Έλαβα
πριν από λίγο μέηλ από καλή μου φίλη
που μένει στη Θεσσαλονίκη. Μεταξύ των
άλλων μού έγραφε:
"...χθες
το απόγευμα, πέρασα από το ίδιο σημείο
στην Ναβαρίνου δυο- τρεις φορές, σε
διάστημα δυο ωρών, κάνοντας διάφορες
δουλειές. Σε μια γωνιά, ένας νεαρός,
20-23 χρονών, καλοντυμένος, με το μουσάκι του, με το
κοτσιδάκι του, στεκόταν και τραγουδούσε,
με καλή φωνή και παίζοντας κιθάρα,
έντεχνο ελληνικό. Η θήκη της κιθάρας
στα πόδια του, ήταν άδεια όλες τις φορές.
Την τρίτη φορά που πέρασα από κοντά
του, κρατούσα στα χέρια μου 1 ευρώ από
ρέστα και του το άφησα. Έ λοιπόν, έβαλε
τα κλάματα!!! Έφυγα τρέχοντας, γιατί
θα τα έβαζα κι εγώ..."
Θα
ήθελα λοιπόν να παρακαλέσω τους φίλους που μένουν στη Θεσσαλονίκη, να περάσουν
από την πλατεία Ναυαρίνου, να αναζητήσουν
τον νεαρό μουσικό, να σταθούν για λίγο για να τον
ακούσουν και στη συνέχεια να καταθέσουν
τον οβολό τους στην θήκη της κιθάρας
του. Ελπίζω ότι δε θα βάλει πάλι τα κλάματα, ελπίζω ότι θα σας χαμογελάσει και θα συνεχίσει να γεμίζει μουσικές την αγαπημένη πλατεία. Αν σας ρωτήσει πώς μάθατε γι αυτόν, φυσικά μπορείτε να απαντήσετε ότι σας το είπε ένα πουλάκι.
12 σχόλια:
Θα περάσω και θα του δώσω χαιρετίσματα απο φίλους που δεν ξέρει. Τι λές? ;)
kovo voltes...: Ναι!
(Μετά θέλω να μου πεις ποιό τραγούδι έπαιζε ώστε να το ανεβάσω ως soundtrack του post)
ναι, προσπερναμε και μαλιστα χωρις τυψεις πια..
λαθος!
απο την αλλη ειναι και τοσοι πολλοι..
δε ξερω τι να πω
το προηγουμενο σαββατο, καθως περπατουσα σε κεντρικο δρομο στο κεντρο, ακουσα ενα ψιθυρο στο αυτι μου..
γυρισα αφου ειχα φυγει 4-5 βηματα, ηταν μια ηλικιωμενη γυναικα που ζητουσε χρηματα για να πληρωσει το ρευμα..
θα τον θυμαμαι αυτο τον ψιθυρο πονου στο αυτι
απο την αλλη, οι εμπειριες μας μας κανουν να αναρωτιομαστε τι ειναι αληθινο και τι οχι
*θα περασω απο Ναβαρινου το υποσχομαι
Ευχαρίστως, ευχαρίστως!
Θέλουμε όμως περισσότερες πληροφορίες για το σημείο, γιατί η πλατεία δεν είναι και μικρή και οι "πλανόδιοι" μουσικοί στην περιοχή δεν είναι και λίγοι..!
(..αναμένουμε οδηγίες, παρακαλώ!)
Καλησπέρες (πουλάκι)!
:-)
❤ : Αυτό -το να προσπερνάμε χωρίς να βλέπουμε ή χωρίς να ακούμε είναι πολύ ανησυχητικό. Πρέπει να πάρουμε το δρόμο πίσω σιγά σιγά και να βρούμε το νήμα της ανθρωπιάς που χάσαμε στην πορεία.
Καλή σου μέρα
new-girl-on-the-blog : Μόλις έλαβα από Θεσσαλονίκη πληροφορίες για το στίγμα του νεαρού μουσικού.
"...Δ. Γούναρη, μεταξύ Εγνατίας και Αλεξάνδρου Σβώλου (είναι η παλιά Πρίγκιπος Νικολάου), ανεβαίνοντας προς Εγνατία, δεξιά..."
Καλημέρα στη Θεσσαλονίκη!
!
(antinetrino)
Άχ να μην είμαι πάνω.....
Τρυφερή που γίνεται η καρδιά από τα πιο απρόσμενα!!!
Σύντομα επί λαοκρατίας οι καλλιτέχνες θα είναι υπό την αιγίδα του κράτους!
... ή σύντομα όλοι οι μουσικοί θα παίζουμε στους δρόμους με ανοιχτες θηκες,
για να ταίσουμε τα παιδάκια μας!!!
Οι καλλιτέχνες του δρόμου....είναι αναγκαίοι μεσα στη τοση μιζερια που ζουμε γυρω μας!
Ναι να δινουμε τον οβολό μας εκει! Αξιζει το κόπο!
Κάθε αιτία, που έγκειται στο oτι προάγει κάτι από το μη ον στο ον, είναι ποίηση (Πλάτων, Συμπόσιο),κι ο μουσικός της Δ. Γούναρη ποιητής των χαλεπών καιρών μας και Εξαγγελος των χαμένων μας αξιών.
Δημοσίευση σχολίου