Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Τον κακό σας τον καιρό!

Ο ρεπόρτερ ήταν κατάλληλα ντυμένος. Aδιάβροχο πανωφόρι ειδικό για ανάβαση σε απρόσιτες κορυφές σε έντονο πορτοκαλί χρώμα που όταν η ομίχλη καλύψει τα πάντα θα διακρίνεται στο χιονισμένο πλάνο, στο έκτακτο δελτίο με την παγκόσμια αποκλειστικότητα, ενώ στο κάτω μέρος της οθόνης θα ρέει η σύνοψη της καταστροφής: «Χιόνια στη Μαλακάσα».

Πέρα από το ντύσιμο, η όλη στάση του σώματος, η ένταση της φωνής, τα λεγόμενα, το νυχτερινό πλάνο στην ερημιά του Θεού, ήταν ικανά να δημιουργήσουν κλίμα πανικού. Αν έκλεινες τον ήχο θα έλεγες ότι ήταν στα περίχωρα της Βαγδάτης το βράδυ της 19ης Μαρτίου του 03 και από στιγμή σε στιγμή θα ξεσπούσαν οι πρώτοι βομβαρδισμοί. Χθες βράδυ αυτά σε δελτίο καιρού. Λίγο μετά μέσα στη νύχτα βγήκα να καλύψω τις γλάστρες πριν εξαφανιστούν κάτω από τη λευκή επερχόμενη- κατά τον ρεπόρτερ- απειλή.

Πώς περάσαμε άραγε από τις μελό περιγραφές περασμένων δεκαετιών «ντύθηκε στα λευκά η Νύφη του Θερμαϊκού» στην τρομοκρατία των ακραίων καιρικών φαινομένων; «Σιβηρία το Νευροκόπι» Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου το Νευροκόπι κατέχει σταθερά το πανελλήνιο ρεκόρ των αρνητικών προσήμων. «Πολικό ψύχος στη Ρουμανία» Η Ρουμανία είναι γνωστή για τους δύσκολους χειμώνες της και για το Δράκουλα της. «Δέκα υπό το μηδέν το θερμόμετρο στην Καστοριά» Παλιότερα περιμένανε να παγώσει η λίμνη για να τη διασχίσουν πεζή ή με κάρα. «Παγίδες θανάτου οι παγωμένοι δρόμοι…να αποφεύγονται οι άσκοπες μετακινήσεις»… Άπειρες κλισέ εκφράσεις, ανούσια λεκτικά πυροτεχνήματα, στομφώδης εκφώνηση και μουσική υπόκρουση υπερπαραγωγής στα δελτία καιρού με μόνη επιδίωξη μεγαλύτερα ποσοστά τηλεθέασης μέσω του φόβου που μπορούν τελικά να ενσπείρουν με μια «είδηση» για το απόλυτα φυσικό: τα χιόνια και τις χαμηλές θερμοκρασίες στη διάρκεια του χειμώνα.


Έπλυνα τα χέρια από τα χώματα και άρχισα να ψάχνω ένα απόκομμα εφημερίδας που είχα φυλάξει με την εικόνα ενός άραβα – του πιο χαρούμενου που έχω δει ποτέ- να παίζει με τα χιόνια πέρυσι κάπου στη Μέση Ανατολή. Αυτό μάλιστα! Ήταν ακραίο καιρικό φαινόμενο και επομένως είδηση. Χιόνια στο Αμάν, στη Βηρυτό, χιόνια μετά από πολλά- πολλά χρόνια στην Ιερουσαλήμ, από όπου και η φωτογραφία μια που το απόκομμα τελικά δε βρέθηκε .

(η φωτό τελικά βρέθηκε  στο διαδίκτυο


Στο μεταξύ δραπετεύει και ο Παλαιοκώστας –Πάντα Κυριακή ο αθεόφοβος- για δεύτερη φορά με τον παλιό καλό δοκιμασμένο κινηματογραφικό τρόπο του ελικοπτέρου. Mόλις τοο έμαθα,  σκέφτηκα ότι μετά την τρίτη φορά ούτε κι αυτό θα πρέπει να αποτελεί είδηση.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ως κάτοικος Β. Ελλάδας από παλιά και τώρα πια, λόγω της πετυχημένης περιφεριακής πολιτικής της χώρας μου που δίνει δουλειές στον κοσμάκη, εγκατεστημένος στην Αθήνα, ποτέ δεν κατάλαβα τον παροξυσμό που είχαν εδώ τα μίντια με τον καιρό! Πέφτει 5 εκ χιόνι και το κάνουμε θέμα σε όλη την Ελλάδα... Δηλαδή εμείς εκει πάνω ή στα νησιά με τους αέρηδες τι να πουν; Άντε όλοι φλώροι γίναμε...

Τσαλαπετεινός είπε...

* Spastos Petalakis:
Πες τα!

xomeritis είπε...

"Πώς περάσαμε άραγε από τις μελό περιγραφές περασμένων δεκαετιών «ντύθηκε στα λευκά η Νύφη του Θερμαϊκού» στην τρομοκρατία των ακραίων καιρικών φαινομένων;"

Νομίζω ότι φταίει εκείνο το έργο, το 2004, "the day after tomorrow". Πρέπει να τρόμαξε πολύ κόσμο. Κάτι ανάλογο με το "Jaws".

Λατρεύω τις εκφράσεις "Νύφη του Θερμαϊκού" και "Μεγαλόνησος". Με συγκινούν, με κάνουν και ανατριχιάζω. Τις βρίσκω και αρκετά spiritual, σχεδόν θρησκευτικές.

Τσαλαπετεινός είπε...

Καλησπέρα στις Βρυξέλλες.
Πότε δε φταίει ο κινηματογράφος!
Μικρότερες οθόνες φταίνε για αυτά τα χάλια.

Σε μικρές ηλικίες αυτές οι εκφράσεις δε λένε τίποτα στις μεγαλύτερες ή προκαλούν αηδία ή συγκινήσεις. Εγώ πάλι τρέφω ανάμεικτα αισθήματα.

(Δεν ξέρεις πόσες φορές άκουσα το τραγούδι- ξέρεις ποιό)

να σαι καλα

Prokopis Doukas είπε...

Η φτώχια της γλώσσας, η ανάγκη να κάνουμε "σημαντική" και την παραμικρή είδηση , η βιασύνη και η προχειρότητα - τα κλισέ στα οποία καταφεύγει κανείς την ώρα του τρακ (για να δώσω κι ένα δικαιολογητικό)... Αυτοί είναι οι λόγοι. Μη μασάς, ψάξε τους ψύχραιμους... ;-)

antinetrino είπε...

Εγώ δεν έχω τηλεόραση,οπότε γλιτώνω από αυτές τις μαλακίες....
Στο ραδιόφωνο πάλι τα πράγματα είναι λιγο εώς πολύ καλύτερα....
Αντε τα λέμε (και προσοχή με τον χιονιά!)

Τσαλαπετεινός είπε...

*Prokopis Doukas: Νομίζω ότι είναι κυρίως "η ανάγκη να κάνουμε "σημαντική" και την παραμικρή είδηση" για ευνόητους λόγους.
Τους ψύχραιμους τους έχω βρει ήδη εδω τριγύρω, με τους άλλους δεν κάνω παρέα.

*antinetrino: και να είχες tv εκεί στο Πράσινο Ακρωτήρι δε θα έπιανες τα κανάλια μας.
Εγώ προσέχω, εσύ πάτα γκάζι για να επιστρέψεις.