Άφοβα Ρομαντικό, Κορίτσι Μπαταρία

Ούτε δυνατά φώτα, ούτε μαρκίζα. Όμως οι συγκεντρωμένοι στο πεζοδρόμιο της οδού Δεινοκράτους, στο ύψος του Ναυτικού Νοσοκομείου που καπνίζουν περιμένοντας να αρχίσει η παράσταση, είναι ασφαλές σημάδι ότι δεν έκανες λάθος.

Εδώ λοιπόν είναι το ''θέατρο'' με την εύγλωττη ονομασία “Προσωρινός”. Το ισόγειο μιας τυπικής πολυκατοικίας του `60 έγινε χωρίς ιδιαίτερες επεμβάσεις θεατρική σκηνή: μια μικρή ξύλινη κερκίδα τοποθετημένη έτσι ώστε να βλέπει προς το δρόμο και η “αυλαία”, παράλληλα στη τζαμαρία, που κλείνοντας απομονώνει, όχι τη σκηνή από τους θεατές, αλλά τον έξω, από το μέσα χώρο.

Όταν μετά από λίγο οι θεατές καθίσουν στις θέσεις τους και χαμηλώσουν οι προβολείς, θα απομείνουν μόνο τα φώτα του δρόμου και οι προβολείς των διερχομένων αυτοκινήτων. Δυο φιγούρες περαστικών κοντοστέκονται και είναι σαν να λέει ο ένας στον άλλον: “Μα τί συμβαίνει εκεί κάτω;”. Τότε, βλέπεις ξαφνικά την Όλια Λαζαρίδου να πλησιάζει από το δρόμο ντυμένη με ένα εκτυφλωτικά πράσινο φόρεμα, να ανοίγει την είσοδο και να μπαίνει. Η παράσταση αρχίζει. Το “Κορίτσι Μπαταρία”, φορτίζει. 

Το έργο που έγραψε η ίδια η ηθοποιός -και ο σκηνοθέτης της παράστασης, Ευριπίδης Λασκαρίδης χαρακτηρίζει “άφοβα ρομαντικό mini live”- είναι ένας αυτοβιογραφικός μονόλογος. Ατόφιες εξορυγμένες μνήμες ή μνήμες που έχουν υποστεί τη λείανση της μυθοπλασίας; Δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Έτσι όπως ξετυλίγονται, από τις πρώτες φράσεις, παρασύρεσαι ενώ διαπιστώνεις για άλλη μια φορά, ότι οι μικρές προσωπικές ιστορίες των ανθρώπων εμφανίζουν κοινά σημεία, ακόμα κι αν δε συμπίπτουν οι χώροι, οι δεκαετίες, οι βασικές συνθήκες.

 

Παρασύρεσαι καθώς οι εικόνες και οι σκηνές διαδέχονται η μια την άλλη, παρασύρεσαι έτσι όπως η χαμηλών τόνων, άμεση ερμηνεία της Λαζαρίδου γίνεται όχημα. Όχι κλειδαρότρυπα, που σε βάζει στον πειρασμό να κρυφοκοιτάξεις, αλλά όχημα που σε διεκδικεί διαρκώς, συνεπιβάτη στην διαδρομή της. Μια διαδρομή, που άλλοτε είναι βαθιά εσωτερική, με λόγο σύγχρονα ποιητικό κι άλλοτε ανάλαφρη σαν καθημερινή κουβέντα, συνωμοτικά παιχνιδιάρικη. 

Μουσικές, χρώματα, μυρωδιές, σε χαμηλές κλίμακες και σε ήπιες αποχρώσεις. Χωρίς εξωραϊσμούς. Εστίαση με επιμονή κι αγάπη στο μικρό, το φαινομενικά ασήμαντο που όμως γίνεται ιδιαίτερο, σχεδόν πολύτιμο καθώς αποτελεί την αφορμή για να αναδυθούν σταδιακά τα ψήγματα που συνθέτουν τον μονόλογο και τελικά τον ψυχισμό ενός κοριτσιού που μεγαλώνει, ονειρεύεται, αφήνει τη πρίζα της οικογένειας για να κάνει αποφασιστικά τη μεγάλη έξοδο στον κόσμο “Εκεί έξω που η βία είναι φανερή και δε κρύβεται...” . Ενός κοριτσιού που ερωτεύεται πριν υπάρξει καν το αντικείμενο του έρωτα. Όταν τελικά το συναντήσει, θα αρχίσει η διαδικασία της ωρίμανσης που σταδιακά, με μαγικό τρόπο μετατρέπει το "κορίτσι μπαταρία" σε γυναίκα. Με σταθερό ηλεκτρικό φορτίο.

Από την παιδική κατασκήνωση και τα άγουρα εφηβικά καλοκαίρια, στο θυρωρείο μιας πολυκατοικίας στο κέντρο κι από κει στην Αθήνα των γνωστών δρόμων. Από την δεκαετία του εξήντα, μέχρι το σήμερα. Ή για να είμαστε ακριβείς, μέχρι την Αθήνα του “τώρα” που είναι παρούσα σε δεύτερο πλάνο: όταν η “αυλαία” είναι ανοιχτή, ένα κομμάτι της Δεινοκράτους γίνεται από συνειδητή κι όχι αναγκαστική επιλογή, το βασικό σκηνικό της παράστασης. Έτσι τα του έξω κόσμου,  δημιουργούν ένα τυχαίο φόντο, ιδανικά ρευστό.   

Η Όλια Λαζαρίδου, με την ιδιαίτερη καλλιτεχνική της πορεία, εμπιστεύτηκε το έργο και την ερμηνεία της στον Ευριπίδη Λασκαρίδη, ένα νέο σκηνοθέτη που κατάφερνε με το καθαρό θεατρικό του ένστικτο, να ζυγίσει σωστά και τελικά να πετύχει  αρμονική ισορροπία ανάμεσα στο γλυκό και στο πικρό, στο αστείο και στο τραγικό· αυτό το απλό τραγικό που συνοδεύει την πορεία κάθε ύπαρξης. 

Η ταυτότητα της παράστασης

Ερμηνεία: Όλια Λαζαρίδου
Σκηνοθεσία: Ευριπίδης Λασκαρίδης
Μουσική live: Γιώργος Πούλιος - Κωνσταντίνος Τσιώλης
Σκηνικά: Μυρτώ Σταμπούλου
Κοστούμια make-up: Πλάτων Λούβαρης
Σχεδιασμός φωτισμών: Σοφία Αλεξιάδου
Οργάνωση παραγωγής: Αθηνά Στυλιανίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Ζαραφίδου

 

Παραστάσεις: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.15 το βράδυ και Κυριακή στις 20.30,  θέατρο "Προσωρινός", Δεινοκράτους 103, τηλ. κρατήσεων 6949/ 556389. Είσοδος: 15 και 10 ευρώ. Λόγω της μεγάλης προσέλευσης του κοινού, ενώ αρχικά είχαν προγραμματιστεί μόνο 10 παραστάσεις, δόθηκε παράταση. 

Μουσική: Blue Valentines, με τον Tom Waits, που ακούγεται στην παράσταση.