ν` αρθρώνεις την ψυχή σου
σα δύσκολο σταυρόλεξο,
πότε κάθετα πότε οριζόντια,
περνώντας κάθε τόσο
από μεγάλα σκοτεινά τετράγωνα,
σκοντάφτοντας πάνω σε ξεχασμένους φίλους.
Επιφυλακτικοί συνήθως
και κάποτε ανειλικρινείς,
γεμάτοι σημάδια από βουβά χτυπήματα.
Ρωτάς πώς έγινε
κι άλλος σου λέει
πως γλίστρησε στο μπάνιο,
άλλος σου λέει
πως γλίστρησε στο δρόμο,
γέμισε ο τόπος πεπονόφλουδες.
του Μιχάλη Γκανά, από τη συλλογή Ακάθιστος Δείπνος, εκδόσεις Καστανιώτη.
Φωτογραφία: Sally Mann, Proud Flesh
Μουσική: Gymnopédie 1, Erik Satie
13 σχόλια:
"Γεμάτοι σημάδια από βουβά χτυπήματα"...
Καλημέρα Τσαλαπετεινέ.Παρά τις εκδορές και τις εκχυμώσεις,ζούμε κι είναι σημαντικό γιατί σημαίνει πως ακόμα έχουμε μια ευκαιρία να αλλάξουμε κάτι.
Μου θύμισε κάτι από Βαρβέρη.
Είναι βλέπετε που δεν ξέρουμε ποιον να φοβηθούμε και τελικά τους φοβόμαστε όλους. Ένοχες σιωπές.
Υ.Γ.: Το να περιγράφεις κάτι άσχημο και όμως το αποτέλεσμα να είναι τόσο όμορφο το θεωρώ μαγικό.
Ακόμα και η στίξη του πολλα σημαίνουσα...
Εξαιρετική επιλογή. Με την άδεια σου το κοινοποιώ στο fb.
"Επιφυλακτικοί συνήθως
και κάποτε ανειλικρινείς,"
Φτάσαμε να λέμε ψέμματα σε μας πρώτα πρώτα, ας μην απορούμε για τα βουβά χτυπήματα!
Εξαιρετική επιλογή, Τσαλαπετεινέ!
Η επιτομή του ασήμαντού μας βίου.Ανάμεσα στα μάτια,που θα έλεγε κι ο ΚΚΜ.
Θα συμφωνήσω με το συμμαθητή προσθέτοντας και τον όρο 'εξαιρετικά σύντομος' ο βίος
ΥΓ Δεν πρέπει να λέγονται τα χτυπήματα με το όνομά τους, δημιουργείται πνιγηρή ατμόσφαιρα στη διαπίστωση πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος απέναντι σε άνθρωπο.
Για το ανώνυμο πριν, υπογραφή So_Far
αφοπλιστικά ακριβές, καταπληκτικό!
ολα θα πανε καλα...: Σε αυτό το στίχο, κόλλησα στη λέξη “βουβά”. Ο νους μου πήγε αμέσως στο βουβό κύμα, το swell.
Δεν έχετε άδικο για το Βαρβέρη...
Καλό σαββατοκύριακο.
M: Αυτός ο φόβος, χτίζει τα μεταξύ μας τείχη.
υ.γ. Η μαγεία της ποίησης...
Theorema : Δεν ξέρετε πόσην ώρα στάθηκα στη στίξη του!
ΜAΡΙΑ ΔΡΙΜΗ: Να σαι καλά Μαρία ;-)
Καλό σαββατοκύριακο
renata: Τα πιο μεγάλα ψέμματα τα λέμε σε μας. Κι ύστερα σιγά σιγά τα πιστεύουμε.
Είναι μερικές μέρες που τις έχουν περιγράψει με ανατριχιαστική ακρίβεια, κάποιοι άλλοι, πολύ πριν.
Σελιτσάνος: Σαν να είχατε προαίσθημα για αυτό το “ανάμεσα στα μάτια” .
So_Far: Σύντομος ο βίος, πολύ σύντομος για αυτό καλό είναι να λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους. Και τα χτυπήματα πολύ περισσότερο. Κάποτε η πνιγηρή ατμόσφαιρα ξεκαθαρίζει και τότε μόνος πια, μπορείς να ανασάνεις για το υπόλοιπο του βίου.
Καλό ξημέρωμα, εκεί “στα ξένα που `σαι”
gasireu: Να ξέρεις: το μισό ποστ -την αρχή του δηλαδή- σου το χρωστάω.
Όμορφο Σάββατο σήμερα...
Δημοσίευση σχολίου