Πληροφορίες που διέρρευσαν εδώ και μερικές μέρες, αλλά μέχρι στιγμής έχουν μόνο ανεπίσημα επιβεβαιωθεί, αναφέρουν ότι ομάδα που απαρτίζεται από παραγωγούς, σκηνοθέτες και ηθοποιούς -μερικοί από τους οποίους έχουν τιμηθεί με Όσκαρ- βρίσκεται στο τελικό στάδιο διαπραγματεύσεων με αρμοδίους για την αγορά των δικαιωμάτων του πρόσφατου ελληνικού σίριαλ στο οποίο πρόκειται να βασιστεί πολιτικό θρίλερ με τίτλο "Looking for PM". Η ταινία θα καλύπτει την χρονική περίοδο από την ανακοίνωση για τη διενέργεια του δημοψηφίσματος από τον πρώην πρωθυπουργό, μέχρι την ορκωμοσία της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Μπορεί να φαίνεται απίστευτο αλλά αν το καλοσκεφτεί κανείς είναι λογικό: εγχώριοι και ξένοι αρθρογράφοι καθώς κι επιφανείς ιστολόγοι για να περιγράψουν τις “ραγδαίες εξελίξεις” καταφεύγοντας σε όρους δανεισμένους από το θέατρο και τον κινηματογράφο, διαπίστωναν κάθε φορά, ότι τελικά και οι πιο δυνατοί, υπολείπονταν της πραγματικότητας. “Δράμα”, “θέατρο του παραλόγου”, “επιθεώρηση”, ”φαρσοκωμωδία”, “οπερέτα”, “θρίλερ” είναι μόνο μερικοί από τους όρους που χρησιμοποιήθηκαν ...και να που τώρα μια ακριβή διεθνής παραγωγή, ένα εξαιρετικά φιλόδοξο εγχείρημα βρίσκεται ήδη στα σκαριά.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά, αλλά όχι από την αρχή, μια που αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό ποιος δαιμόνιος νους συνέλαβε την ιδέα της κινηματογραφικής μεταφοράς της πρόσφατης ελληνικής πολιτικής κρίσης που συγκλόνισε τη χώρα, την Ευρωπαϊκή Ένωση και ας μην γελιόμαστε, όλον τον κόσμο.
Ήδη, εδώ και αρκετές μέρες δουλεύουν πυρετωδώς -κι αξίζει να τονιστεί ότι είναι η πρώτη τους συνεργασία- ο Ethan και ο Joel Coen με τον Pedro Almodóvar. Οι τρεις σκηνοθέτες επί πολλές ώρες κάθε μέρα μελετούν δημοσιεύματα από τον διεθνή τύπο, βλέπουν και ξαναβλέπουν ρεπορτάζ των ημερών και κρατούν πυρετωδώς σημειώσεις, τόσο για το σενάριο όσο και για τη διανομή των ρόλων.
“Increíble!" λέγεται ότι αναφώνησε ο Ισπανός σκηνοθέτης διακόπτοντας την γεμάτη ένταση ησυχία που επικρατούσε για ώρες στο studio του 49ου ορόφου κάπου στην 9η Λεωφόρο στο Manhattan της ΝΥ, στη διάρκεια της πρώτης τους συνάντησης, ενώ στην Αθήνα οι πυρετώδεις διαβουλεύσεις δεν είχαν αναδείξει ακόμα νέο πρωθυπουργό. “Απίστευτο υλικό...και μεταξύ μας: το σενάριο είναι σχεδόν έτοιμο!” συνέχισε ο Pedro ανακατεύοντας τα ατίθασα μαλλιά του.
O Joel, που καθόταν δίπλα του, γύρισε, τον κοίταξε, χαμογέλασε με νόημα και συνέχισε μεθοδικά να βάζει σε τάξη τις σελίδες με τις πρόχειρες σημειώσεις του, τα φωτοαντίγραφα δημοσιευμάτων και τις άπειρες φωτογραφίες που βρισκόταν πάνω στο μεγάλο τραπέζι. Ο Ethan που διάβαζε όρθιος περπατώντας πάνω -κάτω, πέταξε στον αέρα τα χαρτιά που κρατούσε και φώναξε δικαιωμένος: “Στο είπα από την πρώτη στιγμή ότι αυτή η ιστορία ξεπερνάει κάθε φαντασία· ακόμα και τη δική σου.”
“Guys, έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας κι ελπίζω να μην πάει χαμένη” είπε τότε ο Joel κι όταν οι άλλοι δύο τον κοίταξαν παραξενεμένοι έσπευσε να διευκρινίσει: “Δεν ξέρουμε ακόμα τί γίνεται με τα δικαιώματα. Θα τα πάρουμε για να προχωρήσουμε ή η αίτησή μας θα χαθεί στο συρτάρι κάποιου γραφειοκράτη;” Η παρατήρηση του Joel τους προβλημάτισε αλλά ο Pedro προέβλεψε: “Στην κατάσταση που βρίσκονται θα είναι τρελοί αν δε δεχτούν την προσφορά και δεν υπογράψουν αμέσως”.
Σίγουρα το θέμα των δικαιωμάτων της ταινίας θα τους απασχολούσε αρκετή ώρα ακόμα, αλλά εκείνη τη στιγμή τους ειδοποίησαν από την είσοδο του κτιρίου ότι το τεράστιο ταμπλό που είχαν ζητήσει ήταν έτοιμο και οι τεχνίτες ήδη ανέβαιναν από τις σκάλες, μια που όσο κι αν προσπάθησαν, δε χωρούσε στον ανελκυστήρα. Μισή ώρα αργότερα, το ταμπλό ήταν τοποθετημένο στον τοίχο που βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το μεγάλο τραπέζι και οι τρεις σκηνοθέτες άρχισαν να καρφιτσώνουν πάνω του τις φωτογραφίες των πραγματικών πρωταγωνιστών της ελληνικής κρίσης αλλά κι όλων όσων έπαιξαν ένα ρόλο, έστω και μικρό. Πολιτικών, τεχνοκρατών, δημοσιογράφων και βέβαια ξένων ηγετών.
Το αμέσως επόμενο στάδιο ήταν φυσικά, να τοποθετήσουν δίπλα σε κάθε μια από αυτές, την εικόνα του ηθοποιού που τελικά θα ενσαρκώσει τον ρόλο. Πραγματικά δύσκολη διαδικασία και πολύ χρονοβόρα, γιατί το ζητούμενο δεν είναι μόνο η σχετική εξωτερική ομοιότητα με τους πολιτικούς, αλλά και η προηγούμενη εμπειρία των ηθοποιών σε ρόλους που έχουν κάποιες αναλογίες με τα πραγματικά πρόσωπα.
Λέγεται ότι μια από τις επόμενες μέρες, ο Almodóvar ζήτησε επίμονα από τους συναδέλφους του να περάσει από την άλλη πλευρά της κάμερας και να εμφανιστεί για πρώτη φορά σαν ηθοποιός, παίζοντας το ρόλο του Γιώργου Καρατζαφέρη. Εκείνοι δέχτηκαν αμέσως την πρόκληση αναγνωρίζοντας κάποια ομοιότητα και στη συνέχεια, μια που έγινε η αρχή ήταν φυσικό να σκεφτούν και άλλους δύο σκηνοθέτες: τον Michael Moore και στον Aki Kaurismäki, για τους ρόλους του Θεόδωρου Πάγκαλου και του Όλι Ρεν αντίστοιχα. Οι βασικότεροι ρόλοι πάντως, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουν “κλειδώσει” και μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί η διανομή.
Είναι γνωστό βέβαια ότι δε συνηθίζεται να αναλαμβάνουν το casting σεναριογράφοι· σε αυτήν την περίπτωση όμως, εξ αρχής κρίθηκε αναγκαίο. Τα περισσότερα από τα πρόσωπα που διαδραμάτισαν ρόλο στο ελληνικό θρίλερ είναι άγνωστα στο διεθνές κοινό. Οι τρεις σκηνοθέτες, που ανέλαβαν το σενάριο, όλες αυτές τις μέρες που εμείς κοντεύουμε -ως συνήθως να ξεχάσουμε τι συνέβη- έχουν όχι απλώς μελετήσει σε βάθος και με μοναδικό ζήλο, τους χαρακτήρες, τον βίο και την πολιτεία του κάθε προσώπου, αλλά επέκτειναν την έρευνα και τη μελέτη τους στην πρόσφατη ελληνική ιστορία.
Λέγεται μάλιστα ότι ο διεθνούς φήμης ιστορικός Mark Mazower και συγγραφέας του βιβλίου “Η Ελλάδα και η οικονομική κρίση του μεσοπολέμου", ένα πρωινό της προηγούμενης βδομάδας, βγήκε από το πανεπιστήμιο Columbia στο οποίο είναι καθηγητής, κουβαλώντας δύο παραφουσκωμένους χαρτοφύλακες. Κατηφόρισε μέχρι το σταθμό του υπόγειου στη γωνία 116 st και Broadway και μισή ώρα αργότερα εθεάθη να μπαίνει στο κτίριο που βρίσκεται το studio. Από εκεί, δεν έφυγε παρά αργά το βράδυ της ίδιας μέρας, χωρίς όμως τους χαρτοφύλακες, οπότε μπορούμε να συμπεράνουμε με ασφάλεια ότι ο καθηγητής, όχι απλώς άφησε όλο το υλικό που μετέφερε, αλλά παρέμεινε όλη την ημέρα γιατί έκανε εντατικό μάθημα ελληνικής ιστορίας στους τρεις σκηνοθέτες.
Εύλογα, για όποιον είχε το κουράγιο να φτάσει μέχρι σε αυτό το σημείο, γεννιέται το ερώτημα: “Ποιός θα σκηνοθετήσει αυτή την ταινία;” Δυστυχώς δεν μπορώ να απαντήσω με βεβαιότητα. Οι πληροφορίες είναι πολύ συγκεχυμένες. Κάποιος από τους παραγωγούς, όταν αντιμετώπισε την ίδια ερώτηση, είπε αναστενάζοντας ότι θα έπρεπε να ζούσε ο Robert Altman, του Gosford Park και των Short Cuts για να σκηνοθετήσει αυτό το μεγαλεπήβολο εγχείρημα. Για να δώσω πάντως μια απάντηση μπορώ απλώς να αναφέρω -πάντα με κάθε επιφύλαξη- ότι έχουν ακουστεί τα ονόματα του Clint Eastwood, του Martin Scorsese αλλά και των πολύ νεώτερων Steven Soderberg και Stephen Gaghan.
Κλείνοντας κι αφού υποσχεθώ ότι η κανονική ροή των αναρτήσεων του ιστολογίου θα διακόπτεται κάθε φορά που θα έχουμε επιβεβαιωμένες πληροφορίες για την πορεία της ταινίας, να ξεκαθαρίσω με τον πιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, ότι κάποιες φήμες που ήδη κυκλοφορούν στο διαδίκτυο αναφέροντας ότι μέρος ή το σύνολο των εσόδων της ταινίας θα διατεθεί υπέρ της χώρας μας, για τη μείωση του ελληνικού χρέους, είναι παντελώς ανυπόστατες.
Οι εικόνες που παρεμβάλλονται, όπως θα έχετε ήδη καταλάβει, προέρχονται από το ταμπλό που βρίσκεται στο studio του 49ου ορόφου κάπου στην 9η λεωφόρο, στη ΝΥ...
