Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Zauberberg







Το Zauberberg, (το Μαγικό Βουνό του Tomas Mann) από την σελίδα 25 της ποιητικής συλλογής Ο Εμονίδης, του George Le Nonce που παρουσιάζεται απόψε στις 8:30 στον Ιανό. Το βιβλίο θα παρουσιάσει ο εκδότης της Μικρής Άρκτου, Παρασκευάς Καρασούλος. Θα ακολουθήσει συζήτηση του συγγραφέα Χρήστου Αγγελάκου με τον George Le Nonce. Ποιήματα από τον Εμονίδη θα διαβάσουν ο ηθοποιός Φαίδων Καστρής, η σκηνοθέτης/ηθοποιός Χρύσα Καψούλη, ο ποιητής Αλέξανδρος Μακάριος, η ακτιβίστρια Πάολα Ρεβενιώτη κι ο μουσικός Άρης Σιαφάς.


Για τον George Le Nonce και την ποιητική του συλλογή, η Λένα Πλάτωνος έγραψε χθες στο face book:

"Ο George Le Nonce είναι πρωτίστως εικαστικός.

Οι εικόνες του έχουν άλλοτε σαφήνεια και άλλοτε μια ομιχλώδη ευθραυστότητα. Αν και ''μαύρος'' ποιητής, εξορκίζει τον Θάνατο βάζοντας τον σε περίοπτη θέση δίπλα στον Έρωτα. Όταν ο Θάνατος φοράει τον φιλικό ή τον ερωτικό μανδύα στα συγκεκριμένα ποιήματα, σε προκαλεί να τον αγνοήσεις ή και να τον χλευάσεις.

Τα ποιήματα και τα πεζογραφήματα του γλύπτη George Le Nonce είναι γλυπτά εν κινήσει, σαν ολογράμματα.  Φλερτάρουν με την έννοια του χρόνου με ένα χιούμορ σαρωτικό. Ο χρόνος διαλύεται κυριολεκτικά και το άγχος της φυσικής ανθρώπινης φθοράς απαλύνεται.

Ο ποιητής ελκύεται από το όργανο του ματιού! Κι όχι τόσο απ' αυτό, όσο απ' όλες της έννοιες της όρασης: της οπτικής, της ψυχικής, της διορατικότητας και της ενόρασης.

Ο George Le Nonce είναι ο υπ'αριθμ. 1. Φανταστικός Ρεαλιστής ποιητής. 
Όλα του τα ποιήματα ομοιάζουν με παραμύθια κι ο ίδιος σαν Νόνα, με τη μεταφυσική σημασία της ύπαρξης της, που τα αφηγείται σε παιδιά έτοιμα να μεγαλώσουν. Χαρακτηρίζω τον George Le Nonce ως τον ποιητή με την πιο προσωπική και ιδιωτική ταυτότητα στα ελληνικά γράμματα αυτή τη στιγμή."



2 σχόλια:

George Le Nonce είπε...

Μὲ συγκινεῖς πάλι, πουλάκι μου! Εὐχαριστῶ!

Τσαλαπετεινός είπε...

George Le Nonce: Σας παρακαλώ μη με αποσπάτε, διαβάζω τη βροχή.

Ἡ βροχὴ ὅλο καὶ πιὸ πυκνὴ
ἀλλὰ ἐσὺ στὴ μέση τοῦ δρόμου
χωρὶς ὀμπρέλα, πάντα χωρὶςὀμπρέλα.
“Δὲν εἶμαι ἀπὸ ζάχαρη”
ἔλεγες χαμογελώντας
“δὲν λιώνω”.

Ἀλλὰ δὲν ἔχει σημασία ἡ βροχή.

Κι ἂς ἔγιναν μούσκεμα τὰ μάρμαρα
κι ἂς ἔγινε μούσκεμα ἡ φωτογραφία σου
ἐσὺ οὕτως ἢ ἄλλως λιώνεις.