Τι τρέλα κι αυτή ο ουρανός!
Βρόντηξε, άρχισε να βρέχει δυνατά
-κάτι απίστευτα χοντρές ψιχάλες-
κι αμέσως μετά, σταμάτησε.
Σαν κάποιος εκεί πάνω
ν` άνοιξε τέρμα τη βρύση,
κοιτάχτηκε στον καθρέφτη
κι ύστερα είπε “όχι, δε θα ξυριστώ”
η εικόνα από εδώ
23 σχόλια:
tee hee hee, ο θεός αφήνει μούσι;
δύτης των νιπτήρων: Αν γινόταν αγώνες ταχύτητας στο διαδίκτυο θα κέρδιζες το χρυσό χωρίς αμφιβολία.
Υπέροχο!
(Φαντάζεσαι να ξύριζε το λευκό του μούσι και να μην ξαναβλέπαμε ποτέ σύννεφο στον ουρανό;)
Riski : Δηλαδή "μούσι" τα σύννεφα;
Ε, ναι... Μούσι, μούφα, όπως θες πες τα. Μια τα βλέπεις, μια χάνονται, δεν έχουν μπέσα.
Riski : "Τα σύννεφα δεν είχαν μπέσα". Τι τίτλος!!!
Μην τον πειράξεις. Κάποια στιγμή μέχρι το βράδυ, θα τον δεις αναρτημένο.
Riski: Εδώ νομίζω -κι ελπίζω ότι θα συμφωνήσει και ο Δύτης- κολλάει μια χαρά το tee hee hee.
Αναμένω.
tee hee hee
δύτης των νιπτήρων: Μήπως να γράψουμε όλοι ποστ με αυτό τον τίτλο;
Το λέω αμέσως μπας και προλάβω τον Κατσαμάκη ;-)
Χαχαχα!
Σαν το διάγγελμα του ΓΑΠ ένα πράγμα. Βγήκε, κοίταξε ψέλλισε και μετά τέλος. :P
renata: Είπα κι εγώ μια μέρα να κοιτάξω ψηλά και εσύ με προσγείωσες απότομα.
;-)
Ουπς συγγνώμη. Δεν το έκανα επίτηδες. Η ώρα φταίει ...
Το ποίημα όμως υπέροχο :)
renata: Σου κλείνω το μάτι αφού...
(Ποιο ποίημα ;-)
Τώρα 8:05 είναι η καλύτερη ώρα.
ποιήμα....
απόσταγμα βροχής....
Νεροποντές, νεροβροντές!
ο άνθρωπος πασκίζει ν'απολαύσει τούτη τη βροχή.....
μα , νά!....μια στιγμή έρχεται....
μια στιγμή,
και είναι τοσοδά μικρή.....
ξεχνά....για λίγο ....
ποιος ξεχνά:?
μα ο άνθρωπος φυσικά!
ξεχνά....ότι μια στιγμή μπορεί και να γράψει ιστορία!.....
πλέκει την ιστορία , τα όλα , τα έτσι , τα ''με μάθανε''... με ....τον καθρέπτη....
κοιτάζει το αντικαθρέπτισμα , τούτης της αντανάκλασης που 'χει η ζωή του...
και να!..έρχεται η σιωπή!
σιωπή που σούρνει, η ανθρώπινη μορφή μας ...
σ' αυτούς τους βάρβαρους καιρούς.....
η σιωπή μαργώνει...πελαγοπαίζει....
σ' ένα λεπτό η στιγμή μπορεί να γίνει , ανήφορος , να φτάσει στο κέντρο της όποιας γης .....
ένα λεπτό, η στιγμή.....ανηφοράς του τζακιού .μπορεί να γενεί και ..να γίνει στάχτη....
Σίρο Ρεδόνδο.
Εδώ κάτω(χάμου)είναι πιο δύσκολα τα πράγματα.Ο θεός,τη βοηθεία του μαχόμενου Καντάφι,έβαψεν αρειμενίως το κατάλευκόν του μούσι-δια σαχαρίου κόνεως.Πού διάθεση για ποιητεύσεις.
...εν όψει των γενεθλίων του Τσε, την Τρίτη! Ίσως το ξέχασες αδερφούλη, αλλά η διαίσθησή σου δεν έκανε λάθος!
Σίρο Ρεδόνδο : Έχω την εντύπωση πως – σε αντίθεση με τον αδελφό μου πιο κάτω- εμμέσως πλην σαφώς μου λέτε να πάω για ξύρισμα. ;-)
Σελιτσάνος : Για αυτό σας λέμε όλοι: Ελάτε πάνω!
Μπύρες υπάρχουν. (και ποτήρια στην κατάψυξη)
Tsalapeteinos: Δύο μέρες να αργούσε η Celia de la Serna y Llosa να φέρει στον κόσμο τον Τσε, θα είχε γενέθλια την ημέρα που η εκκλησία τιμά τη μνήμην των οσίων Τύχωνος και...Μνημονίου. (Επισκοπος Αμαθούντος στη Κύπρο 4ος αιώνας)
όχι...δεν ...
να σας πώ κάτι....?...
όταν νεροπελαγοβροντά
στο κράτει οι μηχανές...
......
να είστε καλά....καλη σας νύχτα.
Σίρο Ρεδόνδο.
για τόσο νέο παιδί, εξαιρετικά σουρεαλιστική προσέγγιση του ξυρίσματος, εύγε !
ΚΚΜ
Ωραίο ποίημα για μια μικρή επανάσταση
Σίρο Ρεδόνδο. : ο καλός ο καπετάνιος πάντα έτσι κάνει.
ΚΚΜ : με όποιο δασκάλο καθίσεις τέτοιο ξύρισμα θα κάνεις. ;-)
Γιώργος Κατσαμάκης : αν και οι επαναστάτες είναι συνήθως αξύριστοι.
Δημοσίευση σχολίου