Όταν παραζορίζουν τα πράγματα η κουζίνα παίζει το ρόλο ασφαλούς καταφυγίου τουλάχιστον για όσο διάστημα παραμένεις εκεί μαγειρεύοντας. Επί πλέον οι διαδικασίες που απαιτούνται για την παρασκευή των φαγητών, λόγω της φύσης τους -προσεκτικό πλύσιμο, αμείλικτος τεμαχισμός πρώτων υλών, βασανιστικό τσιγάρισμα, λυτρωτικό σβήσιμο- παρέχουν ένα είδος προσωρινής μεν, εκτόνωσης δε, της συσσωρευμένης εκ της πραγματικότητας -εντός κι εκτός εισαγωγικών η προηγούμενη λέξη- έντασης. Αρκεί βέβαια να έχεις εξασφαλίσει ότι η τηλεόραση θα είναι κλειστή· ούτε ειδήσεις(1), ούτε ενημερωτικές εκπομπές(2). Το διαδίκτυο, άστο να παίζει. Εκεί ξέρεις πλέον καλά να ξεχωρίζεις την ήρα από το σιτάρι.
Βραστό γι απόψε λοιπόν, με μοσχάρι και λαχανικά.
Πλένουμε το κρέας και τα λαχανικά. Αφού στραγγίσουν καλά τα τεμαχίζουμε. Τσιγαρίζουμε σε δυνατή φωτιά το κρεμμύδι, σε μια βαθιά κατσαρόλα με λίγο λάδι και στη συνέχεια βάζουμε και το κρέας μέχρι να ροδίσει λίγο. Σβήνουμε με λευκό κρασί και προσθέτουμε περίπου ένα λίτρο ζεστό νερό, αλάτι και πιπέρι κατά βούληση. Αφήνουμε το κρέας να βράσει για 35-40 λεπτά μέχρι να μαλακώσει ενώ παράλληλα το ξαφρίζουμε.
Στη συνέχεια ρίχνουμε στην κατσαρόλα, πρώτα τις πατάτες και τα καρότα και λίγο αργότερα τα κολοκυθάκια και τα κοτσάνια από το σέλινο. Διαλύουμε τον πελτέ της ντομάτας σε λίγο νερό και αφού προσθέσουμε τη ζάχαρη ρίχνουμε το μείγμα στην κατσαρόλα. Προσθέτουμε το υπόλοιπο λάδι και τις πιπεριές και το αφήνουμε να σιγοβράσει. Όταν είναι έτοιμο, μπορούμε να λιώσουμε με το πιρούνι μερικά κομμάτια πατάτας ώστε να χυλώσει περισσότερο η σούπα. Λίγο πριν το κατεβάσουμε από τη φωτιά προσθέτουμε τα φύλλα του σέλινου.
Η σούπα μας σερβίρεται ζεστή και αποτελεί ιδανικό δείπνο γι αυτή την εποχή· λειτουργεί γενικώς ως βάλσαμο αφού τονώνει το ηθικό και καταπραΰνει τα κρυολογήματα.
Σημείωση:Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα να ετοιμάσω μια απλή χορτόσουπα με ζωμό κρέατος, μα διαβάζοντας τις υποδείξεις του ΕΣΡ προς τους τηλεοπτικούς σταθμούς, κατέληξα σε κρεατόσουπα με λαχανικά.
Πρώτες ύλες για 4 άτομα.
2 μικρά κρεμμύδια ξερά ή 5-6 φρέσκα 2-3 πατάτες
4 καρότα
4 κολοκυθάκια
2 πιπεριές (πράσινη και κόκκινη)
1 μικρό ματσάκι σέλινο
½ φλιτζάνι λάδι
2 κουταλιές της σούπας πελτές ντομάτας
αλάτι, πιπέρι, ελάχιστη ζάχαρη
λίγο λευκό κρασί.
1.Η αναδιάρθρωση του χρέους: όλοι ξέραμε από την πρώτη στιγμή ότι δεν είναι βιώσιμο, αλλά μας έλεγαν μην το πείτε τώρα, δεν είναι σωστό. Το αποτέλεσμα είναι ότι μέχρι το 2010 έλεγαν όλοι ότι το χρέος είναι βιώσιμο και εμείς δεν τους απαντούσαμε «όχι, δεν είναι!». Δεν τους λέγαμε ότι αυτά είναι βλακείες. Αυτό ήταν μια αυτοσυγκράτηση. Γιάννης Πρετεντέρης
2. ενημερωτικές εκπομπές Μάκης Βορίδης:"(Η θανατική ποινή) έχει μία πάρα πολύ μεγάλη δύναμη αποτροπής για ειδεχθή εγκλήματα"
12 σχόλια:
Το κρέας,αφού το τσιγαρίζουμε,δεν το ξαφρίζουμε-άνευ ρητής ή σιωπηρής συναινέσεως αυτού.
Σελιτσάνος: Το ρώτησα. Συναίνεσε σιωπηρά, βγάζοντας λίγο αφρό.
Αντί για κόκκινο κρέας, μπορούμε να βάλουμε κοτόπουλο. Το αποτέλεσμα είναι ιαματικότερο. :))
Nefosis A: Για το κρυολόγημα σίγουρα είναι προτιμότερο το κοτόπουλο -θέλει και λιγότερο βράσιμο- για την αναπτέρωση του ηθικού όμως, νομίζω ότι το μοσχάρι φέρνει καλύτερα αποτελέσματα.
Καλό σου βράδυ!
Εγώ πάλι μαζεύω βαλσαμόχορτο τα καλοκαίρια, το αποξηραίνω και το 'χω για ώρα ανάγκης τα χειμωνιάτικα βράδια...
Βράζεις το βαλασμόχορτο, μια κουταλίτσα ζάχαρη (προαιρετικά) και το πίνεις αργά αργά (με κλειστό και το διαδίκτυο).
Κάπου άκουσα πως είναι το καλύτερο αντικαταθλιπτικό. Έχε το στο νου σου λίγο πριν το τεμάχισμό και λίγο πριν βγάλουμε τους πρώτους αφρούς...
Τηρίματα: Το άνθος του βασαλμόχορτου είναι πολύ εντυπωσιακό!
Διαβάζω ότι: "Στην αρχαιότητα το χρησιμοποιούσαν ως επουλωτικό στις πληγές που γινόντουσαν από τα σπαθιά, εξ ου κι η ονομασία του σπαθόχορτο."
Μετά το βραστό πάντως δεν έχεις ανάγκη από τίποτα άλλο. Άντε το πολύ πολύ, λίγο σαλέπι για το βήχα.
;-)
Αν θέλει πολύ ξάφρισμα το κρέας είναι εισαγόμενο. Κατά τα άλλα βαλσαμόσουπα θα το βάφτιζα και θα προτιμούσα, παρακαλώ, λίγο περισσότερο ζουμάκι για να παρηγορηθώ, αφού μας άδειασε τον τόπο ο ήρωας Δερτ.που μετακόμισε εις αιωνίους μονάς.
Ζητώ άσυλο στο καταφύγιό σου
Εγώ πάντως λέω να αφαιρέσεις τις πιπεριές. Αντ΄αυτού, λίγο μπούκοβο, κατά το σερβίρισμα.
Ρουμπάκης Γιάννης: Μόνο μια ιδέα ήθελε ξάφρισμα. Το κρέας το έφερα από το χωριό μου και ήταν πολύ καλό.
υ.γ.Για τον εκλιπόντα μόνο μια απλή κουβέντα: ούτε ξεχνάμε, ούτε συγχωρούμε.
Γιώργος Κατσαμάκης: Δεκτή η αίτηση ασύλου. Θα πλένεις όμως κανένα πιάτο που και που ε;
Ανώνυμος: Οι πιπεριές δεν ήταν καυτερές. Για το χρώμα μπήκαν και για τη γεύση τους βέβαια. Αλλά συνήθως μαγειρεύω με ότι υπάρχει.
Ωραίο θα ήταν το βραστό και με λίγο πράσο.
Και μπούκοβο βέβαια!
Δημοσίευση σχολίου