος. Φαντάζεσαι να λένε για αυτές τις εκλογές «οι εκλογές του μακρινού 2009»; Πάντως σε καμία περίπτωση δε νομίζω ότι θα αναφέρονται στην εποχή μας με νοσταλγία.


ΘΗΡΙο ΕΝΗΜΕΡο Β` : Ένα θηρίο ακόμα κι όταν περνάει αθόρυβα, αφήνει απειροελάχιστα ίχνη που το μάτι του τσαλαπετεινού εντοπίζει αμέσως !
Φαντάζομαι ότι και τα Θηρία, με οσμίζονται τα πρωινά που πετάγομαι μέχρι εκεί και στήνω αυτί στην εκπομπή τους.

Με τις πατάτες Νάξου- να κάνουμε και τη σχετική διαφήμιση στο νησί και στα προϊόντα του- που λες, θυμήθηκα μια ωραία ιστορία αλλά δυστυχώς είναι κάπως καλοκαιρινή, οπότε μάλλον θα την αφήσω για το καλοκαίρι 2010.

Τσαλαπετεινός είπε...

Άνεργοι Δημοσιογράφοι : Κοίτα να δεις σύμπτωση! Πριν δύο -τρεις μέρες σκεφτόμουνα το Galaxy – έχω να πάω από την άνοιξη- εξ αιτίας του Χριστόφορου Κάσδαγλη.

Αντιγράφω λοιπόν από το "Σπλιτ":
« Το Galaxy είναι η μπάρα του. Μνημείο υπέρτατου πολιτισμού. Βασιλική άνευ τρούλου. Συνάρτηση λιτότητας και μέτρου, κανάλι αλκοολικών εσπερινών και σιωπηρών διαλόγων…Αν έλειπαν οι δημοσιογράφοι, άνετα θα λογιζόταν θεωρείο αγγέλων- ή θα είχε κλείσει προ πολλού.»
;-)


Σελιτσάνος : Σας είδα που περάσατε και ξαναπεράσατε. Φεύγατε πάντα αμίλητος και σκεπτικός. Αναρωτιόμουνα: «Μα τι έχει αυτός ο άνθρωπος;» Την τελευταία φορά μάλιστα ήμουνα έτοιμος να σας σταματήσω, να σας μιλήσω αλλά το μετάνιωσα και κοντοστάθηκα βλέποντας στα μάτια σας μια λάμψη που τώρα καταλαβαίνω ότι προερχόταν από συναισθηματικά φλασάκια της δεκαετίας του `60. Παρακολούθησα τη φιγούρα σας που απομακρυνόταν μέχρι που χάθηκε στη στροφή κάτω στη δημοσιά και τότε ξαφνικά μου γεννήθηκε η βεβαιότητα ότι την επόμενη φορά θα μιλήσετε.

Υ.Γ. Ο Επίτιμος Σχολιαστής Ποστ δεν υποβάλλεται ποτέ σε εξετάσεις!

συκοφάγος είπε...

Με τέτοια απάντηση ξέχασα την ερώτηση.
[ψευδής ισχυρισμός! μού δημιουργούνται πλειστες όσες άλλες, με δεσπόζουσα μια: πώς στο καλό δεν εσκέφθη η αφεντιά μου ούτε μισή εξ αυτών; Ο τεμπέλης νους, ωστόσο, βρίσκει τις απαντήσεις έτοιμες και μαζεμένες. Μερσί τα μεγιστα.]

Δεκαετία τη δεκαετία, η μια γενιά επρόδωσε την άλλη. Μα και στον Οικο των πρωθυπουργών, μα και σε επίπεδο κοινωνίας...

Αλλωστε, μια κι ο λόγος περι του οικου των Πρωθυπουργών, μοίρα κακή το εχει κάποια στιγμή εις Παπανδρέου να στρέφεται τουλάχιστον άπαξ εναντίον του πατρός του.

Δεν είναι μόνο ο Κρόνος που τρώει τα παιδιά του, είναι κι ο Κρόνος που ευνουχίζει τον γεννήτορα του...


Καλό ξημέρωμα.

k είπε...

Με μια φωτογραφία
έκανες παιχνίδι
μας δοκίμασες
έκανες τις μαντεψιές σου
κρυφογελούσες πίσω από το ράμφος σου ( τι να κάνουμε μουστάκια δεν έχεις)
εντόπισες παρόμοιες ειδήσεις
ταξίδεψες
έκανες πολιτική ανάλυση
και επέστρεψες
Πονηρέ τσαλαπετεινούλη! ;)

Yannis Tsal είπε...

Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά! Τόσο κανονικιά όσο και... ΠΑΣΟΚικιά!

ippoliti_ippoliti είπε...

Ομολογώ ότι ήταν τρομερά ενδιαφέρον το ταξίδι στη δεκαετία του '60. Με παρέσυρες και μένα.
Δεν κατάφερα να μπώ την περασμένη εβδομάδα να διαβάσω προσεκτικά γιατί ήταν ...μία έντονη...περίεργη εβδομάδα.
Καλό βράδυ

Τσαλαπετεινός είπε...

sikofagos : Με τέτοια καθυστέρηση, εγώ πάλι ξέχασα και την ανάρτηση και την απάντηση και τώρα λέω να κατεβάσω- ψέματα χαμηλά είναι- την ελληνική μυθολογία να κάνω την επανάληψη. Από τη μυθική δεκαετία με στέλνετε στη μυθολογία δάσκαλε!

Κι απόψε ήμουνα στον ανιψιό του Δαιδάλου- τρέχα γύρευε…



kayadesigner : Μα τα στριφτά μου μουστάκια, όπως τα λες έγιναν!

Τσαλαπετεινός είπε...

tsalapeteinos : Σου ` χω πει να μη φωνάζει συνθήματα νυχτιάτικα! Έρχεσαι στις 11:18 και τους ξυπνάς όλους τριγύρω, μόνο τούβλο έχουν τα μπλογκς κι η ανάσα ακούγεται. Άντε τώρα να βγαίνω στο μπαλκόνι να τους ησυχάσω τους ψηφοφόρους… (με τάχα αυστηρό ύφος τα παραπάνω)



ippoliti_ippoliti: Λυπάμαι που αναγκάστηκα να αφήσω απέξω κι άλλα ενδιαφέροντα- τα γυρίσματα της Ηλέκτρας του Κακογιάννη που γινόταν εκείνη την εποχή, το Νόμπελ στο Σεφέρη ένα χρόνο μετά κι άλλα…αυτό είναι το καλό και το κακό όταν γυρνάς πίσω και ψάχνεις μπορείς να παρασυρθείς για τα καλά.

Ελπίζω η βδομάδα που ξημερώνει να είναι πιο ήρεμη από την προηγούμενη. Θα είναι όμως πιο κρύα.