Νοσταλγώ τη σιγουριά που μου έδινε κάποτε αυτό το ποίημα του Ι. Πολέμη, πάνω στη σκηνή του Δημοτικού σχολείου με το κοινό από κάτω έτοιμο για το χειροκρότημα. Όλες οι σίγουρες απαντήσεις εκεί, στο βασικό ερώτημα «τι είναι η πατρίδα μας;». Ερώτημα που επανέρχεται καθημερινά, ενώ οι παλιές απαντήσεις δεν επαρκούν και οι καινούριες έχουν πλέον στερέψει.
Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
28 σχόλια:
κάτι απορίες που ΄χεις κι εσύ ανοιξιάτικα...
Κ.Κ.Μ.
Κ.Κ.Μ.:
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί
κι ο Μοίρης το μαλώνει...
Δεν θα σε μαλώσω, είμαι άλλωστε πολύ μικρός για να μαλώσω οποιονδήποτε.
Μου άρεσε το σχόλιό σου και οι απορίες σου.
Πάντα είχα θέμα με την προσπάθεια ορισμού της πατρίδας. Ίσως φταίει που έχω δύο και προσπαθώ να βρω άκρη.
apos : Perdóname apos!
Αν είχα σκεφτεί ότι κάποιος μπορεί να είχε αυτό το ερώτημα εις διπλούν
δεν θα το έθετα και θα συνέχιζα να βασανίζομαι μόνος...
;-)
Ακόμα και οι πιο εμπνευσμένες απαντήσεις, το μόνο που κάνουν είναι να γεννούν καινούρια ερωτήματα.
"Σαν ήμουνα μικρός καθρεφτιζόμουνα στα ρυάκια της πατρίδας μου
δεν ήμουν πλασμένος για τον πόλεμο"
(Ν. Βρεττάκος)
Riski:
Πρόεδρε, τα βλέπεις που κι εσύ στα ζόρικα καταφεύγεις στους ποιητές;
Τα είπαν άλλωστε εγκαίρως:
"Ο τόπος μας είναι κλειστός.
Τον κλείνουν οι δυο μαύρες
Συμπληγάδες."
“Prefiero ser yo extranjero en otras patrias, a serlo en la mía.”
(Προτιμώ να είμαι ξένος σε άλλες πατρίδες, παρά να είμαι στη δική μου)
Μαθήματα... πατροδογνωσίας από τον Απόστολο Χοσέ Μαρτί!
http://jose-marti.org/jose_marti/pensamientos/patria.htm
Όποιος Ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά!!!
Καλό σου βράδυ.
Μόνη πατρίδα μου ο νους μου. Θολές κι αόριστες οι σκέψεις του σαν ψηλά βουνά καλυμμένα από ομίχλη, τα δάκρυά μου ποτάμια, τα μάτια μου θάλασσες, τα λόγια μου αέρας. Μόνος υπήκοος εγώ κι εγώ ο κυβερνήτης.
Θα ήθελα να αρκούσε αυτό. Μα δεν αρκεί...
tsalapeteinos: Τέτοια βιβλιογραφία μάλιστα! Κάθισα αμέσως και μελέτησα με προσοχή. Βλέπεις ο Μαρτί με τις ιδιότητες του ποιητή και του επαναστάτη μας καλύπτει απόλυτα και τους δύο. Κι φυσικά όταν μας ρωτήσουν : “Από πού είσαστε;” Εμείς αμέσως θα απαντήσουμε με μια φωνή: “De donde crece la palma”
loulou : Σε ευχαριστώ γιατί με έκανες να διαβάσω το Θούριο μετά από πολλά χρόνια. ;- )
Καλή σου νύχτα.
konstantinos: (στο ίδιο ύφος) Μόνη μου πατρίδα η παιδική ηλικία, σε αυτή γυρίζω κάθε τόσο να βρω την αρχή, τους πιο καλούς φίλους. Κι ένα περίεργο, όσο απομακρίνομαι από αυτή τόσο πιο εύκολα επιστρέφω. (Και πιο συχνά)
Καλή σου νύχτα.
Ακριβώς!!!
Καλημερούδια.
loulou: ;-) Καλό απόγευμα...
:-)
Nice!
Καληνύχτα!!
Πάρτε τέλος πάντων μιαν απόφαση.Όλα είναι δρόμος ή όλα είναι η πατρίδα μας;
(Το μόνο ελαφρυντικό που σας βρίσκω είναι ότι δεν είστε αποδημητικό.)
Τσαλαπετεινέ μου, δεν άντεξα να μην σου παραθέσω δείπνο αυτοαναφορικό με γενικό τίτλο "Έχουμε Πολέμη, μη το γελάς μωρό μου"... ;)
konstantinos: Αφού δεν απάντησα αμέσως, άφησα να περάσουν 24 ώρες για να μπορώ να πω ακριβώς το ίδιο: Καληνύχτα!
Σελιτσάνος : Αν όλα πατρίδα μας ΚΑΙ όλα είναι δρόμος, τότε η πατρίδα μας είναι δρόμος (που είχε τη δική του ιστορία)
α=β |
| ---> α=γ
β=γ |
(είμαι)
NIEMANDSROSE : Κακώς κρατήθηκες!
Για κάτι ανάλογο ξεκίνησα, αγνοώντας το δικό σου αλλά, υπέκυψα στις αναμνήσεις.
Καλό σου βράδυ!
Υπάρχει ένα καταπληκτικό αφήγημα του Γκανά, η "μητριά πατρίδα", νομίζω πως ταιριάζει στις "απορίες" σου. Και θα σου αρέσει πολύ. Κοίταξέ το.
Νομίζω επίσης πως αν μια δασκάλα σου έλεγε σήμερα:
- Τι είναι Τσλαλαπετεινέ η πατρίδα μας;
Θα της απαντούσες αρκετά... ικανοποιητικά και σίγουρα. Ακόμη και αν αυτή η νέα σιγουριά σου δεν είναι τόσο γαλανή όσο του Πολέμη. Νομίζω...
Γιώργος Κατσαμάκης :
Άκου σύμπτωση: Τη στιγμή που έφτασε το σχόλιό σου, διάβαζα το "Η Ελλάδα που λες..." του Γκανά από τον Ακάθιστο Δείπνο. Αρχίζει : "Η Ελλάδα, που λες, δεν είναι μόνο πληγή."
Και έχεις δίκαιο, η Μητριά Πατρίδα μου άρεσε πολύ. Λέω απόψε να κάνω επανάληψη να είμαι έτοιμος να απαντήσω σε πιθανή ερώτηση. Αν και φοβάμαι ότι αυτή την ερώτηση θα την αφήσουμε για την επόμενη εθνική επέτειο...
Σου έχω εργασία για το σπίτι(από το βιβλίο):
Τι έβλεπαν οι πιτσιρικάδες στον κινηματογράφο;
Τι είπε ο πιτσιρίκος που καθόταν δίπλα στον Γκανά;
Αναπτύξτε.
Γιώργος Κατσαμάκης:
Κύριε, κύριε!!!
Η ανάπτυξη να έχει έκταση σχολίου ή ανάρτησης; Ο βαθμός της εργασίας θα υπολογιστεί στον τελικό του ενδεικτικού; Πόση ώρα έχουμε; Πότε θα πάμε εκδρομή;
Ανάρτησης βέβαια. Καλά τι ώρα πας για ύπνο; Πώς ξυπνάς τα πρωινά; Αν η ανάρτηση είναι καλή θα σε πάρουμε μαζί στην εκδρομή- αν πάλι όχι.... δεν δεσμεύομαι.
Αυτό το "πότε θα πάμε εκδρομή" το λέω χρόνια τώρα (τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα) στις διευθύντριές μου στις δουλειές που είχα.
Το ενδεικτικό θα σου έρθει ηλεκτρονικά. Μέσω του διαδραστικού πίνακα της τάξης σου
emena den me apasxolei ti einai h patrida mou (eseis) alla ti tha pei eimai ellhnida. katelhxa oti gia mena , h tautothta ths Ellhnidas kathorizetai apo to oti "thn glwssa mou edwsan Ellhnikh", opws epishs kai to oti megalwsa me tous Ellhnikous mythous (pou enhlikh eida k mesa apo alles ermhneies), tous mythous tou Aiswpou, kai ena symfyrmo istoriwn apo arxaia ellada, vyzantio, newterh ellada pou apeikonizoun ta harakthristrika tou Ellhna, kala k kaka, pou ematha na anagnwrizw kai ston euato mou. Prosthese se auta k mia dosh xristianikwn paradosewn me paganistikes rizes, ki ellhnikhs poihshs pou dinei glwssa sta aisthimata mou, ki edese to glyko.
Nomizw pws Ellhnas den genniesai, alla ginesai. Tha me endiefere poly na mathw pws oi alloi aisthanontai kai prosdiorizoun thn Ellhnikh tous tautothta. Isws an ekanes ena galop opws auto tou fovou?
Se filw kalhspera.
(foverh eirwnia sto sygkekrimeno sxolio ta grenglish..)
Γιώργος Κατσαμάκης : Ανάρτηση;;; Αυτό είναι κανονική εργασία για τις διακοπές του Πάσχα, δάσκαλε! Αν το κάνω-λέμε τώρα γιατί έχουν μαζευτεί πολλά στο φάκελο που λέει απέξω “υπο επεξεργασία” - κι αν είναι πολύ πολύ καλή, να κάνουμε την εκδρομή τριήμερη;
Υ.Γ. Κοιμάμαι άλλοτε με τις κότες κι άλλοτε γίνομαι νυχτοπούλι.
DonnaBella : Στα στοιχεία που έγραψες και συγκροτούν την ελληνικότητά σου, θα τα αντέγραφα ως έχουν για να ορίσω τη δικιά μου και θα πρόσθετα μόνο μερικές λεπτομέρειες που έχουν να κάνουν με αισθήσεις. Τις γεύσεις των φαγητών. Τη μυρωδιά του τόπου- της κάθε γωνιάς- τους ήχους της παραδοσιακής μουσικής.
Η ιδέας σου είναι πολύ καλή, ελπίζω να τη δει ο Γιώργος Κ που είναι η ψυχή τέτοιων πρωτοβουλιών. Αν εκείνος μπει μπροστά, εγώ τον ακολουθώ δίχως δεύτερη σκέψη.
(ξέρω ότι όταν δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά σχολιάζεις γράφοντας grenglish, οπότε μη στεναχωριέσαι. Αν είναι τόσο ενδιαφέροντα τα σχόλια και εκ βαθέων χαλάλι! )
Δημοσίευση σχολίου