Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

blog day Φ\Ο/Β\Ο/Σ



Η έννοια Φόβος, στην καθημερινή της χρήση έχει μια σαφώς αρνητική συμπαραδήλωση. Ωστόσο αυτό το συναίσθημα δεν είναι αρνητικό καθώς πρόκειται για ένα απο τα αμυντικά συστήματα του οργανισμού που ο άνθρωπος το μοιράζεται με τα άλλα θηλαστικά. Η ύπαρξη αυτού του μηχανισμού άμυνας δημιουργεί τις προϋποθέσεις της θετικής χρήσης του φόβου. Είναι αυτό που λέει η παροιμία ο φόβος φυλάει τα έρμα”. 



Ατρόμητος είναι αυτός που ξέρει να φοβάται, που ξέρει να διαχειρίζεται τον φόβο. Αυτός που έχει εκπαιδευτεί κατάλληλα- απο την οικογένεια, το σχολείο, την πολιτεία -ώστε αντιμετωπιζει τους κινδύνους που δημιουργούν το συναισθημα του φόβου. ”  





Στην καθημερινή, την τρέχουσα χρήση της έννοιας φόβος εμπεριέχεται και η έννοια της φοβίας. Φοβία ειναι η αίσθηση της παντοδυναμίας των γεγονότων, η αίσθηση οτι οτιδήποτε και να κάνουμε θα επέλθει το κακό, η καταστροφή. Πρόκειται για το ίδιο κανάλι αντίδρασης με το φόβο με τη βασική διαφορά ότι ο κίνδυνος δεν είναι κατ` ανάγκην πραγματικός, ή δεν είναι τόσο σοβαρός.” 



"Ο άνθρωπος φοβόταν πάντα πάρα πολύ, σε όλες τις εποχές. Στην νέα εποχή με την παγκόσμια οικονομική κρίση παρούσα οι αιτίες του φόβου είναι υπαρκτές. Στην χώρα μας πλέον η ανεργία καλπάζει. Η πληροφόρηση είναι ανεπαρκής, η εκπαίδευση αντιμετώπισης του φόβου ανύπρακτη, έτσι ο καθένας προσεγγίζει και αναλύει το θέμα όπως μπορεί, με όσα ξέρει."






Ο φόβος σε μια κοινωνία που δεν είναι εκπαιδευμένη να τον διαχειριστεί, μπορει να ενισχυθεί από τα Μέσα και από τους μέσα. Στη συνέχεια ανακυκλώνεται γιατί ο ένας μεταδίδει το φοβο στον άλλο και συνολικά αυξάνεται η έντασή του με γεωμετρική πρόοδο. Το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει στην ψυχολογία του όχλου – που το είπε ο Le Bon παλιότερα και στην συνέχεια ο Freud είναι ότι αυτό είναι μεταδοτικό. Ιδιαίτερα σε μια κοινωνία που διέπεται απο την ανομία. Κι η ανομία παράγει φόβο.”




Υπάρχει διάχυση του φόβου στο κοινωνικό σύνολο και η ευθύνη των ΜΜΕ είναι τεράστια καθώς αναπαράγουν τον φόβο. Τα περισσότερα κανάλια έχουν υιοθετήσει το στυλάκι της αμερικάνικης εμπορικής τηλεόρασης και εμφανίζονται ως εισαγγελείς. Πέρα απο την ίδια την ιεράρχηση και την παρουσίαση των ειδήσεων, ο τρόπος ομιλίας των δημοσιογράφων είναι επικρουστικός. Ο ρυθμός τους καταιγιστικός και η ένταση διαρκής. Μια ανελέητη τυμπανοκρουσία. Αν θέλεις να τρομάξεις κάποιον, μπορείς να βάλεις να χτυπάνε τύμπανα ρυθμικά κάτω απ΄το παράθυρό του.”  



Η κοινωνία μας χαρακτηρίζεται από απώλεια ταυτότητας. Όμως δεν είναι στενά ελληνικό το φαινόμενο. Αν σκεφτεί κανείς ότι η Ιταλία διοικείται από τον Μπερλουσκόνι, ένα γελοίο καραγκιόζη. Η Γαλλία μετά από έναν Ντε Γκολ κι ένα Μιτεράν διοικείται απο τον άλλο καραγκιόζη τον Σαρκοζί. Επομένως το έλλειμα ταυτότητας είναι γενικότερο χαρακτηριστικό της εποχής. Κι όλα αυτά έχουν ένα όνομα. Είναι ο καπιταλισμός και ο μετακαπιταλισμός. Τελεία. Για να μην κουραζόμαστε.” 




Γυρίσαμε στην Ελλάδα το `78 με μια ιδεολογία. Με διάθεση να βοηθήσουμε. Προσπαθήσαμε όσο μπορούσαμε, αλλά μάλλον αποτύχαμε. Ο προσωπικός μου εθνικός ύμνος είναι αυτό το τραγούδι του Νιόνιου που αρχίζει : Στο Βιετνάμ πυρπόλησαν το ρύζι... Τώρα πρέπει να αναζητούμε νησίδες. Στη γειτονιά μας στην παρέα μας... Το βασικο που μπορούμε να κάνουμε είναι ο καθένας βοηθώντας τον άλλον να βγάλουμε το καλαμάκι έξω απο το βάλτο για να αναπνεύσουμε. Αυτό που κάνετε εσείς με τα μπλογκς καλή ώρα. Είναι ένα μικρό έργο. Θα αλλάξει την κοινωνία; Όχι. Αλλά σήμερα είσαστε 70, αύριο μπορεί να γίνετε 300. Αυτό είναι η ελπίδα.” 


Το κείμενο είναι αποσπάσματα  συζήτησης με τον Θανάση Τζαβάρα ψυχίατρο ψυχαναλυτή, Ομότιμο Καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.


Το φωτογραφικό υλικό συγκεντρώθηκε τις τελευταίες δέκα μέρες. Ζήτησα από περίπου 40 ανθρώπους να γράψουν σε ένα χαρτί τί τους φοβίζει σήμερα. Το έκαναν οι δέκα. Από αυτούς μόνο οι δύο δέχτηκαν να φαίνονται τα πρόσωπά τους. Όσοι δεν συμμετείχαν, αρκέστηκαν να πουν ότι φοβούνται την ανεργία και τη μοναξιά.



Ο Τσαλαπετεινός με αυτή την ανάρτηση μετέχει μαζί με δεκάδες άλλα ιστολόγια στην “Ημέρα ενάντια στο Φόβο”. Όλα τα ιστολόγια θα τα βρείτε εδώ.





Μουσική: Σύνθεση του Marco Antonio Guimaraes από το soundtrack της ταινίας Blindness


update: η έκτακτη συμμετοχή του πολυτονικού Μαύρου Γάτου στην "έρευνα" του τσαλαπετεινού για το Φόβο.

63 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

bird, you did it !

Κ.Κ.Μ.

Σελιτσάνος είπε...

Είναι πραγματική ανακούφιση να βλέπεις να συγκλίνουν οι απόψεις σου με κάποιον ειδικό.Ας πάρουμε,λοιπόν,το καλάμι μας και ας μην το καβαλήσουμε αλλά ας το χρησιμοποιήσουμε όπως πρέπει:για να αναπνεύσουμε.

μ είπε...

Εξαιρετικό, Τσαλ.

κόκκινο μπαλόνι είπε...

έκανες το homework φίλτατε...απουσιολόγος, όχι αστεία!!!

:)

Duchamp είπε...

... ο φόβος ως ιός λοιπόν, και η τηλεόραση σπασμένη, κάτω από το ανοιχτό παράθυρο, δίπλα από το διαλυμένο κρανίο του επίδοξου τυμπανοκρούστη-τρομοκράτη.

vague είπε...

Λοιπόν, ήρθε η ώρα να σου το αποκαλύψω: Είμαι ο Θανάσης Τζαβάρας.

Μπράβο Τσαλαπετεινέ! Είσαι μια χαρά. Δε νομίζω ότι θα με χρειαστείς άλλο.

A.F.Marx είπε...

Πανέξυπνα οργανωμένο ποστ!

Ακόμα και τα στατιστικά στοιχεία του (από τους 40 δέχτηκαν να φωτογραφηθούν 10, και από τους 10 οι 2 δέχτηκαν να φαίνεται το πρόσωπό τους) είναι μέσα στο πνεύμα του Φόβου.

Μπράβο τσαλα-πετεινέ

Theodota Nantsou είπε...

Χαίρεσθε Τσαλ! Στο βασίλειο των πετεινών, ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;

ΑΠΟΛΛΩΝ είπε...

Χρησιμοποίησες επιστήμες (ψυχολογία, στατιστική), τέχνη και εργαλεία (φωτογραφία, έρευνα, δημοσκόπηση), για να μιλήσουν οι άλλοι για τον φόβο, αλλά εσένα αγαπητέ δεν σε "βλέπω", δεν σε διαβάζω. Ε ; ;)

Ή μήπως οι φόβοι των διπλανών μας είναι και φόβοι σου/μου/μας ;

~

Σ' ευχαριστώ φίλε μου γι' αυτά που προσέφερες σ' αυτή την προσπάθεια ! :)

Кроткая είπε...

Τσαλαπετεινέ, νομίζω είναι το καλύτερο ποστ από όσα είδα ως τώρα. Τέλειο!

island είπε...

Έμεινα στις φωτογραφίες. Στο κόκκινο φόντο των γραμμάτων. Αίμα στάζει ο φόβος. Τον πιάσατε από τα μαλλιά σήμερα αγαπητέ.

Ανώνυμος είπε...

Ήταν βέβαιο πως ένα πτηνό θα ήταν σε θέση να καλύψει απ΄όλες τους τις γωνιές το κάθε πλάνο του ανθρώπινου φόβου.
Είναι μεγάλο προσόν να μπορείς να πετάς ανάμεσα σε φόβους αλλά και πάνω απ΄τα κεφάλια τους, παρατηρώντας.

Σταυρούλα είπε...

Εξαιρετικόόό!!

kanaliotis είπε...

Είδες που τελικά τελείωσε; Μάλιστα είναι πολύ όμορφο.

(Πρόσεχε τον ΑΦΜ και μην σε μπερδεύουν τα καλά του λόγια. Βγήκε για κυνήγι πετεινού)

νατασσΆκι είπε...

Πραγματικά εξαιρετικό
(χαλάλι το ξενύχτι :))

Μπράβο κι από μένα!

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετική ανάρτηση .
-----------------------
Μου μπήκε στο "ακατοίκητο η επιθυμία , να γράψω σε ένα Α4 τους φόβους μου , να φωτογραφηθώ (με πρόσωπο), να κολλήσω ένα URL στην φωτο και να σας το στείλω σαν σχόλιο, αλλά μετά ... φοβήθηκα μην και δεν με βρείτε και τόσο ... ωραία (γυναικείες ματαιοδοξίες...). Γι αυτό και σας το γράφω εδώ :
"Φοβάμαι τον θάνατο ... κάτι που δεν φοβόμουν μέχρι τώρα"
Άννα ετών 62

Ανώνυμος είπε...

Έχεις και τα δικά μου συγχαρητήρια τσαλαπετεινέ! Φοβερή έμπνευση! Από όλα περισσότερο κρατάω τη σκέψη "να μη γίνει φοβία ο φόβος".

Καλή συνέχεια!

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Δεν χρειάζεται να στο πω εγώ, νομίζω το ξέρεις, καθώς πίσω από αυτά είσαι εσύ: είναι καταπληκτικό το ποστ, οι φίλοι σου και ο καθηγητής.

Φοβάμαι το θάνατο
Γιώργος, 36

Margo είπε...

Στην πρώτη φωτογραφία είναι πολύ ενδιαφέρον ο τρόπος που κρατά το χαρτί...

Άλλη μια φορά μας δείχνεις πόσο ξεχωριστή δουλειά κάνεις. Δεν είναι η λεπτομέρεια, ούτε ο χρόνος που διαθέτεις, είναι το πνεύμα σου που είναι ιδιαίτερο.

Το βίντεο που αναφέρεις εξαιρετικό!!!!!!!
Μπράβο στους δημιουργούς!

Σταυρούλα είπε...

Εδώ εξομολογούμεθα;

Φοβάμαι μην ξεχάσω όσους είναι "εκεί" και τους χάσω οριστικά . Ταυτόχρονα μη χάσω όσους ακόμα είναι "εδώ".


Σταυρούλα, 43

Τσαλαπετεινός είπε...

Κ.Κ.Μ. Κοίτα ποιος μιλάει!


Σελιτσάνος: Μετά τη “γειτονιά” και την παρέα, φτιάξαμε και τη νησίδα μας. Αν χτησιμοποιήσουμε και τα καλάμια μας κατά πως πρέπει, δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα.


Μανος: Να σαι καλά φίλε μου. ;-)

Τσαλαπετεινός είπε...

κόκκινο μπαλόνι : Με “σκονάκι” κι αντιγραφή τα έβγαλα πέρα το σπασικλάκι. ;-)


Duchamp: Μπα! Δεν την σπάμε. Απλώς κλείουμε ερμητικά τα παράθυρα. Οι τυμπανιστές
όταν δεν τους ακούς, φεύγουν μόνοι τους.


Riski: Ναι γιατρέ μου όλα καλά. Κάθε μέρα και καλύτερα. Νοίωθω ότι πετάω!

Τσαλαπετεινός είπε...

A.F.Marx: Πολύ μικρό το στατιστικο δείγμα για να διεκδικώ δάφνες έρευνας, αλλά τελικά ήταν κάπως ενδεικτικό.

Αλλά εσύ, με τόσα παρακάλια να μην υποκύψεις έστω και τελευταία στιγμή και να επιστρέψεις στην ομάδα...

Τσαλαπετεινός είπε...

Theodota Nantsou: Τι να φοβηθούν τα πετεινα του ουρανού; Δες τι λένε οι ποιητές για μας:
Ω,μακάρια πετεινά
με τα ωραία φτερά ντυμένα
το χειμώνα ξένοιαστα\για παπούτσια και για χλαίνα.
Ούτε θέρος απ`αχτίνα
του ήλιου ξερολαχανιάζω
μες στα ρόδα και στα κρίνα
και στις φυλλωσιές φωλιάζω
άμα ο τζίτζικας ο λάλος χαίρεται που ο ήλιος καίει
κι απ`την κάψα μεθυσμένος με ψιλή φωνή το λέει
κι έχω χειμαδιό σπηλιές
όπου παίζω με ξωθιές
και την άνοιξη βοσκάω μύρτα τρυφερά παρθένα
που τα καλλιεργούν οι Χάρες σε βουνόπλαγα ανθισμένα.

Τσαλαπετεινός είπε...

ΑΠΟΛΛΩΝ: Πήγα να κρυφτώ αλλά με ξεσκέπασες για τα καλά!

Όταν πάντως ανακαλύπτεις ότι οι φόβοι των άλλων ταυτίζονται με τους δικούς, τότε δεν σου φαίνονται τόσο τρομεροί. Μοιρασμένοι φόβοι νικούνται πιο εύκολα.

Κι εγώ σε ευχαριστώ πάλι για όλα όσα σε έχω ευχαριστήσει ήδη. ;- )


Кроткая: Τιμή μου που πέρασες πρώτα πρώτα από τη φωλιά του πτηνού . Διαφορετικά δεν μπορώ να εξηγήσω το σχόλιο. ;-)

Τσαλαπετεινός είπε...

island: Όταν ένα τυχαίο γεγονός – ο πρώτος φάκελος που βρήκα μπροστά μου ήταν – αποκτά συμβολική σημασία, ε τότε παρηγοριέσαι που πέρασες δέκα μέρες να σκέφτεσαι μήπως ήταν πολύ έντονο αυτό το φόντο για τα γράμματα και μήπως έπρεπε να είχες διαλέξει κάτι άλλο πιο ουδέτερο.

;-)


ALICE: Τους πιο μεγάλους φόβους πάντως για να τους ανακαλύψεις δε σου χρειάζονται φτερά αλλά γερά βράγχια να βουτήξεις στα βαθιά νερά και να μαζεύεις.
Καλό σου βράδυ Αλίκη.

Τσαλαπετεινός είπε...

renata : Σε ευχαριστώ. ;- )



kanaliotis: Μια χαρά τελείωσε αλλά βλέπεις είχα καλή παρέα χθες βράδυ και διαδικτυακή ηθική υποστήριξη. Σε ευχαριστώ ;-)

(Δεν υπάρχει φόβος! Έχω το τσαλ ασπίδα μπροστά από το πετεινός για να με προστατεύει ακόμα κι απο τις αδέσποτες)

Τσαλαπετεινός είπε...

νατασσΆκι: Δεν ξέρω αν μας φοβήθηκε ο φόβος, πάντως η νύχτα σκιάχτηκε με όλους εμάς που τριγυρνούσαμε χθες βράδυ. Τα λιγοστά της νύχτας κατοικίδια που λέει κι ο ποιητής. Σε ευχαριστώ για όλα. Κι αύριο πρωί μην ξεχάσεις: διπλή βόλτα ;-)


silia: Μα τι καταπληκτική ιδέα! Και μόνο που το σκέφτηκες κι ας μην το έκανες τελικά.
Σαν να τη βλέπω την εικόνα...και την βρίσκω πολύ ωραία γιατί κρύβει κι αποκαλύπτει ψυχή.

(ένα απόσπασμα της συζήτησης που δεν έβαλα έλεγε ότι οι πλέον ατρόμητοι είναι οι καμικάζι που καταφέρνουν με την πίστη στην ιδέα που τους οδηγεί να νικήσουν το μεγαλύτερο φόβο του ανθρώπου, τον φόβου του θανάτου)

Τσαλαπετεινός είπε...

silentcrossing: Το πιο σημαντικό κρατάμε πάντα. Κάπου στο βάθος το ξέραμε όταν ξεκινούσαμε, αλλά τώρα έχουμε και την γνώμη του ειδικού.
Να είμαστε καλά. Ολοι μας. Για τη συνέχεια.


Γιώργος Κατσαμάκης : "Δεν φοβάμαι τίποτα, όσο νοιώθω δίπλα μου υπέροχους ανθρώπους που μπορούν να με παρασύρουν στο καλύτερο ή να με συγκρατήσουν από το χειρότερο. Τσαλαπετεινός 2 ετών”

( Να το πάρει το ποτάμι; Τη μέρα που ανέβασα τον Υδράργυρο ήταν τα γενέθλια μου)

Τσαλαπετεινός είπε...

Margo: Μπράβο Margo πρόσεξες τη λεπτομέρεια, της οργής!
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Τα μπράβο για το βίντεο δεν θα τα μεταβιβάσω. Ο μαστρο Spy μόλις ξεκουραστεί λίγο απο το Σπάρταθλο που έτρεξε τόσες μέρες, θα περάσει να τα πάρει μόνος του.


Renata: Εξομολογούμαστε όπου νοιώθουμε ότι μπορούμε να ακουμπίσουμε του φόβους μας, αναζητώντας όχι την άφεση αλλά το ξελάφρωμα από το φορτίο μας.
Οι αγαπημένοι απόντες δεν ξεχνιούνται. Τους κουβλάμε μέσα μας. Στους παρόντες πάλι να δείχνουμε διαρκώς πόσο πολύτιμοι είναι.

Ανώνυμος είπε...

....φοβάμαι...
στρώνω τις σκέψεις που με φοβίζουν καταγής....
και όταν.. όταν ..
οι εσπερίδες φανούν ..να!.. τις πλουμίζω..
με όλα τα στολίδια...τους μιλάω...πασχίζω
...να γενώ..φίλος τους....να τις καταλάβω
..για να τους καταλάβω...
κατεβατά, κατεβατά...τα στολίδια....
...ναι!σαν θα στολιστείς καταγής με τους
φόβους....
...χωρίς να τους αιχμαλωτίζεις, χωρίς να τους σαγινεύεις....
....μονοιάζεις ...μονοιάζεις.....με την ψυχή σου....


να είστε καλά....
θαύμασα την ανάρτησή σας.
Σίρο Ρεδόνδο

Yannis Tsal είπε...

Ο λόγος στο λαό! Συγχαρητήρια για το κολάζ απόψεων και φωτογραφιών.

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Μπαγάσα...
μακάρι για καιρό να βρίσκεις ανταπόκριση και έμπνευση σε αυτα που κάνεις!

HappyHour είπε...

!!!! Πολύ καλό!

(μα...ποιος τσαλαπετεινός είσαι εσυ; κάτι είχα ψιλιαστεί αλλά... εγώ ποιον Τσαλ ξέρω; τον κελαηδιστό; "τι έγινε ρε παιδιά;")
(ωραία μουσική υπόκρουση)

Μαύρος Γάτος είπε...

Αν και απών από την προετοιμασία, μπορώ να συμμετέχω κι εγώ, έστω την τελευταία στιγμή;

http://mavrosgatos.blogspot.com/2006/03/blog-post_04.html

Μαύρος Γάτος είπε...

Αγαπημένο πουλάκι, έκανα λάθος στο σύνδεσμο.... ο σωστός ειναι αυτός:

http://mavrosgatos.blogspot.com/2008/04/blog-post_01.html

τρέχω να φωτογραφηθώ Σ;-)))

kopoloso είπε...

Αν και τρόμαξα λίγο, εντούτοις μου άρεσε πολύ να σας βλέπω να πηδάτε έτσι ανάλαφρα από κλαράκι σε κλαράκι...

Coco είπε...

εκτός κι αν τα τύμπανα που βαράνε είναι οι μπατερίας της σάμπα

η ανάρτηση με έβαλε σε σκέψεις...

Μαύρος Γάτος είπε...

.....και.....ώπ!

Ετοιμο!

http://mavrosgatos.blogspot.com/2011/02/blog-day.html

Ανώνυμος είπε...

αληθινά πιστεύω ότι μια μέρα σύντομα ο φόβος θα είναι άγνωστη λέξη - ωστόσο, ως να φτάσουμε εκεί, ναι, καλό είναι να διαχειριζόμαστε το φόβο με την ψυχραιμία και την αναλυτική λογική που το κάνεις σε αυτό το κείμενο

Τσαλαπετεινός είπε...

Σίρο Ρεδόνδο : Αμα καταφέρεις να μονοιάσεις με τους φόβους σου, θαρρώ πώς είναι ένα πρώτο μεγάλο βήμα για να τους καταπολεμήσεις.

tsalapeteinos: Εσύ λέγε ότι θέλεις, αλλά εγώ δεν θα σταματήσω να γκρινιάζω που δεν ενέδωσες στις πιέσεις μου για συμμετοχή. Όπως χρειάζονται περισσότεροι κούκοι για την άνοιξη έτσι και για το φόβο ήταν απαραίτητοι τουλάχιστον δύο τσαλαπετεινοί.

Τσαλαπετεινός είπε...

Γιώργος Κατσαμάκης : Ένα “κομμάτι” ποίησης όπως και να το κάνεις για μερικούς από μας είναι προτιμότερο από ένα κομμάτι τούρτα.
Οι ευχές σου ενισχύουν τις επιθυμίες μου.

Ο μπαγάσας τσαλαπετεινός.
;-)

Τσαλαπετεινός είπε...

HappyHour: Το σχόλιο σου είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να επαναλάβω ότι ο tsal w. και ο τσαλ b. είναι δίδυμοι ομογάλακτοι αδελφοί που μια σκληρή μοίρα τους χώρισε όταν ακόμα ήταν νεοσσοί, αλλά μια άλλη καλή μοίρα - βλέπε talisker - τους ένωσε ξανά το καλοκαίρι του 09 ανήμερα της Αγίας Μαρίνας, την οποία έκτοτε τιμούμε ως προστάτιδα της επανενωμένης μας οικογένειας.
Τα δίδυμα πτηνά μοιράζονται την ίδια μεγάλη αγάπη για τη Λατινική Αμερική, την Ιστορία, τις στατιστικές και τα διαδικτυακά ξεσαλώματα. Οι προβλέψεις λένε ότι μια μέρα, όταν πια θα είναι μεγάλοι με άσπρα λοφία θα καταλήξουν στην Αβάνα.

Πήρα φόρα και δεν σε καλωσόρισα.

Τσαλαπετεινός είπε...

Μαύρος Γάτος: Πολυτονικέ Γατούλη, ήδη η συμμετοχή σου στην “έρευνα” περιλαμβάνεται σε αυτό το ποστ. Να σαι καλά, κυρίως για τον ενθουσιασμό και την άμεση αντίδρσή σου.


kopoloso: Σας ευχαριστώ που προσέξατε το ανάλφρο της κίνησής μου. Σημασία έχει ότι κάνουμε να το κάνουμε με στυλ. Αλλά τί σας λέω τώρα; Αυτό το ξέρετε καλύτερα από όλους μας. ;-)

Τσαλαπετεινός είπε...

Coco: Έχοντας την καταπληκτική εμπειρία να βρεθώ ανάμεσα σε 150 τυμπανιστές που κάνανε πρόβα για το καρναβάλι, στο Σαλβαδόρ της Βραζιλίας, πρέπει να ομολογήσω ότι παρατήρησα σημαντική αύξηση καρδιακών παλμών, που είναι ένα απο τα συμπτώματα του φόβου, μόνο που σε αυτή την περίπτωση ήταν μεγάλη χαρά.
Σας ευχαριστώ που περάσατε...


euliekougia: Καλώς μας ήρθες.
Ο φόβος πάντα υπήρχε και θα συνεχίσει να υπάρχει. Είναι απαραίτητος αμυντικός μηχανισμός. Το θέμα είναι να μάθουμε να τον διαχειριζόμαστε θετικά όπως το λες. Κι αυτό όπως λένε οι ειδικοί είναι ζήτημα εκπαίδευσης.

Odyssey είπε...

Εγώ τσαλαπετεινέ, φοβάμαι αυτούς:
http://www.facebook.com/groups/edit.php?members&gid=112424988770802#!/photo.php?fbid=168570986522485&set=a.103321039714147.1814.100001087550273&notif_t=like
Συγνώμη δηλαδή, αλλά φοβάμαι αυτούς τους διαλόγους, που γράφτηκαν, με το ονοματεπώνυμο μου να συμμετέχει.
Ο καθένας με το φόβο του και κανείς με το εμείς.
Και κυρίως με το ΜΙΣΟΣ ΤΟΥ στη διαφορετικότητα και τον διαφορετικό.
Αν δεν υπηρετούν το μίσος, κρύβουν την ανικανότητα τους να αγαπήσουν. Και φυσικά, δεν φοβούνται κι ας το λένε έτσι.
Ο πόλεμος ενάντια στο φόβο είναι μια συλλογική υπόθεση που ταυτίζεται με τον πόλεμο υπέρ της ελευθερίας.

γρηγόρης στ. είπε...

Αν και θα είναι κοινοτοπία μετά από τόσα σχόλια να πω ότι είναι εξαιρετική η ανάρτηση, δεν είναι κοινοτοπία να συγχαρώ για την πρωτοτυπία, το βάθος και όσα μπορεί να διαβάσει κανείς στα μηνύματα.

Καλημέρα!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Καλημέρα τσαλαπετεινέ μου, καλώς σε βρίσκω.
Όμορφη προσπάθεια να ξορκίσουμε τους φόβους μας.
Εγώ πάλευα με τους δικούς μου αυτές τις μέρες και με καθυστέρηση μπήκα σε αυτήν.
Μακάρι να έχει συνέχεια.
Ζητώ την άδειά σας να κάνω την αυριανή μου εκπομπή - τελευταία κατα τα φαινόμενα- με κύριο περιεχόμενο τα ποστ των φίλων και τις μουσικές τους επιλογές.
www.radioblogspot.blogspot.com στο δημοτικό ραδιόφωνο Πολυγύρου.
Αν υπάρχει πρόβλημα ενημέρωσέ με σε παρακαλώ με μειλ.
Ευχαριστώ.
Βαγγέλης Μίχος

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Ευχαριστώ πολύ για την όμορφη αποδοχή - υποδοχή!
Αφήνω ένα ενημερωτικό σχόλιο σε όσους φίλους έχω επιλέξει τα κείμενά τους.
Ελπίζω αύριο το πρωί να έχω αναρτήσει και τα τραγούδια στο μπλοκ της εκπομπής καθώς επίσης και τα λινκ των φίλων που θα έχουν συμμετοχή.
Δύναμη και ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο σας εύχομαι.

latecomer είπε...

Τσαλαπετεινέ μου καλησπέρα,

την είδα από τις πρώτες την δική σου ανάρτηση κι ας άργησα να αφήσω σχόλιο.

Που να σου στείλω το βραβείο για το ιντερνετ που μόλις κέρδισες; (παλιό meme)

Πολύ όμορφη και προσεγμένη προσέγγιση (περιλαμβάνοντας και την τελευταία προσθήκη)

Yannis Tsal είπε...

Δυστυχώς αδερφέ μια ορνιθολογική νόσος που με ταλαιπόρησε τις τελευταίες μέρες δεν μου επέτρεψε να συμμετάσχω στην όμορφη ιδέα σας. Μόλις σήμερα κατάφερα να ανεβάσω κάτι στο ίδιο κλίμα, αξιοποιώντας και ένα θέμα της επικαιρότητας.

ΑΠΟΛΛΩΝ είπε...

"Μοιρασμένοι φόβοι νικούνται πιο εύκολα".

Λύτρωση.

Θα το θυμάμαι φίλε μου ...

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

http://radioblogspot21.blogspot.com/2011/02/blog-post_10.html
Περαστικά.
Χάρη στην δίκη σας παρέμβαση κατά του φόβου, καταπολέμησα σήμερα όσες εστίες αντιστεκόντουσαν.
Χίλια ευχαριστώ.
Εξαιρετική δουλειά.
Πάντα με εμπνεύσεις...

Ανώνυμος είπε...

άρχισα να φοβάμαι πως τούτο το ποστ θα είναι το πρώτο και τελευταίο αυτής της εβδομάδας

Κ.Κ.Μ.

Τσαλαπετεινός είπε...

Odyssey : Δυστυχώς το λινκ που άφησες δε με οδηγεί πουθενά. ;-(

Αντιγράφω από τα επιμύθια του φόβου του βιβλιοθηκάριου : “Ο φόβος είναι σπόρος που φυτεύεται μέσα μας από τη στιγμή που γεννιόμαστε. Η καλλιέργειά του είναι επίπονη. Όταν ο καρπός του ωριμάσει είναι πια αργά για θερισμό.”

γρηγόρης στ. : Το πρώτο “χειροπιαστό” θετικό αυτής της προσπάθειας είναι ότι γνωρίσαμε ιστολόγους που μέχρι τώρα δυστυχώς αγνοούσαμε.
Δε σου κρύβω πόσο χάρηκα "Τον βολικό Παπαδιαμάντη" και πόσο με συγκίνησε ο "Φράχτης που υψώσαμε γύρω μας".

Σε καλωσορίζω και σε ευχαριστώ που πέρασες.

Τσαλαπετεινός είπε...

Epikuros 1, 2, 3 : Δυστυχώς δεν κατάφερα να ακούσω την εκπομπή στην ώρα της μετάδοσης αλλά την άκουσα αμέσως μόλις μου έστειλες το λινκ.

Σε ευχαριστούμε πολύ τόσο για την προβολή της προσπάθειας όσο και για την ευαισθησία σου να ζητήσεις από όλους μας την άδεια.

Ελπίζω να ήταν η τελευταία εκπομπή ενός κύκλου και σύντομα να αρχίσει ένας καινούριος.

Τσαλαπετεινός είπε...

latecomer: Μάλλον όλοι τα ίδια κάναμε. Κι εγώ σου άφησα σχόλιο την τρίτη φορά που πέρασα. Ήταν μεγάλη χαρά όλο το βράδυ της Κυριακής προς Δευτέρα να βλέπεις να ανεβαίνουν ένα ένα τα ποστ των φίλων πρώτα στο side bar σου και μετά να ανακαλύπτεις στο κοινό μπλογκ ότι ο κατάλογος των συμμετοχών αλλά και όλων των άλλων


tsalapeteinos: Αδελφέ μου περαστικά να είναι κι οι καλές ιδέες πέφτουν βροχή από τον εμπνευστή βιβιοθηκάριο. Στο μεταξύ, η επικαιρότητα μας ξεπερνά και οι Αιγύπτιοι πανηγυρίζουν...

Τσαλαπετεινός είπε...

ΑΠΟΛΛΩΝ: Το δοκιμάσαμε πάνω από εκατό άνθρωποι κι επαληθεύτηκε. Άρα ήταν σωστό. ;-)
Να σαι καλά. Καλό Σαββατοκύριακο


Κ.Κ.Μ. : Από τη στιγμή που το είπες, ανέβηκαν δύο ποστ, οπότε δεν έχεις κανένα λόγο πια να φοβάσαι.

ολα θα πανε καλα... είπε...

ως εικόνα,ψηφίζω τον μαύρο γάτο στο τέλος.Το δικό μου πλακάτ είναι:φοβάμαι τη "γουρουνιά" των άλλων.Όπου "γουρουνιά",διάβαζε θρασύτητα,αναλγησία,αναισθησία,αναίδεια,έλλειψη φιλότιμου,κλπ.
Καλημέρα.Ωραία η επιλογή της μουσικής.Είναι στο στυλ που ακούω συχνά.

Τσαλαπετεινός είπε...

ολα θα πανε καλα... : Κι είναι τόσο συνηθισμένα όλα αυτά στις μέρες μας, σχεδόν ο κανόνας στην συμπεριφορά γυρω μας. Τόσο που έχω φτάσει να συγκινούμαι όταν συναντάω ανθρώπους που έχουν αυτό που έπρεπε να είναι το αυτονόητο. Λίγο φιλότιμο, λίγη ευαισθησία, λίγη ευγένεια. Κι αυτούς τους προσέχω σαν τα μάτια μου. Γιατί είναι είδος προς εξαφάνιση.

καλημέρα ή καληνύχτα;

konstantinos είπε...

Ενδιαφέρουσα η προσέγγισή σας, με τα αποσπάσματα της κουβέντας. Εξαιρετικά και τα αποσπάσματα, προφανώς! Πολύ καλές και οι φωτογραφίες...
Εγώ, θα φωτογραφιζόμουν με το πρόσωπο να φαίνεται και τη φράση:Φοβάμαι συχνά πως θα φοβάμαι για παντα...

Καλή συνέχεια!

new-girl-on-the-blog είπε...

Μπήκα χωρίς φόβο, για να διαβάσω τα του φόβου..πολύ ωραία ανάρτηση, ξεχώρισα και τη συμμετοχή του Μαύρου Γάτου"!

(οι μουσικές σου, όπως πάντα, υπέροχες!)

Καλησπέρες!

Τσαλαπετεινός είπε...

konstantinos: Έχοντας μόλις διαβάσει την ανάρτηση σου για το Φόβο, είμαι απολυτα βέβαιος ότι θα δεχόσουν να φωτογραφηθείς και να φαίνεται το πρόσωπό σου. Κι αυτό γιατί μέσα από το ποστ σου το αφήνεις να φανεί καθαρά. Σπάνιο. Πολυ σπάνιο.

Να σαι καλά και καλωσόρισες!


new-girl-on-the-blog: Μα ο Μαύρος Γάτος συμμετείχε εθελοντικά και είναι δικαιωματικά ο guest star αυτής της ανάρτησης.
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. ;-)