Μάρκος Μέσκος, βραβείο ποίησης

Σήματα

V

Πεινασμένος ο λόγος που καρτερεί σιωπηλά
λέξεις που σημαίνουν λέξεις που δεν σπιθοβολούν
λέξεις που εγείρονται να μιλήσουν πάλι βιαστικά
μην τάχα δεν προλάβουν…

Από τη συλλογή “Τα Λύτρα”, εκδ. Γαβριηλίδης, 2012.

Τι σημαίνει γίνομαι ποίημα;

Αυτή η καταφυγή στο ποίημα, αυτή η συνήθεια της αγάπης που είναι η ποίηση. Γιατί, μην ξεχνάμε, η ποίηση είναι κυρίως προσφορά, είναι τα τίμια δώρα, τα πρόσφορα, ενώ η πεζογραφία έχει άλλες διαστάσεις. Είναι περισσότερο δημόσιος λόγος και πιο αποτελεσματικός. Η ποίηση έχει μακροπρόθεσμες δυνάμεις, θα δράσει στο μέλλον, ενδεχομένως, και χωράει στο διάστημα που περνάμε από τη μια εποχή στην άλλη, εάν μείνει κάτι απ' αυτή. Αν δεν έχει τις αρετές από μόνο του το ποίημα, δεν μένει τίποτα, σκορπίζει, γίνεται στάχτη. (Συνέντευξη στην Πόλυ Κρημιώτη που δημοσιεύτηκε στην Αυγή στις 7.10.2013)

Η σύγκρουση ή προδοσία βάρυνε περισσότερο την «πέτρα» σας;

Η σύγκρουση λιγοστεύει την πέτρα, ενώ η προδοσία καρφώνει την ψυχή. Μνήμη ζωής την κατέχω από παιδί. Θυμάμαι τον κόσμο από τα πέντε μου. Δέκα χρόνια μετά συνδαύλιζε την ψυχή μου και η συνείδηση. Γιατί, όσα είδα, άκουσα και βίωσα ήταν αυτά που ολοκλήρωσαν τη συνείδησή μου και που έγιναν η αιτία να πάρω τους δρόμους της επιλογής μου. Αυτούς, των ταπεινών και καταφρονεμένων, των «ηττημένων», της δυστυχίας των μειονοτήτων και του κοινωνικού περιθωρίου. (Συνέντευξη στη Γιώτα Μυρτσιώτη στη Καθημερινή 1.3.2014)

ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ

Απονέμεται, κατά πλειοψηφία, στον Μάρκο Μέσκο για το έργο του με τίτλο «Τα λύτρα», εκδόσεις Γαβριηλίδης.