χαρη: Αποφεύγω να αναφερθώ σε Παγκόσμιες μέρες, αλλά σήμερα μετά την πρόσφατη είδηση για περικοπές στα κοινωνικά επιδόματα ατόμων με αναπηρία, νομίζω ότι όφειλα μια ανάρτηση έστω και περιορισμένη στον αθλητισμό.
Δύσκολο θέμα για "σχόλια"... Η συνήθης αντίδραση είναι είτε να μιλάμε για δύναμη ψυχής είτε απλά να αποστρέφουμε το βλέμμα... Αντί σχολίου λοιπόν, θα προτιμούσα να σας παραπέμψω εδώ: http://meallamatia.blogspot.com
The thieving magpie : Το θέμα είναι δύσκολο θέμα μόνο και μόνο γιατί συνηθίζουμε να εστιάζουμε στην αναπηρία κι όχι στον άνθρωπο.
Ξέρω, από πρώτο χέρι ότι τα άτομα με αναπηρία αντιδρούν σε στους υπερβολικούς χαρακτηρισμούς, "ήρωες της ζωής", "άτομα με ειδικές ικανότητες" κλπ που συνήθως χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ κι όχι μόνο.
Σε ευχαριστώ πολύ για το λινκ - το έχω ήδη προσθέσει στο ποστ.
Οι άνθρωποι με αναπηρία αλλά και οι άνθρωποι με σοβαρές ασθένειες που χρειάζονται πολύ ακριβά φάρμακα για να συνεχίσουν να ζουν. Πολύ άδικα, παράλογα άδικα όσα συμβαίνουν. Περίεργα στέκονται όλα αυτά απέναντι σε αυτές τις καταπληκτικές φωτογραφίες/υπερπροσπάθειες!
Πολύ καλά κάνεις και αναδεικνύεις τέτοια ζητήματα και ημέρες. Δυστυχώς σήμερα ο κόσμος του αθλητισμού θρηνεί την απώλεια ενός ξεχωριστού αθλητή και ανθρώπου, του αγαπημένου μας Σόκρατες.
Margo: Το άδικο και το παράλογο ταιριάζουν σε όλες τις άλλες περικοπές και στα χαράτσια. Στην περίπτωση όμως των ατόμων με αναπηρία οι περικοπές είναι απόδειξη απόλυτης αναλγησίας.
ippoliti_ippoliti: Προσπάθησα αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερα να βρω κάποιες καταπληκτικές φωτογραφίες ασπρόμαυρες, με έλληνες αθλητές με αναπηρία. Θα συνεχίσω όμως την προσπάθεια και θα επανέλθω μόλις τις βρω...
Yannis Tsal: Για τον Σόκρατες δεν ετοίμασα ποστ, ξέροντας ότι εσύ θα έγραφες πολύ καλύτερα αποχαιρετισμό στον ξεχωριστό αθλητή και περνώντας πριν από λίγο στο μπλογκ σου είδα ότι δικαιώθηκα. ;-)
Αναρωτιέμαι πόσα φράγκα υπολογίζουν να εξοικονομήσουν το χοντρό γομάρι κι ο ατσαλάκωτος τραπεζίτης απ' αυτές τις περικοπές.Αν είναι τόσα πολλά,να λέμε τουλάχιστον ότι οι ΑμεΑ έσωσαν την πατρίδα,θυσιάζοντας την ίδια τους τη ζωή.
Κοιτάζοντας αυτούς τους ανθρώπους νιώθω πραγματικά τόσο μικρή... Κλεισμένη στην δικιά μου χρυσή φυλακή, την γυάλα της ζωής μου, ανακαλύπτω πόσο εγωίστρια είμαι.. Τρομάζω Τι μπορώ να πω εγώ για τέτοιους ήρωες; Καλησπέρα
Σελιτσάνος: Ότι αυτές οι περικοπές μπορεί να στοιχίσουν ζωές, το καταλαβαίνουν όλοι εκτός από "το χοντρό γομάρι κι τον ατσαλάκωτο τραπεζίτη". Καιάδας που χρειάζεται στους ανάλγητους...
Αν θέλεις ρίξε μια ματιά ένα παλιότερο ποστ με ανάλογο θέμα. http://tsalapetinos.blogspot.com/2009/05/blog-post_27.html
υ.γ. Να τους σκέφτεσαι σαν ήρωες, να τους έχεις σαν παράδειγμα, μα ποτέ να μην τους το πεις κατάμουτρα. Έχουν χορτάσει από λόγια και διψάνε για απλές πράξεις, όπως να μην κλείνουμε τις λιγοστές ράμπες που υπάρχουν και τους εξυπηρετούν με τα αυτοκίνητά μας.
16 σχόλια:
εξαιρετικοί (και παντοδύναμοι) άνθρωποι
(ήταν για μένα αποκάλυψη όταν τούς πρωτοείδα)
μπράβο ρε συ Τσαλαπετεινέ!
χαρη: Αποφεύγω να αναφερθώ σε Παγκόσμιες μέρες, αλλά σήμερα μετά την πρόσφατη είδηση για περικοπές στα κοινωνικά επιδόματα ατόμων με αναπηρία, νομίζω ότι όφειλα μια ανάρτηση έστω και περιορισμένη στον αθλητισμό.
Καλό σου απόγευμα
Δύσκολο θέμα για "σχόλια"...
Η συνήθης αντίδραση είναι είτε να μιλάμε για δύναμη ψυχής είτε απλά να αποστρέφουμε το βλέμμα...
Αντί σχολίου λοιπόν, θα προτιμούσα να σας παραπέμψω εδώ:
http://meallamatia.blogspot.com
Καλό απόγευμα
The thieving magpie : Το θέμα είναι δύσκολο θέμα μόνο και μόνο γιατί συνηθίζουμε να εστιάζουμε στην αναπηρία κι όχι στον άνθρωπο.
Ξέρω, από πρώτο χέρι ότι
τα άτομα με αναπηρία αντιδρούν σε στους υπερβολικούς χαρακτηρισμούς, "ήρωες της ζωής", "άτομα με ειδικές ικανότητες" κλπ που συνήθως χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ κι όχι μόνο.
Σε ευχαριστώ πολύ για το λινκ - το έχω ήδη προσθέσει στο ποστ.
Οι άνθρωποι με αναπηρία αλλά και οι άνθρωποι με σοβαρές ασθένειες που χρειάζονται πολύ ακριβά φάρμακα για να συνεχίσουν να ζουν. Πολύ άδικα, παράλογα άδικα όσα συμβαίνουν.
Περίεργα στέκονται όλα αυτά απέναντι σε αυτές τις καταπληκτικές φωτογραφίες/υπερπροσπάθειες!
Καληνύχτα Τσαλαπετεινέ
Θέλω τόσο να γράψω πολλά...κάτι...Τα είπες όμως, τόσο καλά εσύ, ο Παναγιώτης ο Κουρουμπλής, ο/η κάτοχος του με άλλα μάτια.
να είσαικαλά
Πολύ καλά κάνεις και αναδεικνύεις τέτοια ζητήματα και ημέρες. Δυστυχώς σήμερα ο κόσμος του αθλητισμού θρηνεί την απώλεια ενός ξεχωριστού αθλητή και ανθρώπου, του αγαπημένου μας Σόκρατες.
Άνθρωποι με ψυχή κι όχι ανθρωπάκια. Εξαιρετικό!
Margo: Το άδικο και το παράλογο ταιριάζουν σε όλες τις άλλες περικοπές και στα χαράτσια. Στην περίπτωση όμως των ατόμων με αναπηρία οι περικοπές είναι απόδειξη απόλυτης αναλγησίας.
καλό μας ξημέρωμα...
ippoliti_ippoliti: Προσπάθησα αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερα να βρω κάποιες καταπληκτικές φωτογραφίες ασπρόμαυρες, με έλληνες αθλητές με αναπηρία. Θα συνεχίσω όμως την προσπάθεια και θα επανέλθω μόλις τις βρω...
Yannis Tsal: Για τον Σόκρατες δεν ετοίμασα ποστ, ξέροντας ότι εσύ θα έγραφες πολύ καλύτερα αποχαιρετισμό στον ξεχωριστό αθλητή και περνώντας πριν από λίγο στο μπλογκ σου είδα ότι δικαιώθηκα. ;-)
renata: Πού να ήσουνα στους παραολυμπιακούς το 2004! Δεν έχασα ούτε μια μέρα...ειδικά το μπάσκετ ήταν συγκλονιστικό.
Αναρωτιέμαι πόσα φράγκα υπολογίζουν να εξοικονομήσουν το χοντρό γομάρι κι ο ατσαλάκωτος τραπεζίτης απ' αυτές τις περικοπές.Αν είναι τόσα πολλά,να λέμε τουλάχιστον ότι οι ΑμεΑ έσωσαν την πατρίδα,θυσιάζοντας την ίδια τους τη ζωή.
Κοιτάζοντας αυτούς τους ανθρώπους νιώθω πραγματικά τόσο μικρή... Κλεισμένη στην δικιά μου χρυσή φυλακή, την γυάλα της ζωής μου, ανακαλύπτω πόσο εγωίστρια είμαι..
Τρομάζω
Τι μπορώ να πω εγώ για τέτοιους ήρωες;
Καλησπέρα
Σελιτσάνος: Ότι αυτές οι περικοπές μπορεί να στοιχίσουν ζωές, το καταλαβαίνουν όλοι εκτός από "το χοντρό γομάρι κι τον ατσαλάκωτο τραπεζίτη". Καιάδας που χρειάζεται στους ανάλγητους...
magikifoni : Καλώς ήρθες
Αν θέλεις ρίξε μια ματιά ένα παλιότερο ποστ με ανάλογο θέμα.
http://tsalapetinos.blogspot.com/2009/05/blog-post_27.html
υ.γ. Να τους σκέφτεσαι σαν ήρωες, να τους έχεις σαν παράδειγμα, μα ποτέ να μην τους το πεις κατάμουτρα. Έχουν χορτάσει από λόγια και διψάνε για απλές πράξεις, όπως να μην κλείνουμε τις λιγοστές ράμπες που υπάρχουν και τους εξυπηρετούν με τα αυτοκίνητά μας.
Δημοσίευση σχολίου