Χθες βράδυ είχα βάλει μπροστά δυο ποστ· ένα σε χαμηλή φωτιά να σιγοψήνεται και ένα άλλο για μαρινάρισμα. Ανακάτευα το πρώτο, πρόσθετα μπαχαρικά στο δεύτερο αλλά καθώς πλησίαζε η ώρα των ειδήσεων καταλάβαινα ότι κανένα από αυτά δε θα ήταν έτοιμο για σήμερα. Κοίταξα στην κατάψυξη του μπλογκ μήπως και υπήρχε κάτι έτοιμο να το ξεπαγώσω και να το ανεβάσω: τίποτα. Μόνος πάγος. “Πρέπει να κάνω απόψυξη” σκέφτηκα κι εκείνη τη στιγμή το ερυθρό καγκουρό σέρβιρε ένα λαχταριστό πιάτο φασολάδα. Άμα ένας συνάδελφος ανεβάζει φρέσκο πράγμα κι αχνιστό, με τις πιπερίτσες του και τα καροτάκια του δεν κάθεσαι στα δικά σου. Πας τρέχοντας. Γυρίζοντας, άφησα την οθόνη και έβαλα φασόλια να μουλιάσουν. Η πρώτη κι αποφασιστική κίνηση για το φαγητό της επόμενης είχε γίνει. Έμενε να εξασφαλίσω το βραδινό μου.
Στο ψυγείο υπήρχαν μπουτάκια κοτόπουλου. Ξέπλυνα καλά τέσσερα και τα άφησα να στραγγίσουν. Στη συνέχεια τα έκοψα σε λωρίδες. Αυτή η διαδικασία είναι μπελάς ειδικά αν δεν έχεις καλό μαχαίρι, αλλά σου δίνει το χρόνο να σκεφτείς τί θα κάνεις στη συνέχεια, σε σχέση πάντα με τη διάθεση της στιγμής αλλά και τις πρώτες ύλες που διαθέτεις. Ενώ στις ειδήσεις έπαιζε η συνεδρίαση του eurogrup και η δόση των 8 δις, αποφάσισα ότι ήθελα για αυτή τη βραδιά κάτι ελαφρύ αλλά ιδιαίτερο. Θυμήθηκα ένα λικέρ που είχα ξαναχρησιμοποιήσει στο μαγείρεμα -CREME DE PECHE de Vigne λέει η ετικέτα του- σε μια στιγμή έμπνευσης. Έτσι έβαλα ελαιόλαδο σε ένα αντικολητικό τηγάνι κι αφού σόταρα για λίγα λεπτά το κρέας μέχρι να ροδοκοκκινίσει, το έσβησα με το λικέρ.
Το ροδάκινο μοσχομύρισε αμέσως και με δυσκολία συγκρατήθηκα να μη ρίξω όλη την ποσότητα που υπήρχε στο μπουκάλι. Ήταν σωστή απόφαση και για λόγους αναλογίας στον αυτοσχεδιασμό, αλλά και γιατί κάλλιστα θα μπορούσα με το λικέρ που απέμεινε να επαναλάβω τη συνταγή με την επόμενη εκταμίευση· αυτή της έβδομης δόσης. Κι επειδή κάτι τέτοιες πικρές στιγμές, χρειάζεσαι κάτι γλυκό για να ισορροπήσεις, αναζήτησα μέλι αλλά διαπίστωσα ότι δυστυχώς είχε τελειώσει. Μετά από κάποιο δισταγμό, αντικατέστησα το μέλι με μια κοφτή κουταλιά της σούπας ζάχαρη. Δοκίμασα τη σάλτσα, είδα ότι σήκωνε λίγη ακόμα ζάχαρη, οπότε πρόσθεσα μια μύτη ακόμα, χαμήλωσα τη φωτιά και άφησα να σιγοψήνεται μέχρι να πήξει η γλυκιά σάλτσα.
Στο μεταξύ, είχα βάλει να βράσει ρύζι για συνοδευτικό και ετοίμασα μια μικρή σαλάτα ρόκα που εμπλουτίστηκε με αρκετά σπυριά από ρόδι, δικής μου παραγωγής. Η σαλάτα, παρά τις επίμονες παρακλήσεις μου, αρνήθηκε να φωτογραφηθεί και φυσικά το σεβάστηκα. Την ώρα που σέρβιρα σκέφτηκα ότι θα πήγαινε τόσο στην γενικότερη εμφάνιση του πιάτου, όσο και γευστικά λίγο σουσάμι πάνω στο κοτόπουλο. Σουσάμι φυσικά δεν υπήρχε, αλλά λύση βρέθηκε: απαλλοτριώθηκε αυτό που είχε ξεκολλήσει από τα κριτσίνια και βρισκόταν στον πάτο της συσκευασίας. Η τελευταία πινελιά ήρθε από τον κήπο. Έκοψα μια κορυφή από τη μέντα που είχα φυτέψει πέρυσι σε γλάστρα και κρατάει ακόμα και την έβαλα προσεκτικά στον πύργο του ρυζιού.
Οι ειδήσεις είχαν τελειώσει, οπότε κατάφερα να απολαύσω απερίσπαστος το δείπνο με κύριο πιάτο το sixth loan tranche`s chicken.
Αν τώρα σας αφήνω βιαστικά, χωρίς έναν επίλογο της προκοπής είναι γιατί πρέπει να προμηθευτώ άμεσα καρότα και σέλινο για τη σημερινή φασολάδα. Γιατί στις παραδοσιακές συνταγές δε χωράνε και πολλοί αυτοσχεδιασμοί.
39 σχόλια:
1.To σωστό μαχαίρι-όπως θα σας πληροφορήσει ο "όλα στα κάρβουνα"- είναι το opinel.
2.Ντροπή σας να μην έχετε μέλι.Μπορώ να σας προμηθεύσω πευκίσιο-το έλατο δεν έδωσε φέτος-φρέσκο,παραγωγής μας.
3.Παραδεχτείτε ότι την σαλάτα την φάγατε και δεν πρόλαβε να φωτογραφηθεί.
Καλή σας όρεξη.
Συνδαιτημόνες δεν έχει το τραπέζι; Ή θες να μας πεις πως φάγατε το κοτόπουλο εσύ και η σαλάτα;
ωραίες μουσικές τσαλαπετεινέ :)
Σελιτσάνος:
1. Αν σας πω ότι έχω κόψει κρέας με κοπίδι, θα μου ξαναμιλήσετε;
2.Αν το είχατε πει κάπως νωρίτερα για το μέλι θα σας είχα φυλάξει ρόδια. Τώρα το μόνο που μπορώ να σας τάξω είναι φασόλια φετινής εσοδείας.
3. Ναι το ομολογώ προσδοκώντας άφεση.
Εσείς τι φαγητό έχετε σήμερα;
Γιώργος Κατσαμάκης: Σου φαίνεται η ποσότητα στο τηγάνι για περισσότερους από δύο νοματαίους; Κι αν περίμενα παρέα λες να μην είχα προμηθευτεί εγκαίρως τα απαραίτητα; Λες να καθόμουν να κλέβω σουσάμι απο τα κριτσίνια;
gerasimos: Ε, μα...θέλει ρυθμό η μαγειρική.
Ρίξε κανένα λουκάνικο φέτες στη φασολάδα και μια-δυο καυτερές πιπερίτσες! Καλή όρεξη.
Πέρα από το αριστουργηματικόν της ιδέας και της συνταγής σας, πέραν της άψογης παρουσίασης, πέραν της σιελόρροιας που μου προκαλέσατε με τις σέξι περιγραφές της μαγειρικής σας τέχνης, ομολογώ πως η ΑΨΟΓΗ, ΚΑΘΑΡΗ, ΑΣΠΙΛΗ κουζίνα σας μου τύφλωσε τα μάτια...
Εξωτικόμου, τα ρέστα μου!
Ρουμπάκης Γιάννης: Καλή ιδέα! Έτσι όπως έχει κρυώσει ο καιρός το σηκώνει το καυτερό.
Έχω φάει καταπληκτική φασολάδα στη βόρια Ισπανία με χοντρά κομμάτια μπέικον.
Καλή μας όρεξη ;-)
(κι επίσης, τι κακό... τώρα μου τρέχουν τα σαλάκια για μια φασολάδα! να'στε καλά, εξωτικό πουλάκι! μου δώσατε ιδέα)
(η ιδέα με τα σλίπινγκ μπαγκ τέλεια. πράγματι, έχετε δίκιο, θα ήταν κάτι περισσότερο από χρήσιμα. σας ευχαριστώ!!! προσέξτε, μην ξεχαστείτε και πετάξετε τα άδεια κουτιά σας ;))
Theorema: Αν ήξερα ότι θα βλέπετε τόσο προσεκτικά και τον σκηνικό χώρο θα είχα κάνει γερή φασίνα πριν τη φωτογράφηση. Αλλά ευτυχώς δεν έγινα ρεζίλι...
καλό σας μεσημέρι
Theorema: Κι εμένα μου τρέχουν τα σάλια για τη φασολάδα που δεν μπήκε ακόμα στη φωτιά. Τί μας έκανε το ερυθρό καγκουρό όμως ε;
(μείνετε ήσυχη, δεν πετάω τα κουτιά ;-)
Άψογος!!!
Κι εδώ φασολάδα είχε σήμερα, το πιο πλούσιο φαγητό.
Πληθωρικό από μόνο του αλλά και με πολλά συνοδευτικά για όλα τα γούστα.
Σαλάτες, ρέγγα, κρεμύδι, ελιές, τουρσί και απαραίτητα κάτι κόκκινο.
Μια "ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑ" ας πούμε.
Θα βογγήξουν οι φασολάδες φέτος.
Άν και Τσαλαπετεινός του δείνεις και καταλαβαίνει βλέπω. Τα....υπόλοιπα τα έβαλες στη κατάψηξη ;
Τι όμορφα πουλί που "χαιδεύεις " την ψυχή μας, τι όμορφη ιστορία και η σύνδεσή σου.
Τέλεια σερβιρισμένο, όντως ή πρόταση που έγινε για λουκάνικο είναι πραγματικά εξαιρετική. Την έφαγα στην Αρκαδία κι ήταν γευστικότατη.
Καλό βράδυ
Καλά που πρόλαβες και έφαγες γιατί από την επόμενη δόση προβλέπω το πολύ ένα γεύμα την ημέρα και ένας φαγωμένος σε κάθε τραπέζι - οι υπόλοιποι οφθαλμόγευμα... Γιατί δεν ξεχνάμε ότι... μαζί τα φάγαμε. Και χώρια τα χωνέψαμε.
Μα τι γεύση έχει αυτό το...μυστηριώδες λικέρ (το όνομά του μας μπερδεύει λίγο!);
Αχ, μας "τάραξες" τέτοια ώρα, Τσαλαπετεινέ μας..και δεν είναι και ώρα φαγητού!!
(..θα περάσω μια βόλτα κι απ΄το καγκουρό-δεν έξω κάνει βόλτα προς τα κει-αν και δεν μ΄αρέσουν τα όσπρια!)
Καλό ξημέρωμα και καλό μήνα!
:-)
άμα ο άνθρωπος έχει ταλέντο...
:)) Καλημέρα! Καλό Μήνα!
Μα δεν είναι κανιβαλισμός να αλληλοτρώγονται μεταξύ τους τα πτηνά; θα μου πεις τι λόγος μου πέφτει εμένα, βάλε σε παρακαλώ μια φωνή όταν ετοιμαστεί η φασολάδα, εγώ θα φέρω ένα Jägermeister για μετά τον καφέ. Έχουμε να πούμε πολλά!
Το λιγούρεψα :) Εξαιρετική η έμπνευση που σου έδωσε το Ερυθρό Κανγκουρώ για ποστ και η δική σου για τη μαγειρική :)
Σήμερα έχουμε μανιτάρια φρέσκα πανέ με σαλτσούλα και μια νόστιμη δίχρωμη λαχανοσαλάτα με τα όλα της (καρότο και λίγο τριμμένο σκορδάκι). ;)
Thalassenia: Άμα η φασολάδα συνοδεύεται από ρέγγα, κρεμύδι, ελιές, τουρσί και σαλάτα, δεν είναι γεύμα, είναι συμπόσιο!
Την άλλη βδομάδα φακές και τη μεθεπόμενη ρεβίθια. Ζήτω τα όσπρια!
Minorakias: Όσα έμειναν μπήκαν αμέσως στην κατάψυξη και τώρα τους κάνει παρέα και η φασολάδα που περίσσεψε. Βλέπεις από τη λαχτάρα μου έκανα καζάνι για ένα λόχο. ;-)
ippoliti_ippoliti: Τελικά, δεν (είχα και δεν) έβαλα λουκάνικο. Ίσως το δοκιμάσω την επόμενη φορά. Να κρυώσει κι άλλο ο καιρός.
Καλό μήνα.
Yannis Tsal: Νομίζω ότι θα πρέπει να προτείνουμε τη συνταγή ένα γεύμα την ημέρα και μάλιστα με λίγες θερμίδες στους αντιπροέδρους της κυβέρνησης μέχρι να δούμε αποτέλεσμα.
new-girl-on-the-blog : Έχει άρωμα βερίκοκο κι όχι ψαριού ;-)
Αν δεν σου αρέσουν τα όσπρια να περάσεις οπωσδήποτε από το Ερυθρό Καγκουρό. Θα δεις γιατί...
SoDurck : Μπα, λίγο μεράκι μόνο θέλει η μαγειρική...και πολύ αυτοσχεδιασμό, ειδικά αν είσαι της σχολής "ό τι βρέθηκε"
Καλό μας μήνα!
silentcrossing: Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι και νομίζω ότι την επόμενη φορά που θα μαγειρέψω κοτόπουλο θα έχω τύψεις. Η φασολάδα είναι έτοιμη και σε πληροφορώ ότι χύλωσε όσο έπρεπε. Να βάλω φίλτρο στην καφετιέρα ή να βγάλω το μπρίκι για τούρκικο;
renata: Τελικά αυτές οι στιγμές είναι οι καλύτερες στο βλογινγκ. Να παίρνεις πάσες από τους φίλους σου για ποστ, αλλά και για μαγείρεμα. Με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια.
Τη δίχρωμη σαλάτα την επόμενη φορά να την κάνεις τρίχρωμη με ψιλοκομμένο μαϊντανό
;-)
Αύριο φακές, οι αγαπημένες μου με φρέσκιες τσακιστές πικρούτσικες ελιές.
Ήταν τρίχρωμη (δύο χρώματα ήταν το λάχανο, άσπρο και κόκκινο) μαζί με το καρότο! :P
Επίτηδες το κάνεις για να σου λέμε πόσο καταπληκτικό πουλί είσαι:-)
Γκουρμέ καταστάσεις.. εμ, τέτοιες ειδήσεις θέλουν και το αντίδοτό τους;-)
Έχω φασόλια παραγωγής μου που δεν χρειάζονται καν μούλιασμα.. από γεύση καμία σχέση με ότι ξέρεις, ακόμη κι αν είναι βιολογικά. Θα σου έστελνα αλλά είσαι κρυφό πουλί και εσύ χάνεις;-)
Καλή σου νύχτα από εδώ και καλό και όμορφο μήνα όπως ο Mr.Dece ;-)
Χαχα, ευτυχώς που είναι βερύκοκο, δε θ΄άντεχα λικέρ ψαριού!!
Υπέροχο το κείμενο του καγκουρό, υπέροχο!
(είχες δίκιο που "επέμεινες", σ΄ ευχαριστώ!)
Renata: Καλά το φώναξα πιο πάνω “ζήτω τα όσπρια”! Είμαι σίγουρος πως οι φακές ήταν υπέροχες.
Κάνε μια δοκιμή να προσθέσεις και μαϊντανό σε αυτή τα σαλάτα. ;-)
Margo: Τι επίτηδες τι έκανα; Νύχτωσε και δεν είχα ποστ για την επόμενη, δεν είχα φαγητό κι έβαλα, στο τηγάνι και στο μπλογκ ό τι βρέθηκε.
Φασόλια στο νησί; Δεν σε πιστεύω! Σημείωσε μαζί με τα γεμιστά ότι θέλω και ένα πιάτο φασολάδα και θα έρθω κρυφά να τα φάω.
Καλό απόγευμα και καλό Δεκέμβρη. ;-)
new-girl-on-the-blog : Εμένα πάντως μου έβαλες ιδέες...πώς θα ήταν άραγε να έσβηνες ψάρι με κάποιο λικέρ;
Το ήξερα ότι θα σου άρεσε η φασουλάδα του καγκουρό. ;-)
Βεβαίως και οι ιδέες που σου έβαλα μπορούν να υλοποιηθούν! Για σκέψου ένα ωραιότατο φιλέτο ψαριού με αμύγδαλα και λικέρ από πικραμύγδαλο....! ;-)
Καλησπέρες!
new-girl-on-the-blog : Έτοιμη είναι η συνταγή!
(Σκεφτόμουν και το λικέρ από καρυδάκι, σπιτικό βέβαια...)
Λικέρ καρυδάκι δεν έχω δοκιμάσει, αλλά...θα σας εμπιστευθώ, αγαπητέ!
(..πριν από λίγες μέρες έκανα την πρώτη μου απόπειρα να φτιάξω λικέρ...αρμπαρόριζα, παρακαλώ! Αναμείνατε τις εξελίξεις...)
:-)
new-girl-on-the-blog:Καρυδάκι...μμμ πολύ μπελαλίδικο απ` ότι θυμάμαι. Το έφτιαχνε ο πατέρας μου. Σαράντα μέρες σε μεγάλο γυάλινο βάζο μικρά καρυδάκια στο ήλιο με ζάχαρη ...
Για λικέρ με αρμπαρόριζα πρώτη φορά ακούω. Καλή επιτυχία σου εύχομαι.
..και πού να βρεις ήλιο για 40 συνεχόμενες μέρες;
Ευχαριστώ!
new-girl-on-the-blog: Το καρύδι, για γλυκό του κουταλιού αλλά και για λικέρ είναι έτοιμο στις αρχές καλοκαιριού πριν αρχίσει να σκληραίνει το τσόφλι του. Επομένως έχεις μπροστά σου όχι 40 ήλιο, αλλά πολύ περισσότερες μέρες.
;-)
..δεν είμαι και πολύ ένθερμη οπαδός του καρυδιού (γι΄αυτό βρίσκω δικαιολογίες)!
new-girl-on-the-blog:...είναι που λές, πολύ δυνατό λικέρ, κατάμαυρο και πηχτό και έχει εξαιρετικό άρωμα... ;-)
Καλό σου βράδυ
Δημοσίευση σχολίου