.
Ο μικρός από
πάνω, ενός μηνός ντράμερ. Κάθε απόγευμα, αλλά κυρίως τα Σαββατοκύριακα παράγει
έναν ήχο χωρίς ρυθμό που διαπερνά όλα
τα οικοδομικά υλικά που μας χωρίζουν και
φτάνει στα αυτιά μου υπόκωφος. Λίγη ώρα
μετά από την αρχή της μελέτης του, νομίζω
ότι έχω αρρυθμία. Βλέπεις η καρδιά είναι
περίεργος μυς· συντονίζεται στο ρυθμό
που της παίζουν και τον ακολουθεί ακόμα
κι αν είναι ξένος, ακόμα κι αν δεν είναι
ρυθμός. Αντί να επικαλεστώ Ηρώδη -που
είναι σίγουρο ότι μετά τη σφαγή των
νηπίων δεν θα συνδράμει στην εξαφάνιση
ενός 13χρονου που διαβαίνει φορτσάτο το
κατώφλι της εφηβείας- βάζω ακουστικά,
δυναμώνω την ένταση και περιμένω με την
υπομονή του Ιώβ – αυτό τώρα με τον Ιώβ
μπήκε για να συμπληρωθεί το βιβλικό
δίδυμο- τη μέρα που θα γίνει ένας
καταπληκτικός
ντράμερ
και εγώ θα λέω στα ΜΜΕ ότι έμαθε να
παίζει, κυριολεκτικά πάνω στο κεφάλι
μου.
Niel Peart, drum solo
Niel Peart, drum solo
19 σχόλια:
Μόνο μη φτάσεις Τσαλ στο αντίθετο σημείο, να λένε οι δικοί σου γείτονες για σένα στα κανάλια: "είναι ένας πολύ ήρεμος άνθρωπος και μπλόγκερ, δεν περιμέναμε να το κάνει αυτό".
:P
Μανος: Δεν έχεις άδικο φίλε μου! Μάλλον καλύτερα θα είναι να απομακρυνθώ για όση ώρα κρατάει η μελέτη του. Κι έχει ωραία μέρα σήμερα...
Καλό Σαββατοκύριακο
Χμ, πώς σε νιώθω... Στην πολυκατοικία μας παίζουν ποδόσφαιρο τα μεσημέρια.
Αντί απάντησης, μια σχετική παλιά ανάρτηση
Καλό μεσημέρι ;-)
Καλή δύναμη! :) (Ο Neil Peart απίστευτος)
Dead Posts Society: Θα τη χρειαστώ αν είναι να περιμένω να γίνει ο μικρός ο νέος Neil... ;-)
Εγώ αναρωτιέμαι τι θα πρέπει να πω μια μέρα στα ΜΜΕ μετά από χρόνια ακρόασης Άννας Βίσση από τον διπλανό.
Πάνω που ήμουν σίγουρη πως μένουμε στην ίδια πολυκατοικία και αναφέρεσαι στον οικογενειακό μας ντράμερ, είπες 13χρονος. Ουφ! Ο δικός μας είναι μικρότερος :)
Υπομονή! Υπομονή!
Το πιάνο το ξεκινούν σε μικρότερη ηλικία...
Υπομονή :) Θα αμειφθείς κάποιααα στιγμή :P
Σκέψου ότι ο εκκολαπτόμενος ντράμερ μπορεί να εξελιχθεί και σε frontman, όπως ο Phil Collins! Μικρή θυσία η στέρηση της ησυχίας σου, αν σε αναφέρει στους συντελεστές της επιτυχίας του όταν παραλάβει Grammy!
Λύσεις:
1) Πάρε του δώρο ένα μετρονόμο, του ρούκη.
2) ενημέρωσέ τον ότι υπάρχουν και drums για practice που κάνουν λιγότερο θόρυβο. Κι αν δεν θέλουν ή δεν μπορούν να αγοράσουν τέτοια, να πάρουν κάτι ειδικά πλαστικά ("δέρματα";) που μπαίνουν πάνω και μειώνουν δραστικά τον ήχο. Αν ρωτήσουν σε οποιοδήποτε μουσικομάγαζο, θα τους διαφωτίσουν - αλλά θα μου κάνει εντύπωση αν ο δάσκαλός του δεν του έχει πει γι' αυτά.
3) Μην τους επιτρέπεις να παίζουν ώρες κοινής ησυχίας - έτσι θα ξέρεις τουλάχιστον ότι υπάρχουν σταθερά κάποιες ώρες κατά τις οποίες θα μπορείς να κοιμάσαι/κάνεις σεξ/βλέπεις μια ταινία/ μένεις σπίτι σου!
Nefosis: Επειδή δεν είμαι σίγουρος για την ηλικία, αν παίζει αυτή τη στιγμή, ε τότε δεν χωρά καμία αμφιβολία: μένουμε στην ίδια πολυκατοικία. ;-)
γρηγόρης στ. : Η προηγούμενη ένοικος του διαμερίσματος ήταν καθηγήτρια πιάνου, οπότε το μόνο πρόβλημα που είχα ήταν ότι δεν έπαιζε αρκετά συχνά. ;-)
Renata: Αυτά τα πολλά “α” στο τέλος της λέξης κάποια, είναι που με ανησυχούν!
Yannis Tsal: Άμα είναι να με αναφέρει τη στιγμή που θα τον βραβεύουν με Grammy θα κάνω τον Ιωβ να φαίνεται ανυπόμονος. ;-)
Michael_Sc : Παραλείπω την πρώτη λύση, τυπώνω το σχόλιό σου με τις άλλες δύο και το δίνω στους γονείς του.
Σοβαρά τώρα, με τα “δέρματα” νομίζω ότι θα ακούγεται πολύ λιγότερο.
Με έσωσες!
Και μόνο που σε σκέφτομαι να χτυπάς την πόρτα του νεαρού drummer και να του λες "ΝΑ ΦΥΓΕΤΑ ΚΥΡΙΕ ΝΑ ΠΑΤΕ ΑΛΛΟΥ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΠΑΙΖΑΜΕ ΜΑΝΤΟΛΙΝΟ ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ" λιώνω απο τα γέλια....
αααα μην ξεχάσεις και το παγω τό πύραυλο...
Άνεργοι Δημοσιογράφοι: Τέλειο! Αυτό θα πάω να του πω. Θέλω όμως σκηνοθετικές οδηγίες. ;-)
Δημοσίευση σχολίου